Motorola Defy – powrót wzmocnionego telefonu do zadań specjalnych. Czy udany?

Komunikacja

Szufladka na lewym boku telefonu pozwala na zamontowanie dwóch kart nanoSIM lub jednej nano oraz karty pamięci microSD.

Jako telefon Motorola Defy spisuje się bez zarzutu. Jakość połączeń głosowych jest dobra, wyraźnie słychać rozmówcę zarówno po przyłożeniu telefonu do ucha, jak i w mocnym trybie głośnomówiącym. Wyraźnie rozbrzmiewa też sygnał dzwonka.

Wbudowany w chipset modem LTE to Snapdragon X11, który według danych Motoroli pracuje w konfiguracji LTE kat 4, zapewnia maksymalną prędkość pobierania 150 Mbps i wysyłania 50 Mbps, chociaż w teorii ten modem może działać znacznie szybciej. W praktyce wyniki testów prędkości nie dają powodów do wielkiej ekscytacji – w Warszawie standardowym rezultatem były prędkości około 40 Mbps (w okolicach nadajników, przy których smartfony wyższej klasy wyciągały 2-3 razy więcej), więc mało zadowalające, ale też zapewniające prawidłową pracę w większości zastosowań. 

W terenie z dala od cywilizacji sygnał sieci (już wtedy raczej 3G) niekiedy wyraźnie spadał, ale nawet w słabo objętym zasięgiem ternie przygranicznym telefon wciąż trzymał się sieci.

Motorola Defy teoretycznie zapewnia także łączność VoLTE i VoWiFi, jednak mnie nie udało się namierzyć takich opcji w menu i ich uruchomić. Z kolei z akcesoriami połączymy się za pomocą Bluetooth 5.0. Tu nie odnotowałem żadnych problemów, telefon parował się bez problemu ze słuchawkami, dwoma zegarkami, systemem audio w samochodzie – i zawsze działał niezawodnie. Nie zabrakło też NFC z płatnościami zbliżeniowymi – tu również wszystko przebiegało gładko.

Bardzo dobrze Motorola Defy radzi sobie jako nawigacja. Testowałem ją podczas jazdy samochodem, jak i w terenie z mapami topograficznymi. Smartfon prawidłowo pokazywał pozycję, sprawnie też prowadził po wyznaczonej trasie, w terenie dobrze zapisywał przebieg wędrówki. Prawidłowo odnotowywał nawet krótkie zejścia z głównej trasy, np. podczas obchodzenia zwalonego drzewa. W terenie sprawdzi się więc całkiem dobrze, choć tu muszę przypomnieć o przeciętnej jasności ekranu.

Czas pracy

Motorola Defy wyposażona jest w akumulator Li-Po o pojemności 5000 mAh. W pancernikowym świecie to rozsądne minimum, chociaż wiele zależy od zastosowanego układu i optymalizacji. Motorola Defy wypada pod tym względem całkiem przyzwoicie, ale też nie jakoś szczególnie wybitnie.

W mieszanym cyklu zastosowań – czyli w codziennej pracy z aplikacjami, zdjęciami i funkcjami komunikacyjnymi – można liczyć na dwa dni pracy. W czasie testów używałem telefonu w LTE i 3G, z synchronizacją poczty i kilku innych kont, sporo przemieszczając się, używając też GPS – ale nie jakoś przesadnie. I w takich typowych sytuacjach musiałem podpinać ładowarkę raz na dwa dni, czasem co półtora. 

To dobre czasy, ale bardziej wymagające zastosowania już nie pozostawiały złudzeń. Motorola Defy z nieustannie włączonym ekranem przepracuje najwyżej 10 godzin. Gdy telefon używany był jako samochodowa nawigacja on-line z pełną jasnością, to po trzech godzinach jazdy bateria spadała do około 35%. Defy używana do przeglądania internetu i oglądania wideo z pełną jasnością ekranu jest w stanie wytrzymać około 7 godzin. W naszym standardowym benchmarku bateryjnym Telepolis przy jasności 300 cd/m² smartfon wytrzymał z kolei 10 godzin. Dobry wynik, ale nie wyróżnia się niczym szczególnym do wielu innych telefonów podobnej klasy.

Do zestawu  dołączona jest ładowarka 20 W TurboPower. Posługując się nią, po około 30 minutach ładowania osiągniemy około 35% stanu baterii. Po godzinie będzie to niewiele ponad 60%, a 75% smartfon osiąga po godzinie i 16 minutach. Pełen naładowanie trwa blisko 2,5 godziny.

Źródło zdjęć: własne