Okazuje się, że specyficzny styl chodzenia nie tylko pomoże w zmyleniu czerwi wędrujących po Arrakis, ale także wpływa na przemianę naszej materii, co jest korzystne dla naszego zdrowia.
Jeśli oglądaliście film Diuna, z pewnością pamiętacie jak Paul Atryda uczył się specjalnego chodu, który miał pomóc mu w zmyleniu czerwi pustyni. Cóż, może się okazać, że ta fikcyjna postać wywodząca się z prozy Franka Herberta miała z tego pewną trudność, która jednak dla nas okaże się korzyścią. Chodzi o większą ilość energii zużywanej przez organizm przez nietypowy chód – informację o wynikach takiego badania przekazał serwis „bioRxiv”.
Amerykański zespół zajmujący się tym zagadnieniem postanowił sprawdzić jak różnica w długości i sama różnorodność stawianych przez nas kroków wpływa na nasze spalanie. Aby to zrobić zebrano grupę 18 dorosłych w wieku od 18 do 45 lat, którym polecono normalnie chodzić na bieżni przez 5 minut. W tym czasie system czujników rejestrował ich średnią długość kroku.
W kolejnej próbie badani mieli stawiać stopę w oświetlonych na bieżni miejscach, co umożliwiło większe zróżnicowanie w długości kroków. Jednocześnie uczeni mierzyli poziom dwutlenku węgla w wydychanym przez ustnik powietrzu. Jego zwiększenie wskazywało na bardziej wytężony wysiłek.
Okazało się, że na każdy 1% wzrostu zmienności kroków uzyskiwano wyższe (o 0,7%) zapotrzebowanie energii potrzebne do pokonania tego samego dystansu. Choć zespół nie mierzył bezpośrednio liczby spalonych kalorii, to jednak badacze są zdania, że częste i większe różnice w naszym chodzie wpływają na tempo metabolizmu.
I choć dla osób przemierzających niczym Paul Atryda niemalże w samotności pustynię ta wiadomość nie jest zbyt na rękę, ale w codzienności może się przydać. Nie tylko do zgubienia zbędnych kalorii, ale i może nawet do otrzymania rządowego stypendium w Ministerstwie Głupich Kroków, jeśli takowa instytucja kiedykolwiek jednak powstanie.
Źródło zdjęć: Shutterstock, Anna Zhuk
Źródło tekstu: naukawpolsce.pl, PAP
