Test telefonu Sony Ericsson K810i

Sony Ericsson K810i jako model przejściowy między Sony Ericssonem K800i, a hucznie zapowiadanym modelem Sony Ericsson K850i, nie miał zbyt wiele czasu na zdobycie rzeszy wielbicieli. Producent nie postarał się też o szerszą kampanię reklamową, a szkoda, bo telefon uzupełnia braki K800i, jakie odepchnęły mnie rok temu od zakupu tego ostatniego. Mamy tu do czynienia z rasowym przedstawicielem linii Cyber-shot i w związku z tym, w znacznym stopniu właśnie na możliwościach fotograficznych tego telefonu, skupi się mój test. Sony Ericsson K810i - fotogeniczny fotograf Sony Ericsson K810i jako model przejściowy między Sony Ericssonem K800i, a hucznie zapowiadanym modelem Sony Ericsson K850i, nie miał zbyt wiele czasu na zdobycie rzeszy wielbicieli. Producent nie postarał się też o szerszą kampanię reklamową, a szkoda, bo telefon uzupełnia braki K800i, jakie odepchnęły mnie rok temu od zakupu tego ostatniego. Mamy tu do czynienia z rasowym przedstawicielem linii Cyber-shot i w związku z tym, w znacznym stopniu właśnie na możliwościach fotograficznych tego telefonu, skupi się mój test. Nietuzinkowy wygląd Telefon wygląda inaczej niż przewiduje standard. To chyba jego podstawowa zaleta. Zastosowane wzornictwo gwarantuje, że k810i wbije się w pamięć każdego, komu wpadnie do ręki. Ciemnogranatowa kolorystyka i ciekawe materiały, składają się na bardzo "fotogeniczny" telefon. Przedni panel to połyskująca tafla przeźroczystego plastiku, zawieszona na granatowym tle. Jej powierzchnia poszatkowana jest różnego rodzaju przyciskami. Najbardziej elektryzuje klawiatura numeryczna. Składa się ona z metalowych, grawerowanych sztabek. Wbite w przejrzysty panel walce, giną w granacie tła opisów klawiatury. Podobnie jak w opisywanym poprzednio K550i, klawiatura mimo ekstrawaganckiego wyglądu, jest bardzo wyczuwalna i wygodna. Podświetlenie jest delikatniejsze niż w K550i, ale w dalszym ciągu czytelne. Ponad ekranem, taflę "szkła" rozcina linia równoległa do krawędzi ekranu. Na dwóch końcach tej linii zatopiono dwie poziomie sztabki, stanowiące klawisze zmiany scenerii oraz trybu wykonywania zdjęć. W stanie czuwania, pozwolą one także na szybkie wejście do przeglądu galerii w trybie miniatur, lub pełnoekranowym. Między tymi sztabkami, umieszczono wylot głośnika aparatu oraz oko kamerki, do wideorozmowy. Tuż pod ekranem ulokowano siedmioelementowy panel nawigacyjny. Centrum stanowi metalizowany joystick. Po jego lewej i prawej stronie, tuż pod ekranem, znajdują się dwa klawisze kontekstowe, pod nimi zaś przycisk wyjścia (zagięta strzałka) i kasowania ("C"). Do kompletu dochodzą znane z innych modeli producenta klawisze: uruchomienia przeglądarki internetowej i dodatkowego submenu, znajdujące się odpowiednio przy lewej i prawej krawędzi panelu przedniego. Tym razem przyciski rozmieszczono w pionie i dzieli je wyraźny odstęp względem pozostałych. Dzięki takiemu rozłożeniu, nie miałem wciągu około dwumiesięcznego testu, żadnych przypadkowych uruchomień przeglądarki internetowej, czy dodatkowego menu. Połyskujący przedni panel oddzielony jest od matowej stylistyki panelu tylnego, srebrnym paskiem biegnącym wokół całego telefonu. W pasek ten zatopiono spust aparatu fotograficznego, na prawym boku telefonu. Tu, gdzie kończy się srebro, zaczyna się matowy, gumo-podobny materiał. Zastosowany materiał jest bardzo odporny na wszelkie zarysowania, nie zbiera brudu, jest miły w dotyku i do tego stabilizuje telefon trzymany w ręku, chroniąc