Książki, które skłaniają do refleksji, nie zawsze są łatwe, lekkie i przyjemne, ale mimo to warto po nie sięgać. Oto wartościowe lektury, które warto sprawdzić w tym miesiącu.
Dzisiaj pragnę podzielić się z Wami wyjątkowymi lekturami, które skłaniają do głębokiej refleksji na temat zdrowia zarówno fizycznego, jak i psychicznego. Chociaż nie są to poradniki ani specjalistyczne podręczniki, te powieści zasługują na naszą uwagę, ponieważ w subtelny i przystępny sposób wprowadzają nas w świat emocji, uczuć i doświadczeń, które często pozostają niewypowiedziane. Czytając te książki, zanurzamy się w różne światy, poznajemy niezwykłe postacie i doświadczamy ich walki, sukcesów i porażek. Przez tę podróż stajemy się bardziej świadomi i empatyczni, co jest niewątpliwie cenną lekcją, której możemy się nauczyć od literatury. Czy jesteś gotów na tę podróż?
„Sami w eterze” to mój faworyt tego roku. Nie ze względu na jakiś wybitny styl, bo książka miejscami potrafi być chaotyczna, ale dlatego, że zdecydowanie MA TO COŚ. Olivie Blake niesamowicie balansuje na granicy między pięknem relacji ludzkich i bólem życia z chorobami psychicznymi.
UWAGA: To powieść głównie dla dorosłych i uważnych czytelników nie tylko ze względu na eksplorację treści erotycznych, ale także ze względu na dojrzałość tematyki i rozmów prowadzonych przez bohaterów. Regan i Aldo często rozmawiają i rozważają swoje potrzeby, pragnienia oraz granice.
Aldo i Regan łączą się ze sobą dzięki swoim wyjątkowym sposobom patrzenia na świat. Regan jest wolontariuszką (i fałszerką) w muzeum sztuki, podczas gdy Aldo jest doktorantem i nauczycielem matematyki. Kiedy się spotykają, ich fascynacja sobą nawzajem prowadzi do wzajemnej obsesji, która sprawia, że ich życie staje się nierozerwalnie związane.
Powieść ukazuje dylemat pomiędzy przyjmowaniem leków a pozostawaniem "sobą", podkreślając, jak trudne może być znalezienie równowagi. Aldo zdaje sobie sprawę z tego, że jego mózg nie działa tak, jak powinien (albo jest to społecznie przyjęte). Jego relacja z Regan jest piękna i uczuciowa, gdyż obydwoje rozumieją siebie nawzajem na poziomie, którego większość ludzi nie jest w stanie osiągnąć.
Autorka oferuje czytelnikom doskonałą mieszankę emocji, humoru i lekkiego, ale jednak dramatycznego tła. Anna Chaber z każdą swoją powieścią podnosi poprzeczkę, zarówno pod względem fabularnym, jak i w swoim dojrzalszym stylu. Ta pełna serca i autentycznych relacji historia, ubarwiona akcentami z życia codziennego, sprawia, że czytelnicy z łatwością zatopią się w przygodach Oli i jej rodziny, czerpiąc jednocześnie radość i inspirację z przemyśleń zawartych na kartach książki.
Książki, które opowiadają o przyjaźni, od zawsze cieszyły się dużą popularnością. Przede wszystkim dlatego, że przyjaźń to jedna z najważniejszych wartości w życiu każdego człowieka. Cieszę się, że Anna Chaber zdecydowała się stworzyć motyw zerwania kontaktu między przyjaciółkami, który może być traktowany jako próba zwrócenia uwagi na skutki, jakie niesie za sobą brak zrozumienia i otwartości na drugą osobę. Autorka nie stroni od pokazania tej trudnej tematyki, ale jednocześnie udowadnia, że istnieje możliwość naprawy relacji, jeśli tylko jest na to wzajemna wola.
Autorka w swojej opowieści porusza również temat endometriozy, który jest istotnym problemem dla wielu kobiet. Nie tylko opisuje uciążliwe objawy, z jakimi muszą się mierzyć kobiety dotknięte tym schorzeniem, ale również zwraca uwagę na lekceważenie problemu przez niektórych lekarzy. Właśnie takie podejście do literatury sprawia, że czytelnicy mają szansę zdobyć wiedzę na temat tego istotnego zagadnienia.
Książka, której tematem jest dorastanie, zawsze może dostarczyć czytelnikom cennych lekcji. Ale gdy dorastanie wiąże się z traumą, bólem i cierpieniem, jak w przypadku głównej bohaterki, Charlie, powieść staje się nie tylko lekturą pouczającą, ale także poruszającą do głębi.
