Wyświetlacz
Xiaomi zastosował 5,5-calowy wyświetlacz Full HD. Gwarantuje to wysoką gęstość pikseli i unikania "pikselozy". Taki wyświetlacz to zresztą dosyć popularny wybór jeśli chodzi o smartfony Xiaomi. Widzimy zatem, że Chińczycy wybrali to czego są pewni. Jeśli chodzi o jasność, Xiaomi obiecuje 450 nitów, ale urządzenie stać na wynik 550 nitów. Nie uświadczyłem kłopotów z jasnością, ale ktoś dociekliwy może wskazać, że testy prowadziłem podczas końcówki astronomicznej jesieni i mógłbym mieć problemy np. z silnym lipcowym słońcem świecącym mi prosto na telefon. Jednak pozostaję optymistą. Mi A1 zapewnia naprawdę bardzo wysoki kontrast kolorów, a ich jakość naprawdę nie pozostawia miejsca na narzekanie. Jednak aby nie pozostawić niedomówień, sprawdziłem pracę recenzentów z bardziej słonecznych miejsc świata (południowa Francja oraz Floryda) i dosyć zgodnie twierdzili, że co prawda zobaczymy słabszą jakość obrazu, to różnica nie jest aż tak duża.
Interfejs
Xiaomi Mi A1 pracuje pod kontrolą (prawie) czystego Androida 7.1.2 Nougat. Nie znajdziemy tutaj wielkiej zasobożernej nakładki (tak, mówię m.in. o MIUI). Skąd zatem "prawie"? Xiaomi nie oparł się tak do końca pokusie i zostawił kilka (naprawdę niewielkich) śladów swojej obecności.
Jako pierwsze w oczy rzuciły mi się "Usługi Mi". Pozwalają one na - jeśli wierzyć producentowi - anonimowe wysyłanie informacji o zużyciu energii, wykorzystaniu danych i przekazywanie informacji diagnostycznych. Mamy również "Pilota Mi". Jak sama nazwa sugeruje, pozwala to na zamianę telefonu w pilota do telewizora. Właśnie temu służy czujnik podczerwieni, który znajduje się na górnej krawędzi urządzenia. Możemy również bezpośrednio wysyłać sugestie do producenta, a aparat uruchomimy wciskając dwa razy klawisz zasilania.
Największym minusem jest to, że interfejs w niektórych miejscach został niechlujnie przetłumaczony. Albo... w ogóle nie przetłumaczony. Telefon może uraczyć nas komunikatem, że "headset is plugged in" oraz zaproponuje wykonanie "group selfie". Aha.
