25. kwietnia Naczelny Sąd Administracyjny ogłosił wyrok w sprawie ze skargi kasacyjnej Telekomunikacji Polskiej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego oddalającego skargę TP na decyzję Prezesa URTiP z 9. sierpnia 2005 roku. Mocą tej decyzji Prezes URTiP wprowadził do stosowania przez TP ofertę określającą ramowe warunki umów o dostępie do lokalnej pętli abonenckiej i związanych z nim udogodnień, w zakresie dostępu pełnego i współdzielonego (oferta RUO - ang. Reference Unbundling Offer).
NSA uchylił wyrok WSA w całości i przekazał temu sądowi sprawę do ponownego rozpoznania. Zasądził również od Prezesa UKE na rzecz TP kwotę 180 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.
W ustnym uzasadnieniu NSA wskazał, iż:
1) Nie stały się podstawą uchylenia wyroku WSA zarzuty TP dotyczące naruszenia przepisów procedury, a w szczególności:
• zarzut naruszenia art. 127 § 3 Kpa w związku z art. 15 Kpa przez niezachowanie tożsamości sprawy administracyjnej przy wydawaniu decyzji częściowej z 28. lutego 2005 roku oraz decyzji z 9. sierpnia 2005 roku, które to decyzje nie odnosiły się do tożsamego przedmiotu postępowania,
• zarzut naruszenia art. 105 Kpa poprzez nie umorzenie postępowania pomimo zaistnienia obligatoryjnych przesłanek takiego umorzenia. Zdaniem TP postępowanie zakończone wydaniem decyzji Prezesa URTiP z 9. sierpnia 2005 roku zostało bowiem wszczęte, pomimo iż nie uprawomocniła się decyzja o identycznym przedmiocie postępowania, tj. decyzja odmawiająca zatwierdzenia projektu oferty RUO złożonego przez TP 23. sierpnia 2004 roku. Doprowadziło to do sytuacji, gdy w obrocie prawnym funkcjonowały dwie decyzje dotyczące tego samego przedmiotu - warunków dostępu do lokalnej pętli abonenckiej.
2) Podstawą uchylenia wyroku WSA stał się natomiast zarzut TP dotyczący naruszenia przepisu art. 141 § 4 ustawy - Prawo o Postępowaniu Przed Sądami Administracyjnymi poprzez nie wskazanie podstawy prawnej rozstrzygnięcia oraz brak jej wyjaśnienia, w szczególności następujących okoliczności:
• Sąd I instancji zasadniczo nie odniósł się do zarzutu nie rozpoznania całokształtu sprawy przez urząd, a jedynie stwierdził, iż podziela zaprezentowaną w uzasadnieniu decyzji argumentację,
• Sąd I instancji nie odniósł się w ogóle w uzasadnieniu do kwestii naruszenia przez decyzję Prezesa URTiP z 9. sierpnia 2005 roku przepisów prawa wspólnotowego, w tym naruszenia art. 3 ust. 2 w zw. z art. 1 ust. 4 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2887/2000 z 18. grudnia 2000 roku o uwolnionym dostępie do lokalnej pętli abonenckiej w związku z art. 87 b ust. 1 Prawa Telekomunikacyjnego.
NSA uznał, iż nieprawidłowym było poprzestanie przez WSA na wskazaniu, iż podziela on argumentację organu w powyższych kwestiach. WSA nie poczynił zatem własnych ustaleń, co powoduje, iż NSA nie ma możliwości kontroli wyroku w tym zakresie.
NSA wskazał jednakże, iż WSA ponownie rozstrzygając sprawę powinien mieć na względzie, iż przepisy prawa wspólnotowego mogą zawierać upoważnienia do wydania przepisów prawa krajowego w sposób szerszy regulujący zagadnienia, których dotyczą przepisy prawa wspólnotowego. Wówczas przepisy te funkcjonują w obrocie prawnym obok siebie. Rozporządzenie krajowe mogło zatem w sposób szerszy regulować kwestie dostępu do pętli lokalnej, gdyż w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady znalazło się wyraźne upoważnienie do wydania takiej regulacji. Argumenty TP prowadzące do odmiennych wniosków NSA uznał zatem za niezasadne.
WSA ponownie rozpoznając sprawę ma tym niemniej zbadać, zgodnie ze wskazówką NSA, czy nie doszło jednak do kolizji przepisów prawa krajowego z przepisami prawa wspólnotowego, gdyż, jak była o tym mowa powyżej, NSA nie mógł tego uczynić samodzielnie. Ponieważ zarzut TP naruszenia przepisów prawa wspólnotowego, a także zarzut naruszenia art. 127 Kpa oraz art. 105 Kpa, powtarza się przy odwołaniach od wielu decyzji Prezesa UKE dotyczących zatwierdzenia ofert ramowych, jest to ważny wyrok.
Źródło tekstu: UKE
