Samsung Galaxy Z Fold2 pracuje pod kontrolą systemu Android 10 z interfejsem One UI 2.5. Ekran główny jest tu domyślnie podzielony na pulpity i szufladę ze skrótami do wszystkich aplikacji (można ją wyłączyć), natomiast skróty w obu miejscach można łączyć w wygodne foldery. Na lewo od pulpitów znajdziemy ekran Samsung Daily, pokazujący najważniejsze informacje z wybranych aplikacji. Podobnie jak w innych flagowcach Samsunga, jest tu również Ekran krawędziowy, czyli wysuwane z boku ekranu panele z różnymi narzędziami, takimi jak skróty do aplikacji czy kompas. Osobiście uważam tę część interfejsu za mało przydatną i ją wyłączyłem na moim Galaxy Note10+.
Interfejs systemowy One UI to według mnie jedno z najlepszych rozwiązań tego typu na smartfonach z Androidem. Dzieli on ekran w wielu miejscach na dolną część interaktywną oraz górną prezentacyjną, dzięki czemu jest łatwiejszy w obsłudze jedną ręką. Jest on też prosty w obsłudze, a aktywując tryb ułatwienia (znajdziemy go w ustawieniach wyświetlacza) można go jeszcze bardziej uprościć, co może być szczególnie przydatne dla osób starszych. Wszystko jest tu większe, a czas pomiędzy dotykiem i przytrzymaniem wydłużony. Czytelniejsza jest również klawiatura ekranowa.
Interfejs systemowy możemy dostosować do własnych preferencji również za pomocą zmiany tapety lub całego motywu, wielkości i układu ikon, wielkości czcionek i innych elementów „wystroju”, a także sposobu działania nawigacji po interfejsie. Domyślnie są to trzy przyciski ekranowe, ale mogą być to również gesty pełnoekranowe. Możemy również zdecydować, które aplikacje będą nadal aktywne na ekranie okładki, gdy zamkniemy telefon – w innym przypadku spowoduje to zablokowanie urządzenia i wygaszenie ekranu. W drugą stronę działa to w zasadzie ze wszystkimi aplikacjami – jeśli jakąś uruchomimy na małym ekranie i otworzymy smartfon, aplikacja zostanie przeniesiona na większy wyświetlacz.
Pamięć Samsunga Galaxy Z Fold2 nie jest fabrycznie zaśmiecona mnóstwem niepotrzebnych aplikacji. Do dyspozycji mamy tu aplikacje systemowe i multimedialne Samsunga, klienty podstawowych usług Google’a oraz kilka dodatkowych programów. Gdy potrzebujemy czegoś więcej, zawsze możemy sięgnąć do sklepu Google Play lub Galaxy Store. W tej ostatniej znajdziemy między innymi dodatkowe motywy, tapety oraz panele do Ekranu krawędziowego.
Na pokładzie najnowszego Folda nie zabrakło również funkcji Samsung DeX. Razem z One UI 2.5 otrzymaliśmy ją w wersji bezprzewodowej, co znacząco zwiększa możliwości jej wykorzystania. Dla przypomnienia, DeX to funkcja, dzięki której po podłączeniu smartfonu Samsung do zewnętrznego wyświetlacza otrzymujemy namiastkę komputera stacjonarnego. Szczególnie, gdy dodamy też klawiaturę i mysz. Testowany smartfon sam również może działać jako mini laptop – na ułożonej pionowo połówce składanego ekranu może się znaleźć na przykład okno z wątkiem wiadomości tekstowych, a druga połowa może pełnić funkcję klawiatury. Podobnie możemy podzielić ekran z grą, na górną część z obrazem z gry i dolną z przyciskami do sterowania nią. Możliwości jest oczywiście więcej – wszystko zależy od użytej aplikacji.
Galaxy Z Fold2 to flagowy smartfon, więc został wyposażony w kompletny zestaw współczesnych form łączności bezprzewodowej. Mamy tu 5G, które działa także w polskich sieciach komórkowych (testowałem na 5G Plusa w Szczecinie), Wi-Fi 6, Bluetooth 5 czy NFC. W czasie testów wszystko działało prawidłowo. Jest tu również dwugigabitowe LTE, a także takie technologie, jak VoLTE i VoWiFi. W sieci Orange (nju mobile) mogłem z nich korzystać bez żadnych problemów.
Jakość połączeń głosowych stoi tu na wysokim poziomie. Swojego rozmówcę słyszałem głośno i wyraźnie, bez względu na to, czy rozmawiałem z nim z telefonem przy uchu, czy też korzystając z trybu głośnomówiącego lub słuchawek. Nie miałem też problemów z łapaniem zasięgu LTE. Gorzej było z 5G, ale to dlatego, ze mieszkam na skraju zasięgu tej technologii, wynikającej z map zasięgu Plusa.
Do dyspozycji mamy tu również funkcje, które wykorzystamy do nawigowania po nieznanym terenie. Jest odbiornik satelitarny, który szybko ustala położenie smartfonu z dokładnością do kilku metrów, a także cyfrowy kompas, który po skalibrowaniu dosyć dobrze spełnia swoją funkcję.
Źródło zdjęć: Marian Szutiak
