Samsung Galaxy A52: test telefonu, który łączy flagowe rozwiązania z przystępną ceną

Galaxy A52 to jeden z najnowszych średniaków firmy Samsung, który łączy w sobie wiele cech znanych wcześniej przede wszystkim z telefonów z wyższych półek, choćby wodoszczelną i pyłoszczelną obudowę na poziomie IP67 czy głośniki stereo, ale także niższą niż w ich przypadku cenę. Do tego całość dobrze się prezentuje wizualnie, choć z małym ale, o którym przeczytasz na następnej stronie.

Czy jest to godny następca jednego z najpopularniejszych smartfonów Samsunga i w ogóle smartfonów z Androidem? Być może. Czas pokaże, jak to urządzenie się przyjmie. A tymczasem zapraszam do przeczytania i komentowania poniższej recenzji, w której nieco przybliżę, co to urządzenie potrafi oraz jakie są jego wady i zalety.

Najważniejsze cechy telefonu (SM-A525F/DS):

• Plastikowa obudowa, szkło Corning Gorilla Glass 5 z przodu,
• Wymiary: 159,9 x 75,1 x 8,4 mm, masa: 189 g,
• Odporność na wodę i pyły, zgodnie z normą IP67,
• 6,5-calowy wyświetlacz Super AMOLED o rozdzielczości FullHD+ (1080 x 2400 pikseli, 405 ppi), 90 Hz, czujnik oświetlenia,
• Czytnik linii papilarnych pod powierzchnią ekranu (optyczny),
• Głośniki stereo, gniazdo Jack 3,5 mm, radio FM,
• Ośmiordzeniowy chipset Qualcomm Snapdragon 720G (2 x Kryo 465 Gold @2,3 GHz + 6 x Kryo 465 Silver @1,8 GHz), proces technologiczny 8 nm,
• Grafika Adreno 618,
• 8 GB RAM-u, 256 GB pamięci wewnętrznej (226 GB dla użytkownika), karty pamięci microSD (do 1 TB),
• 2 gniazda na karty nanoSIM. SIM2 wymiennie z microSD,
• Łączność LTE, Wi-Fi a/b/g/n/ac (2,4/5 GHz), Wi-Fi Direct, Bluetooth 5.0, NFC, GPS/ GLONASS/Beidou, cyfrowy kompas, USB-C 2.0, USB-OTG,
• Główny aparat 64 Mpix (1/1,73", 0,8 µm), obiektyw 26 mm z przysłoną f/1.8, PDAF, OIS, lampa LED, filmy 4K@30fps, 1080p@30/60fps; drugi aparat 12 Mpix (piksele 1,12 µm), obiektyw ultraszerokokątny 123° z przysłoną f/2,2; trzeci aparat 5 Mpix, obiektyw z przysłoną f/2.4, aparat do zdjęć makro; czwarty aparat 5 Mpix, obiektyw z przysłoną f/2.4, czujnik głębi,
• Przedni aparat 32 Mpix (1/2,8”, 0,8 µm), obiektyw z przysłoną f/2.2, filmy 4K@30fps, 1080p@30/60fps,
• Niewymienny akumulator litowo-polimerowy o pojemności 4500 mAh, szybkie ładowanie 25 W,
• Android 11 z interfejsem One UI 3.1 (test na oprogramowaniu A525FXXU1AUC4),
• Cena: około 2000 zł.

Zawartość opakowania

Do testów otrzymałem Samsunga Galaxy A52 w kolorze niebieskim (Awesome Blue). W kartonowym pudełku koloru białego znalazła się też ładowarka USB o mocy 15 W (tak, dobrze widzisz – chcąc skorzystać z szybkiego ładowania 25 W, trzeba sobie dokupić odpowiednią ładowarkę), przewód USB A-C oraz kluczyk do wysuwania tacki na karty. Podczas testów korzystałem z przewodowych słuchawek dokanałowych M6-Pro oraz bezprzewodowych słuchawek nausznych Sony MDR-100ABN.

