Test telefonu Nokia Asha 303

Zaprezentowana przez Nokię nowa linia telefonów - Asha, charakteryzować miała się młodzieżowym wzornictwem i oferować funkcje typowe dla średniej półki. Jednym z zaprezentowanych modeli była Asha 303, kontynuator popularnej linii Touch and Type, wzbogacony o pełną klawiaturę QWERTY. Nowością jest pojemnościowy panel dotykowy. Do tego dostajemy szybką łączność HSPA i gigahercowy procesor. Całkiem sporo jak na urządzenie przeznaczone głównie na rynki rozwijające się. Zaprezentowana przez Nokię nowa linia telefonów - Asha, charakteryzować miała się młodzieżowym wzornictwem i oferować funkcje typowe dla średniej półki. Jednym z zaprezentowanych modeli była Asha 303, kontynuator popularnej linii Touch and Type, wzbogacony o pełną klawiaturę QWERTY. Nowością jest pojemnościowy panel dotykowy. Do tego dostajemy szybką łączność HSPA i gigahercowy procesor. Całkiem sporo jak na urządzenie przeznaczone głównie na rynki rozwijające się. Jak telefon z nowej serii Asha sprawuje się w codziennym użytkowaniu? Tego dowiecie się z poniższej recenzji. Zestaw Typowe dla tańszych Nokii, tekturowe, niebiesko - czerwone pudełko obok telefonu, kryje w sobie zestaw słuchawkowy, ładowarkę z cienką końcówką Nokii i standardowy zestaw makulatury. Uważam, że telefon ze średniej półki, do której Asha 303 się zalicza, powinien mieć w zestawie kartę pamięci, której tutaj zabrakło. Wygląd zewnętrzny Asha 303 jest telefonem jednobryłowym o wymiarach 116,5 x 55,7 x 13,9 mm i masie 97 gramów. Są to typowe wymiary, charakterystyczne dla Nokii z klawiaturą QWERTY. Największą część przedniego panelu zajmuje wyświetlacz o przekatnej 2,6 cala. Nad nim połyskuje napis NOKIA, na samej górze umieszczono szczelinę głośnika rozmów, a obok niego czujnik pomiaru oświetlenia. Pod ekranem mamy cztery przyciski, dwie "słuchawki" i dwa przyciski skrótów: klawisz wiadomości i muzyczny. U dołu pełna klawiatura w układzie QWERTY. Cześć telefonu z klawiaturą jest umieszczona niżej, niż część z ekranem, a do tego wyraźnie odcina się kolorystycznie, przez co można odnieść wrażenie, że 303 jest sliderem, co rzuca się w oczy nawet na zdjęciach katalogowych. Na prawym boku znajdziemy przyciski do regulacji głośności i przycisk blokady/podświetlenia ekranu, na lewym otwór zaczepu na smycz. Na górnej krawędzi trzy gniazda: ładowania, Jack 3,5 mm i microUSB. Tył telefonu, zawiera aparat o rozdzielczości 3,2 Mpix, napis Nokia wyryty na pokrywie baterii i nazwę telefonu Nokia 303 na samym dole urządzenia. Gniazdo karty pamięci umieszczono pod baterią, obok gniazda karty SIM. Urządzenie zostało wykonane głównie z plastiku: połyskującego dookoła ekranu i matowego z tyłu telefonu i na jego krawędziach. Tylna klapka jest metalowa i tutaj inżynierowie Nokii nie popełnili błędu, który pojawił się w modelu 302 gdzie pokrywa baterii wyraźnie uginała się pod naciskiem wydając przy tym niepokojące odgłosy. W Asha 303 od spodu klapki przyklejony został prostokątny kawałek gąbki, dzięki czemu nie ugina się ona pod naciskiem i nie skrzypi. Spasowanie reszty elementów jest wzorowe. Żadnych ponadprzeciętnych szczelin, wystających ostrych krawędzi, czy też wydawanych dźwięków w trakcie eksploatowania urządzenia. Wyświetlacz, interfejs i obsługa Telefon ma ekran TFT o przekątnej 2,6 cala, wyświetlający obraz o rozdzielczości 240 x 320 pikseli przy 256 tys. kolorów, a do tego pokryty pojemnościowym panelem dotykowym. Powierzchnia ekranu, to niestety cienki i giętki plastik, co negatywnie wpływa na komfort użytkowania. Szybka się wyraźnie ugina i jest podatna na zrysowania. Reakcja na dotyk jest bardzo dobra, ale w połączeniu z niewielkim ekranem i stosunkowo niską rozdzielczością ekran bywa nieprecyzyjny. O ile jeszcze z poruszaniem się po interfejsie telefonu nie ma żadnych problemów, o tyle już