Test tabletu LG Optimus Pad (Swift Tab)

LG to kolejna firma, która postanowiła wejść na rynek tabletów i próbuje zdetronizować jego króla w postaci iPada 2. W tym celu wytacza swoje działo w postaci tabletu o niestandardowych proporcjach ekranu oraz m.in. dwóch obiektywach aparatu fotograficznego. Czy to wystarczy, aby zawalczyć na rynku, na którym jest już dosyć tłoczno, a którego lider nie ma zamiaru oddać, niekoniecznie przy tym się starając? Sprawdźmy. Naszym orężem będzie tablet LG Optimus Pad V900.LG to kolejna firma, która postanowiła wejść na rynek tabletów i próbuje zdetronizować jego króla w postaci iPada 2. W tym celu wytacza swoje działo w postaci tabletu o niestandardowych proporcjach ekranu oraz m.in. dwóch obiektywach aparatu fotograficznego. Czy to wystarczy, aby zawalczyć na rynku, na którym jest już dosyć tłoczno, a którego lider nie ma zamiaru oddać, niekoniecznie przy tym się starając? Sprawdźmy. Naszym orężem będzie tablet LG Optimus Pad V900, który trafił na testy do redakcji TELEPOLIS.PL. Zestaw Oprócz samego urządzenia, w komplecie sprzedażowym znajdziemy również jednoczęściowy zestaw słuchawkowy bez pilota, kabel do transmisji danych oraz ładowarkę podróżną. Nic szczególnego. Wygląd Pierwszym elementem zwracającym uwagę na wygląd urządzenia są jego niecodzienne proporcje. Chociaż rozdzielczość ekranu jest w proporcjach 15:9, to fizyczne wymiary tabletu są zdecydowanie mniej proporcjonalne i różne od tego, co możemy spotkać u konkurencji, np. Motoroli XOOM czy iPadzie 2 - LG Optimus Pad jest znacznie szerszy niż wyższy. A może nawet długi? Zawdzięcza to proporcjom ekranu oraz ramce wokół wyświetlacza, która po bokach jest wyraźnie grubsza niż w okolicach dolnego i górnego boku. Na przednim panelu, poza ekranem, znalazło się oczko aparatu fotograficznego wraz z zestawem czujników oraz diodą informującą o zdarzeniach oczekujących. Na dolnym boku, patrząc na urządzenie w orientacji poziomej, odnajdziemy cztery elementy - dwa styki wykorzystywane przez opcjonalne przystawki oraz porty microUSB i HDMI. Na prawym boku znalazły się dwa głośniki zewnętrzne, na górnym jednoczęściowy klawisz regulacji głośności, natomiast na lewym - gniazdo ładowania, JACK 3,5 mm, zasilania/blokady ekranu oraz… trzeci głośnik zewnętrzny. Po co? O tym później. Tylny panel to, standardowo, miejsce, gdzie niestandardowo znalazły się aż dwa oczka aparatu oraz pojedyncza dioda doświetlająca. Tablet wykonano z trzech rodzajów materiałów - szkło znalazło się na praktycznie całej przedniej powierzchni urządzenia, plastik na większości tylnego panelu, natomiast z metalu wykonano boki urządzenia oraz detal pomiędzy dwoma oczkami aparatu fotograficznego. Jakość wszystkich wykorzystanych materiałów jest na bardzo dobrym poziomie. Dotyczy to również plastików, które mają matową fakturę i są przyjemne w dotyku. Wszystkie podzespoły spasowane są wzorowo - nic nie trzeszczy, nic się nie łamie, wszystko jest odpowiednio sztywne i pewne. Ergonomia Każde włączenie tabletu czy jego ekranu nie obejdzie się bez rzutu oka na jego krawędź w poszukiwaniu odpowiedniego przycisku - wszystko dlatego, że po pierwsze jest on zdecydowanie zbyt mały, a po drugie zbyt mało wyróżnia się ponad otaczającymi go powierzchniami. Nie lepiej jest z klawiszem głośności - chociaż jest on odpowiedniej wielkości, to też zbyt dobrze nie wyróżnia się sponad obudowy. Te dwa elementy to poważne niedociągnięcia, bo z tych dwóch klawiszy korzystać się będzie dosyć często. Pozostałe elementy konstrukcyjne zostały lepiej przemyślane - m.in. najważniejsze gniazda, a więc microUSB i HDMI, znalazły się na dolnym boku. Oprócz tego głośniki zostały tak umiejscowione, że nie sposób zasłonić ich dłońmi podczas normalnego korzystania z tabletu. Równie dobrze jest z umiejscowieniem gniazda JACK 3,5 mm - pozwala ono na wygodne korzystanie z tabletu zarówno w pionowej, jak i poziomej jego orientacji. Ekran 8,9 cali LCD, rozdzielczość WXGA (1280 x 768 pikseli, 168 punktów na cal), proporcje 15:9 i 16 mln