Sony HT-S2000 to nie jest sprzęt dla każdego. W podstawowych kwestiach, czyli jakości oferowanego dźwięku, nie zawodzi. Audio jest przyjemne, basy wyczuwalny, a dźwięk przestrzenny działa lepiej, niż się spodziewałem. Tutaj nie mam do urządzenia żadnych zastrzeżeń. Świetnie wypada też wykonanie. Sony postawiło na wysokiego gatunku materiały. Dlatego jako przedłużenie telewizora i alternatywa dla wbudowanych w niego głośniki oceniam go świetnie. Dla fanów filmów i seriali będzie to doskonała propozycja.
Natomiast po wieloma innym względami można już mówić o rozczarowaniu. Nie wiedzieć dlaczego Sony zdecydowało się na liczne i momentami absurdalne wręcz ograniczenia. Wydawało mi się, że powoli wchodzimy, a może nawet już żyjemy w erze smart home. Tymczasem HT-S2000 nie ma ani WiFi, ani możliwości podłączenia internetu przewodowego. Już samo to znacząco ogranicza jego możliwości, bo to oznacza między innymi bardzo bolesny brak obsługi Chromecasta i AirPlay. Nie rozumiem też tak drastycznego ograniczenia funkcjonalności złącza USB. Jeśli już je dają, to przydałoby się zrobić to porządnie. To samo tyczy się słuchania muzyki przez Bluetooth, w trakcie którego soundbar upiera się, aby wysyłać na telewizor czarny obraz. Czemu? Bo tak.
Sony HT-S2000 to świetny sprzęt, ale mam wrażenie, że technologicznie jednak mocno zacofany. Na tle konkurencji jego multimedialność wypada słabo. Taki Sonos może nie ma Bluetooth, co też boli, ale jednak pozwala na dużo więcej. Zresztą trudno oprzeć się wrażeniu, że Sony to firma, która lubi w swoich sprzętach wprowadzać niezrozumiałe i czasami wręcz niedorzeczne ograniczenia. Testowany soundbar jest tego doskonałym przykładem. Mógłby to być rewelacyjny sprzęt, a tak jest tylko przyzwoity. Pod względem dźwięku dałbym mu 8/10, ale technologiczne zacofanie sprawia, że notę obniżam aż o 2 punkty.
Zalety:
Wady:
Źródło zdjęć: Damian Jaroszewski (NeR1o)