go przed wypadnięciem. Oby tego typu materiały pojawiały się częściej w konstrukcjach telefonów. Na prawej krawędzi telefonu, w tym materiale właśnie, zatopiono przyciski regulacji głośności rozmowy, lub zoomu podczas wykonywania, czy przeglądania zdjęć. W dolnym biegunie tego boku, znalazło się też miejsce na port podczerwieni (poniżej spustu aparatu fotograficznego). Lewa krawędź dzierży gniazdo kart pamięci MemoryStick Micro M2 (w zestawie znalazła się na dobry początek karta o pojemności 128MB). Tuż nad tym gniazdem umiejscowiono przycisk play/stop odtwarzacza muzycznego. Dolny bok zawiera metalowy zaczep dla smyczy/paska, gniazdo ładowarki/słuchawek/kabla USB i mikrofon. Na górnym boku mamy już tylko włącznik telefonu, służący również, jako przycisk zmiany profili dźwiękowych. Najważniejszy element, tego akurat telefonu, znajduje się na tylnym panelu. Mowa tu oczywiście o soczewkach aparatu fotograficznego, o rozdzielczości 3,2 Mpix. Optykę chroni przesuwna pokrywa wykonana z lakierowanych materiałów, połyskujących wśród matu tylnego panelu. W przeciwieństwie do modelu K800i, przesuwka jest schowana między dwoma wybrzuszeniami panelu i nie stanowi jakiegoś przesadnie wielkiego elementu tyłu telefonu. Manewr ten miał na celu niwelację samoistnego otwierania się jej w kieszeni. Niestety mechanizm przesuwowy chodzi tak lekko, że o przypadkowe uruchomienie aparatu fotograficznego naprawdę nie jest trudno. Przesunięcie tejże pokrywy powoduje uruchomienie aparatu fotograficznego, nawet przy zablokowanej klawiaturze. Za pokrywą znalazło się miejsce na maleńkie lusterko. Ponad pokrywą znajduje się legendarna już lampa ksenonowa, która czyniła wyjątkowym, model K800i. Ostatnie elementy tyłu obudowy, to gniazdo anteny zewnętrznej, ukryte pod dyskretną zaślepką i szczeliny głośnika. Ergo Telefon jest wyraźnie smuklejszy niż K800i. Lepiej też leży od niego w ręku i sprawia wrażenie mniejszej "pękatości". W porównaniu z K800i na pierwszy plan rzuca się w oczy bardziej dopracowane wzornictwo K810i. Mimo, że technicznie rzecz biorąc są to praktycznie te same telefony, to jednak z zewnątrz dzieli je przepaść różnic. Wygodniejsza klawiatura, bardziej przejrzyste opisy klawiszy i znacznie bardziej stonowana stylistyka sprawiają, że K810i sprawia wrażenie telefonu mniej "zabawkowego" od poprzednika. Największą nowością jest automatyczna zmiana funkcji przycisków, podczas przechodzenia z trybu telefonu, do trybu aparatu fotograficznego. Znikają opisy cyfrowo-literowe przycisków, zaś pojawia się niebieskie podświetlenie, dla alternatywnych funkcji przycisków 1, 4, 7 i *. Te funkcje to kolejno: zmiana rozdzielczości zdjęcia, wybór trybu pracy autofocusu, timer i tryb pracy lampy błyskowej. Z założenia, praca z aparatem przebiega w poziomym ułożeniu telefonu. W takim położeniu, palec wskazujący prawej ręki, trafia idealnie w spust migawki. Lewy kciuk, obsługuje przyciski wyboru scenerii i trybu wykonywania zdjęć, zaś pod prawym kciukiem, znajdują się cztery wymienione wyżej, alternatywne funkcje klawiatury numerycznej oraz joystick. Czy jest to wygodne? Tak, nawet bardzo wygodne. Metamorfoza z narzędzia komunikacji, do aparatu fotograficznego to sekundy i brak jakichkolwiek kompromisów. Brawa dla inżynierów Sony Ericssona. Krótko o menu By nie tracić miejsca na powtarzanie wszystkiego dobrego, co powiedziałem na temat menu Sony Ericssonów, w moim poprzednim teście Sony Ericssona K550i, skupię się jedynie na kilku różnicach, między K810i i K550i. Podstawą