Test telefonu Nokia Asha 300

Pomimo kiepskich wyników sprzedaży, zainteresowanie telefonami Nokii klasy low end jest duże. Urządzenia z linii Asha i Lumia to ostatnia deska ratunku, mająca pomóc fińskiej marce powrócić na prostą. W moje ręce trafił model Asha 300 i już na wstępie przyznam, że bardzo szybko się zaprzyjaźniliśmy. Użytkując na co dzień różne smartfony, bardzo chętnie przyjmuje na testy urządzenia proste, pozbawione wodotrysków. W Asha 300 nie znajdziemy "wypasionego" aparatu z lampą ksenonową, modułu nawigacji czy nawet Wi-Fi. Nie ma też ekranu AMOLED czy bajeranckiej obudowy ze szkła i stali. Jednak w telefonie tej klasy nie o te wszystkie gadżety chodzi.Fatalne wyniki sprzedaży fińskich telefonów, do tego ogólny spadek zainteresowania rynków nowymi telefonami, a przy tym brak innowacyjności w urządzeniach niegdyś lidera w komórkowym świecie sprawia, że nad fińskim gigantem wisi widmo bankructwa. Nokia w pierwszym kwartale 2012 roku sprzedała 11,9 mln smartfonów - o 51% mniej niż w pierwszym kwartale 2011 roku (19,6 mln). Rok do roku spadła także sprzedaż prostych telefonów - z 84,3 mln sztuk do 70,8 mln. W dalszym jednak ciągu zainteresowanie telefonami klasy low end jest duże. Urządzenia z linii Asha i Lumia to ostatnia deska ratunku, mająca pomóc fińskiej marce powrócić na prostą. W moje ręce trafił model Asha 300 i już na wstępie przyznam, że bardzo szybko się zaprzyjaźniliśmy. Użytkując na co dzień różne smartfony, bardzo chętnie przyjmuje na testy urządzenia proste, pozbawione wodotrysków. W Asha 300 nie znajdziemy "wypasionego" aparatu z lampą ksenonową, modułu nawigacji czy nawet Wi-Fi. Nie ma też ekranu AMOLED czy bajeranckiej obudowy ze szkła i stali. Jednak w telefonie tej klasy nie o te wszystkie gadżety chodzi. Zestaw sprzedażowy... …nie zachwyca. Jak to w urządzeniach niskobudżetowych bywa, również w zestawie z Nokią 300 nie znajdziemy zbyt wiele wartości dodanej. W pudełku prócz telefonu znalazło się miejsce dla słuchawek stereofonicznych WH-102 oraz ładowarki. Zabrakło przynajmniej przewodu do transmisji danych i karty pamięci w zestawie. Budowa Urządzenie w całości wykonane zostało z plastiku - wiadomo, bo taniej. Przednia część wypolerowana została na błysk, tylna natomiast jest matowa, przez co urządzenie pewnie leży w dłoni. Frontowy panel wyposażono w 2,4 calowy ekran dotykowy, klawiaturę alfanumeryczną, klawisz specjalny do redagowania wiadomości oraz przyciski do obsługi połączeń. Urządzenie nie posiada czujników oświetlenia i przedniej kamery do wideo rozmów. Górna krawędź wyposażona została w złącze ładowania Nokia 2 mm, gniazdo słuchawkowe z standardzie JACK 3,5 mm oraz złącze do transmisji danych microUSB. Na krawędzi z prawej strony umieszczono klawisze zmiany poziomu głośności oraz przycisk przełączania w tryb uśpienia. Tylna część telefonu skrywa obiektyw aparatu fotograficznego oraz zatoczkę głośnika multimedialnego. By zdjąć pokrywę wystarczy skorzystać z ledwo widocznej wypustki na lewej krawędzi. Nie jest to czynność prosta i częsta potrzeba wymiany kart czy baterii może irytować. Telefon jest lekki i bardzo poręczny. Jego wymiary to kolejno 112,8 x 49,5 x 12,7 mm przy masie 85 gramów. Pomimo użytego materiału, żaden z elementów nie ugina się i nie trzeszczy. Spasowanie jest doskonałe. Ekran Ekran dotykowy wykonany został w technologii z zeszłej epoki (oporowej). To niestety skutkuje niskim poziomem komfortu jego obsługi. Wybranie jakiejkolwiek funkcji czy przewinięcie listy wymaga od nas użycia nieco siły. Responsywność ekranu jak na użytą technologię jest niezła. Plastikowa powłoka ekranu jest dość śliska, a efekt tępego sunięcia po jej powierzchni niezauważalny. Niestety plastikowa powierzchnia ekranu, która na dodatek jest błyszcząca, w bardzo łatwy sposób ulega zarysowaniu. Telefon wyposażono w ekran LCD/TFT o przekątnej 2,4 cala pozwalający na wyświetlenie obrazu w rozdzielczości 240 x 320 pikseli z paletą 256 tysięcy kolorów. Jasne i kontrastowe kolory ekran wyświetla prawidłowo. Problemem są dla niego kolory ciemne. Właśnie przy nich najbardziej widać, że telefon nie radzi sobie z wyświetlaniem obrazu pod każdym kątem. Gdy się mu przyjrzymy dłużej, widoczne jest delikatne smużenie obrazu, co może drażnić szczególnie, gdy przesiadamy się z urządzenia o ekranie