w przypadku przeglądania stron internetowych i próbie trafienia w mniejsze elementy często czekają nas spore trudności. Telefon odblokowujemy przyciskiem na ekranie. W celu podświetlania go należy wcisnąć przycisk na boku urządzenia lub "czerwoną słuchawkę". Obok pojemnościowego dotyku nowością jest obecność kinetycznego przewijania. Jakość obrazu jest dobra, jak na telefon tego typu. Jasności ekranu nie można regulować, ale na szczęście nie świeci on zbyt mocno, co było do tej pory zmorą wielu użytkowników Nokii, które były pozbawione tej opcji. Kąty widzenia są przeciętne i już niewielkie wychylenie telefonu powoduje przyciemnienie wyświetlanego obrazu. Czytelność w słońcu jest niska i często przyjdzie nam szukać kawałka cienia w celu przeczytania wiadomości. Asha 303 pracuje pod kontrolą autorskiego, zamkniętego systemu Nokii z interfejsem S40 dla telefonów Touch and Type. Wygląd Menu, jak i rozmieszczenie funkcji nie różni się niczym od innych modeli z tej serii. Do dyspozycji mamy trzy rozmiary czcionki, do wyboru w menu, wiadomościach, książce adresowej i Internecie. Nad szybką pracą urządzenia ma czuwa, podobnie jak w modelu 302, gigahercowy procesor, wspierany 128 MB pamięci RAM i 256 MB pamięci ROM. Duże liczby, które wydają się nie do końca tu potrzebne. Szybkości działania nie można nic zarzucić, ale też z drugiej strony nie ma tu nic, co mogłoby w dużym stopniu obciążać telefon. Pulpit może być czysty, wtedy jedynymi aktywnymi elementami jest przycisk wywołujący klawiaturę dialera i wywołanie zmiany profili po wciśnięciu jego nazwy wyświetlanej na ekranie. Działa też znana użytkownikom serii Touch and Type funkcja przesunięcia ekranu w lewo lub prawo wywołująca wcześniej zdefiniowany skrót. Drugą opcją jest umieszczenie na pulpicie do czterech elementów, takich jak czat, kalendarz, licznik czasu, moja notatka, dwa paski skrótów, poczta, powiadomienia, radio i media, społeczności, ulubione kontakty, WLAN czy wskaźniki ogólne. Książka adresowa i połączenia Lista kontaktów będzie dobrze znana wszystkim użytkownikom serii Touch and Type, bo nic się w niej nie zmieniło. Do każdego kontaktu, po przeniesieniu go do pamięci telefonu, możemy dodać do kilkunastu różnych pól, przypisać zdjęcie lub indywidualny dzwonek, a także dodać go do stworzonych przez nas grup. Kontakty możemy wyszukiwać wg nazw, wpisując je za pomocą klawiatury. Podczas wybierania numeru z poziomu dialera nie mamy żadnej pomocy pomagającej wyszukać kontakt według nazwy lub numeru. Antena według instrukcji znajduje się w dolnej części i prawym górnym rogu urządzenia. Podczas trzymania telefonu za jego dół nie zaobserwowałem spadków zasięgu, jak miało to miejsce w modelu 302. Poza tym, Asha 303 dobrze radzi sobie z trzymaniem zasięgu i pod tym względem nie mogę jej nic zarzucić. Jakość rozmów jest dobra. Zarówno jakość, jak i głośność są na przyzwoitym poziomie i oceniłbym je jako solidne 8/10. Wiadomości i klawiatura Klawiatura, to obok ekranu dotykowego, flagowa cecha Asha 303. Przyciski są oznaczone na biało i niebiesko, a podświetlane są również na biało. Podczas używania telefonu w jasnym pomieszczeniu, kiedy pada na nie światło, oznaczenia klawiszy robią się niemalże całkowicie nieczytelne. Podobnie jak w modelu 302, Asha 303 została wyposażona w powiadomienie świetlne. Nieodebrane połączenia i wiadomości sygnalizowane są poprzez pulsujące białe światło, pojawiające się pomiędzy klawiszem wiadomości, a przyciskiem muzycznym. Kształt przycisków jest zupełnie inny niż w Ashy 302, chociaż są one niemalże tych samych rozmiarów. 