jest przepaść technologiczna, gdy chodzi o jakość ekranu i inna przez to prezentację menu. Ekran o rozdzielczości QVGA, zastosowany w K810i, względem K550i różni się nie tylko rozdzielczością, ale i odwzorowaniem barw. Kolory są naprawdę soczyste, zaś piksele praktycznie niedostrzegalne. Mimo teoretycznie tego samego menu, praca na K810i jest, przez ekran właśnie, o wiele przyjemniejsza. Wędrówka po menu odbywa się tym razem za pomocą joysticka. Jest to wygodne, jak mawiają jednak przeciwnicy tego rozwiązania - do czasu. Największym zdziwieniem jak dla mnie był fakt, że po zablokowaniu klawiatury, gdy ekran już się wygasi, naciśnięcie joysticka nie spowoduje jego podświetlenia. Za to już naciśnięcie dowolnego innego przycisku pod ekranem, da ten efekt i pozwoli na np. podejrzenie, która jest godzina. Rozumiałbym to rozwiązanie, gdyby joystick wystawał ponad powierzchnię telefonu, tymczasem nie wystaje on ponad otaczające go przyciski. W managerze plików pojawia się dość niespotykana pozycja, jaką są zapisane strony WWW. Możliwość oglądania stron w trybie offline, do tej pory spotykana była praktycznie tylko w smartfonach. Gdy chodzi o samo przeglądanie stron, to nabiera ono większego sensu przy ekranie o rozdzielczości 320x240 punktów. Mimo sporych możliwości wbudowanego NetFronta i tak polecam instalację Opery Mini. W telefonie pojawił się UMTS zamiast EDGE - niestety zamiast, a nie jako uzupełnienie EDGE. Poza tym możliwości komunikacyjne i multimedialne K810i niczym nie różnią się od tych w K550i - ten sam, wysoki poziom. Standardowo zainstalowane są dwie gry 3D: Snowboard i Tenis. Grafika gier prezentuje się rewelacyjnie, stąd pomysł na wykonanie testu wydajności. Wyniki przedstawia poniższa tabela. Testy przeprowadzone szczególnie w obszarze grafiki 2D i prostego 3D pobiły wszystkie dotychczasowe wyniki. Schody zaczynają się jednak, gdy chodzi o grafikę 3D z zastosowaniem efektów wymagających dodatkowych akceleratorów. W tej dziedzinie w dalszym ciągu absolutnym liderem pozostaje Nokia N93. K810i należy mimo wszystko do jednych z najwydajniejszych telefonów, gdy chodzi o zastosowania rozrywkowe, wśród dostępnych obecnie na rynku. Szukanie różnić między menu K550i, a menu K810i - wydawać mogłoby się zupełnie różnych telefonów - praktycznie na powyższych uwagach się kończy. Dodam tylko, że ze względu na inny charakter lampy błyskowej, K810i nie posiada aplikacji Latarka. Pojawiła się za to aplikacja FaceWarp, do zabawnego zniekształcania twarzy, której zabrakło w K550i, a spotkałem się z nią jeszcze podczas testu K610i. Fakt, że różnice w menu są tak skromne, nie działa jednak na niekorzyść Sony Ericssona K810i. Jakichś rewolucyjnych zmian można by się spodziewać po K850i, tu mamy w zasadzie tylko face-lifting modelu K800i. Jeśliby szerzej popatrzeć na ten swoisty atak klonów, to w zasadzie wybierając danego producenta, należy wybrać sobie obudowę (sprzęt), a menu i tak będzie to samo we wszystkich modelach. Czyli mamy coś na kształt Windows-a i komputerów PC. "Windowsowi" w Sony Ericssonach całe szczęście nic nie dolega. Cyber-what? Napisałem wyżej, że rozwiązania konstrukcyjne, ułatwiające używanie telefonu w funkcji aparatu fotograficznego, w przypadku K810i są na bardzo wysokim poziomie. Na nic jednak nie przydadzą się takie udogodnienia, jeśli optyka aparatu i jakość matrycy nie wystarczą do wykonania dobrego zdjęcia. Zacznę od tego, że K810i na obecną chwilę robi zdjęcia, o jakości powyżej przeciętnej, ale pojawiło