kolorów - tyle potrafi w teorii wyświetlacz znajdujący się w opisywanym urządzeniu. Jak sprawdza się w praktyce? O ile znajdujemy się w zamkniętym pomieszczeniu, to jest całkiem przyzwoicie - kolory są ładne, nasycone, kąty widzenia ponadprzeciętne i ogólny odbiór jakości ekranu jest na dobrym poziomie. Jedyne co może przeszkadzać to zauważalne odbicia światła na ekranie. Po wyjściu na zewnątrz nie jest lepiej - odbicia dają o sobie znać ze znacznie większym natężeniem. To sprawia, że jakość treści wyświetlanych na ekranie nie jest już tak dobra jak wcześniej. Mimo to korzystanie z tabletu wciąż jest w miarę możliwe, chociaż już nie w tak komfortowy sposób i nie przez tak długi czas - skraca go np. zmęczenie oczu spowodowane próba dojrzenia co dokładnie wyświetlane jest na ekranie. Odporność ekranu na odciski palców i zanieczyszczenia jest w okolicach zera - dostrzeżemy na nim każdą nieczystość. W pomieszczeniu zamkniętym nie będzie to mieć aż tak dużego znaczenia, jednak po wyjściu na zewnątrz - jak najbardziej. Zdecydowanie lepiej jest z ochroną ekranu przed zarysowaniem - brak jakiejkolwiek wątpliwości przy ocenie jego stanu po dwóch tygodniach intensywnego korzystania z urządzenia jest argumentem nie do odparcia . System OptimusPad działa pod kontrolą systemu Google Android 3.1 Honeycomb. Za jego pracę odpowiada dwurdzeniowy procesor ARM Cortex-A9, taktowany zegarem o częstotliwości 1 GHz. Do pomocy ma on chip Tegra 2 z dedykowanych układem graficznym, 1 GB pamięci operacyjnej oraz 32 GB pamięci wewnętrznej (ponad 28 GB dostępnej dla użytkownika). System w praktyce sprawuje się mocno przeciętnie. Daleko mu do niezawodności iOS-a z iPada czy płynności działania znanego chociażby z telefonów z systemem Android na pokładzie. W ogromnej większości przypadków nie będzie z tym problemu - wszystko będzie działać w miarę płynnie, chociaż osoby zwracające uwagę na każdy szczegół mogą nie być do końca zadowolone. Trochę gorzej będzie ze stabilnością - mimo kolejnej wersji systemu z gałęzi 3.x, potrafi on odmówić posłuszeństwa. A to aplikacja systemowa (np. skrzynka Gmail czy Android Market) zostanie zatrzymana/wyłączona, a to galeria nie będzie chciała się uruchomić i pokazać swojej zawartości, a to menu z ustawieniami stanie w szranki ze ślimakiem jeśli chodzi o prędkość działania. Decydując się na ten system musimy sobie zdawać sprawy z tego typu niedoróbek. Poza tym graficznie prezentuje się on całkiem dobrze - zdecydowana większość jego elementów jest wystarczająco czytelna, czytelność co najmniej dobra, a intuicyjności zarzucić zbyt wiele nie można (chociaż rozpływać się nad nią również się nie da). Jest praktycznie tak samo jak w Androidzie 3.0 - w porównaniu z tą wersją systemu zmiany zauważyć można jedynie w stabilności jego działania. Jest zdecydowanie lepiej, chociaż do ideału (stabilność, prędkość, płynność itd.) jeszcze niemało brakuje. Klawiatura Jeśli lubimy pisać bez polskich ogonków, czyli raczej hobbistycznie niż zawodowo, to proporcje ekranu oraz jego czułość bardzo nam to ułatwią. Wybieranie odpowiednich liter jest bardzo komfortowe i pozwala na dosyć szybkie pisanie. Problem pojawia się w momencie, gdy chcemy wprowadzić polski ogonek - przy jednostkowej operacji cała czynność, a więc przytrzymanie klawisza i wybór odpowiedniego znaku alternatywnego, nie trwa zbyt długo. Jednak w przypadku nawet kilku zdań, całe zadanie robi się nie tylko czasochłonne, ale również mocno uciążliwe. Do tego należy dodać również opóźnienia przy wprowadzaniu znaków - rozbieżność między tym co robimy, a tym co wyświetlane jest na ekranie może czasem trwać nawet 2 i więcej sekund - zdarza się tak głównie podczas rozpoczynania wprowadzania tekstu czy uruchomieniu klawiatury. Póki klawiatura w Androidzie nie zostanie wyposażona w klawisz alt, lub sam tablet w zewnętrzną klawiaturę sprzętową, to tego typu urządzenia wciąż pozostaną jedynie gadżetami, nie przeznaczonymi do bardziej profesjonalnego zastosowania. Dźwięki Optimus Pad zaskakuje obecnością