Acer Swift 5 ma 14-calowy wyświetlacz IPS LCD o rozdzielczości 1920 x 1080 pikseli, co daje zagęszczenie punktów na poziomie 157 ppi. Nie jest to dużo, ale podczas normalnego użytkowania tego urządzenia, obraz na ekranie jest ostry i nieposzarpany (przynajmniej w rzucający się w oczy sposób). Matryca ma standardowe proporcje 16:9, idealne do korzystania z multimediów. W czasie pracy zdecydowanie lepiej sprawdzają się ekrany o proporcjach 3:2.
Ekran w testowanym urządzeniu wyświetla ładnie nasycone kolory, niezły jest też kontrast. Możemy tu również liczyć na szerokie kąty widzenia, chociaż kto używa laptopa patrząc na ekran pod kątem bliskim 180 stopni.
Acer podaje, ze jasność ekranu wynosi 340 nitów. Zmierzona przeze mnie jasność była większa i sięgnęła 452 nitów, ale tylko w dosyć ograniczonym obszarze w pobliżu prawego dolnego narożnika. Najciemniejsze miejsce było po przeciwległej stronie – maksymalnie 394 nity. Różnica jasności między najjaśniejszym i najciemniejszym obszarem sięga więc kilkunastu procent – to sporo. Szczegóły na dołączonej poniżej grafice, razem z wartościami wskaźnika ∆E 2000 (im większa wartość, tym mniej dokładne kolory).
A tak wygląda równomierność podświetlenia matrycy LCD przy niższej jasności, ustawionej ręcznie na około 160 nitów.
Ekran jest przykryty szkłem, więc korzystania z laptopa przy świetle słonecznym nie będzie najłatwiejsze, chyba że znajdziemy cień.
Laptop marki Acer został wyposażony w dwa niewielkie głośniki, z wylotami po spodniej części urządzenia. Grają one dosyć przeciętnie, a przede wszystkim mało donośnie. Zmierzone maksimum głośności w odległości około 50-60 cm od głośników wyniosło 81 dB, ale tylko dla tonów bardzo wysokich. Gdy w słuchanej muzyce przeważały tony średnie i niskie, maksymalna głośność była na ogół o kilka decybeli niższa.
Do pilnego skorzystania w niewielkim pomieszczeniu to wystarczy, jednak do słuchania muzyki, grania czy oglądania filmu lepiej sięgnąć po słuchawki lub użyć zewnętrznego głośnika, na przykład połączonego za pomocą Bluetooth.
Źródło zdjęć: Marian Szutiak
