Podstawowe funkcje telefoniczne i inne sposoby łączności
Do obsługi podstawowych funkcji telefonicznych służą w HTC U Play dwie aplikacje. Książka telefoniczna to połączenie kontaktów, wygodnego dialera oraz historii połączeń. Z poziomu tej aplikacji, podobnie jak z poziomu służącej do wysyłania SMS-ów i MMS-ów programu Wiadomości, możemy blokować numery. Do wprowadzania tekstów służy klawiatura TouchPal, która jest całkiem wygodna w użyciu, obsługuje funkcję flow i można ją personalizować.
Do jakości połączeń nie mam żadnych zastrzeżeń. Jest odpowiednio głośno, a jakość dźwięku jest dobra, zarówno jeśli rozmawiamy przez telefon w sposób tradycyjny, z włączonym trybem głośnomówiącym, jak i wtedy, gdy używamy zestawu słuchawkowego. Także mikrofon smartfonu działa prawidłowo i nasz rozmówca nie powinien mieć problemów ze zrozumieniem nas.
HTC U Play obsługuje komplet standardów łączności bezprzewodowej. Jest LTE Cat6, Wi-Fi pracujące na częstotliwościach 2,4 oraz 5 GHz, Bluetooth 4.2 i NFC. Smartfonu możemy użyć także jako nawigacji, co jest możliwe dzięki wbudowanemu w urządzenie cyfrowemu kompasowi oraz odbieraniu sygnałów z satelitów systemów GPS i GLONASS. Wszystkie systemy łączności, łącznie z przewodowym USB OTG, działają prawidłowo. Nie uświadczyłem też problemów z zasięgiem sieci komórkowej. Fiksacja położenia przez GPS działa błyskawicznie, jednak w otwartej przestrzeni ustalała położenie o kilka-kilkanaście metrów na południe od właściwego miejsca.
Wydajność
Zastosowany w HTC U Play procesor (MediaTek Helio P10) nie jest demonem szybkości, a do tego został wykonany w dosyć starej technologii (28 nm). Ten sam procesor znalazł się w Xperii XA, zaprezentowanej w lutym 2016 roku. Jednak w tandemie z 3 GB pamięci RAM, interfejs systemowy działa płynnie, a przełączanie między aplikacjami zachodzi bez zbędnej zwłoki. Z 32 GB pamięci wewnętrznej do naszej dyspozycji pozostaje, po zaktualizowaniu wszystkich aplikacji, nieco ponad 20 GB wolnego miejsca. Przestrzeń tę możemy rozszerzyć przy pomocy kart pamięci (do 2 TB).
U Play nadaje się też do grania, nawet w nieco bardziej wymagające tytuły, jak choćby Need For Speed No Limits, czy Asphalt 8. O ile jednak w pierwszym przypadku nie widać żadnych uchybień w płynności, o tyle Asphalt przy natywnej rozdzielczości (Full HD) i najwyższych detalach ma niewielkie problemy z płynnością, ale nie uniemożliwiają one rozgrywki. W celu uzyskania lepszej płynności można zawsze obniżyć nieco detale. Pomocny okazał się także program Boost+, który w przypadku obu gier potrafił zmniejszyć rozdzielczość generowanego przez nie obrazu. Efekt? Przede wszystkim łagodniejsze potraktowanie akumulatora i jednocześnie nieco płynniej działający Asphalt.