303 ma przyciski twardsze, wciskające się z większym oporem i to właśnie tą klawiaturę uznałbym za wygodniejszą w porównaniu tych dwóch modeli. Mimo wszystko osoby z większymi palcami mogą mieć problemy z użytkowaniem klawiatury Ashy 303. Edytor wiadomości, co z pewnością ucieszy wielu użytkowników, pozostał niezmieniony w stosunku do innych modeli Nokii. Dostęp do niego uzyskujemy po wciśnięciu przycisku wiadomości, po którym mamy do wyboru utworzenie nowej wiadomości lub przejście do skrzynki odbiorczej. Wiadomości mogą być w niej wyświetlane w klasycznej formie lub też w formie czatu. Wiadomościami e-mail zarządza oddzielna aplikacja Poczta. Zdecydowanie nie lubimy się z nią, bo ta, podobnie jak w modelu 302, a wcześniej C2-02, nie chciała sygnalizować mi pojawienia się nowych wiadomości. Tylko raz w ciągu dwóch tygodni dostałem komunikat o nowym e-mailu. Za każdym razem musiałem uruchomiać aplikację i sprawdzać, czy przypadkiem nie dostałem czegoś nowego. Łączność i Internet Asha 303, podobnie jak 302, została wyposażona w pakiet łączności godny smartfonów. Mamy więc HSPA (HSDPA 14,4 Mb/s, HSUPA 5,76 Mb/s), Wi-Fi w standardach b/g/n oraz Bluetooth 2.1 . Niestety, podobnie jak w "trzysta-dwójce" brakuje tu przeglądarki, która potrafi wykorzystać te prędkości. Z pomocą jak zwykle przychodzi niezawodna Opera mini. Szybkość wczytywania stron zdecydowanie się poprawia, choć musze przyznać, że strony wczytywane są minimalnie wolniej niż w modelu 302. Moduł Bluetooth i Wi-Fi działają prawidłowo i bez żadnych zastrzeżeń odnośnie szybkości, czy zasięgu. Standardowo już, nie mogło zabraknąć aplikacji do obsługi serwisów społeczościowych. A ta, wzorem modelu 302, nie działa do końca tak dobrze, jak powinna. Jest wolna, a treści nie zawsze są poprawnie wczytywane. Muzyka Podobnie jak w modelu 302, ikona Muzyka prowadzi nas od Odtwarzacza i Radia. Okno Odtwarzacza to biblioteka naszych plików muzycznych i filmów. Sama aplikacja jest prosta i intuicyjna w obsłudze. Na ekranie widzimy tylko okładkę albumu i przyciski sterujące. Dotknięcie ekranu wyświetla tytuł, wykonawcę, nazwę albumu i oś czasu. Odtwarzane pliki możemy zapętlić lub odtwarzać losowo. Nie zabrakło też korektora z możliwością wprowadzenia ręcznych ustawień. Odtwarzacz można zminimalizować, a przyciski do sterowania nim wywołać przyciskając klawisz muzyczny pod ekranem. Radio, nie działające bez słuchawek, to stylistyczna kopia Odtwarzacza. Zamiast informacji o utworze wyświetlane są informacje o aktualnie słuchanej stacji, a zamiast osi czasu mamy oś częstotliwości. Telefon dobrze radzi sobie z odbiorem sygnału i nie mam żadnych zastrzeżeń w tym aspekcie. Radiem możemy sterować z poziomu pulpitu, po wciśnięciu przycisku muzycznego. Zewnętrzny głośnik jest jeszcze głośniejszy, niż w przypadku i tak bardzo głośnego modelu 302. Jakościowo też wypada minimalnie lepiej i spokojnie można go użyć jako awaryjne źródło dźwięku. Dźwięk płynący z dołączonego zestawu słuchawkowego jest trochę cichszy i cieplejszy niż w przypadku 302, ale nadal słaby i płaski. Przy użyciu alternatywnych słuchawek dźwięk jest trochę cichszy, choć nadal akceptowalnie głośny i cieplejszy oraz lepszy jakościowo niż w przypadku Ashy 302. Zdecydowanie jest to mocny punkt tego modelu. Aparat i kamera Asha 303 została wyposażona w aparat z matrycą 3,2 Mpix, wykonujący zdjęcia w maksymalnej rozdzielczości 1536 x 2048, niewspomagany żadną diodą doświetlającą. Zabrakło też funkcji autofocus. Dodatkowe opcje dla aparatu, to standardowo ramki, proste efekty kolorystyczne, balans bieli, samowyzwalacz, zdjęcia seryjne i regulacji ekspozycji. Zdjęcia wykonujemy przyciskiem na ekranie telefonu. Jakość wykonywanych zdjęć jest zbliżona do tego, co prezentuje Asha 302. Kolory są jednak bliższe oryginałowi, na fotografiach pojawia się więcej szczegółów, a na zdjęciach w pomieszczeniach mniej szumów. Tło nadal często wychodzi niewyraźne, a kontury obiektów są poszarpane. Filmy rejestrowane są w rozdzielczości VGA z prędkością 15 klatek na sekundę. Opcje dodatkowe wyglądają tak samo