Test telefonu LG GM360 Bali

LG był jednym z pierwszych producentów telefonów, który zauważył lukę w segmencie rynku tanich, multimedialnych telefonów z ekranem dotykowym. Po bardzo ciepło przyjętym przez rynek i bijącym rekordy sprzedaży modelu Cookie, ten wschodni producent wprowadził na rynek model Bali. Czy propozycja ta okaże się równie przełomowa jak jego starszy brat? Czy zaoferuje podobnie innowacyjne podejście do tego segmentu rynku? I czy w końcu okaże się propozycją, na którą warto zwrócić uwagę przy wyborze nowego telefonu? LG był jednym z pierwszych producentów telefonów, który zauważył lukę w segmencie rynku tanich, multimedialnych telefonów z ekranem dotykowym. Po bardzo ciepło przyjętym przez rynek i bijącym rekordy sprzedaży modelu Cookie, ten wschodni producent wprowadził na rynek model Bali. Czy propozycja ta okaże się równie przełomowa jak jego starszy brat? Czy zaoferuje podobnie innowacyjne podejście do tego segmentu rynku? I czy w końcu okaże się propozycją, na którą warto zwrócić uwagę przy wyborze nowego telefonu? Zestaw Oprócz samego telefonu i baterii, w zestawie sprzedażowym znajduje się jeszcze kilka elementów. Wśród nich odnajdziemy ładowarkę, zestaw słuchawkowy oraz plik dokumentów. Wygląd Na przednim panelu testowanego telefonu znalazły się tylko trzy niezbędne klawisze - dwie "słuchawki" oraz centralnie umieszczony klawisz funkcyjny. Ponad nimi odnajdziemy ekran, natomiast nad nim - głośnik. Na górnym boku umieszczono po jego lewej stronie gniazdo JACK 3,5 mm, natomiast po prawej - przycisk zasilania/blokady. Na prawym boku odnajdziemy klawisze "strzałek" w górnej części oraz spust migawki aparatu fotograficznego w dolnej. Na dolnym brzegu, poza szparą mikrofonu, nie odnajdziemy innych elementów, natomiast na lewym, przy samej jego górze, gniazdo microUSB schowane za zaślepką. Tył obudowy jest jednolity u gładki, jeśli nie liczyć okolic oczka aparatu fotograficznego w górnej lewej części. Obok niego znalazł się nieznacznie zagłębiony element doświetlający w postaci diody LED. Bali wykonany został z dwóch rodzajów materiału: metalu oraz plastiku. Ten pierwszy odnajdziemy na górnym i dolnym boku urządzenia oraz wokół oczka aparatu, natomiast ten drugi - w pozostałych miejscach. Jakość użytych materiałów jest na dobrym poziomie - mimo dużej ilości płaskich i gładkich powierzchni, nie sposób przy normalnym korzystaniu z telefonu uszkodzić ich fakturę. Zastrzeżenia można mieć natomiast do ich spasowania - przy nieznacznym już ściśnięciu telefonu wydaje on nieprzyjemne dla ucha trzaski. Ergonomia Wymiary testowanego LG to 108 x 53,1 x 12 mm, a masa - 87 gramów. To sprawia, że trzymając go w dłoni czujemy, że mamy do czynienia z porządnym kawałkiem telefonu, jednak dłuższe nim operowanie nie sprawi nam żadnego kłopotu i dyskomfortu. Pomaga w tym zwężający się ku tyłowi profil urządzenia. Do podstawowej obsługi telefonu wykorzystywane są zaledwie trzy przyciski, których wygoda korzystania jest na przyzwoitym poziomie. Dwie słuchawki praktycznie nie wystają poza otaczające je powierzchnie, jednak rekompensuje to ich wielkość oraz brak innych klawiszy wokół. Znajdujący się pomiędzy nimi klawisz sprzętowy wyraźnie wystaje poza otaczającą go powierzchnię, co w połączeniu z jego wielkością zapewnia odpowiedni komfort korzystania z niego. Podobnie sytuacja wygląda w przypadku klawiszy bocznych. Chociaż nie są one ani zbyt duże, ani zbyt grube, to ich wybrzuszony profil pozwala bez problemu na ich wyczucie na powierzchni obudowy. Zastrzeżenia można mieć do jakości wykorzystanego materiału. W większości są to plastiki o dosyć dobrej jakości, jednak z powodu gładkich ich powierzchni gromadzą one duże ilości odcisków palców i innych