Test telefonu Samsung Galaxy S6 Edge Plus

Samsung Galaxy S6 Edge Plus to zdecydowanie najpiękniejszy phablet z jakim do tej pory miałem do czynienia. Każda osoba, która miała możliwość go obejrzeć w czasie testów była zachwycona designem i wyświetlaczem. A jakiego telefonu bym nie pokazywał jako opcję alternatywną, Samsung zawsze wygrywał. Nie przeszkadzały nawet nikomu duże gabaryty urządzenia. Jeśli duży telefon, to właśnie taki - słyszałem komentarz za komentarzem. Choć miałem wcześniej do czynienia z mniejszym S6 Edge, wersja plusem w nazwie okazała się dla mnie atrakcyjniejsza. Odważne rozwiązania Samsunga potrzebowały odpowiedniej skali, by pokazać się w pełni.

Poniższa recenzja nie będzie jednak kalką odczuć względem mniejszego brata czy Galaxy S6, bo te odczucia są różne. I to zarówno na plus, jak i na minus. Z tyłu głowy też cały czas mam cenę urządzenia, która należy do zaporowych. Za te pieniądze można wymagać od telefonu wszystkiego co najlepsze na rynku i głośno należy rozliczać sprzęt ze wszelkich uchybień. A tych nie brakuje. Zapraszam do lektury.

Spis treści:
Wstęp
Zestaw sprzedażowy
Specyfikacja
Design i ergonomia
Oprogramowanie
Wydajność i odprowadzanie ciepła
Zasięg, jakość rozmów, głośnik zewnętrzny
Testy głośnika i wyjścia słuchawkowego
Wyświetlacz
Test parametrów wyświetlania
Łączność, przeglądanie Internetu i GPS
Aparat fotograficzny
Odtwarzanie multimediów
Akumulator
Test obciążeniowy akumulatora
Podsumowanie
Wady i zalety
Zdjęcia i filmy wykonane telefonem

Zestaw sprzedażowy

Samsung potraktował mnie w czasie testów bardzo szczodrze. Oprócz standardowego zestawu sprzedażowego otrzymałem zaskakujące etui z nakładaną klawiaturą QWERTY, a także słuchawki Level On Pro, pozwalające w pełni cieszyć się technologią Ultra High Quality Audio wspieraną przez smartfon. Bez dopłat otrzymujemy natomiast szybką ładowarkę (15 W), z metrowym przewodem USB-microUSB, słuchawki dokanałowe z pilotem, mikrofonem i wymiennymi gumkami, dokumentację oraz niewielki "kluczyk" do wysuwania szufladki karty SIM.

Specyfikacja

Oprócz większego ekranu (5,7 cala zamiast 5,1 cala) i idącą za nim większą powierzchnią urządzenia, S6 Edge+ niewiele różni się od S6 Edge. Jest minimalnie smuklejszy od starszego brata (6,9 vs. 7 mm), ma pojemniejszy akumulator (3000 mAh vs. 2600 mAh), LTE Cat9 (450/50 Mb/s) zamiast Cat6 (300/50 Mb/s), Bluetooth 4.2 zamiast 4.1, dodatkowy czujnik podczerwieni do ustalania balansu bieli przez aparat fotograficzny i co chyba najwięcej zmienia - 4, zamiast 3 GB pamięci RAM. Poza tym mamy specyfikacyjnego klona: ekran Super AMOLED o rozdzielczości 2560 x 1440 pikseli chroniony szkłem Gorilla Glass 4, Exynos 7420 (4x Cortex-A57 2,1 GHz, 4x Cortex-A53 1,5 GHz, grafika Mali-T760MP8), 32 lub 64 GB pamięci wewnętrznej (mniejszy Edge występuje tez ze 128 GB pamięci), Wi-Fi a/b/g/n/ac dual band, GPS z GLONASS i Beidou, microUSB 2,0, NFC z Samsung Pay, bezprzewodowe ładowanie (Qi/PMA, w tym nowość szybkie bezprzewodowe ładowanie), czujnik tętna/saturacji, czujnik linii papilarnych, funkcję usuwania szumu otoczenia z rozmów, główny aparat 16 Mpix z pojedynczą diodową lampą, optyczną stabilizacją obrazu i filmami 4K oraz przedni aparat 5 Mpix z filmami 1440p - oba aparaty z obiektywami o przysłonie F/1.9.