Wygląd zewnętrzny i ergonomia

Samsung Galaxy A52 przyjechał do mnie w dosyć ładnym niebieskim kolorze, ale co do wyglądu smartfonu mam mieszane odczucia. Z jednej strony tylny panel z lekko wystającą wyspą fotograficzną z czterema obiektywami i lampą błyskową wygląda bardzo dobrze, ale z drugiej plastik, z którego został wykonany, sprawia wrażenie taniego. Poza tym bardzo gryzie się z błyszczącą, lakierowaną ramką. Jakby Samsung nie dokończył malowania.

Przynajmniej tylny panel nie jest śliski, dzięki czemu telefon nie wyślizguje się z ręki i dobrze w niej leży. Także odciski palców nie rzucają się tu tak w oczy, jak na szkle przykrywającym wyświetlacz. W tym ostatnim wycięto otwór na obiektyw przedniego aparatu fotograficznego, natomiast powyżej zmieszczono czujniki oświetlenia i zbliżania, a także wąską szczelinę, będącą wylotem górnego głośnika.

Na górze znajdziemy jeszcze szufladę na karty (2 x nanoSIM lub nanoSIM + microSD) oraz otwór mikrofonu. Po przeciwnej stronie mamy wyloty dolnego głośnika, port USB-C, otwór kolejnego mikrofonu i gniazdo audio Jack 3,5 mm.

Przyciski głośności oraz przycisk zasilania znajdują się na prawym boku urządzenia, natomiast lewy bok jest pusty.

Biometria

Galaxy A52 został wyposażony w podekranowy, optyczny czytnik linii papilarnych. Podczas testów w zdecydowanej większości przypadków poprawnie rozpoznawał przyłożony do niego palec, ale do szybkości jego działania można się przyczepić – od czasu do czasu widziałem na ekranie komunikat „Naciskaj trochę dłużej”. Samsung mógłby się trochę bardziej postarać.

Do dyspozycji jest tu również funkcja rozpoznawania twarzy, która działa zdecydowanie lepiej.

Wyświetlacz i jakość obrazu

Samsung Galaxy A52 został wyposażony w 6,5-calowy wyświetlacz Super AMOLED o rozdzielczości 1080 x 2400 pikseli i zagęszczeniu punktów na poziomie około 405 ppi. To wystarczająca wartość do tego, by obraz na ekranie był ostry i nie miał poszarpanych krawędzi. Z uwagi na zastosowaną technologię, świetny jest również kontrast, dążący – teoretycznie – do nieskończoności (czerń ma jasność zero). W połączeniu z dosyć wysoką jasnością przekłada się to na przyzwoitą czytelność przy świetle słonecznym, którego wokół nas jest coraz więcej. Zmierzone maksimum jasności wyniosło 352 nity w przypadku regulacji ręcznej oraz 783 nity przy regulacji automatycznej.

Panel zastosowany w testowanym smartfonie wyświetla również dobrze wyglądające kolory, które możemy mieć trochę bardziej nasycone w trybie żywym (wtedy jest też większy zakres wyświetlanych kolorów), lub nieco bardziej stonowane w trybie naturalnym. W tabeli poniżej umieściłem więcej informacji na temat kolorów w obu trybach.

W przypadku wybrania trybu żywego, dostosować możemy również balans bieli, ocieplając lub ochładzając kolory, albo – w ustawieniach zaawansowanych – sterować każdą z barw podstawowym: czerwonego, zielonego i niebieskiego. Inne opcje dostępne w ustawieniach wyświetlacza, to między innymi tryb ciemny, który mniej męczy oczy, szczególnie w nocy, a także filtr światła niebieskiego (Ochrona wzroku).

Smartfon Samsunga umożliwia również wyświetlanie niektórych informacji na wygaszonym ekranie. Są to godzina, data, poziom naładowania akumulatora i powiadomienia. Treści te, w ramach funkcji Always On Display, mogą być cały czas widoczne, tylko w określonych godzinach lub przez 10 sekund po dotknięciu ekranu.

Głośniki i jakość dźwięku

Samsung Galaxy A52 został wyposażony w głośniki stereo, które całkiem nieźle radzą sobie z odtwarzaniem muzyki. Nie ma tu znanego z wielu tańszych smartfonów skupiania się przede wszystkim na tonach wysokich, co zniekształca to, co słyszymy i jest niezbyt przyjemne dla uszu. Do szczęścia brakuje tu tylko lepszych tonów niskich oraz basów, których tu w ogóle nie słychać. Oczywiście, nie każda muzyka będzie tu brzmieć dobrze. Świetnie na przykład brzmi gitara, szczególnie akustyczna. Nie zmienia to faktu, ze do słuchania muzyki bardziej się nadają w miarę dobre słuchawki.

