Wpisz to w Google i chwilę poczekaj. Dostaniesz cenną lekcję

W muzeum znaleźć można meteor, meteroid czy meteoryt? Google pomoże zapamiętać, co spadło na Ziemię z kosmosu.

Karolina Mirosz (mkina)
1
Udostępnij na fb
Udostępnij na X
Wpisz to w Google i chwilę poczekaj. Dostaniesz cenną lekcję

Nie każdy jest w stanie powiedzieć, czym różni się meteor, meteoroid i meteoryt. Dzięki Google teraz na pewno zapamiętasz, które z nich możesz znaleźć na Ziemi. Wystarczy wpisać jedną z nazw w wyszukiwarkę.

Dalsza część tekstu pod wideo

Meteoroid jest to najczęściej fragment ciała stałego, pochodzący z planetoidy lub komety, o wielkości od 1 mm do 10 m. Okruchy skalne znajdują się w kosmosie, a najwięcej z nich krąży między orbitą Marsa oraz orbitą następnej planety, czyli Jowisza. Najdrobniejsze z meteoroidów tworzą gwiezdny pył.

W kosmosie krążące wokół Słońca meteoroidy zderzają się ze sobą, wskutek czego ulegają fragmentacji. Kolizja powoduje wypadanie kawałków skał z ich orbit. Zdarza się, że elementy te zostają skierowane w kierunku Ziemi. Dostające się w atmosferę Ziemi skały powodują powstanie zjawiska meteorów.

Meteor, czyli ślad świetlny

Meteor jest to jasny, świetlny ślad, który pojawia się, gdy meteoroid wpadnie w atmosferę naszej planety. Na wysokości około 300 km powietrze wokół spadającego meteoroidy znacznie się ogrzewa na skutek szybkiego ruchu i tarcia przemieszczającego się obiektu. Na wysokości 115 km temperatura wokół skały wzrasta do około 2000 °C, co powoduje odrywanie się małych elementów.

Cząstki, które stopniowo się odrywają, tworzą tzw. ogon z jonów oraz elektronów. Meteoroid zaczyna pod wpływem oporu spowalniać ,a także tracić swoją objętość. Ogon spadającego meteoroidu zaczyna być się widzialny z ziemi i często nazywany jest spadającą gwiazdą.

Meteoryt – skała, która przetrwała

Ocenia się, że codziennie w atmosferę Ziemi dostaje się od 100 do 1000 ton niewielkich meteoroidów. Większość z nich ulega spaleniu w atmosferze, a nieliczne, które dotrą na powierzchnię Ziemi, nazywa się meteorytami.

Największy meteoryt odkryto w 1920 roku w Namibii i ważył około 60 ton. Składał się on w 84 proc. z żelaza, 16 proc. z niklu a także posiadał niewielkie ilości kobaltu.

Google pomóc nam może w rozpoznaniu wymienionych terminów i prawidłowym wskazaniu, co spadło na Ziemię. Gdy wpiszemy słowo meteoryt w wyszukiwarkę, pojawi się animacja spadającej skały. Grafika meteorytu przeleci przez nasz ekran i spadnie na jego dolną część. Od teraz łatwo będzie zapamiętać, że skała, która dostanie się na powierzchnię Ziemi, to właśnie meteoryt.