Gdybym chciał próbować bronić wyglądu Nokii 9, zwróciłbym uwagę na to, że ten model miał zadebiutować w październiku 2018 roku. Wtedy tak wyglądający smartfon w żaden negatywny sposób nie wyróżniałby się na tle konkurencji. Ale ze względu na opóźnienie premiery, Nokia 9 już na starcie wyglądała jak starszy model ze stosunkowo szerokimi ramkami wokół ekranu. Taki sam poziom „bezramkowości” oferował choćby LG V30. We wrześniu 2017 roku.
Mimo wszystko Nokia 9 dobrze się prezentuje. Tak jak nie lubię połączenia ciemnych kolorów z połyskującymi krawędziami, tak w tym przypadku wygląda to naprawdę dobrze. Nieco gorzej, bo trochę rozprasza, wygląda napis Nokia umieszczony nad ekranem.
Tylny panel… intryguje. To dobre określenie. Zdecydowane tak ułożony aparat z aż pięcioma obiektywami oraz dodatkowym czujnikiem ToF i podwójną diodą doświetlającą wzbudzają ciekawość. Nie wiem za to kto wpadł na tak genialny sposób, aby ową diodę wyróżnić. Aparaty są ładnie wkomponowane w obudowę i schowane pod taflą szkła, tak aby nie wystawały ponad jej powierzchnię. Z kolei dioda została umieszczona w otworze w szkle i otoczona metalową obwódką. Naprawdę genialne! Wygląda to trochę tak, jakby ktoś po zaprojektowaniu obudowy przypomniał sobie o dodaniu diody i w tym celu musiała powstać dziura w tylnym panelu.
Krawędzie smartfonu zostały zagospodarowane w standardowy sposób. Na prawym boku znajdziemy włącznik oraz przyciski do regulacji głośności, na górnej krawędzi gniazdo kart, a na dolnej port USB typu C oraz głośnik rozmów.
Nokia 9 jest bardzo dobrze wykonana. Idealnie spasowany szkło i metal dają wrażenie solidności obcowania ze sprzętem z wyższej półki. Wizualnie to już kwestia gustu. Ale pomimo kilku bardzo dziwnych rozwiązań, Nokia 9 smartfon zdecydowane mi się spodobał.