Wbudowane głośniki nie są ekstremalnie głośne. Zmierzone maksimum podczas słuchania muzyki z serwisu Tidal sięgnęło 77 dB w odległości około 60 cm od telefonu. W przypadku dzwonków, które znalazłem w pamięci telefonu, maksimum sięgnęło 81,5 dB. Nie powinniśmy się więc zbytnio martwić, że nie usłyszymy dzwoniącego telefonu.

Ustawienia jakości dźwięku są typowe dla smartfonów Samsunga i zebrane w ustawieniach na ekranie Jakość dźwięku i efekty. Możemy tu włączyć nastawy Dolby Atmos i pozwolić automatowi dobrać ustawienia do tego, czego akurat słuchamy lub wybrać optymalizację dźwięku dla filmów, muzyki lub głosu. Poprawić możemy również dźwięk w grach. Nie zabrakło tu również korektora graficznego oraz funkcji dostosowującej dźwięk do naszych uszu na podstawie wieku lub za pomocą indywidualnego testu. Funkcja ta działa po podłączeniu słuchawek, podobnie jak Skaler UHQ (poprawia dźwięk muzyki i filmów w słuchawkach).

Interfejs systemowy i aplikacje

Samsung Galaxy A52 pracuje pod kontrolą systemu Android 11 z interfejsem One UI 3.1. Jest to najnowsza wersja najlepszego, według mnie, interfejsu, który fabrycznie jest instalowany na smartfonach. Jego obsługa jest intuicyjna, natomiast w wielu przypadkach ekran jest dzielony na dwie części – górną informacyjną i dolną interaktywną, co ułatwia obsługę ekranu jedną ręką. Klasyczny tryb obsługi jedną ręką też tu jest.

Samsung domyślnie dzieli ekran główny na pulpity oraz ekran ze skrótami do zainstalowanych aplikacji, ale z tego ostatniego możemy zrezygnować. Na lewo od pulpitów znajdziemy ekran Google z polecanymi wiadomościami z kraju i ze świata.

Chcąc dostosować interfejs systemowy do własnych preferencji, możemy zmienić motyw, tapetę, wielkość i wygląd ikon, a także elementy ekranu Always On Display. Da się też zmienić wielkość czcionek i innych elementów „wystroju”. Do nawigowania po systemie domyślnie służą przyciski ekranowe, ale możemy je zmienić na gesty przeciągania. Smartfon jest również wyposażony w funkcję, która wcześniej znana była z flagowców Samsunga – Panele przy krawędzi. To wysuwane z boku ekranu panele ze skrótami do wybranych aplikacji lub funkcji, a także dodatkowe narzędzia, takie jak na przykład jak kompas. W swoim Galaxy Note10+ też to mam, ale nie używam.

Jeśli chodzi o aplikacje, to Samsung bazuje przede wszystkim na własnych programach do obsługi połączeń telefonicznych, wiadomości czy multimediów. Jest też radio FM, które do działania wymaga podłączenia słuchawek, pełniących rolę anteny. Nie zabrakło tu również innych narzędzi Samsunga, a także podstawowych aplikacji Google oraz kilku ze stajni Microsoftu (w tym Office). Niektóre z tych aplikacji można odinstalować, a inne wyłączyć.

Warto w tym miejscu zwrócić uwagę na bardzo ważny szczegół. Samsung obiecuje, że Galaxy A52 (między innymi) może liczyć na trzy duże aktualizacje systemu operacyjnego oraz 4 lata wydawania poprawek bezpieczeństwa.

Łączność

Galaxy A52 obsługuje sieci LTE, pozwala również korzystać z W-Fi w standardzie 802.11ac. Obu sposobów bez problemu używałem podczas korzystania z Internetu, ale także w czasie rozmów telefonicznych. Podczas testów korzystałem z karty SIM sieci Orange (nju mobile) i mogłem korzystać z takich rozwiązań, jak VoLTE i WiFi Calling. W obu przypadkach jakość połączenia była wystarczająco dobra, by nie mieć żadnych problemów ze zrozumieniem osoby po drugiej stronie. Jej głos był głośny i wyraźny.