lepszej jakości. Specyfikacja Nokia 300 może pochwalić się zaskakująco dobrą specyfikacją. Procesor o taktowaniu 1 GHz, 128 megabajtów pamięci operacyjnej oraz 140 megabajtów do dyspozycji użytkownika z możliwością rozszerzenia jej o karty pamięci w standardzie microSD do 32 gigabajtów pozwala na szybką, sprawną i bardzo komfortową pracę na tym urządzeniu. Telefon działa na oprogramowaniu Nokia OS na platformie S40 Touch and Type. Interfejs i obsługa Telefon nie ma otwartego systemu operacyjnego. Nie ma również możliwości uruchamiania na nim rozbudowanych aplikacji. Możliwe jest jedynie włączanie programów napisanych w języku Java (MIDP 2.1). Na osłodę producent pozwolił na duże pole do popisu w kwestii personalizacji wyglądu motywu oraz uruchomionych widżetów na ekranie głównym. Widżety można dowolnie konfigurować według własnych upodobań. Menu telefonu zbudowane jest z ascetycznie prostych dziewięciu ikon. Po wybraniu każdej dostajemy się do list z oferowanymi przez urządzenie funkcjami. Poza standardowymi opcjami jak wiadomości, kontakty czy ustawienia, Nokia udostępniła użytkownikowi "smart funkcje": zarządzanie muzyką i radiem, przeglądarkę internetową, dostęp do sklepu Nokia i dodatki. Nokia 300 jest urządzeniem typu Touch and Type. Czyli jest połączeniem cech standardowej słuchawki telefonicznej wyposażonej w mechaniczne klawisze wybierania numeru oraz obsługi połączeń, z nowatorskim podejściem do obsługi dotykiem. Takie połączeniem może być dla wielu osób, szczególnie tych nie do końca przekonanych do przejścia całkowicie "na dotyk", idealną alternatywą dla współczesnych smartfonów. Wszystkie przyciski funkcyjne wyświetlane są bezpośrednio na dotykowym ekranie telefonu w jego dolnej linii. Kolejne funkcje menu, ikony czy przesuwane listy obsługujemy również palcem. Klawisze mechaniczne posłużą nam jedynie do wstukania numeru telefonu, napisania wiadomości SMS/e-mail lub odebrania/zakończenia połączenia głosowego. Dotyk ekranu odblokowywany jest w sposób znany z iPhone’a - Slide to unlock. Wystarczy przeciągnąć po nim palcem. Funkcje telefonu Książka telefoniczna wyświetlana jest w formie listy. Wyszukiwanie numerów możliwe jest po wpisaniu pierwszych liter nazwy kontaktu bądź całej nazwy. Nie udało mi się znaleźć funkcji zmiany sposobu wyświetlania kontaktów. Do każdego kontaktu możemy dodać zdjęcie rozmówcy, dwa numery telefonu i adres zamieszkania. Brakuje możliwości dopisania adresu e-mail. Głośność wbudowanej słuchawki jest na bardzo wysokim poziomie. W zasadzie nie trzeba mieć zgłośnionego telefonu do maksymalnej wartości, by wszystko dobrze usłyszeć. Nawet idąc miejską ulicą. Mikrofon bardzo dobrze zbiera dźwięk. Jego umiejscowienie pod klawiszem "7" wymaga od nas trzymania telefonu przy prawym uchu. Gdy trzymamy przy lewym uchu blisko twarzy, mogą pojawić się problemy z usłyszeniem nas przez rozmawiającego. Mimo wszystko jestem zwolennikiem montowania kanału mikrofonu w podstawie urządzenia. Nieco gorzej jest w trybie głośnomówiącym - podczas jazdy samochodem my słyszymy rozmówce całkiem nieźle, on niestety ma dość duże problemy z dosłyszeniem nas. Po za tym jakość rozmów w Nokii 300 oceniam bardzo pozytywnie. Wpisywanie tekstu Użytkownikom telefonu, na którym dotychczas wprowadzano treść przy użyciu klawiatury alfanumerycznej strategia Touch and Type na pewno przypadnie do gustu. Treść wprowadzamy kilkukrotnie wciskając przyciski numeryczne do pojawienia się żądanego znaku, lub korzystamy z wbudowanego słownika T9 przyspieszającego redagowanie treści. Klawisze są twarde, mają krótki skok. Pisanie treści jest bardzo sprawne. Palce bardzo płynnie suną po ich powierzchni. Objętościowo są dość duże i szerokie. Poziome odstępy uniemożliwiają nieumyślną pomyłkę. Redagowanie tekstu ogranicza się do wpisywania tekstu w wiadomościach tekstowych, uruchomionym smsowym czacie, przeglądarce, notatkach lub aplikacji społecznościowej. Aparat fotograficzny W Nokii 300 zamontowano 5-megapikselowy aparat fotograficzny z nagrywaniem sekwencji wideo. Niestety bez funkcji automatycznego ostrzenia i nagrywania w wysokiej rozdzielczości. Trzeba więc zapomnieć o fotografowaniu notatek czy książek, o co często pytają nasi Czytelnicy - tekst jest rozmazany. Zamiast AF zastosowano system EDOF, którego działanie w praktyce jest