się sporo telefonów wykonujących lepsze zdjęcia. Zdecydowanie lepsze zdjęcia można wykonać Nokią E90, czy N93(i), podobnej jakości są fotografie z Samsunga U600. Krótko mówiąc - konkurencja nie śpi. Telefon zrobi jednak o wiele lepsze zdjęcia w warunkach niskiego oświetlenia, niż każdy z wyżej wspomnianych telefonów. Sekretem sukcesu jest zastosowanie szybko ładującej się lampy ksenonowej, zamiast diody LED. Doświetlenie sięga 2-3 metrów, więc o konkurencji względem tradycyjnych aparatów fotograficznych pod tym względem ciężko jest mówić. Za to szybkość ładowania lampy błyskowej budzi podziw. Kolejne zdjęcie można wykonać od razu po zapisaniu poprzedniego. Odstęp między zdjęciami z lampą to około trzy sekundy, przy użyciu stałej ogniskowej. W klasycznych aparatach cyfrowych bywa, że trzeba czekać kilkanaście i więcej sekund na kolejne zdjęcie. Szybka lampa błyskowa, przydaje się szczególnie tym, którzy za pomocą aparatu cyfrowego kopiują notatki. Sony Ericsson przygotował do tego celu nawet specjalny tryb pracy. Aplikacja zarządzająca aparatem fotograficznym obfituje w rozmaite, mniej, lub bardziej przydatne domorosłym fotografom funkcje. Zaczynając od dedykowanych klawiszy na lewo, od horyzontalnie ułożonego ekranu, mamy tu, dla górnego przycisku scenerie: automatyczną, ciemny krajobraz, ciemny portret, krajobraz, portret, plaża/śnieg, sport i dokument. Przycisk dolny z kolei zajmuje się trybem zdjęć, do wyboru: tryb zwykły, BestPic, panorama i ramki. W tym miejscu zatrzymam się na trybie BestPic. Jest to nowość w przypadku telefonów. Aparat wykonuje za jednym naciśnięciem spustu aż 9 zdjęć w ciągu jednej sekundy, spośród których, ułożonych w formie miniatur, wybiera się najlepsze zdjęcie i ono właśnie ostatecznie zapisywane jest w pamięci, czy też przesyłane do blogu. Funkcja przydaje się szczególnie na imprezach, gdzie to ciężko przeważnie jest uchwycić odpowiedni moment dla naciśnięcia spustu. Przyda się też przy wykonywaniu zdjęć sportowych, gdzie obiekt zdjęcia jest w ciągłym ruchu. Tryb panoramiczny daje możliwość wykonania panoramy składającej się z trzech zdjęć pierwotnych. Wykonanie takiego zdjęcia ułatwia fakt, że na brzegu ekranu pojawia się półprzeźroczysty pasek będący krawędzią poprzedniego zdjęcia. Pozostaje więc tylko dopasować to co pokazuje obiektyw, z brzegiem poprzedniej fotografii. Wracając do funkcji przypisanych poszczególnym przyciskom, nie sposób zapomnieć o wychwalanych przez producenta, zmieniających funkcje przyciskach 1, 4, 7 i *. Pod jedynką znajdziemy zmianę rozdzielczości wykonywanych zdjęć. Dostępne rozdzielczości to trzy, dwa i jeden megapiskel i do tego tryb VGA. Czwórka kryje za swym niebieskim obliczem kontrolę nastaw ostrości. Dostępne tu tryby to makro, nieskończoność i tryb automatyczny. Siódemka to z kolei uruchomienie Timera. Zbliżający się czas wykonania zdjęcia, jest prezentowany w bardzo atrakcyjny dźwiękowo sposób. Niestety zabrakło sprawy tak oczywistej jak dodatkowe mruganie diodą doświetlającą, podczas odliczania czasu. Pod gwiazdką umieszczono zmianę trybu pracy lampy błyskowej. Można ją zupełnie wyłączyć, włączyć tryb automatyczny, ewentualnie uruchomić dodatkową redukcję efektu czerwonych oczu (ta, działa mało skutecznie, ze względu na niewielką odległość między soczewkami a lampą). Dodatkową kopalnią funkcji jest menu, gdzie znajdziemy efekty (zdjęcia czarno-białe, negatyw, sepia i solaryzacja), balans bieli (światło dzienne, pochmurno, światło fluorescencyjne, żarówkowe i tryb