AOC CU34P2A składa się z pojedynczej solidnej stopy, ramienia z regulacją wysokości i nachylenia oraz samego ekranu. Nie jest to nic skomplikowanego, a całość jest bardzo prosta w montażu.
W przypadku stopy mamy tu do czynienia z płaską konstrukcją w kształcie dużego prostokąta. Jest ona o wiele cięższa niż wygląda, a to przez to, że w środku znajduje się metalowa płyta, którą można zobaczyć od spodu. To właśnie ten zabieg gwarantuje stabilność całej konstrukcji, będącej jednym z priorytetów producenta przy tworzeniu dużych monitorów.
Wymiary podstawki to 27,5 cm x 27,5 cm, zatem jest to idealny kwadrat, choć z zaokrąglonymi rogami. Stopa pokryta jest plastikiem, który swoim wyglądem imituje pręgowane aluminium. Z konstrukcji wystają metalowe bolce, na które montujemy ramię. Podstawa jest sporych rozmiarów, więc w przypadku mniejszych biurek, konieczne będzie dobre zagospodarowanie przestrzeni.
W przypadku ramienia mamy do czynienia z konstrukcją wysoką na aż 47 centymetrów, długą na 7,5 cm i o szerokości 2,5 cm. Plastikowe ramie o takich wymiarach mogłoby nie wystarczyć do utrzymania monitora o przekątnej 34 cali, zatem zostało ono wzmocnione metalowymi pasami z prawej i lewej strony.
W górnej części ramienia znajdziemy mechanizm, który wypycha monitor do góry. Waga ekranu równoważy tę siłę, i dzięki temu możemy dostosować wysokość, na które znajduje się wyświetlacz. Regulacja wysokości dotyczy wyłącznie pozycji ekranu. Samego ramienia nie można w żaden sposób złożyć ani obniżyć.
W przypadku monitora AOC CU34P2A nie sposób nie zauważyć, że jest to model niemal bezramkowy. Z trzech stron, wyświetlacz otoczony jest paskami o minimalnej grubości. Jedyna ramka znajduje się na dole. Na niej z kolei znalazły się przyciski do obsługi ustawień monitora.
Z tyłu monitora możemy zobaczyć wzornictwo typowe dla urządzeń gamingowych oraz znaczek AOC. Znajdują się tam również dwa głośniki, o których więcej w dalszej części testu.
Obsługa monitora AOC CU34P2A skupia się wokół pięciu przycisków, które możemy znaleźć od spodu dolnego panelu. Jeden z nich, ten najbardziej po prawej stronie, służy do włączania i wyłączania ekranu oraz jest oznaczony diodą.
Nas jednak bardziej będą interesować pozostałe cztery. Mamy tam aktywację menu i zarazem zatwierdzanie, gdy już znajdziemy się opcjach, dwa przyciski kierunkowe i guzik „wstecz”. Po aktywacji menu u dołu ekranu włącza nam się mały, prostokątny interfejs z kilkoma zakładkami. Wśród nich znajdziemy luminację, ustawienia kolorów, wzmocnienie obrazu, ustawienia OSD, ustawienia PIP, ustawienia Gry oraz Ekstra.
Muszę szczerze przyznać, że nie jest to najbardziej intuicyjne menu, jakie w życiu widziałem. Nie chodzi tu wyłącznie o dość toporne sterowanie, lecz również o same ustawienia. Niektóre z zakładek są zablokowane i wymagają aktywacji specjalnej opcji z innej zakładki, by można było w nie w ogóle wejść. Z kolei aktywowanie niektórych ustawień sprawia, że blokują się inne zakładki.
Źródło zdjęć: Własne
