W każdej chwili możemy zminimalizować okno aplikacji muzycznej. Po tej czynności da się szybko dostać do niej poprzez menu aktywnych aplikacji (przytrzymanie przycisku Home), rozwijając górną belkę systemową (mamy tam przyciski sterujące), lub też przy zablokowanym ekranie, poprzez belkę przy dolnej krawędzi ekranu. Odtwarzacz jest niemal wzorcowy. Na upartego doszukać można się braku (sprzętowego) transmitera FM, przydałby się też jakiś widżet pulpitu do zarządzania muzyką.
Wyjście audio telefonu daje bardzo głośny i wyjątkowo czysty dźwięk. W efekcie Samsungowi wyszedł jeden z lepszych muzycznych telefonów na rynku - zdaniem laboratoriów testujących telefony komórkowe, dźwięk z Note’a jest najwyższej jakości wśród wszystkich smartfonów z rodziny Galaxy. Nic dodać, nic ująć.
Aplikacja radia FM ma bardzo estetyczną szatę graficzną i przemyślany układ funkcji. Wita nas ciemne tło z częstotliwością i danymi z RDS-u, przyciski wyszukiwania stacji i strojenia ręcznego oraz zatrzymywania/uruchamiania odtwarzania. Do tego mamy panel ulubionych stacji dostępnych za jednym dotknięciem. Poprzez menu podręczne możemy przełączyć się między słuchawkami (służącymi jako antena) a głośnikiem telefonu. Dostajemy też możliwość ustalenia czasu automatycznego wyłączenia się radia i funkcję wyszukiwania częstotliwości alternatywnych. Dodatkowo nie zabrakło funkcji nagrywania radia. Nie mam uwag - tak to powinno wyglądać.
Wydajność i gry
Nie mogły zrobić tego androidowe propozycje konkurencji, zrobił to sam Samsung - Note bije w benchmarkach dotychczasowego lidera wydajności, model Galaxy S II. Wydawało się, że ponad 3,5 tys. punktów w Quadrant Standard uzyskiwane przez Galaxy S II to już absolutny szczyt możliwości - Note z łatwością pokonuje 4,5 tys. punktów (wyniki rzędu 4643 punktów). Nie gorzej idzie mu w innych benchmarkach, a trzeba przy tym zaznaczyć, że Note musi podczas testów zająć się o 167% większą ilością punktów obrazu niż jego konkurenci z ekranami WVGA. Chipset Exynos z grafiką Mali-400MP ponownie pokazał więc pazur, który dodatkowo naostrzyły dwa rdzenie procesora ARM Cortex-A9, taktowane zegarem 1,4 GHz i 1 GB pamięci RAM.
Gdy chodzi o ogólną wydajność interfejsu, zdarzają się co prawda słabsze momenty świadczące o tym, że oprogramowanie wymaga jeszcze optymalizacji, generalnie jednak reakcja urządzenia na nasze polecenia jest błyskawiczna. Gry i rozbudowane aplikacje wczytują się błyskawicznie, a animacje są zwykle idealnie płynne. Same zaś gry, jak wspominałem wyżej, korzystają z wyższej rozdzielczości ekranu, przez co krawędzie brył mają mniej "schodków", a teksty są czytelniejsze. Note ma wystarczająco duży zapas mocy by wkrótce przyjąć na swoje barki Androida 4.0 Ice Cream Sandwich.
N7000 dostępny jest na polskim rynku w wersji z 16 GB pamięci wewnętrznej (jest też wariant 32 GB). Note w standardzie łączy się z komputerem w trybie synchronizacji via Kies, choć jest też dostępny tryb pamięci masowej. Średnia prędkość zapisu danych do pamięci wewnętrznej urządzenia (tryb pamięci masowej) jest ponad dwukrotnie wyższa niż 4,5 - 5 MB/s w Galaxy S II i wynosi ponad 11 MB/s. Zapewne to również szybsza pamięć wewnętrzna przyczynia się do świetnych wyników w testach wydajności Note’a. Do tego oczywiście dołożyć możemy kartę pamięci - o prędkości według naszego uznania i zasobów finansowych.
