Honor Magic5 Pro pracuje pod kontrolą systemu Android 13 z interfejsem MagicOS 7.1. Co ważne, smartfon zapewnia pełen dostęp do ekosystemu Google, można więc pobierać aplikacje i korzystać z usług.
W MagicOS 7.1 widać dawne powiązania Honora z Huawei, bo zarówno w ustawieniach systemowych, jak i w aplikacjach producenta dają się zauważyć bardzo mocne zapożyczenia z EMUI, a niektóre elementy zostały przeniesione 1:1. Bardzo podobne są okienka dialogowe, zakamarki różnych opcji, przełączniki i ikony, podobne jest wrażenie z używania całości.
Kto więc lubi styl Huawei, doceni też Honora. Z praktycznego punktu widzenia istotne jest to, że system działa płynnie, ma wiele przydanych narzędzi, w tym parę specyficznych dodatków producenta, pozbawiony jest za to śmiecioapek.
System jest tak rozbudowany, że dopiero po pewnym czasie odkrywa się pewne opcje, w dalekich zakamarkach menu, ale powoduje to też, że interfejs staje się nieco mało intuicyjny, a do niektórych ustawień dociera się gdzie indziej, niż można oczekiwać. Na przykład w testowanym egzemplarzu wybór domyślnej karty SIM dla danych był dostępny tylko w formie ikonki na rozwijanym pasku skrótów, za to nie było takiej funkcji w menu.
Jest to błąd niedopracowanej wersji oprogramowania egzemplarza testowego, bo niestety podobnych bugów była cała masa. Wspominałem już o niedziałającym trybie oszczędzania wzroku i braku płatności Google, ale takich kwiatków znalazłem więcej. Dotyczy to także aktualizacji. Otrzymany smartfon miał aktualizacje zabezpieczeń z lutego 2023 i aktualizacje systemowe Google Play z listopada 2022. W tym drugim przypadku zgłaszała się nowsza wersja, ale nie można jej było zainstalować – stąd zapewne portfel Google uznał smartfon za niebezpieczny. Skądinąd wiem, że w dostępnych na innych rynkach globalny wariant telefonu otrzymuje stałe poprawki na bieżąco.
Honor obiecuje trzy lata dużych aktualizacji systemowych oraz pięć lat poprawek bezpieczeństwa – to brzmi dobrze.
Źródło zdjęć: Telepolis.pl
