Po złożeniu smartfonu do dyspozycji użytkownika pozostaje ekran OLED o przekątnej 6,45 cala, rozdzielczości 1160 x 2700 i proporcjach 21:9. Odświeżanie wyświetlacza wynosi 90 Hz, a czułość warstwy dotykowej – 240 Hz. W oczy rzuca się spore, podwójne wycięcie na moduł aparatu selfie.
Ekran otaczają dość duże ramki, co trochę razi na tle flagowców, nawet Huaweia, ale biorąc pod uwagę specyfikę sprzętu, trudno mieć do tego szczególne zastrzeżenia. Najważniejsze jest, że po złożeniu smartfonu można bez problemu używać do wielu codziennych czynności i nie trzeba rozkładać dużego ekranu. Nie ma poczucia „dziwności”, to w pełni funkcjonalny wyświetlacz o doskonałych kolorach. Można na nim przeglądać internet, czytać pocztę, a i obejrzenie czegoś na YouTube nie będzie katuszą. Do takich celów lepiej się jednak sprawdzi główny ekran i tu dochodzimy do sena sprawy.
Rozkładany ekran w Mate X2 to elastyczny OLED o przekątnej 8 cali, rozdzielczości 2480 x 2200 i proporcjach 8:7.1, zbliżonych do kwadratu, bez żadnych wycięć na aparaty czy czujniki. W sumie daje to niezłe zagęszczenie 413 ppi. Dla porównania ekrany w Galaxy Foldach mają maksymalnie 7,6 cala i mniejsza rozdzielczość, więc tu od razu Huawei dostaje plusa. Częstotliwość odświeżania wynosi 90 Hz, a dotyku – 180 Hz.
Ekran jest płaski, otaczają go twarde ramki o szerokości 5 mm, w testowanym egzemplarzu na zewnątrz znalazła się fabrycznie nałożona folia, która tak dobrze przylega, że w ogóle można jej nie zauważyć. Po pełnym rozłożeniu zewnętrzna warstwa wydaje się niemal idealnie płaska, jednak pośrodku dają się zauważyć podłużne, lekkie wybrzuszenie wzdłuż zawiasu. Czuć je także pod palcem i nie jest to zbytnio przyjemne wrażenie.
Ekran pokryty jest także magnetycznie nakładaną nanowarstwą optyczną, która minimalizuje odbłyski światła do poziomu 1,5% - dla porównania Galaxy Z Fold2 wykazuje większą wartość odbicia światła, 5%. I faktycznie. Na ekranie Mate X2 sporo widać nawet na otwartym terenie w jasny dzień.
Zmierzona kolorymetrem jasność ekranu w trybie ręcznym wynosi 430 cd/m2, a więc jest dość przeciętna. W trybie automatycznym udało mi się osiągnąć już znacznie lepszy wynik 500 cd/m2, ale jestem pewien, że w ostrym słońcu skoczy wyżej. Pokrycie przestrzeni barw sRGB wynosi 100%, Adobe RGB – 96,3%, a DCI P3 – 96,6%. Subiektywnie jasność, kontrast i nasycenie kolorów są wyborne, jak na OLED przystało, a oglądanie filmów czy nawet tylko przeglądanie internetu zapewnia duża przyjemność. Wyświetlacz w Mate X2 może pracować w trzech trybach odświeżania – oszczędnym 60 Hz, wysokim 90 Hz i adaptacyjnym, który dobiera częstotliwość w zależności od potrzeb. Mate X2 nieźle więc też sprawdzi się w grach.
Wątpliwości budzi tylko jeden aspekt rozłożonego ekranu, co w zasadzie dotyczy wszystkich telefonów tego typu. Osiem cali to całkiem przyzwoita przekątna, która się sprawdziła w tabletach, jednak przy proporcjach bliskich 1:1 multimedialne zastosowania stają pod znakiem zapytania. Co prawda Huawei przekonuje, że „8:7.1 to złote proporcje rozkładanych smartfonów” i pod wieloma względami ma rację, ale nie do końca.
Filmy o standardowych dla serwisów VoD proporcjach wyświetlane na głównym ekranie po obróceniu o 90 stopni (tak lepiej) zajmują pas pośrodku o przekątnej około 6,5 cala, czyli zbliżonej do zewnętrznego wyświetlacza. Wynikająca z tego korzyść jest więc umiarkowana.
Strony internetowe po powiększeniu wyglądają całkiem dobrze, zwłaszcza gdy jednokolumnowy tekst rozciąga się ładnie od jednej krawędzi do drugiej, co zapewnia dużą wygodę czytania, ale już przy bardziej złożonych layoutach (jak strona Telepolis.pl) nawigowanie po witrynie jest nieco utrudnione i nie zawsze intuicyjne. Wszystko zależy od strony i przeglądarki, ale wiele stron internetowych wyświetla się w tych proporcjach nienaturalnie.
Aplikacje z AppGallery i pobrane z plików APK wyświetlają się prawidłowo, a dodatkowa przestrzeń ekranu dużo daje, ale spora część to tylko rozciągnięte wersje widoku smartfonowego. To akurat również bolączka posiadaczy tradycyjnych tabletów.
W AppGallery można znaleźć gry, które się będą pięknie wyświetlały na pełnym ekranie i to wygląda bardzo fajnie, ale podejrzewam, że takich tytułów nie jest zbyt dużo. Huawei sugeruje na swojej stronie parę innych zastosowań dużego ekranu – np. filmy z ujęciami z kilku kamer i na pewno dostarcza to niesamowitych wrażeń, tyle że trzeba mieć do tego specjalnie przygotowane gry, aplikacje i inne treści.
Na szczęście z pomocą przychodzą świetnie działające opcje dzielenia ekranu i wyświetlania okienek jedno nad drugim. W optymalnym wariancie można podzielić ekran na pół i w jednej kolumnie wyświetlać na przykład strony internetowe, a w drugiej rozmawiać ze znajomymi na komunikatorze. W tym przypadku wrażenia są już znacznie lepsze, bo wygląda to tak, jakbyśmy mieli do dyspozycji dwa ekrany dwóch smartfonów.
