Dzięki naukowcom z Durham University, teoria wielkiego zderzenia doczekała się wizualizacji. Wygenerowana komputerowo animacja robi wrażenie.
Jest kilka teorii opisujących pochodzenie Księżyca, ale wielkie zderzenie zdaje się dominować. Wedle tej hipotezy, skądinąd inspirowanej grecką mitologią, młoda wówczas Ziemia około 4,53 mld lat temu zderzyła się z nieistniejącą dzisiaj planetą wielkości Marsa, nazywaną Theą. Wyrzucona w przestrzeń masa uformowała orbitujący wokół naszego globu pierścień, by w końcu się skumulować, przynajmniej częściowo, tworząc właśnie jedynego naturalnego satelitę Ziemi.
Teoria wielkiego zderzenia ma kilka zasadniczych luk, choćby natury chemicznej, gdyż skład izotopowy pierwiastków skał księżycowych nie wskazuje na obecność tam materii pozaziemskiej, ale mimo wszystko często stanowi przedmiot badań i analiz. Jak teraz na Durham University, gdzie stworzono bardzo zaawansowaną animację komputerową, obrazującą domniemane zderzenie.
Nie, nie jest to zwyczajne CGI, jakie mógłby stworzyć nawet domorosły animator. To zaawansowana symulacja fizyczna, która, jak deklaruje współautor projektu Vincent Ecke, bazuje na tysiącach obliczeń związanych z kolizją dwóch gigantycznych ciał kosmicznych.
Im więcej dowiadujemy się o tym, jak powstał księżyc, tym więcej dowiadujemy się o ewolucji naszej własnej Ziemi
- pisze Vincent Ecke w naukowym abstrakcie.
Na wideo Ziemia dostaje dosłownie rozerwana na strzępy, jednak jej poszczególne fragmenty, zamiast rozproszyć się po Układzie Słonecznym, są powrotnie przyciągane siłą grawitacji. To samo dzieje się z Theą, która w rezultacie zostaje przez Ziemię wchłonięta. I tylko mała część odłamków nie wpada w pułapkę grawitacyjną, tworząc to, co dzisiaj nazywamy Księżycem.
Źródło zdjęć: Materiały prasowe