nieczystości. Taka sytuacja ma miejsce zarówno na powierzchni ekranu, jak i tylnej obudowy. Sam wygląd obudowy telefonu jest przemyślany i minimalistyczny, przyjemny dla oka, jednak urządzenie wydaje się nieznacznie "napompowane". Widać, że jego projekt został dokładnie przemyślany i każdy element znajduje się w tym miejscu, w którym powinien, aby zagwarantować maksymalną wygodę oraz intuicję obsługi. Słów kilka o ekranie i interfejsie Bali został wyposażony w rezystancyjny ekran dotykowy o przekątnej 3 cali i rozdzielczości WQVGA (240 x 400 pikseli). Jest on wykonany w technologii TFT i pozwala na wyświetlenie do 256 tys. kolorów. Prezentowane na nim kolory są przeciętnej jakości - nie znajdziemy tutaj elementu nad którym warto by się rozpisywać, jednak nie będzie też takiego, który psuł by ogólny, przeciętny ich odbiór. W zamkniętym pomieszczeniu ich jakość będzie na przyzwoitym poziomie, jednak po wyjściu na zewnątrz - czytelność całego ekranu jest odwrotnie proporcjonalna do natężenia światła. Oznacza to, że im dzień jest jaśniejszy, tym mniej treści dojrzymy na ekranie telefonu. W związku z zastosowaną technologią, jego czułość jest na przeciętnym poziomie - wybranie każdej z opcji będzie wymagać nieznacznego, ale jednak, przyciśnięcia ekranu. Niezbyt często, ale jednak, zdarzać się będą również sytuacje, że będziemy zmuszeni do ponownego ich wyboru. Pod tym względem ograniczeniem jest tu zastosowana technologia, której wad nie da się, niestety, przeskoczyć. Do obsługi ekranu zdecydowanie trzeba się przyzwyczaić. Nierzadko zdarzają się sytuacje, że próba przewinięcia menu zostaje odczytana przez telefon jako wybór opcji znajdującej się w miejscu, od którego zaczęliśmy przewijanie ekranu. Pocieszeniem może być tu fakt obsługi przez telefon funkcji "force feedback", która każdy dokonany wybór potwierdzi delikatną wibracją. Jednak funkcja ta dotyczy wyłącznie menu przedstawionego w formie tekstowej, czyli niższego jego poziomu niż menu głównego. Interfejs oferuje trzy ekrany główne. Pierwszy z nich, główny, pozwoli na umieszczenie na nim dowolnego z kilkunastu widżetów. Na drugim (Livesquare) odnajdziemy historię połączeń wiadomości, natomiast trzeci pozwoli na ustawienie ulubionych kontaktów, ułatwiających dostęp do najczęstszych funkcji (połączenie oraz wiadomości). Na dole ekranu znalazł się skrót do czterech najczęściej wykorzystywanych funkcji telefonu: połączeń, książki telefonicznej, wiadomości oraz menu głównego oraz menu widżetów. Sam system operacyjny jest zamkniętym środowiskiem, które prezentowane może być w jednym z kilku styli. Personalizacji mogą być poddane zarówno ekrany główne, jak i wnętrze menu. W tym drugim przypadku można zmienić wygląd oraz sposób obsługi najwyższego poziomu menu. Istnieje również możliwość zmiany kolorystyki niższych jego poziomów - do wyboru mamy kilkanaście kolorów, którymi możemy przyozdobić pasek wyboru elementu oraz pasek boczny. Klawisz sprzętowy znajdujący się na górnym boku pozwala na blokowanie telefonu i ekranu. Jego odblokowanie możliwe jest za pomocą gestu, który albo odblokuje sam ekran, albo przenosi do jednej z kilku dostępnych, wcześniej zdefiniowanych funkcji. Oprócz tego warto wspomnieć o integracji menu z rozwiązaniami społecznościowymi. Do dyspozycji otrzymamy dostęp m.in. do takich serwisów jak Facebook, Twitter, MySpace, Flickr czy Picasa. Prędkość działania menu nie zachwyca - jest ono niezbyt szybkie, co w połączeniu z technologią wykonania ekranu dotykowego sprawia wrażenie ociężałego i przeładowanego. Część elementów menu wczytuje się praktycznie bez opóźnienia, inne z kolei wymagają dłuższej chwili - nie ma tutaj żadnego ustalonego schematu. Doszukać można się w nim również kilku