jak w przypadku aparatu. Jakość filmów wypada praktycznie tak samo jak w przypadku modelu 302. Mamy więc trochę zamazane tło, poszarpane krawędzie obiektów, obraz jest przyciemniony i "faluje" przy poruszeniu telefonem. Płynność nagrań jest przyzwoita, jak na 15 klatek na sekundę. Dodatki Nokia hojniej wyposażyła model 303, w stosunku do "trzysta-dwójki". Obok standardowych aplikacji, takich jak kalkulator, stoper, kalendarz, stoper, konwerter jednostek i również konwerter rozmiarów znalazło się tu kilka bardzo użytecznych aplikacji. Pierwszą z nich jest Shazam służący do rozpoznawania muzyki. Bardzo zdziwiła mnie skuteczność tej aplikacji- rozpoznawanie tytułów idzie jej zadziwiająco dobrze. Kolejna aplikacja służy do słuchania internetowych rozgłośni radiowych. Aplikacja Moodagent pozwala tworzyć playlisty dopasowane do naszego aktualnego nastroju. Fabrycznie zainstalowanych gier mamy sześć, w tym wersja trial kultowego Angry Birds oraz grę, którą nazwałbym misyjną, Climate Mission - służy ona do edukowania użytkownika w tematach ochrony klimatu, recyklingu itp. Niestety, podobnie jak w modelu 302 zabrakło tutaj miejsca dla znanego wszystkim Snake’a. W pamięci Ashy 303 znalazły się też Mapy Nokii. Ze względu na brak wbudowanego odbiornika GPS pozostaje nam nawigowanie jedynie w oparciu o dane z nadajników sieci komórkowych. Mapy na bieżąco są pobierane z Internetu. Bateria Asha 303 energię potrzebną do działania czerpie z litowo - jonowej baterii BP-3L o pojemności 1300 mAh. Przy dziennym użytkowaniu wynoszącym 10-15 minut rozmowy, ok. 10 SMS-ów, godzinę muzyki na słuchawkach, kilkanaście minut spędzonych w Internecie i uruchomionym automatycznym sprawdzaniu poczty telefon pracował 3-4 dni. Jest to dobry wynik, którego należało się spodziewać po baterii tej pojemności. Wielki plus za możliwość ładowania telefonu przez gniazdo microUSB. W końcu podłączenie takiej ładowarki nie kończy się prośbą o "odłączenie kabla niewiadomego pochodzenia". W teście maksymalnego czasu rozmowy w wymuszonym trybie 3G telefon osiągnął wynik 399 minut i uplasował się na 28. miejscu zestawienia 60 do tej pory przetestowanych pod tym kątem telefonów. Podsumowanie Nokia Asha 303 pomimo, że miała być skierowana głównie na rynki rozwijające się, okazała się bardzo przyzwoitym urządzeniem. Widać krok naprzód w postaci pojemnościowego dotyku i obecności kinetycznego przewijania, co znacząco wpłynęło na komfort użytkowania telefonu. Udało się też uniknąć problemów z obudową, której jedynym słabym punktem jest za cienka szybka, którą pokryty jest wyświetlacz. W porównaniu z Ashą 302, model 303 ma wyższą jakość rozmów, wygodniejszą klawiaturę i jest od niej lepszy muzycznie. "Trzysta-trójkę" można obecnie kupić w cenie 450 zł, co jest dobrą ceną jak na to, co oferuje Asha 303. Osoby szukające klasycznej i prostej Nokii, chcące jednocześnie spróbować dotykowego ekranu nie mają czego się obawiać przed sięgnięciem po ten model. Wady: - za cienka, uginająca się szybka nad wyświetlaczem; - gniazdo kart pamięci umieszczone pod baterią; - brak możliwości regulacji jasności ekranu; - nieczytelne oznaczenia klawiszy w silnym świetle; - aparat bez autofocusa; - niska jakość rejestrowanych zdjęć i filmów; - bardzo słaba fabryczna przeglądarka internetowa; - aplikacja pocztowa nie sygnalizująca o pojawieniu się nowych wiadomości; Zalety: - dobra jakość rozmów i zasięgu; - bardzo dobre spasowanie obudowy i gąbka pod tylną klapką; - bardzo dobra jakość dźwięku; - donośny głośnik; - pojemnościowy dotyk i kinetyczne przewijanie; - możliwość ładowania telefonu przez port microUSB; - HSPA i Wi-Fi w standardzie "n" ; - dobra bateria; - Mapy Nokii i aplikacja Shazam; Przykładowy klip wykonany telefonem Nokia Asha 303 - video (plik .3gp, 3 MB). Zdjęcia wykonane aparatem wbudowanym w telefon:

Chiny szastają pieniędzmi. Na AI idą grube miliardy dolarów

Honor GT Pro to potwór z podkręconym Snapdragonem 8 Elite. Bije rekordy

Rosja pręży muskuły, ale to technologiczny skansen

AMD Radeon RX 9060 XT z dokładną datą premiery

Poświąteczne szaleństwo w Media Expert. Takich promocji jeszcze nie było

Masz dość swojego routera? Jest rozwiązanie

Redmagic 10 Pro: Ekran bez wycięcia i bateria 7050 mAh (test)

Razer Iskur V2 X – „Budżetowy” fotel za 1300 zł? Sprawdzam, czy warto

ING z ostrzeżeniem. Chodzi o takie tajemnicze wiadomości

Numer z kodem. Uważaj, 28-latek stracił tak 1000 zł

Revolut znosi opłaty. Zobacz, jak i kiedy skorzystasz

PKO BP zmienia zasady. Zapisz datę 6 maja

Nowy polski serial to murowany hit? Wiadomo, kiedy premiera

Ten serial przykuje nas do ekranu na długie godziny. Nr 1 na Netflixie

Cyberpunk 2077. Switch 2 dostanie coś, czego nie było na PS5 i Xboxie

Growa niespodzianka. Miliony tego potrzebowały, a nikt nie wiedział

Test telefonu Nokia Asha 303

Zobacz więcej

Redmagic 10 Pro: Ekran bez wycięcia i bateria 7050 mAh (test)

Razer Iskur V2 X – „Budżetowy” fotel za 1300 zł? Sprawdzam, czy warto

Amazfit Active 2 zwyczajnie zgładził droższego Xiaomi (test)

Wyszukiwarka

Menu

Nasze strony