Czar efektownego wyglądu Galaxy A34 5G częściowo pryska, gdy się spojrzy na ekran – a konkretnie na duże, łezkowe wycięcie na aparat selfie. Wygląda to bardzo low-endowo i tanio, a efekt pogłębia odstęp między wyświetlaczem a krawędzią obudowy. Ramka jest dość gruba, wyświetlacz zajmuje niecałe 85% przedniego panelu, całość wygląda więc jak z modelu z niższej klasy.
Jednak sam ekran jest bez zarzutu. To matryca Super AMOLED o przekątnej 6,6 cala i rozdzielczości Full HD+ (1080 x 2340) oraz całkiem praktycznych proporcjach 19.5:9.
Smartfon zapewnia dobrą widoczność w jasny dzień. W trybie manualnym osiąga co prawda około 460 nitów (co i tak jest dobrym wynikiem), ale po włączeniu jasności adaptacyjnej jest w stanie osiągnąć około 900 nitów. W pełnym słońcu widać wyraźny skok jasności, co się bardzo przydaje.
W ustawieniach ekranu znajduje się spory zestaw opcji dostrojenia obrazu, choć niektóre są lekko okrojone. Do wyboru są dwa tryby kolorów ekranu: domyślny Żywy z ustawieniami balansu bieli oraz Naturalny bez żadnych ustawień.
Tryb Żywy zapewnia 100% pokrycia przestrzeni barw sRGB oraz 99,9% DCI-P3. Temperatura barwowa bieli 6600 K jest bliska ideałowi, a maksymalny poziom zniekształceń ΔE*00 sięga 2,62 przy średniej zaledwie 0,52, co jest w sumie dobrym rezultatem.
Tryb Naturalny wciąż dobrze trzyma pokrycie przestrzeni sRGB (100%), ale odwzorowanie DCI-P3 spada do 82,6%. Temperatura bieli pozostaje niezmienna (6600 K), natomiast zniekształcenia maksymalnie sięgają 1,44, co jest bardzo dobrą wartością.
Częstotliwość odświeżania obrazu można ustawić w dwóch trybach: standardowym 60 Hz i wysokim 120 Hz. Nie ma jednak trybu adaptacyjnego, ani nawet zmieniających się wartości pośrednich – wybór wysokiej częstotliwości sprawia, że niemal cały czas ekran pracuje w 120 Hz, niezależnie od aplikacji (przynajmniej tak raportuje systemowy wskaźnik). Może ro prowadzić do szybszego rozładowania telefonu. Tylko w wyjątkowych sytuacjach odświeżanie obniżane jest do 60 Hz – np. w aparacie.
Niestety, choć ekran robi ogólnie bardzo dobre wrażenie i całkiem przyzwoicie sprawdza się podczas oglądania filmów, to jednak nie wspiera żadnego ze standardów HDR. Pocieszeniem jest wsparcie dla Widevine L1, zapewniające odtwarzanie treści HD w serwisach streamingowych.
Nie zabrakło za to trybu AoD, który nie tylko oferuje opcje personalizacji ekranu, ale także daje duży wybór trybów widoczności. Może działać albo cały czas, albo po dotknięciu lub też po otrzymaniu powiadomień, można również ustawić harmonogram, wyłączając AoD na przykład w godzinach nocnych.
W ekran wkomponowany jest optyczny czytnik linii papilarnych, który działa bez zarzutu. Wystarczy przy zablokowanym urządzeniu przyłożyć palce do szkła, a natychmiast pojawia się pulpit. Nie miałem żadnych problemów z dostępem do telefonu.
Źródło zdjęć: Telepolis.pl
Źródło tekstu: wł.