nielogiczności, jednak nie ma to większego wpływu na ogólny jego odbiór. Dźwięki Jakość rozmów prowadzonych za pomocą testowanego LG jest na przeciętnym poziomie. O ile nie znajdujemy się w głośnym otoczeniu, to zarówno my dobrze będziemy słyszeć naszego rozmówcę, jak i on nie powinien mieć większych problemów ze zrozumieniem nas. Sytuacja się zmienia w przypadku przebywania z głośniejszych okolicznościach przyrody - w takim przypadku może zajść konieczność przełożenia rozmowy do czasu znalezienia się w mniej ruchliwym i hałaśliwym otoczeniu. Telefon został wyposażony w zestaw głośnomówiący, który jednak nie spełnia swojego zadania. Jego główną i w zasadzie jedyną wadą jest zdecydowanie zbyt mała głośność. Będzie on przydatny jedynie w cichym otoczeniu i w takich okolicznościach powinniśmy być z niego zadowoleni - dźwięk generowany przez zestaw jest czysty, a rozmówca znajdujący się po drugiej stronie słuchawki słyszany bez większych zakłóceń. LG po raz kolejny w swoim produkcie zdecydował się na zastosowanie tylko jednego głośnika, który wykorzystywany jest zarówno do rozmów, jak i odtwarzania multimediów. To sprawia, że w tym drugim przypadku ich jakość pozostawia wiele do życzenia. Dźwięk jest bardzo metaliczny i sztuczny, o nieobecności tonów niskich nie wspominając. Na nic zda się tutaj szeroki zakres regulacji głośności w postaci aż 30 jej poziomów. Bez względu na jej poziom słyszalnej jakości dźwięku nie da się poprawić. Niestety, nie dane mi było sprawdzić jakości połączeń na standardowym zestawie słuchawkowym, gdyż dostarczony do testów komplet składał się jedynie z telefonu oraz baterii. Multimedia Bali obsługuje najbardziej popularne formaty multimediów. Wśród muzycznych odnajdziemy MP3, WMA oraz eAAC+. Wśród wideo będą to materiały zapisane przy wykorzystaniu takich kodeków jak MP4, H.263, H.264 oraz WMV. Standardowy odtwarzacz muzyczny oferuje podstawowe funkcjonalności, wśród których najbardziej zaawansowaną jest korektor muzyczny. Oprócz tego umożliwia on posegregowanie wszystkich utworów znajdujących się w pamięci w kilku kategoriach (m.in. artyści, albumy, playlisty czy gatunki), jednak nie ma możliwości ustawienia ich widoczności bądź nie na liście wyboru. Odtwarzacz wideo radzi sobie jedynie z materiałami o niższej jakości. Nie odtworzymy za jego pomocą jakiegokolwiek pliku filmowego nagranego z prędkością wyższą niż 15 klatek na sekundę. Również materiały o rozdzielczości VGA (640 x 480 pikseli) i wyższej nie są obsługiwane. Z funkcji multimedialnych nie zabrakło na pokładzie radia FM z RDS (działającego jedynie przy podłączonych słuchawkach) oraz modułu Bluetooth (2.1 z profilem A2DP). Standardowo w pamięci LG Bali odnajdziemy kilka preinstalowanych gier. Wśród nich będą takie tytuły jak Crazy Penguin Katapult, Ferrari GT, MGolf Park 99, Thomson and Touch oraz Tower Bloxx NY. Wiadomości Menu wiadomości oferuje jeden rodzaj wiadomości do stworzenia, którego ostateczny format uzależniony jest od obecności dodatkowych, poza czystym tekstem, treści. Ich wyboru dokonujemy z pozycji edytora. Do wprowadzania tekstu możemy wykorzystać klawiaturę w tradycyjnym układzie alfanumeryczny i orientacji pionowej, pełną klawiaturę QWERTY zorientowaną poziomo oraz dwa rodzaje pisma ręcznego - w dedykowanym polu oraz przy wykorzystaniu całego ekranu. O ile pisanie z wykorzystaniem tego pierwszego trybu jest w dostatecznie wygodne, o tyle pełna klawiatura nie jest zbyt wygodna. Jej wadą są zbyt małe klawisze, które użyteczne będą jedynie dla osób o naprawdę drobnych dłoniach i palcach. Pozostałe osoby będą musiały się przygotować na popełnianie sporej ilości błędów czy pomijaniu znaków, przynajmniej na początku. Biuro Testowany LG posiada pakiet