Infinix Zero Ultra pracuje pod kontrolą oprogramowania XOS 12, bazującego na systemie Android 12. Nakładka systemowa świetnie wygląda, choć tu i ówdzie widać inspirację systemem iOS. Przykład poniżej.
Ekran główny składa się z pulpitów oraz szuflady ze skrótami do wszystkich aplikacji. Skróty umieszczone na pulpicie można łączyć w foldery. Wystarczy w tym celu przeciągnąć wybraną ikonę na inną. W szufladzie ze wszystkimi skrótami to nie działa. Na lewo od pulpitów znajduje się tak zwany Ekran zerowy, pozwalający na szybkie przeglądanie różnych danych dotyczących na przykład treningów czy użycia telefonu.
Interfejs systemowy możemy w dużym zakresie dostosować do własnych preferencji. Najważniejsze opcje zostały zebrane w menu Personalization w ustawieniach. Tu możemy między innymi zmienić motyw lub tapetę, pogrzebać w ustawieniach pulpitu czy wybrać wygląd funkcji AoD. Jest to również jedno z miejsc, w których widać, że tłumaczenie interfejsu na język polski nie jest kompletne.
W ustawieniach smartfonu znajdziemy menu Bezpieczeństwo i sytuacje awaryjne. W tym miejscu możemy wpisać swoje informacje medyczne (grupa krwi, alergie, leki itp.) oraz kontakty alarmowe. Jest też funkcja Alarmowe SOS, dzięki której można łatwo zadzwonić na numer 112 lub dowolny inny, jaki wpiszemy w ustawieniach. I znowu mam wrażenie, że coś podobnego już gdzieś widziałem.
Inne ciekawe funkcje, które możemy znaleźć w interfejsie smartfonu Infinix Zero Ultra, to między innymi Smart Panel. Wystarczy wykonać gest przeciągnięcia z i przytrzymania od prawej lub lewej krawędzi ekranu, by zobaczyć panel z wybranymi aplikacjami i funkcjami. Listę skrótów można edytować, by potem jej używać w dowolnym momencie, bez względu na aplikację działającą na pierwszym planie. Przydatną funkcją jest też możliwość przełączenia aplikacji do widoku okienkowego i używać jej na tle innych. Tryb dziecięcy ma z kolei pomóc najmłodszym wykształcić zdrowe nawyki cyfrowe.
Jeśli chodzi o aplikacje, na pokładzie mamy mieszankę narzędzi systemowych i multimedialnych producenta, aplikacji Google oraz dodatków, takich na przykład jak Facebook czy Instagram. Jest też dodatkowy sklep z aplikacjami, Palm Store. Ciekawym narzędziem jest Phone Master. Aplikacja ta zbiera w jednym miejscu funkcje pozwalające zarządzać smartfonem, jego kondycją i zainstalowanymi na pokładzie aplikacjami. Niektóre aplikacje możemy odinstalować lub umieścić w Zamrażarce. Nie będą wtedy widoczne w systemie, ale możemy je łatwo i szybko przywrócić.
Na koniec zagadka. Dlaczego kalkulator w testowanym smartfonie ma nazwę PrivacyProtection?
Infinix Zero Ultra pozwala korzystać z szybkiego połączenia z Internetem za pomocą komórkowych sieci 5G oraz Wi-Fi 6. W czasie testów nie miałem z nimi żadnego problemu, o ile oczywiście miałem odpowiednio dobry zasięg. Używając karty SIM sieci Orange mogłem korzystać z technologii VoLTE i WiFi Calling, dzięki czemu mogłem się cieszyć wysoką jakość połączeń głosowych. Także wewnątrz kamienicy, w której mieszkam, gdzie zasięg sieci komórkowych nie jest najlepszy.
Smartfon oferuje również łączność Bluetooth, dzięki czemu mogłem do niego podłączyć słuchawki lub inny smartfon. Z kolei wykorzystując wbudowany moduł NFC mogłem płacić zbliżeniowo telefonem w sklepach. Wszystko w tym czasie działało prawidłowo, a przynajmniej tak to wyglądało z mojej perspektywy.
Jak każdy współczesny smartfon, Infinix Zero Ultra ma odbiornik nawigacji satelitarnej, który szybko łapie zasięg satelitów i ustala położenie smartfonu. Dokładność takiego działania nie odbiega od konkurencji, sięgając kilku metrów. Uzupełnieniem zestawu nawigacyjnego jest cyfrowy kompas.
Źródło zdjęć: Marian Szutiak / Telepolis.pl