Względem konkurencyjnych phabletów narzekać można na brak głośników stereo. W dalszym ciągu producent pomija funkcję radia FM, a z bliżej niewyjaśnionych przyczyn ze specyfikacji wyparowała dioda podczerwieni (obecna w S6/S6 Edge), wykorzystywana do sterowania domowym sprzętem Hi-Fi. Całość ma masę 153 gramów i wymiary 154,4 x 75,8 x 6,9 mm, które przekładają się na aż 75,6% przedniego panelu pokrytego przez wyświetlacz (większy gabarytowo i znacznie cięższy iPhone 6s Plus oferuje tylko 67,7% i ma mniejszy, 5,5-calowy ekran FullHD). Zgodnie z przyjętą przez Samsunga w tym roku polityką, akumulator zamontowany jest w telefonie na stałe, a pamięci wewnętrznej nie da się rozbudować kartami pamięci.

Podobnie jak we flagowcach z początku tego roku, dostajemy szereg nowości związanych z personalizacją i jednoczesne wyraźne odchudzenie menu z instalowanych na siłę dodatków. Niebieskawy motyw powtarzany przez Samsunga od lat w końcu można zamienić na dowolny inny i wycisnąć pełnię możliwości z przesyconego kolorami wyświetlacza Super AMOLED. Pójść możemy zarówno w profesjonalny minimalizm, jak i kwiecistą pstrokaciznę. Co jednak smutne, Samsungowi jakoś nie specjalnie spieszy się by tematy dodać do telefonów z zeszłego roku. Przychodzą kolejne aktualizacje, a oprócz numeru wersji Androida w menu zmienia się niestety niewiele.

Bardzo ciepło przyjąłem też zastąpienie gestu przesuwania palcem po czytniku linii papilarnych (ukryty w przycisku Home) jedynie przyłożeniem palca. Skuteczność działania czytnika w Galaxy S5 była dramatyczna, w Note'ach 4 i Edge czujnik stał się wreszcie używalny, natomiast w tegorocznych modelach - zaczął w końcu działać transparentnie, nie wymagając specjalnej uwagi od użytkownika. Odczyt linii papilarnych wykorzystany może być nie tylko do odblokowywania telefonu, ale też jako forma logowania do sklepu z aplikacjami Samsunga czy na strony internetowe, a wkrótce do autoryzowania płatności (Samsung Pay). Nie zabrakło znanego z poprzednika trybu ułatwionego, zamieniającego standardowy układ menu w taki o uproszczonej strukturze, większych przyciskach i opisach. Towarzyszy mu zbliżony wizualnie tryb ekstremalnego oszczędzania energii, w którym całe menu staje czarno-białe, wyłączone zostają wszelkie aplikacje działające w tle i połączenia internetowe, ale da się mimo to włączyć Facebooka czy WhatsAppa.

<: F2435 :>

Pojawił się też Smart Menadżer (starsze, zaktualizowane modele również go dostały), w którym oczyścić możemy pamięć telefonu i RAM ze zbędnych plików i aplikacji, sprawdzić zużycie energii czy przeskanować telefon pod kątem zagrożeń (McAfee). S Health przewędrował niedawno do Google Play i stał się dostępny dla użytkowników smartfonów wszystkich producentów. Zdecydowanie jednak do pełnego wykorzystania funkcji aplikacji przyda się któraś z propozycji Samsunga. O ile kroki policzymy każdym telefonem, to już poziom stresu, saturacji krwi czy tętna wymagają dodatkowych czujników, które Galaxy S6 Edge+ ma tuż obok obudowy aparatu. Aplikacja synchronizuje się dodatkowo z zewnętrznymi urządzeniami, takimi jak smartwatche, czyniąc pomiary aktywności jeszcze bardziej precyzyjnymi.

Z menu znikło wiele TouchWizowego śmiecia, jednak odczujemy to bardziej w przejrzystości menu, niż w wolnym miejscu. Z 64 GB pamięci wewnętrznej dla użytkownika zostaje świeżo po skonfigurowaniu telefonu 52,19 GB. Samsung postanowił uraczyć nas preinstalowanym Facebookiem, Facebook Messengerem, WhatsAppem i Instagramem. Tak, ewidentnie maczał w tym palce Mark Zuckerberg. Widać też współpracę z Microsoftem - zniknął Dropbox wraz z promocyjnymi 50 GB miejsca, a przyszedł OneDrive ze 100 GB bonusem. Standardowo zainstalowany jest też Skype'a i OneNote, pozostałe aplikacje Microsoftu, jak Excel, Word czy Outlook pobrać trzeba już samodzielnie. Powciskanie tych dodatków do katalogów pozwoliło Samsungowi uzyskać miły dla oka porządek - menu aplikacji to raptem 2 ekrany, z czego na drugim znajdziemy tylko 5 ikon.