aż trzech głośników zewnętrznych. Dwa z nich rozmieszczone są symetrycznie na prawym boku, natomiast trzeci - na lewym, w jego górnej części. Wszystko po to, aby w zależności od orientacji urządzenia zapewnić prawdziwy dźwięk stereo. Jeśli trzymamy urządzenie zorientowane poziomo, to działać będą głośniki umieszczone po przeciwległych bokach. Jeśli obrócimy tablet w pozycję pionową - informacja ta zostanie odczytana przez czujnik położenia, który wyłączy lewy, a włączy prawy, dolny głośnik. W ten sposób bez względu na orientację urządzenia (o ile będzie poprawna) dobiegający do naszych uszu dźwięk zawsze będzie w wersji stereo. Sprytne rozwiązanie - szkoda tylko, że nie zostało konsekwentnie wykorzystane w innych miejscach menu, np. przy regulacji głośności. W praktyce okazuje się, że takie rozwiązanie działa całkiem sprawnie. Jest tylko jeden warunek konieczny - aby zadziałało, ekran urządzenia musi być podświetlony (może być zablokowany). Pomijając kwestie obsługi, takie rozwiązanie to nowość na rynku, mimo to działa ono sprawnie. Przełączenie głośników trwa poniżej 1 sekundy, a przypadkowe wychylenie urządzenia jest dobrze interpretowane - nie ma możliwości, aby głośniki przypadkowo się przełączyły. Obecność dźwięku stereo sprawia, że subiektywny odbiór jakości muzyki jest więcej niż dobry. Co prawda nie znajdziemy tutaj zbyt dużo tonów niskich, jednak pozostałe parametry dźwięku, nawet w przypadku plików niższej jakości (MP3, 128 kb/s), są przyzwoite. Na standardowych słuchawkach jest jednak zauważalnie lepiej - dźwięk nabiera dynamiki, tony niskie dają o sobie znać, a ogólne wrażenia z odsłuchu muzyki są pozytywne. Jednak dopiero podłączenie zewnętrznego zestawu słuchawkowego o gabarytach większych niż popularne pchełki lub pochodne pokazuje pełnię możliwości Optimus Pada. Czysty dźwięk, dobra jego dynamika, tony niskie obecne w każdej jego części. Zabrakło jednak nawet najprostszego korektora dźwięku, przez co wyraźnie traci on na jakości - jest płasko i bezpłciowo. A szkoda, bo z obecnego w tablecie układu muzycznego można by wyciągnąć zdecydowanie więcej. A tak - jest tylko, a może aż, lepiej niż dobrze. Wideo i muzyka Wśród odtwarzanych formatów audio znajdują się obok najpopularniejszego MP3, również pliki w formacie WAV, WMA oraz ACC. Oprócz tego, tablet bez problemu radzi sobie standardowo z plikami w formacie OGG Vorbis, co jest miłą niespodzianką. Nie udało się jednak odtworzyć pliku muzycznego z końcówką MPC. A szkoda. Trochę gorzej będzie w przypadku plików wideo. Pliki w formatach MP4 czy AVI odtworzą się bez problemu, jednak bardziej oryginalne formaty nie dadzą rady. Wśród skreślonych znajdzie się zarówno MKV (1280 x 720 pikseli), jak i WMV. Są to dokładnie te same pliki, które na konkurencyjnych urządzeniach odtwarzały się bez najmniejszych problemów. Czym zatem tłumaczyć taką sytuację? Galeria Nie wyróżnia się niczym szczególnym - jej widok został nieznacznie zmieniony w stosunku do systemu w wersji 3.0 tak, aby współgrać z trójwymiarowym duchem tabletu. Objawia się to w widoku miniatur zdjęć i… tyle. Każdym zdjęciem, tradycyjnie już, możemy się podzielić poprzez dowolną z zainstalowanych w systemie aplikację, która udostępnia taką funkcję - wszystko z poziomu Galerii. Poza tym standard. Aby odtworzyć filmy wideo zarejestrowane w trzech wymiarach, koniecznym będzie uruchomienie dedykowanej aplikacji - w przeciwnym razie zobaczymy obok siebie dwa prawie identyczne obrazy, różniące się tylko nieznacznie pomiędzy sobą. Android Market W porównaniu z oprogramowaniem w wersji 3.0 jest tutaj spora zmiana - sklep działa przede wszystkim szybciej, usunięte zostały niektóre jego niedociągnięcia i ogólnie jest nieźle. Ale nie idealnie. Wciąż jego piętą achillesową, i to bardzo poważną, jest algorytm wyszukiwania. Biorąc pod uwagę, że odpowiada za to firma, która swój wielomiliardowy biznes zbudowała na algorytmach wyszukiwania, to takie działanie Android Marketu można podsumować tylko jednym słowem: skandal. Podobne odczucia