Samsung Galaxy A52 ma też Bluetooth, dzięki czemu można go połączyć z innymi urządzeniami, takimi jak słuchawki czy inny telefon. Jest też moduł NFC, którego mogłem użyć podczas zbliżeniowego płacenia smartfonem w sklepie. Natomiast wbudowany odbiornik satelitarny pozwalał mi odnaleźć się w nieznanej okolicy, sprawnie lokalizując moje położenie z dokładnością do kilku metrów.

Aparaty fotograficzne

Samsung Galaxy A52 ma z tyłu zestaw czterech aparatów fotograficznych. Główna jednostka ma optyczną stabilizację obrazu oraz matrycę o rozdzielczość 64 Mpix, ale domyślnie robi zdjęcia cztery razy mniejsze – 16 Mpix Towarzyszy jej aparat z obiektywem ultraszerokokątnym, aparat do zdjęć makro oraz czujnik głębi. Przedni aparat ma z kolei rozdzielczość 32 Mpix, ale domyślnie robi zdjęcia o rozdzielczości 8 Mpix. Zarówno w przypadku głównego aparatu z tyłu, jak i aparatu do selfie, można się zdecydować na wykonywanie zdjęć w natywnej rozdzielczości matrycy, dzięki czemu możemy zyskać więcej szczegółów na zdjęciach.

Aplikacja fotograficzna w testowanym smartfonie to narzędzie znane z innych smartfonów Samsunga, w którym poszczególne tryby fotograficzne są zakładkami, a dodatkowe tryby znajdują się pod opcją Więcej. Robienie zdjęć jest tu proste i intuicyjne, a najważniejsze funkcje są dostępne wprost z ekranu głównego. Wśród trybów fotograficznych nie zabrakło trybu PRO, w którym najważniejsze parametry zdjęć możemy ustawić ręcznie. Jest też tryb Jedno ujęcie, w którym za pomocą jednego dotknięcia wyzwolimy zrobienie kilku zdjęć z różnymi ustawieniami oraz krótkich klipów wideo. To wszystko na wypadek, gdybyśmy nie wiedzieli, czy w daną scenę lepiej uwiecznić na zdjęciu, czy na filmie.

Jakość zdjęć i filmów

Gdy światła zastanego jest pod dostatkiem, główny aparat Galaxy A52 robi wysokiej jakości zdjęcia. Mają one ładnie nasycone kolory, szeroki zakres dynamiki (choć do najlepszych dużo brakuje). Na zdjęciach widać jednak sporo szumów.

Główny aparat dobrze sobie radzi również ze zdjęciami z zoomem 2x, które – oczywiście – jest powiększeniem cyfrowym. Przy większym powiększeniu też nie jest najgorzej. A jeśli potrzebujemy szerszych ujęć, z pomocą przychodzi aparat ultraszerokokątny.

Przykładowe zdjęcia z aparatu ultraszerokokątnego oraz głównego (powiększenie 1x i 2x) znajdują się w galerii poniżej. Na końcu dodałem kilka ujęć nocnych.

Zdjęcia robione w natywnej rozdzielczości głównego aparatu mają na ogół więcej szczegółów. Te same ujęcia, co wyżej, ale w rozdzielczości 64 Mpix, wyglądają tak:

Bardzo dobre jakościowo zdjęcia można także otrzymać z aparatu makro o rozdzielczości 5 Mpix. Trzeba tylko trafić na odpowiednią odległość, by zdjęcia były ostre tam, gdzie trzeba.

Przedni aparat potrafi robić zarówno węższe zdjęcia, jak i takie pokazujące szersze ujęcie. W obu przypadkach możemy na solidne jakościowo zdjęcia, które mają na ogół odpowiednie kolory, dużo szczegółów i trzymany w ryzach poziom szumów. A gdy trzeba, może zadziałać automatyczny HDR.

