Chociaż z komputerami zarówno prywatnie, jak i służbowo mam do czynienia codziennie od wielu, wielu lat, a w moich rękach była masa sprzętu – łącznie z prototypami i takim, który finalnie nie trafił na rynek – to trzeba przyznać, że Philips 498P9Z robi wrażenie. Jest to ogromny monitor, który dominuje stanowisko komputerowe i momentami wręcz przytłacza. I mówi to osoba, która naprzemiennie pracuje na dwóch lub trzech monitorach równocześnie.
Jak wspomniałem wcześniej dostępne pole robocze jest ogromne. Do wyboru mamy dwa tryby pracy dzięki funkcji Picture by Picture – albo pełna rozdzielczość, albo podział monitora na dwa ekrany. Drugie z wymienionych wymaga podłączenia dwóch przewodów. I tutaj warto podkreślić, że 165 Hz dostępne jest tylko przy użyciu złącza DisplayPort, a takie mamy tylko jedno w zestawie. Tak czy siak to szalenie wygodne, zwłaszcza jeśli posiada się więcej niż jeden komputer lub np. komputer i konsolę. Co więcej tutaj sporym plusem jest KVM, czyli możliwość używania jednej myszy i klawiatury (lub innych akcesoriów USB podpiętych do monitora) na kilku urządzeniach.
Co z wbudowanymi głośnikami? Cóż, jak w prawie każdym monitorze – po prostu są. Głośność jest duża, ale jakość mizerna. Brakuje niskich tonów, a więc tzw. „basu”. Z wysokimi jest lepiej, ale tylko minimalnie. Najlepiej ma się średnica, ale tak czy siak większość muzyki brzmi źle, a nawet głosy osób w filmach, serialach czy podczas wideokonferencji wydają się nienaturalne.
Jeszcze gorzej moim zdaniem wygląda wsparcie materiałów HDR. Co prawda mamy tutaj certyfikat Display HDR 400, ale osoby obyte w temacie wiedzą już co to znaczy – jest to niezbędne minimum, by móc chwalić się „monitorem HDR”. I wcale nie wygląda to lepiej niż na porządnym monitorze SDR. Do tego bowiem trzeba byłoby wyższej jasności i wielu stref wygaszania.
Philips 498P9Z pochwalić można jednak za OSD (On-Screen-Display), czyli po prostu menu monitora. Jest ono rozbudowane, ale nie przesadzone. Wszystko zostało dość dobrze pogrupowane, a do wyboru mamy kilkanaście różnych języków – w tym polski. Sterowanie odbywa się fizycznymi przyciskami znajdującymi w prawej, dolnej krawędzi monitora.
Co możemy tutaj ustawić? Wybrać tryb LowBlue Mode ograniczający ilość światła niebieskiego; źródło sygnału; ustawienia obrazu – HDR, jasność, kontrast, ostrość, gamma itd.; włączyć/wyłączyć Picture by Picture wraz z wyborem źródła sygnału i zamianą stron; włączyć/wyłączyć głośniki, wybrać źródło dźwięku, ustawić głośność; zmienić ustawienia kolorów – temperatura barwowa (5000, 6500, 7500, 8200, 9300 lub 11500K), sRGB lub własne ustawienia RGB.
Uwagi? Cóż, w tym segmencie cenowym Philips mógłby podpatrzeć rozwiązania stosowane u konkurencji. To znaczy joystick z tyłu monitora albo przyciski dotykowe. Fizyczne są moim zdaniem chyba najmniej wygodne. Zwłaszcza, że tutaj zostały wpuszczone w obudowę i trzeba ich szukać palcami.
Źródło zdjęć: Telepolis