wątpliwej jakości. Zdjęcia również wychodzą bardzo przeciętne, chyba, że robimy je na zewnątrz w dobrym oświetleniu dziennym. Z funkcji dodatkowych telefon oferuje jedynie programowalny samowyzwalacz. Wykonane zdjęcia są w rozdzielczości 2592 x 1944 pikseli, a filmy w 640 x 480 punktów. Podczas filmowania matryca ma problem z szybką korektą balansu bieli. Wszystko widać na załączonych filmach. Multimedia Muzyczny aspekt telefonu stoi na całkiem niezłym poziomie. Po pierwsze odtwarzacz muzyczny - umożliwia odtwarzanie popularnych formatów: AAC, AAC+, eAAC+, AMR, MP4, WAV i WMA. Oferuje on całkiem sporo możliwości konfiguracji. Dostępny jest korektor dźwiękowy, możliwość przesyłania dźwięku bezprzewodowo dzięki wsparciu dla profilu AD2P i losowe odtwarzanie. Interfejs jest dotykowy i oferuje podstawowe przyciski obsługi muzyki, a także wyświetlanie w tle okładki odgrywanego albumu. Dźwięk z wbudowanego monofonicznego głośnika multimedialnego jest donośny i czysty. Słuchawki z zestawu, audiofila niestety nie zachwycą. Dźwięk jest dziwnie przytłumiony i odechciewa się słuchania ulubionych kawałków na tym sprzęcie. Wbudowane radio FM zostało ulepszone o wsparcie dla komunikatów przesyłanych w systemie RDS. Do jego słuchania wymagane jest podłączenie słuchawek, których przewód służy nam za antenę. Łączność Testowana słuchawka pozwala na pracę w czterech częstotliwościach sieci GSM oraz w trzech popularnych UMTS. Brak modułu Wi-Fi rekompensuje nam technologia HSPA umożliwiająca dzięki HSDPA pobieranie danych z prędkością do 10,2 megabita na sekundę i wysyłanie w sieć z prędkością do 2 megabitów na sekundę dzięki HSUPA. Wbudowany klient poczty elektronicznej pozwala na obsługę protokołów POP3, SMTP oraz IMAP4. Do transmisji plików, dźwięku lub danych użyjemy wbudowanego Bluetootha w wersji 2.1 z EDR. Wbudowane złącze microUSB umożliwia nam również ładowanie akumulatora bezpośrednio z portu USB w komputerze. Stałą łączność z naszymi znajomymi oferuje nam aplikacja społecznościową Nokii oferującą obsługę portalu Facebook oraz Twitter. Programy działają jednak dość ociężale, a niska rozdzielczość ekranu wyklucza komfort przy przeglądaniu treści z obu serwisów. Przeglądarka internetowa szybko przewija strony, jednak ekran rezystancyjny bardzo sprawnie stara się nas namówić, że do przeglądania Internetu ten telefon się nie nadaje. Kliknięcie linka następuje dopiero po kilkukrotnym jego dotknięciu. Niska rozdzielczość powoduje, że wyszukanie czegokolwiek jest karkołomnym zajęciem, a brak Wi-Fi naraża nas na duże koszty związane z transferem danych. Funkcje internetowe w tym urządzeniu można więc zaliczyć jedynie, jako dodatek, pozwalający na sprawdzenie pogody lub programu TV. Bateria Telefon zasilany jest ogniwem litowo jonowym o dość dużej pojemności (1100 mAh). Producent podaje, że maksymalny czas rozmów w sieci 2G po pełnym naładowaniu to 6,9 h, a czas czuwania to nawet 23 dni. Jak zwykle jest to bardzo zawyżony wynik, możliwy do zrealizowania jedynie w warunkach laboratoryjnych. W praktyce telefon wytrzymał w mojej kieszeni w trybie mieszanym 4,5 dnia, co jest wynikiem zadowalającym. Podsumowanie Nokia 300 Asha to telefon z definicji prosty, a przez to przyjemny w użytkowaniu. Połączenie technologii dotykowego ekranu z tradycyjną mechaniczną klawiaturą może okazać się strzałem w dziesiątkę dla osób, które dopiero co porzuciły swoje wysłużone Nokie 6310 i w końcu zdecydowały się na jakiś postęp. Nowy telefon z 2 letnią gwarancją można kupić za około 340 złotych. Za tę cenę otrzymujemy przyjemny telefon z wydajną baterią i kilkoma mniej lub bardziej przydanymi funkcjami, których w nowoczesnym telefonie wstyd aby zabrakło. Dla mnie największą wadą tego urządzenia jest brak Wi-Fi, które pojawia się wszędzie - od telewizorów, po drukarki, skanery, sprzęt audio, na komputerach i telefonach kończąc. Zalety - Niska cena - Połączenie tradycyjnych klawiszy z nowoczesną obsługą dotykową - Wydajny akumulator - Wbudowane radio i odtwarzacz muzyczny - Wydajny procesor Wady - Brak Wi-Fi - Ekran rezystancyjny wymagający użycia siły przy użytkowaniu - Plastikowe szkiełko podatne na zarysowania - Ubogi zestaw sprzedażowy Przykładowy klip wykonany telefonem Nokia Asha 300 - video (plik .3gp, 6 MB). Zdjęcia wykonane aparatem wbudowanym w telefon:

Chiny szastają pieniędzmi. Na AI idą grube miliardy dolarów

Honor GT Pro to potwór z podkręconym Snapdragonem 8 Elite. Bije rekordy

Rosja pręży muskuły, ale to technologiczny skansen

AMD Radeon RX 9060 XT z dokładną datą premiery

Poświąteczne szaleństwo w Media Expert. Takich promocji jeszcze nie było

Masz dość swojego routera? Jest rozwiązanie

Redmagic 10 Pro: Ekran bez wycięcia i bateria 7050 mAh (test)

Razer Iskur V2 X – „Budżetowy” fotel za 1300 zł? Sprawdzam, czy warto

ING z ostrzeżeniem. Chodzi o takie tajemnicze wiadomości

Numer z kodem. Uważaj, 28-latek stracił tak 1000 zł

Revolut znosi opłaty. Zobacz, jak i kiedy skorzystasz

PKO BP zmienia zasady. Zapisz datę 6 maja

Nowy polski serial to murowany hit? Wiadomo, kiedy premiera

Ten serial przykuje nas do ekranu na długie godziny. Nr 1 na Netflixie

Cyberpunk 2077. Switch 2 dostanie coś, czego nie było na PS5 i Xboxie

Growa niespodzianka. Miliony tego potrzebowały, a nikt nie wiedział

Test telefonu Nokia Asha 300

Zobacz więcej

Redmagic 10 Pro: Ekran bez wycięcia i bateria 7050 mAh (test)

Razer Iskur V2 X – „Budżetowy” fotel za 1300 zł? Sprawdzam, czy warto

Amazfit Active 2 zwyczajnie zgładził droższego Xiaomi (test)

Wyszukiwarka

Menu

Nasze strony