Charlie jest nastolatką, która doświadczyła zbyt wiele. Jej ojciec popełnił samobójstwo, a najlepsza przyjaciółka, Ellis, po próbie samookaleczenia, wpadła w stan wegetatywny. Jej matka, zamiast być źródłem wsparcia, jest tylko źródłem przemocy i ostatecznie wyrzuca ją z domu. Charlie, borykając się z własnym bólem trafia do w szpitala psychiatrycznego, gdzie spotyka inne nastolatki z podobnymi problemami.
Fabuła "Girl in Pieces" jest surowa, ale jednocześnie pięknie napisana. Dowiadujemy się, że Charlie miała naprawdę trudne życie. Była bezdomna, napadnięta, praktycznie straciła swoją najlepszą przyjaciółkę. Kiedy pieniądze na jej pobyt w Creeley się kończą, Charlie zostaje wrzucona z powrotem do rzeczywistości znacznie wcześniej niż oczekiwano. Musi radzić sobie sama. Fabuła „Girl in Pieces” jest tak prawdziwa i tak bliska życiu, jakby mogło to przydarzyć się komukolwiek z nas w dowolnym momencie.
Należy pamiętać, że jest to dość ciężka opowieść, z uwagi na tematy związane z samookaleczeniem, używaniem narkotyków, nieletnie picie alkoholu, przemoc fizyczna i emocjonalna, choroby psychiczne. Mimo to, książka jest ważnym przyczynkiem do dyskusji o zdrowiu psychicznym młodzieży i warto ją przeczytać.
W literaturze od zawsze pojawiały się książki, które dosłownie wstrząsały czytelnikami, prowokując do refleksji i zderzania z trudnymi, niewygodnymi prawdami. Takie powieści są jak otwarte rany pisarza, które kuszą swoją szczerą brutalnością, choć jednocześnie mogą odstraszać. Te dzieła to literacki ekshibicjonizm - szczere, surowe i brutalne wyznanie autora, które porusza najbardziej skomplikowane aspekty ludzkiego doświadczenia. Tak jest w przypadku najnowszej powieści Malwiny Pająk "Wstręt" – książki, która boli, ale która napisana świetnym językiem, surowym, ostrym i obrazowym spodoba się miłośnikom gatunku.
Warto podkreślić, że ten typ literatury nie jest dla każdego. Dlaczego? Ponieważ nie wszyscy są gotowi na spotkanie z tak surową prawdą, niewygodnymi emocjami i bolesnymi doświadczeniami. Pisarze tacy jak Malwina Pająk przelewają swoją wrażliwość na papier, w nadziei, że pewne ludzkie doświadczenia, ich ból i ich prawda mogą pomóc innym. W tym sensie, te powieści są nie tylko formą ekshibicjonizmu, ale również formą empatii i zrozumienia.
Dodam jeszcze, że bardzo podoba mi się okładka "Wstrętu", która wydaje się odzwierciedlać właśnie tę koncepcję – jest to kolaż różnych elementów, które razem tworzą obraz, który jest zarówno chaotyczny, jak i harmonijny. To wizualne przedstawienie różnorodności doświadczeń, które razem tworzą jedność. "Wstręt" jest pełen pytań, które wywołują niepokój i zmuszają do refleksji. Ile samotności może znieść człowiek? Czy naprawdę rozumiemy, co przeżyliśmy? Te pytania składają się na bolesną, ale autentyczną historię o dorastaniu, samotności i poszukiwaniu prawdy o sobie.
Co nowego ostatnio znalazło się u was na półkach?
Zobacz: Kryminały i thrillery, które porwą Twoją wyobraźnię
Zobacz: Sagi historyczne, które kradną serca czytelników
Zobacz: Wiosenne hity literackie - propozycje książek na cieplejsze dni
O autorce
Jestem nałogową czytelniczką wszystkiego, co wpadnie mi w ręce, dlatego zainwestuję w urządzenie zatrzymujące czas. Pod marką "Opowiemci" zajmuję się promocją i upowszechnianiem literatury zrzeszającą wokół siebie miłośników książek. Jako twórczyni plebiscytu "Opowiemci", honoruję twórców oraz kibicuję osobom i organizacjom, które dzielą się
swoją literacką pasją w sieci. Organizuję wydarzenia kulturalne dla twórców internetowych w Katowicach: KSIĄŻKONALIA oraz festiwal literatury dziecięcej KSIĄŻKONALIA KIDS.
Źródło zdjęć: własne, Shuiterstock, mat. promocyjne
Źródło tekstu: własne