towarzyszą już od dłuższego czasu użytkownikom telefonów z tym systemem, tak więc tablet LG nic w tej kwestii nie zmienia. Tego, co wciąż brakuje w Android Markecie to podział na aplikacje przeznaczone na telefony i tablety. Efekt? Co prawda wszystkie wybrane przeze mnie aplikacje zainstalowały się i działały bez problemu, jednak brak optymalizacji objawiający się niesamowitym marnowaniem potencjału tak dużego ekranu aż kłuły w oczy. Jeśli chodzi o gry, to obecność układu Tegra 2 daje dostęp do dedykowanych aplikacji, które mają współpracować z układem i, w teorii, pokazać pełnię jej możliwości. W praktyce okazuje się, że co prawda gry działają ładnie, bardziej niż mniej płynnie i jest na czym oko powiesić, jednak nie samą grafiką gracz żyje. Dostępne gry oferują feerię barw, czasem nawet ciekawe scenariusze, ale jest to raczej przerost formy nad treścią. Wystarczy bowiem dłuższa chwila aby się okazało, że albo gra jest mało interesująca, albo takie też jej sterowanie, realizowane poprzez zupełnie płaską powierzchnię. Ogólnie jest więc dobrze, ale to chyba nie o to chodziło. Społeczności Obsługa serwisów społecznościowych w tablecie LG niczym nie różni się od tego, co możemy znaleźć w innych tabletach z systemem Android 3.x Honeycomb. O firmowej aplikacji Facebooka możemy zapomnieć - trzeba będzie posiłkować się alternatywą w postaci np. FriendCaster. Podstawowa wada? Obecność reklam oraz brak optymalizacji do możliwości tabletu. W przypadku Twittera mamy do dyspozycji dwie główne aplikacje, czyli TweetDeck oraz TweetComb. Obydwie, jak to w życiu bywa, mają zarówno swoje wady, jak i zalety. TweetDeck - jest idealnym przykładem na to, że portowanie aplikacji 1:1 nie zdaje egzaminu. Widok pojedynczej kolumny na cały ekranie po prostu się nie sprawdza - treść każdego Tweeta jest zbyt rozciągnięty, przez co cierpi czytelność wyświetlanych w ten sposób treści. Z kolei TweetComb pokazuje, że i owszem - trzy kolumny na tak dużym ekranie to dobry pomysł, jednak brak niektórych opcji personalizacji (np. możliwość ustawienia tylko dwóch kolumn) już takim nie jest. Google+? Znów - nie tak, nie tak, nie tak! Tak to na pewno nie zadziała. Tablety oferują dużo więcej miejsca na ekranie, warto więc je wykorzystać. Czemu jeszcze nikt na to nie wpadł? No to może czat. GTalk? Jak najbardziej - estetyczny interfejs, przemyślany układ kolumn, wszystkie opcje pod ręką. Jest również obsługa połączeń głosowych, co jest miłym dodatkiem. To jedna z nielicznych aplikacji, która w pełni wykorzystuje potencjał ekranów o przekątnych większych niż kieszonkowe. Gdyby to nam nie odpowiadało, to warto zainteresować się multikomunikatorem IMO - jest równie łatwo i przejrzyście, a oprócz protokołu Jabbera, obsługuje również szereg innych, z Facebookiem czy Skypem na czele. W Android Markecie z pewnością znajdzie się jeszcze kilka interesujących pozycji, ale te dwie powinny w zupełności wystarczyć zdecydowanie większej liczbie odbiorców. Czas na rozmowę. Skype - jest, ale znowu - zwykły port aplikacji z telefonu na tablet to ślepa uliczka. Zbyt dużo miejsca się marnuje, przez co pod niemałym znakiem zapytania stoi użyteczność całej aplikacji. Poza tym istnieje kilka innych aplikacji, które umożliwiają tego typu komunikację - wystarczy wymienić tutaj opisywanego wcześniej klienta Gtalk. Wszystkie zainstalowane w systemie aplikacje obsługujące sieci społecznościowe, a więc dodatkowo np. Flickr, ładnie się z nim integrują. Oznacza to, że tam gdzie będziemy mieć możliwość podzielenia się treściami z naszymi znajomymi, np. w Galerii, tam odnajdziemy w menu skrót ułatwiający nam to zadanie, prowadzący do konkretnej aplikacji. Taka integracja z systemem zasługuje na plusa. Biuro Do obsługi plików biurowych służy pakiet Polaris Office, który umożliwia odczyt wszystkich najważniejszych formatów, a więc DOC, XLS, PPT oraz PDF. Oprócz podglądu trzech pierwszych, istnieje również możliwość stworzenia ich od nowa. Ponieważ możliwości pakietu są zdecydowanie ponadstandardowe, warto poświęcić