W przypadku filmów, zaletą Galaxy A52 jest to, że tryb 4K@30fps jest dostępny zarówno dla głównego aparatu, jak i aparatu z obiektywem ultraszerokokątnym oraz przedniego aparatu. Dzięki temu testowany telefon może być wszechstronnym narzędziem do nagrywania materiałów wideo na przykład do wideobloga.

Najlepsze jakościowo ujęcia powstaną przy użyciu głównego aparatu i to w zasadzie zarówno w 4K, jak i FullHD. W przypadku aparatu ultraszerokokątnego dostępna jest dodatkowa stabilizacja elektroniczna, która zawęża pole widzenia aparatu, przez co obraz wygląda tak, jakby był nagrywany przez główny aparat (przykładowe wideo poniżej).

Wydajność

Średniopółkowy smartfon Samsunga jest napędzany chipsetem Qualcomm Snapdragon 720G, wykonanym w procesie technologicznym 8 nm. W testowanym egzemplarzu wspiera go 8 GB pamięci RAM. Daje to wystarczający zestaw do płynnego działania interfejsu systemowego oraz wszystkich zainstalowanych na jego pokładzie aplikacji i gier. Te najbardziej wymagające tytułu mogą oczywiście działać z nieco mniejszą liczbą klatek, ale wciąż nie powinno to przeszkadzać w rozgrywce.

Patrząc jednak na wyniki benchmarków (poniżej), łatwo można zauważyć, że Galaxy A52 przegrywa z urządzeniami dwukrotnie tańszymi.

*) Wyniki z Geekbench 4

W bogatszej konfiguracji, a taką właśnie tu opisuję, Galaxy A52 ma 256 GB pamięci masowej, z czego użytkownik ma do swojej dyspozycji około 226 GB przestrzeni na dane. Mnie taka ilość miejsca w zupełności wystarcza (mój Galaxy Note10+ ma podobną liczbę GB), a gdy to dla kogoś za mało, może użyć karty pamięci microSD, teoretycznie o pojemności do 1 TB. Jednak coś za coś – możemy albo skorzystać z karty pamięci, albo z funkcji dual SIM, ponieważ slot na SIM2 jest współdzielony z microSD.

Samsung Galaxy A52 charakteryzuje się wysoką kulturą pracy, która charakteryzuje się nie tylko płynnym działaniem, ale też tym, że obudowa urządzenia nie rozgrzewa się do bardzo wysokich temperatur. Przy wysokim obciążeniu w najcieplejszym miejscu (tył obudowy, obok aparatów) zmierzona temperatura obudowy wyniosła 40,5°C. Jeśli chodzi o throttling, to ten nastąpił po około 25 minutach ciągłego obciążenia. Wydajność obniżyła się o około 9%, a po chwili zaczęła dalej spadać – ciężko ocenić, na jakim poziomie by się zatrzymała, ponieważ test się skończył (trwa tylko około pół godziny). Spadek ten widać na wykresie z aplikacji GFXBench (test baterii symulacją Manhattan 3.1).

Zasilanie

Za zasilanie testowanego smartfonu odpowiada akumulator o pojemności 4500 mAh. Jeśli wierzyć naszej aplikacji testującej, powinno to wystarczyć na ponad 6 i pół godziny grania lub 8-9 godzin korzystania z Facebooka lub Messengera i oglądania filmów (naprzemiennie). Wszystkie testy były wykonywane przy jasności ekranu ustawionej na 300 nitów oraz przy częstotliwości 90 Hz i 60 Hz. Zmiana tego parametru wpłynęła minimalnie na czas grania, natomiast różnica w przypadku drugiego z testów sięgnęła jednej godziny. Szczegóły i porównanie z innymi smartfonami poniżej.

Gdy używałem tego telefonu z taką samą intensywnością, z jaką na co dzień używam swojego Galaxy Note10+, energii zgromadzonej w baterii wystarczało mi na prawie dwa dni. Ładowanie co drugą noc wymagało ode mnie więcej wysiłku i rzadszego sięgania po urządzenie i odblokowywania jego ekranu. Osiągnięcie kilku dni też jest możliwe, jeśli pozostawimy telefon samemu sobie (na ogół) lub wspomożemy się dodatkowo którąś z wbudowanych funkcji oszczędzania energii. Można też na przykład zmniejszyć częstotliwość odświeżania ekranu lub wyłączyć funkcję Always On Display. Pomóc powinno też przełączenie interfejsu na tryb ciemny.

