Projektor LG HU80KSW to prostopadłościan z lekko zaokrąglonymi bocznymi krawędziami. Na górze znajduje się otwierana klapka z lustrem, pod którą kryje się obiektyw projektora oraz 4 przyciski – włącznik zasilania i strzałki do sterowania najważniejszymi funkcjami. Lustro służy do kierowania obrazu w pożądanym kierunku, a całość da się schować, jeśli nie będzie używana.
W tym miejscu muszę dodać, że element z lustrem to jedna z wad projektora. Dokładne ustawienie go pod odpowiednim kątem bywa trudne, a czasem wręcz niemożliwe. Szczególnie, gdy chcemy przesunąć obraz w pionie o mały kawałek. LG mogłoby lepiej przemyśleć tę konstrukcję.
Boki urządzenia to w dużej części kratki wentylacyjne, pod którymi znajdują się również wbudowane głośniki. Na lewym boku znajdują się dodatkowo dwa pokrętła, służące do ustawiania ostrości oraz powiększenia. Są tu też porty HDMI 2 (z ARC), USB 2 i audio 3,5 mm oraz gniazdo Kensington Lock. Na prawym boku producent umieścił przycisk do zwijania przewodu zasilającego.
Z tyłu projektora (który może być dołem lub górą, w zależności od ustawienia) pod klapką znajduje się zwijany przewód zasilający, a także porty S/PDIF, USB 1, HDMI 1 i LAN. Znajdziemy tu także cztery otwory, do których możemy przykręcić dodatkowe nóżki (są w zestawie) lub zestaw mocowanie do powieszenia projektora pod sufitem. Z przodu i z tyłu (w dolnej części projektora) znajdują się odbiorniki sygnału z pilota zdalnego sterowania.
Spód urządzenia to gumowe nóżki do postawienia projektora pionowo. Całość dopełnia ruchoma rączka, dzięki której można łatwo przenosić projektor. Lepiej jednak tego za często nie robić, ponieważ ustawienie projektora w odpowiednim położeniu względem ekranu nie zawsze jest łatwe (więcej na ten temat w dalszej części recenzji).
Testowany projektor trzeba pochwalić jeszcze za jedną rzecz - jest cichy, a jednocześnie nie nagrzewa się bardzo mocno. Boki urządzenia (kratki wentylacyjne) robią się co najwyżej cieple, ale nie gorące. Przy wyłączaniu nie ma też potrzeby czekania, aż się lampa wychłodzi.
Źródło zdjęć: Marian Szutiak