mu trochę więcej miejsca. Edytor tekstu pozwala na dosyć zaawansowaną jak na urządzenia mobilne ingerencję w wygląd tekstu. Wśród opcji formatowania znajdziemy m.in. wielkość czcionki, jej krój, justowanie, tło pod nią, regulacja wcięć i odstępów między wierszami czy punktowanie. Oprócz tego, w edytowany dokument można wstawić zdjęcie (z Galerii lub aparatu), odnośnik, zakładkę oraz tabelę. Za pomocą opcji rysowania stworzymy tutaj również proste figury geometryczne. Nie zabrakło także podstawowych funkcji typu kopiuj, wytnij i wklej. Wszystko to podane na pojedynczym pasku, a więc cały czas pod ręką, bez konieczności rozwijania i szukania poszczególnych opcji w menu. Równie zaawansowane możliwości daje edytor arkuszy kalkulacyjnych. Formatowanie tekstu, komórek (również ich ramek), operacje na nich czy wstawianie tabel - to tylko niektóre jego możliwości. Wszystko to podane jest, podobnie jak w przypadku edytora tekstu, w jednym wierszu i wygodne w obsłudze. Stworzenie prezentacji multimedialnej w biegu? Proszę bardzo. Na początek wybieramy jej układ i… mamy takie same możliwości edycji i manipulowania tekstem jak w przypadku edytora tekstu. Wszystko podane równie estetycznie i przejrzyście. Do tego szybki podgląd oraz możliwość ustawienia jeszcze kilku innych opcji - czego chcieć więcej? Może spisu ostatnio otwieranych dokumentów oraz automatycznego tworzenia kopii zapasowej na serwerze zewnętrznym? Jeśli tak, to te opcje również tu znajdziemy - wystarczy założyć konto u twórcy Polarisa, co jest proponowane podczas pierwszego uruchomienia pakietu (i przypominane za każdym jego uruchomieniem, o ile nie podziękujemy za tę troskę na kolejne 7 dni). Pakiet biurowy to zdecydowanie bardzo mocna strona testowanego tabletu. GPS Moduł AGPS zainstalowany w LG działa wzorowo. Nawet w zamkniętym pomieszczeniu (co można zobaczyć na materiale wideo) określenie położenia trwa dosłownie sekundy. Również wyszukanie interesującej nas lokalizacji zajmuje dosłownie chwilę. Identycznie sytuacja wygląda w przypadku wyznaczania nowej drogi - czas potrzebny na wykonanie tych czynności mierzony jest w jednostkowych sekundach. Moduł GPS to mocna strona testowanego urządzenia. Komunikacja/Internet Tablet LG łączy się ze światem za pomocą transmisji danych w technologii HSPA (10,2 do i 2 Mb/s od użytkownika) oraz Wi-Fi (b/g/n). Tą pierwszą może się również podzielić z innymi urządzeniami za pomocą technologii WiFi hotspot. Systemowa przeglądarka radzi sobie całkiem nieźle z przeglądaniem zasobów sieci - strony wczytują się szybko, osadzone w nich media (np. środowisko Flash w wersji 10.1) również, wszystko jest w jak najlepszym porządku. Jednak obowiązuje tutaj ta sama zasada, co wszędzie - im mniej elementów multimedialnych, tym strony znacznie szybciej się wczytują i płynniej działają. Jeśli takie założenia nie będą nam odpowiadać, to możemy skorzystać z alternatyw w postaci Opery Mini czy Mobile, dostępnych bezpłatnie w Android Markecie. YouTube i pochodne Materiały zamieszczone w serwisie YouTube odtwarzane są bez względu na sposób prezentacji (ze źródła lub osadzone), dostępne w dwóch rodzajach jakości (standardowa i HD). Gorzej jest w przypadku serwisu Vimeo - bez zalogowania w nim możemy zapomnieć o ich odtwarzaniu. Jeśli już to zrobimy - dostępne będą jedynie materiały u źródła, osadzone pozostaną nieporuszone. Break.com? To samo co zawsze, czyli po wczytaniu strony wyświetlana jest plansza z informacją, że dedykowana aplikacja dostępna jest w Android Markecie, co nie jest jednak prawdą. Co zatem nam pozostaje? Wybiórcze możliwości jeśli chodzi o odtwarzanie materiałów wideo osadzonych na stronach. Niezbyt dobrze. Aparat Wbudowany układ aparatu fotograficznego pozwala na wykonywanie zdjęć w rozdzielczości 5 Mpix, posiada doświetlającą kadry diodę LED oraz obsługuje funkcję autofokus. Ciekawostką jest tutaj możliwość rejestracji materiałów 3D, jednak działa to nie tak, jak mogłoby się wydawać. Ale po kolei. Jakość zdjęć (2D) wykonywanych za pomocą