Baterię w Samsungu Galaxy A52 można szybko naładować z mocą do 25 W, ale musimy dokupić odpowiednią ładowarkę. W zestawie znajdziemy tylko taką o mocy 15 W, która potrzebuje około 95 minut, by naładować akumulator od 0% do 100%. W przypadku użycia ładowarki o mocy 25 W (skorzystałem z ładowarki od Galaxy Note10+), czas ładowania skraca się do niecałych 65 minut, przy czym pół godziny wystarcza, by osiągnąć poziom naładowania baterii w okolicy 57%.

Podsumowanie

Samsung Galaxy A52 to smartfon, w którym producent postanowił połączyć rozwiązania znane przede wszystkim z flagowych urządzeń ze znacznie niższą ceną. Czy to się udało? W zasadzie tak, ale tu i ówdzie widać pójście na kompromis.

Następca najpopularniejszego telefonu z Androidem sprzed roku ma obudowę odporną na działanie wody i pyłów, zgodnie z normą IP67. Takiej ochrony nie mają nawet niektóre z flagowych urządzeń, choćby testowany przeze mnie jakiś czas temu, znacznie droższy od Galaxy A52 smartfon Xiaomi Mi 11. A do tego obudowa ta całkiem nieźle wygląda. Szkoda tylko, ze całościowe wrażenie psuje błyszcząca ramka. Z przodu z kolei mamy bardzo dobry wyświetlacz Super AMOLED, który również nie ma powodów do wstydu w zestawieniu z wyposażeniem znacznie droższych urządzeń.

Na pochwałę zasługuje też świetna jakość dźwięku, który się wydobywa z głośników stereo. A na dokładkę mamy wszechstronny zestaw fotograficzny, złożony z pięciu aparatów z tyłu i jednego z przodu. Główny aparat został wyposażony w optyczną stabilizację obrazu, co również jest domeną droższych smartfonów (a i to nie wszystkich).

Gdzie zatem są kompromisy? Samsung Galaxy A52 jest napędzany chipsetem Qualcomm Snapdragon 720G, wspieranym przez 8 GB RAM-u. Na papierze wygląda to nieźle, przekłada się również na płynne działanie. Jednak w benchmarkach smartfon wypada słabiej niż urządzenia kosztujące dwa razy mniej, nawet poniżej 1000 zł. A w tym przypadku mamy do czynienia ze sprzętem, który można kupić w Polsce za około 2000 zł. W oficjalnej dystrybucji jest jednak, póki co, tylko wariant 6/128 GB, który kosztuje niecałe 1600 zł.

Innym kompromisem jest sprzedawanie w zestawie z telefonem ładowarki o mocy 15 W, podczas gdy ten obsługuje szybkie ładowanie o mocy 25 W. Chcąc ładować baterię szybciej (o 1/3), musimy dokupić odpowiednią ładowarkę.

Ocena końcowa: 8,5/10

Wady:

• Ładowarkę 25 W trzeba kupić osobno (w zestawie jest 15 W),
• Błyszcząca ramka nie pasuje do matowego tyłu,
• Hybrydowy dual SIM,
• Czytnik linii papilarnych mógłby działać szybciej,
• Wydajność mniejsza niż w urządzeniach dwa razy tańszych.

Zalety:

• Wygląd i kolorystyka tylnego panelu,
• Wysoka jakość wykonania,
• Odporność na wodę i pyły, zgodnie z normą IP67,
• Bardzo dobry, jasny wyświetlacz z odświeżaniem 90 Hz,
• Głośniki stereo, wysoka jakość dźwięku,
• Funkcjonalny interfejs systemowy, obietnica 3 dużych aktualizacji systemu operacyjnego i 4 lat udostępniania poprawek bezpieczeństwa,
• VoLTE i WiFi Calling działające w polskich sieciach (sprawdzane w Orange),
• Wszechstronny zestaw aparatów fotograficznych, optyczna stabilizacja obrazu.

Galeria zdjęć telefonu