automatycznym), tryb pomiaru (zwykły i punktowy), jakość zdjęcia (zwykła i wysoka).Mamy tu też dźwięk migawki, dostępny jest w czterech wariantach, do tego możliwe jest dołożenie daty i godziny wykonania zdjęcia, wyzerowanie numeracji plików, czy też ustalenie pamięci, w której mają być zapisywane zdjęcia. Od razu po zrobieniu zdjęcia można wybrać "więcej" i tu - wysłać zdjęcie do blogu, przejść do edycji za pomocą aplikacji PhotoDJ, usunąć zdjęcie, wykonać nowe, czy też dokonać standardowego retuszu. Menu zamyka funkcja: "Przełącz na kamerę". Kamera irytuje swą rozdzielczością. Nagania nie nadają się do niczego więcej niż MMS. Owszem, jeszcze nie tak dawno standardem była (zastosowana tu) rozdzielczość QCIF… Obecnie, posiadająca kilka razy więcej pikseli, rozdzielczość QVGA traci miano standardu, z powodu wysypu telefonów nagrywających wideo w rozdzielczości VGA. Optimum byłoby nagrywanie plików od razu do standardu Divx, ale na to przyjdzie nam pewnie jeszcze trochę poczekać. Pliki wideo mogą być nagrywane z zachowaniem limitu wielkości dla MMS, dostępny jest tryb nocny, regulacja pomiaru ostrości i co ważne stabilizator obrazu. Nie zabrakło też kontroli nad balansem bieli, w razie potrzeby istnieje możliwość nagrywania z wyłączonym mikrofonem. Przykładowy klip wideo wykonany telefonem. Zdjęcia wykonane aparatem wbudowanym w telefon (ok.500 kB każde): Nienasycenie Niestety nie chodzi tu o nienasycenie telefonem, gdy trzeba było go oddać po długich testach. Chodzi o wielką prądożerność K810i. Względem testowanego ostatnio K550i, zastosowano lepszy wyświetlacz, zamieniono EDGE na 3G, a bateria - została ta sama. I to był błąd. Standardowe ogniwo, dla najbardziej aktualnej wersji oprogramowania, zażądało ładowarki po 1,5 dnia od pierwszego ładowania. Pomyślałem, że to efekt pierwszych zabaw telefonem - poznawania funkcji. Tymczasem nie udało mi się uzyskać lepszego czasu czuwania niż dwa dni pracy, przy wykonywaniu kilkunastu zdjęć dziennie, około 10 minut rozmowy na dzień i 14 SMS-ach dziennie. Nie było to jakieś przesadnie intensywne użytkowanie i w praktyce dla bezpiecznego "zapasu mocy", telefon musiałem ładować codziennie. Fakt, że przez większość tego czasu aktywny był Bluetooth. Test maksymalnych obciążeń, w postaci użytkowania telefonu w funkcji modemu, dał średnio 4,5h pracy, przy użyciu transmisji 3G i połączenia za pomocą Bluetooth. Bateria to zdecydowany minus K810i. Czy to telefon dla mnie? Z Sony Ericssonem K810i można być zawsze w centrum uwagi. Na każdym spotkaniu ze znajomymi, na wykładach, czy w bibliotece, dwa w jednym, w postaci takiego foto-telefonu, jest niezastąpione. Nie jest to telefon, za który można by się wstydzić. Dość charakterystyczny wygląd i piękny wyświetlacz potrafią oczarować. Podobnie jak magiczny parametr, jakim jest lampa ksenonowa. A o tym, że ładowarka przydaje się dość często - znajomi nie muszą wiedzieć. Wady: • Krótki czas pracy baterii, • Brak EDGE, • Nagrania wideo, o jakości QCIF, • Spore szumy na zdjęciach, • Joystick, jako manipulator kierunkowy, • Pasek na rękę, dodany do zestawu, bardzo szybko się strzępi. Zalety: • Bardzo wygodna klawiatura numeryczna i udany układ klawiszy funkcyjnych, • Szereg patentów ułatwiających wykonywanie zdjęć, • Szybka, ksenonowa lampa błyskowa, • Rewelacyjny wyświetlacz, • Radio z RDS, • Czytnik RSS, • Dyktafon bez ograniczenia długości nagrania. Test porównawczy Sony Ericsson K810i: Test porównawczy Sony Ericsson K550i: Test porównawczy Sony Ericsson P1i:

