Microsoft Surface 3 Go reklamowany jest często jako urządzenie 2-w-1. Biorąc jednak pod uwagę, że w opakowaniu znajdziemy sam tablet, a klawiatura i rysik są sprzedawane oddzielnie to moim zdaniem nie jest to ani laptop, ani 2-w-1, a po prostu właśnie tablet. Tym samym teoretycznie powinniśmy pójść na pewne ustępstwa pod względem wydajności. Z drugiej jednak strony kosztuje ponad 3400 złotych, a więc nie można być też przesadnie wyrozumiałym. W tej cenie są przecież już zwykłe laptopy czy flagowe smartfony od znanych firm.
Nasz egzemplarz testowy korzysta z procesora Intel Core i3-10100Y, czyli 2-rdzeniowej i 4-wątkowej jednostki wykonanej w litografii 14 nanometrów. Taktowania to 1,3 GHz bazowo i do 3,9 GHz w trybie turbo. Mamy tutaj do czynienia z 128 KB pamięci cache L1, 512 KB cache L2 i 4 MB cache L3. Współczynnik TDP ustalono na 5 W. Całość chłodzona jest pasywnie. Za grafikę odpowiada zintegrowany układ graficzny Intel UHD Graphics 615 z taktowaniem od 300 do 1000 MHz. Pamięć RAM to 8 GB DDR3 w trybie Dual Channel. W naszym przypadku mowa była o 1066 MHz przy CL 10. Nośnik SSD to rozwiązanie NVMe o pojemności 128 GB, do dyspozycji jest na start około 70 GB wolnego miejsca.
Jak to wszystko przekłada się jednak na wydajność? Niezbyt dobrze. Wyniki są bliźniaczo podobne do poprzedniej generacji, czyli Microsoft Surface Go 2 z 2020 roku z procesorem Intel Core m3-8100Y. Trudno się temu dziwić, gdy oba opierają się na tej samej, leciwej architekturze Intel Amber Lake. W przypadku benchmarków wyniki często różniły się tylko kilkudziesięcioma punktami, a więc na poziomie błędu pomiarowego. Głównie za sprawą nowszego systemu operacyjnego i minimalnie wyższych taktowań. Z przeglądaniem internetu nie ma problemów, a filmy i seriale – nawet te w wyższej rozdzielczości - odtwarzane są bez przeszkód. Gorzej sprawa ma się z pakietem biurowym przy większych arkuszach lub obróbką nawet prostej grafiki i wideo. Na plus zdecydowanie wydajność SSD. Odczyt sekwencyjny nośnika półprzewodnikowego sięga ok. 1250 MB/s. Gorzej jednak ma się sprawa z zapisem - ok. 325 MB/s
Granie w gry oceniłbym na „granicy dopuszczalnego minimum”. W przypadku tytułów sieciowych i natywnej rozdzielczości nie było większego problemu. Taki League of Legends przy 1920 x 1280 pikselach i ustawieniach „Medium” oferował około 45-50 klatek na sekundę z rzadkimi skokami do 40 lub 60 FPS. Zależy jak dużo działo się na ekranie. Teamfight Tactics bez przeszkód oferowało stałe 60 klatek na sekundę. Sid Meier's Civilization VI przy ustawieniach minimalnych to tylko około 20 FPS, a więc obraz „chrupie”. Tutaj jednak od biedy da się to przeżyć, bo to w końcu gatunek X4. Pozostając w podobnych klimatach niestety najnowszy Total War: Warhammer III z nieco lepszą grafiką jest całkowicie niegrywalny (<10 FPS). Zostają więc nam starsze tytuły oraz gry sieciowe.
Źródło zdjęć: Przemysław Banasiak
