Oprogramowanie Logi Options jest uniwersalne dla myszek i klawiatur Logitech, MX Ergo nie jest więc sam. Możliwości programu są moim zdanie, bardzo praktyczne. Przede wszystkim można dopasować funkcje wszystkich ośmiu przycisków trackballa dla każdego programu osobno. Dla mnie to bardzo przydatne, gdy korzystam na zmianę z programu graficznego i edytora tekstu (okazało się, że kopiuj i wklej na przyciskach po lewej stronie to to, czego mi w życiu brakowało), a w Tidalu ułatwiam sobie tymi samymi przyciskami przełączanie utworów, zamiast trybu precyzji zaś mam pauzę.
Wspomniałam wcześniej, że Logitech MX Ergo można połączyć z dwoma urządzeniami. Jeśli będę korzystać jednocześnie z dwóch komputerów, co mi się zdarza podczas testów, mogę sparować trackball z każdym z nich i przełączać się między nimi przyciskiem pod cyferkami. Funkcja Flow to jeszcze lepsze wyjście.
Jeśli oba komputery są w tej samej sieci, można na obu zainstalować Logi Options i włączyć Flow. Trackball (a także myszka i klawiatura – ta funkcja jest dostępna dla różnych urządzeń Logitech) sam przełączy się do drugiego komputera, gdy kursor dojedzie do wskazanej krawędzi ekranu. Działa to tak samo, jak gdy do jednego komputera podłączone są dwa monitory, ale minimalnie wolniej (przełączenie wciąż zajmuje mniej niż sekundę).
Ta funkcja jest obłędnie wygodna, jeśli do tego włączy się udostępnianie schowka. Zawartość schowka z jednego komputera będzie przenoszona na drugi z pomocą oprogramowania Logitech.
Może się jednak zdarzyć, że ta funkcja nie będzie działać prawidłowo. Gdy testowałam ją z dwoma MacBookami, przenoszenie kursora działało tylko w jednym kierunku – ze starszego komputera na nowszy. Czy sprzęt chciał mi w ten sposób coś powiedzieć? W konfiguracjach Windows + macOS i Windows + Windows nie miałam takich problemów.
Źródło zdjęć: wł.
Źródło tekstu: wł.