Chiny szastają pieniędzmi. Na AI idą grube miliardy dolarów

Honor GT Pro to potwór z podkręconym Snapdragonem 8 Elite. Bije rekordy

Rosja pręży muskuły, ale to technologiczny skansen

AMD Radeon RX 9060 XT z dokładną datą premiery

Poświąteczne szaleństwo w Media Expert. Takich promocji jeszcze nie było

Masz dość swojego routera? Jest rozwiązanie

Redmagic 10 Pro: Ekran bez wycięcia i bateria 7050 mAh (test)

Razer Iskur V2 X – „Budżetowy” fotel za 1300 zł? Sprawdzam, czy warto

ING z ostrzeżeniem. Chodzi o takie tajemnicze wiadomości

Numer z kodem. Uważaj, 28-latek stracił tak 1000 zł

Revolut znosi opłaty. Zobacz, jak i kiedy skorzystasz

PKO BP zmienia zasady. Zapisz datę 6 maja

Nowy polski serial to murowany hit? Wiadomo, kiedy premiera

Ten serial przykuje nas do ekranu na długie godziny. Nr 1 na Netflixie

Cyberpunk 2077. Switch 2 dostanie coś, czego nie było na PS5 i Xboxie

Growa niespodzianka. Miliony tego potrzebowały, a nikt nie wiedział

Test telefonu Sony Ericsson K810i

Zobacz więcej

Redmagic 10 Pro: Ekran bez wycięcia i bateria 7050 mAh (test)

Razer Iskur V2 X – „Budżetowy” fotel za 1300 zł? Sprawdzam, czy warto

Amazfit Active 2 zwyczajnie zgładził droższego Xiaomi (test)

Wyszukiwarka

Menu

Nasze strony