biurowy, który pozwala na przeglądanie plików biurowych zapisanych w najpopularniejszych formatach, czyli DOC, XLS oraz PPT. Obsługiwane są również pliki w formacie PDF. Wszystkie pliki podglądać można za pomocą aplikacji Picsel File Viewer. Korzystanie z niej na tak niewielkim ekranie i przy ograniczonej funkcjonalności i spornej ergonomii nie należy do najłatwiejszych i jest zadaniem o podwyższonym stopniu trudności. Jako wyjście bardzo awaryjne - z pewnością się przyda, jednak do regularnego korzystania i podglądu obsługiwanych plików już nie bardzo . Książka telefoniczna Posiada ona bardzo podstawowe funkcje i umożliwia zapisanie do 1000 kontaktów. Jednak ogromną jej zaletą jest opcja inteligentnego wybierania numerów (smart dialling). Wprowadzenie trzech znaków pozwoli na szybkie wyszukanie kontaktu po jego nazwie lub numerze telefonu. Internet Telefon obsługuje tylko najpotrzebniejsze technologie transmisji danych, a więc GPRS oraz EDGE. Nie odnajdziemy tutaj nic szybszego, o module WiFi nie wspominając. To sprawia, że przeglądanie sieci za jego pomocą (czy to na jego ekranie, czy urządzeniu zewnętrznym) do najszybszych nie należy. Do przeglądania zasobów sieci możemy wykorzystać przeglądarkę systemową, która oferuje tylko podstawowe funkcjonalności w postaci możliwości ustawienia włączenia obsługi skryptów Java, obrazów oraz kodowania znaków. Aparat Wbudowany aparat 5 Mpix pozwala na wykonanie zdjęć o rozdzielczości 2592 x 1944 pikseli. Obsługuje on funkcję autofokus oraz posiada element doświetlający w postaci diody LED, która pomaga doświetlić rejestrowane kadry. Jakość kadrów rejestrowanych przez testowany telefon nie należy do najlepszych. Kolory na zdjęciach są zauważalnie wyblakłe, a elementy znajdujące się głębiej w kadrze nie są idealnie. Ogólny odbiór zdjęć jest pozytywny, chociaż do średniej półki jeszcze trochę im brakuje. Aparat fotograficzny pozwala również na rejestrację materiałów wideo w jakości QVGA (320 x 240 pikseli) i prędkości 10 klatek na sekundę. To sprawia, że ich jakość zdecydowanie odbiega od poziomu chociażby dostatecznego i nadaje się bardziej jako ciekawostka niż funkcja pozwalająca na wykorzystanie chociażby w wiadomościach MMS. Bateria Za zasilanie LG odpowiada bateria o pojemności 900 mAh, wykonana w technologii litowo-jonowej i oznaczona jako LGIP-430N. Przy wykonaniu łącznie 60 minut rozmów, obsłudze około 50 wiadomości (również multimedialnych), słuchaniu muzyki przez 3 godziny oraz radia przez godzinę telefon pozostawał w trybie czuwania nawet przez 4,5 doby. Podsumowanie LG Bali wpisuje się w politykę tego wschodniego producenta, który duży nacisk kładzie na oferowanie telefonów jak najbardziej multimedialnych, posiadających jak najwięcej użytecznych funkcji, a przy tym pozostających atrakcyjnymi cenowo. Sieci społecznościowe, estetyczny wygląd czy bardzo poręczne gabaryty to tylko niektóre zalety urządzenia. Wśród wad należy wymienić średniej jakość materiały wykorzystane do produkcji, brak osłony aparatu fotograficznego czy przeciętną jakość zdjęć wykonywanych za jego pomocą. Jednak ze względu na atrakcyjną cenę, zwłaszcza przy podpisaniu umowy z operatorem oraz bogactwo dostępnych funkcji, telefon ten jest ciekawą propozycją dla osób szukających prostego telefonu służącego nie tylko do dzwonienia. Wady: - średniej jakości materiały wykorzystane do produkcji - aparat fotograficzny bez osłony - jeden głośnik (do rozmów i multimediów) - przeciętna jakość zdjęć - brak łączności 3G Zalety: - przemyślane i ergonomiczne menu - integracja z sieciami społecznościowymi - estetyczny wygląd - poręczne gabaryty Przykładowy klip wykonany telefonem LG GM360 - wideo. Zdjęcia wykonane aparatem wbudowanym w telefon:

Chiny szastają pieniędzmi. Na AI idą grube miliardy dolarów

Honor GT Pro to potwór z podkręconym Snapdragonem 8 Elite. Bije rekordy

Rosja pręży muskuły, ale to technologiczny skansen

AMD Radeon RX 9060 XT z dokładną datą premiery

Poświąteczne szaleństwo w Media Expert. Takich promocji jeszcze nie było

Masz dość swojego routera? Jest rozwiązanie

Redmagic 10 Pro: Ekran bez wycięcia i bateria 7050 mAh (test)

Razer Iskur V2 X – „Budżetowy” fotel za 1300 zł? Sprawdzam, czy warto

ING z ostrzeżeniem. Chodzi o takie tajemnicze wiadomości

Numer z kodem. Uważaj, 28-latek stracił tak 1000 zł

Revolut znosi opłaty. Zobacz, jak i kiedy skorzystasz

PKO BP zmienia zasady. Zapisz datę 6 maja

Nowy polski serial to murowany hit? Wiadomo, kiedy premiera

Ten serial przykuje nas do ekranu na długie godziny. Nr 1 na Netflixie

Cyberpunk 2077. Switch 2 dostanie coś, czego nie było na PS5 i Xboxie

Growa niespodzianka. Miliony tego potrzebowały, a nikt nie wiedział

Test telefonu LG GM360 Bali

Zobacz więcej

Redmagic 10 Pro: Ekran bez wycięcia i bateria 7050 mAh (test)

Razer Iskur V2 X – „Budżetowy” fotel za 1300 zł? Sprawdzam, czy warto

Amazfit Active 2 zwyczajnie zgładził droższego Xiaomi (test)

Wyszukiwarka

Menu

Nasze strony