Samsung Galaxy Z Fold2 5G - składany telefon bez kompromisów

Wydajność

Samsung Galaxy Z Fold2, w przeciwieństwie do większości flagowych smartfonów Samsunga, które trafiają na europejski i polski rynek, jest napędzany chipsetem firmy Qualcomm, a nie Exynosem. W testowanym modelu znalazł się Snapdragon 865+, dzięki któremu Fold2 osiągnął u nas rekordowe wyniki w benchmarkach, znacząco przekraczające to, co pokazał na przykład model Galaxy Note20 Ultra z Exynosem 990.

Do tego by interfejs systemowy, a także wszystkie aplikacje i gry działały płynnie, nawet gdy część z nich zostawimy w tle, przyczynia się również duża pojemność pamięci operacyjnej, wynosząca 12 GB. To wszystko sprawia, że mocy temu urządzeniu nie powinno zabraknąć jeszcze długo.

*) Wyniki z Geekbench 4
**) Wyniki uzyskane przy użyciu przewodu USB 3.1

Galaxy Z Fold2, który miałem przyjemność testować, został wyposażony w 256 GB pamięci masowej, z czego użytkownik ma do swojej dyspozycji prawie 226 GB przestrzeni. Musi to wystarczyć, ponieważ smartfon ten nie ma slotu na kartę pamięci.

Problemem wielu topowych smartfonów, a w szczególności tych wyprodukowanych przez Samsunga, jest występowanie zjawiska throttlingu, czyli ograniczania wydajności urządzenia w celu zapobieżenia przegrzaniu podzespołów. Zjawisko to również występuje w przypadku modelu Galaxy Z Fold2, ale w zasadzie tylko w przypadku używania zginanego ekranu. W takim przypadku spadek wydajności następuje niemal od początku (szczególnie przy użyciu częstotliwości odświeżania obrazu 120 Hz) i osiąga około 23% po kilku minutach, natomiast po około 20 minutach (od początku) spadek wydajności sięga łącznie 33% i na tym poziomie się zatrzymuje. Maksymalna temperatura obudowy, którą odnotowałem przy tym, wyniosła 47,4°C w okolicach tylnego aparatu fotograficznego, ale po stronie wyświetlacza.

Nietrudno zauważyć, że spadek wydajności jest tu o wiele niższy niż w smartfonach z Exynosem 990, gdzie potrafi osiągnąć poziom prawie 50%. Co ciekawe, zjawisko throttlingu w zasadzie nie wystąpiło podczas korzystania z zewnętrznego ekranu. W tym przypadku spadek wydajności nie przekroczył 3%.

Zasilanie

Samsung Galaxy Z Fold2 5G jest zasilany akumulatorem o pojemności 4500 mAh. Nasze testy pokazały, że czas pracy na jednym zasilaniu bardzo zależy od tego, z którego ekranu będziemy korzystać. Jeśli będzie to wewnętrzny elastyczny wyświetlacz, w dodatku pracujący z częstotliwością 120 Hz, energii wystarczy nam na niecałe 4 godziny grania, prawie 6 godzin pracy z aplikacjami biurowymi i multimedialnymi lub niemal 5 godzin korzystania z Facebooka i Messengera oraz oglądania filmów w wysokiej rozdzielczości. Wszystko przy jasności ekranu ustawionej na około 300 nitów.

Te same testy wykonane na zewnętrznym wyświetlaczu dały dużo lepsze rezultaty. W tym przypadku czas pracy wyniósł prawie 5 godzin grania, 14 godzin z aplikacjami multimedialnymi i biurowymi oraz prawie 12 godzin korzystania z mediów społecznościowych i oglądania wideo. Tu także jasność ustawiona była na 300 nitów.

Aby wydłużyć działanie składanego Samsunga z dala od ładowarki, dobrze jest używać częściej ekranu zewnętrznego, a po ten w środku sięgać wtedy, gdy tego potrzebujemy. Można też włączyć tryb ciemny, który na AMOLEDACH zmniejsza prądożerność, wyłączyć Always On Display (wyświetla na wygaszonym ekranie datę, godzinę i powiadomienia) lub skorzystać z dostępnych funkcji oszczędzania energii.

Razem z testowanym smartfonem otrzymałem ładowarkę sieciową o mocy 25 W. Pozwala ona naładować pusty akumulator w Galaxy Z Fold2 do 100% w około 80 minut. Pierwsze pół godziny wystarczyło, by bateria osiągnęła poziom naładowania wynoszący około 49%. Po kolejnych 30 minutach było 90 %.

Najnowszy „składak” Samsunga ma na wyposażeniu funkcję Wireless Reverse Charging, dzięki czemu może stanowić bezprzewodowego powerbanka dla innych sprzętów z ładowaniem indukcyjnym – smartfonów, zegarków czy słuchawek. Używałem tego z sukcesem do podładowania moich sprzętów marki Samsung: smartfonu Galaxy Note10+, zegarka Galaxy Watch3 i słuchawek Galaxy Buds Live.

Źródło zdjęć: Marian Szutiak