wbudowanego aparatu jest poprawna - niewielkie zastrzeżenia można mieć do odwzorowania kolorów, które są zauważalnie wyblakłe, oraz kompensacji oświetlenia - ostre światło powoduje znaczne zaciemnienie innych elementów kadru. Poza tym jest nieźle - naturalne kształty, brak aberracji chromatycznych czy winietowania to zalety wbudowanego aparatu. Podobnie jest w przypadku zdjęć makro - jest dobrze, chociaż kolory mogłyby być trochę bardziej nasycone. A co ze zdjęciami 3D? No cóż - można je wykonać, ale aby w pełni je oglądnąć potrzebne będą dwukolorowe okulary. Gdzie je znajdziemy? Na pewno nie w komplecie z testowanym tabletem. Najłatwiej będzie je zdobyć udając się do najbliższego sklepu po paczkę chipsów z promocyjnymi papierowymi okularami. Efekt? Jeśli nasz mózg jest w stanie odbierać trójwymiarowe obrazy oraz od ich oglądania nie kręci nam się w głowie, to efekt będzie widoczny. W przeciwnym razie - zobaczymy jedynie dwa nałożone na siebie kadry w różnych odcieniach. Tablet pozwala również na rejestrację materiałów wideo w jakości 1080p i prędkości 24 klatek na sekundę (tryb 2D) lub 720p i prędkości 30 klatek (3D). Wersja płaska prezentuje się przeciętnie - co prawda obraz jest idealnie płynny, jednak zawodzi jego szczegółowość oraz zdolność do kompensowania oświetlenia. Zastrzeżenia można mieć również do jakości dźwięku, który do najwyższych nie należy. W związku z tym odbiór rejestrowanych materiałów wideo jest tylko przeciętny. Z kolei widzialność ruchomych obrazów w trzech wymiarach będzie uwarunkowana wcześniej opisanymi zdolnościami. Może się więc okazać, że pożytku z tego nie będzie dla nas zbyt dużo. Bateria Litowo-jonowe ogniwo o pojemności 6400 mAh pozwala na korzystanie z urządzenia nawet przez 8 godzin. W tym czasie można przeglądać sieć, obsługiwać pocztę, komunikatory itp. Korzystanie z zasobożernych treści, czyli np. serwisów wideo, skraca ten czas w zależności od ilości przeglądniętych treści - mogą to być nawet dwie godziny i więcej. W przypadku korzystania z połączenia Wi-Fi, pozostały do rozładowania baterii czas również się kurczy. Mimo to, podczas normalnego, biurowego korzystania z tabletu, bez problemu pozwala on na pozostanie online od zmierzchu do świtu. To dobry wynik, osiągalny również dla markowych konkurentów. Podsumowanie LG Optimus Pad jest ciekawym tabletem. Oprócz niestandardowych, bardziej poręcznych gabarytów, oferuje również system w wersji 3.1, co niesie ze sobą sporo korzyści (o nich, jak i o wadach w podsumowaniu plusów i minusów). Nie zabraknie tutaj również kilku wad. Jak zatem należy ocenić testowany sprzęt i do kogo jest on adresowany, komu może się przydać? Zdecydowanie jest to sprzęt ponadprzeciętny - w miarę szybki, stabilny i w ogólnym odbiorze całkiem przyjemny. Gabaryty robią swoje i wpływają pozytywnie zarówno na jego transport, jak i wygodę korzystania. Jeśli zależy Ci głównie na tych parametrach, to warto przyjrzeć się testowanemu urządzeniu. Jeśli natomiast szukasz sprzętu który zdecydowanie wyróżniłby się ponad innymi Androidami znajdującymi się już na rynku, to czeka Cię rozczarowanie. Inaczej - nie znajdziesz tutaj nic, co mogłoby przechylić szalę zwycięstwa (i portfela) na korzyść Pada. Jest ponadprzeciętnie, ale konkurencja wciąż nie zostaje odpowiednio w tyle. Jednym słowem: jest zdecydowanie dobrze, ale iPad 2 wciąż pozostaje niedościgniony, znajduję się przynajmniej o dwie długości z przodu. Wady: - system wciąż wymaga dopracowania (prędkość, stabilność, spójność, wydajność itd.) - iPad killer to wciąż tylko plakietka, bez pokrycia w rzeczywistości Zalety: + trzy głośniki i system stereo + bardzo dobra jakość materiałów + bardzo dobra jakość dźwięku (tylko z zewnętrznym zestawem) + dobra jakość zdjęć i filmów + media w trybie 3D + wbudowany moduł 3G (standardowa karta SIM) + bardzo rozbudowany, ale prosty w obsłudze pakiet biurowy Ocena końcowa (1-10): 7. Przykładowe klipy wykonane tabletem LG Optimus Pad - video (plik .3gp, 32 MB). Zdjęcia wykonane aparatem wbudowanym w tablet:

Motorola Edge 60 i Edge 60 Pro. Dziś premiera, w Polsce od maja

MOVA pokazuje przyszłość. Wielka premiera w Polsce

MOVA X4 Pro jest jak snajper. Nowy flagowiec już w Polsce

DeepSeek na czarnej liście. Chińczycy naruszyli prywatność danych

Poświąteczne szaleństwo w Media Expert. Takich promocji jeszcze nie było

Masz dość swojego routera? Jest rozwiązanie

Redmagic 10 Pro: Ekran bez wycięcia i bateria 7050 mAh (test)

Razer Iskur V2 X – „Budżetowy” fotel za 1300 zł? Sprawdzam, czy warto

Korzystasz z Blika? Rządowa agencja wydała ostrzeżenie

ING z ostrzeżeniem. Chodzi o takie tajemnicze wiadomości

Numer z kodem. Uważaj, 28-latek stracił tak 1000 zł

Revolut znosi opłaty. Zobacz, jak i kiedy skorzystasz

Serial, który bawi do łez. Drugi sezon polskiej komedii już na Canal+

Nowy polski serial to murowany hit? Wiadomo, kiedy premiera

Ten serial przykuje nas do ekranu na długie godziny. Nr 1 na Netflixie

Cyberpunk 2077. Switch 2 dostanie coś, czego nie było na PS5 i Xboxie

Test tabletu LG Optimus Pad (Swift Tab)

Zobacz więcej

Redmagic 10 Pro: Ekran bez wycięcia i bateria 7050 mAh (test)

Razer Iskur V2 X – „Budżetowy” fotel za 1300 zł? Sprawdzam, czy warto

Amazfit Active 2 zwyczajnie zgładził droższego Xiaomi (test)

Wyszukiwarka

Menu

Nasze strony