Powrót do spisu treści

Zakrzywiony ekran nie uszczęśliwia nas na siłę przeniesionym dockiem aplikacji jak w Note Edge. Opcjonalnie możemy jednak przypisać mu dodatkowe funkcje. Na krzywiźnie ekranu wyświetlać może się w zadanych godzinach delikatnie podświetlona godzina i data. Gestem przesuwania góra-dół możemy przywołać listę ostatnich powiadomień, bez odblokowywania urządzenia. Możemy też umieścić tutaj skróty do ulubionych aplikacji i kontaktów, a także sprawić by telefon odwrócony ekranem do stołu wyświetlał falujący pasek świetlny na swoim boku w czasie nadchodzącego połączenia. Nie licząc zegara nocnego i gestu wywołania ostatnich powiadomień, wszystkie te bajery okazały się w codziennym użytkowaniu zbędne. Rozumiem próby dołożenia na siłę jakichś funkcji do zakrzywionego ekranu, ale tak naprawdę najzupełniej wystarcza to, że wygląda efektownie :-).

Wydajność i odprowadzanie ciepła

Podobnie jak w Galaxy S6 i Galaxy S6 Edge, najbardziej nagrzewającym się miejscem jest obudowa aparatu fotograficznego (metalowa). By jednak temperatura obudowy przekroczyła 37 stopni Celsjusza musiałem się naprawdę długo namęczyć. Dopiero trzykrotne uruchomienie benchmarku 3DMark pozwoliło dotrzeć do 39,4 stopnia Celsjusza, a przy kolejnym podejściu uzyskałem "dramatyczne" 40,5 stopnia. To zdecydowanie jeden z mniej nagrzewających się flagowców ostatnich miesięcy. Co ważne, nagrzewanie nie występuje podczas instalowania aplikacji i innych, niezwiązanych z grami czynnościami - a takie problemy zauważyć można było podczas testów urządzeń ze Snapdragonem 810 i 808. Bardzo szybko też udaje się odprowadzić ciepło z chwilowych skoków temperatury. Niewątpliwie sprzyja temu duża powierzchnia obudowy. Choć w tabeli z wynikami testu podałem maksymalne 40,5 stopnia, przez większość czasu telefon w ogóle nie da nam we znaki, że procesor nagrzewa się.

Dodatkowe tryby aparatu możemy pobrać ze sklepu Samsunga. Do wyboru są tutaj m.in. narzędzia do robienia zdjęć żywności, Beauty face ("cyfrowy puder"), generator animacji GIF, tryb podwójnego aparatu i inne. Prawdziwa kopalnia dla miłośników kreatywnej fotografii. Już jednak sam standard sprawdza się w większości sytuacji, a włączenie kontrolki HDR Auto pomaga przy sceneriach o wysokim kontraście.

Główny aparat uzupełnia przednia kamerka 5 Mpix, która doskonale sprawdza się przy autoportretach. Zgodnie z zasadą "z tyłu Canon, z przodu GoPro", jej kąt widzenia jest ekstremalnie szeroki, a na dodatek producent postarał się o porządny obiektyw o jasności aż F/1.9. Dużym zaskoczeniem jest też fakt, że owa niepozorna kamerka nie nagrywa filmów tylko HD czy FullHD, ale także QHD (2560 x 1440 pikseli). Miłym dodatkiem jest panoramiczne selfie, w którym obracając delikatnie telefon zyskujemy aż 120-stopniowe pole widzenia.

<: F2434 :>

Nie zmieniły się ograniczenia dla rozdzielczości UHD (4K), QHD i FullHD w 60 klatkach na sekundę. Po wyborze któregokolwiek z tych trybów nie ma możliwości włączenia podczas nagrań wideo funkcji HDR, efektów wideo, stabilizacji wideo, ciągłego autofocusu czy też nie da się jednocześnie robić zdjęć. O ile poziom odwzorowania detali z obu kamer jest nienaganny, to już ograniczenia związane z brakiem stabilizacji dla wyższych rozdzielczości są niestety odczuwalne. Nic nie zmieniło się też w temacie ograniczeń czasowych dla filmów 4K - to nadal maksymalnie 5 minut.

