Galeria
Zastosowano w niej znany z innych modeli Sony Ericssona interfejs, który nie grzeszy ani widowiskowością, ani prędkością działania. Mimo to oferuje dostęp do wszystkich mediów (zdjęcia i filmy) zapisanych w pamięci telefonu w jednym miejscu. W przypadku zdjęć każde możemy udostępnić za pomocą wszystkich zainstalowanych w systemie i umożliwiających to aplikacji, ustawić jako tapetę lub zdjęcie kontaktu, dokonać podstawowych manipulacji (obrót w prawo/lewo, przycięcie) czy podglądnąć jego właściwości. Wszystkie możemy przeglądać w trybie pokazu slajdów.
W przypadku materiałów wideo możemy jedynie dokonać jego edycji za pomocą prostego edytora lub… ustawić właściwości wyświetlacza. Mało.
Multimedia
Formaty odtwarzanych plików muzycznych to standard, czyli MP3, eAAC+, WMA oraz WAV. Charakterystykę każdego z nich dopasujemy do własnych preferencji za pomocą korektora muzycznego. Odtwarzany utwór możemy dodać do listy odtwarzania, ustawić jako dzwonek lub za pomocą przycisku nieskończoności (∞) wyszukamy dodatkowe informacje na jego temat. Z menu opcji włączymy lub wyłączymy także pulsujące w rytm muzyki efekty świetlne, które widoczne są wokół gniazda JACK 3,5 mm (pod akcentem obudowy w kolorze zielonym umieszczona została pomarańczowa dioda).
W przypadku plików wideo zbyt dużo nie zdziałamy. Co prawda telefon bez problemu odtworzy te zapisane za pomocą formatów/kodeków MP4, H.263, H.264, WMV, ale na dużo więcej nie ma co liczyć. Do dyspozycji użytkownika oddany został jedynie prosty edytor wideo i tyle. Jest to spowodowane zapewne pozycjonowaniem telefonu, ale tyle właśnie zwykłemu użytkownikowi w zupełności powinno wystarczyć.
Z opcji muzycznych odnajdziemy tutaj również radio FM z RDS-em (działa tylko po podłączeniu zestawu słuchawkowego) oraz aplikację TrackID. Daje ona możliwość rozpoznania wykonawcy oraz utworu dobiegającego ze źródła zewnętrznego.
Z funkcji multimedialnych warto również wymienić obecność kompletu czujników (położenia, zbliżeniowego i oświetlenia). Nie zabrakło tutaj też kompasu cyfrowego.
Łączność ze światem możliwa jest za pomocą transmisji danych w technologii HSDPA (7,2 Mb/s) oraz Wi-Fi (b/g/n). Tą pierwszą można się podzielić z innymi urządzeniami za pomocą funkcji hotspot.
Zasoby sieci przeglądać możemy za pomocą systemowej przeglądarki, która radzi sobie z tym zadaniem całkiem dobrze. Za jej pomocą bez problemu odtworzymy obok osadzonych mediów (serwisy YouTube oraz Vimeo) - również reklamy (środowisko Flash). Ich widok dopasujemy za pomocą wielodotyk oraz gestu szczypania.
Sama przeglądarka posiada jednak kilka niedociągnięć. Jedną z nich jest wspomniany gest szczypania, który nie dopasowuje szerokości strony do ekranu. Możemy tego dokonać dopiero za pomocą wyświetlanych w prawym dolnym rogu ekranu przycisków + i -, służących do zoomowania treści. Kolejne niedociągnięcie to nakładanie się dźwięków pochodzących z dwóch różnych źródeł, np. odtwarzacza Walkman oraz filmu wideo osadzonego na stronie. Nie do końca estetycznie prezentuje się również wyświetlany na ekranie tekst - niewielka gęstość pikseli na wyświetlaczu powoduje, że brzegi czcionek są poszarpane i nie do końca idealnie wyraźne.
GPS
Działa dobrze, a określenie naszego położenia nie zajmuje więcej niż kilka, do kilkunastu sekund, w zależności od terenu na jakim się znajdujemy. Po złapaniu tzw. fixa nie sposób wyprowadzić modułu GPS w przysłowiowe pole. Bez względu na to w jakim otoczeniu się znajdziemy - czy to otwarta przestrzeń, czy ciasne miejskie uliczki - utrata sygnału nam nie grozi.
