Realme X50 Pro pracuje pod kontrolą systemu operacyjnego Android 10 z interfejsem Realme UI V1.0. Domyślnie dzieli on ekran główny na pulpity i szufladę z wszystkimi aplikacjami. Do dyspozycji mamy jeszcze dwa dodatkowe tryby ekranu głównego: standardowy (wszystkie skróty aplikacji na pulpitach) oraz prosty (wszystko jest większe – przydane dla osób starszych). Na lewo od pulpitów znajduje się Inteligentny asystent, który gromadzi w jednym miejscu najważniejsze informacje.
Realme ma też boczne menu, wysuwane z krawędzi ekranu. Daje ono dostęp do wybranych aplikacji i funkcji, a listę tę możemy łatwo edytować.
Jeśli chodzi o możliwości personalizacji interfejsu, to są one raczej standardowe. Zmienić możemy między innymi tapetę, styl i rozmieszczenie ikon, a także wielość czcionki i innych elementów „wystroju”. Zmienić możemy również sposób nawigacji po systemie, używając do tego wirtualnych przycisków (dwa skrajne można zamienić miejscami) lub gestów (przeciąganie z obu stron lub z dołu). Jeśli chcemy, możemy również aktywować gest szybkiego przechodzenia do trybu jednoręcznego, w którym zmniejszeniu ulega obszar roboczy ekranu.
Testowany smartfon korzysta z własnych aplikacji systemowych i multimedialnych. Fabrycznie zainstalowane są też podstawowe aplikacje firmy Google oraz takie programy, jak Facebook, Netflix, Opera czy pakiet OfficeSuite. Z dodatkowych narzędzi na uwagę zasługuje Przestrzeń gier, czyli miejsce, w którym będą gromadzone skróty do gier, a także Menedżer telefonu. Ten ostatni służy do kontrolowania i optymalizacji wydajności urządzenia oraz bezpieczeństwa naszych danych.
Realme X50 Pro w zakresie łączności ma wszystko to, co współczesny flagowiec mieć powinien. Przy pomocy tego modelu możemy korzystać z siec 5G Plusa (sprawdzone w Szczecinie) lub LTE wszystkich działających u nas telekomów, a także z Wi-Fi 6, Bluetooth 5.1 czy NFC. Z żadnym z tych standardów nie miałem problemów. Na pokładzie jest też odbiornik satelitarny i cyfrowy kompas, co możemy wykorzystać przy nawigowaniu po nieznanej okolicy. Fiksacja położenia następuje szybko i jest porównywalna z dokładnością uzyskaną w innych, podobnych urządzeniach.
Przez większość czasu w testowanym smartfonie „siedziała” karta SIM nju mobile (Orange), co nie pozwoliło skorzystać z takich technologii, jak VoLTE czy VoWiFi. Jakość połączeń głosowych była bardzo dobra, choć na przykład w przypadku użycia karty SIM sieci Plus powodowała przejście z 5G do 3G.
Źródło zdjęć: Marian Szutiak