Samsung modelem Edge+ dogonił LG pod względem liczby funkcji profesjonalnych czy balansu bieli. Zamiana Galaxy S6 czy Galaxy S6 Edge na nowy Edge+ z racji samych ulepszeń w temacie fotografii sensu jednak nie ma - to nie rewolucja, lecz ewolucja.

Przykładowe zdjęcia i filmy zarejestrowane telefonem znaleźć można na ostatniej stronie tekstu.

Odtwarzanie multimediów

Przy okazji testów Galaxy S6 i porównań możliwości audio do innych sprzętów, Samsung okazał się perfekcyjny, z drobnym ale w postaci dobrej, ale wciąż za niskiej głośności na słuchawkach. Teraz przeżyłem szok. To samo perfekcyjnie czyste brzmienie uderzyło w moje uszy ze zdwojoną mocą. To najgłośniejszy jak dotąd telefon z linii Galaxy, który według moich testów z łatwością pokonał w tej kategorii zarówno ostatnie Xperie, jak i LG G4. I naprawdę nie jest to jakaś drobna korekta głośności względem dotychczasowych Samsungów, tylko porządny muzyczny kopniak, z którym głośnością może konkurować jedynie HTC (ale już nie jakością). Śmiało można powiedzieć, że S6 Edge+ spełni oczekiwania najbardziej wymagających melomanów.

Powrót do spisu treści

Dostajemy ten sam co w S6, nieco przemeblowany odtwarzacz muzyczny Samsunga. Muzyka nie trafi już na inne sprzęty poprzez DLNA, lecz tylko przez Bluetooth lub Screen Mirroring. Pominięto siatkę stylów muzycznych Sound Alive, zamieniając ją na dwa pokrętła balansujące pomiędzy tonami niskimi i wysokimi oraz uwydatnieniem instrumentów lub wokalu. Nie ma też emulacji dźwięku przestrzennego w pomieszczeniach o różnej wielkości, pozostał natomiast efekt wzmacniacza lampowego, SoundAlive+ zwiększający głębię i Adapt Sound pozwalający skalibrować słuchawki. Rzecz jasna nie zabrakło equalizera oraz obsługi najważniejszych formatów plików, w tym WMA czy 16 i 24-bitowych plików FLAC. Pod względem bogactwa nastaw wciąż jednak wygrywa Sony.

Odtwarzacz wideo radzi sobie z dużymi plikami, w tym nawet 4K o niskiej kompresji. Większość popularnych formatów plików działa bez zająknięcia, problemy są jedynie - jak zwykle - z wielokanałowym dźwiękiem AC-3 DTS. Poza tym, nie ma najmniejszej potrzeby zastępowania odtwarzacza dodatkową aplikacją szczególnie, że bardzo dobrze obsługiwane są polskie napisy, wraz z szeregiem ustawień co do ich wyglądu. Filmy możemy oglądać w razie potrzeby w przesuwanym ponad menu okienku lub dopasować ich proporcje do ekranu telefonu. Podobnie jak muzyka ma ograniczone opcje udostępniania, tak i w przypadku filmów próżno szukać DLNA czy obsługi MHL. Działa natomiast strumieniowanie obrazu do telewizorów z użyciem Miracasta lub Chromecasta.

<: F2433 :>

Akumulator

W sieci nie brakuje pozytywnych opinii na temat zastosowanego w Edge+ akumulatora o pojemności 3000 mAh. I choć rzeczywiście telefon zaskoczył mnie dosyć długim czasem odtwarzania filmów w moim ustandaryzowanym teście, to jednak w ogólnym rozrachunku smartfon pracował krócej w trybie mieszanym niż Galaxy S6, S6 Edge i Note 4. Ładowanie co drugi dzień było możliwe właściwie tylko, gdy telefon zaczął pracować jako zapasowe z używanych urządzeń, a nie główne. Najczęściej ładowałem Edge+ raz na dobę, ale przy intensywnym korzystaniu z multimediów zdarzało się też ładowanie po 10-11 godzinach pracy. Trudno mi w tej sytuacji nowy phablet Samsunga chwalić.