Na rynku pancernych telefonów dominują chińskie „czołgi”, które na pewno sprawdzą się na budowie czy w warsztacie, ale dla większości użytkowników będą zbyt ciężkie i toporne. Motorola poszła własną ścieżką – telefon jest wzmocniony, spełnia normę IP68, czyli zapewnia odporność na wnikanie pyłu (całkowitą) i wody (w zanurzeniach na głębokość 1,5 m na 35 minut). Do tego producent obiecuje, że jego nowy telefon wytrzyma upadki na stal z wysokości do 1,8 m. O jego dzielności mają też świadczyć wojskowe testy MIL-STD-810H, gwarantujące m.in. odporność na ekstremalne temperatury, mgłę solną, wibracje, wysokie ciśnienie, naprężenia itd.
Takie parametry wytrzymałościowe to niemal standard w klasie sprzętu rugged (chociaż coraz częściej stosuje się normę IP69K, bardziej wyśrubowaną). Motorola Defy odróżnia się jednak wzornictwem i konstrukcją. Telefon jest oczywiście cięższy (232 g) i większy (169,8 x 78,2 x 10,9 mm) niż typowa Motorola z serii Moto G, ale nie będzie przesady, gdy nazwiemy ten model lekkim i zgrabnym. Trochę przypomina to nowsze modele Cat, jak S42 czy S52, gdzie również producentowi udało się połączyć stosunkowo niewielką obudowę z wytrzymałością. Motorola Defy jest jednak unikatowa – nie jest więc kopią Catów ani żadnych innych telefonów rugged.
Obudowa Motoroli Defy wykonana jest z gumowanego tworzywa o matowym wykończeniu – sprawia to, że telefon dobrze leży w dłoni, nie wyślizgnie się, zapewnia też podstawową odporność na upadki. Nie ma tu wystających elementów na rogach (czyli tzw. bumperów), rant wokół ekranu też jest stosunkowo niewielki (około 0,5 mm), ale i tak robi świetne wrażenie. Ekran pokryty jest szkłem Gorilla Glass Victus o grubości 0,7 mm, czyli najbardziej wytrzymałym, jakie powstało dla smartfonów. To daje bardzo duże poczucie bezpieczeństwa, że ekran się nie potłucze po upadku – i dlatego też nie ma tak dużej potrzeby stosowania dużego obramowania.
Ciekawym elementem wykończenia jest skośny wzorek na pleckach telefonu – wyżłobienia zapewniają lepsze trzymanie, a jednocześnie nadają urządzeniu bardziej sportowy, a może nawet plażowy charakter. Ma to jednak też swoją wadę – łatwiej zbierają się tam zabrudzenia, na przykład osadza błoto po terenowych przejściach, ale bez problemu można telefon umyć w bieżącej wodzie pod kranem, używając do tego mydła.
Pośrodku, w górnej części pod aparatem widnieje logo Motoroli, tradycyjnie już kryjące czytnik linii papilarnych. Sensor działa bez zarzutu, szybko i sprawnie odblokowując ekran.
Na prawym boku obudowy znalazły się aż trzy klawisze – zasilanie, regulacja głośności oraz programowalny przycisk, który można wykorzystać na przykład do obsługi funkcji push-to-talk. W tym przypadku trzeba doinstalować jakąś aplikację do PTT, a producent poleca Mototalk. Niestety, nie udało mi się w pełni skonfigurować tego przycisku do najpopularniejszej aplikacji tego typu – Zello. Można oczywiście ją uruchomić tym klawiszem, ale najwyraźniej nie da się korzystać z opcji „naciśnij i mów”. Poza tym jednak klawisz spisuje się bez zarzutu, rozpoznaje dwa rodzaje akcji – przyciśniecie i przytrzymanie – można więc też do niego przypisać np. latarkę.
Na górnej części obudowy znajduje się odporne na zalania wyjście audio jack 3,5 mm oraz dodatkowy mikrofon. Na lewej – tylko szufladka karty SIM, otwierana standardowym kluczykiem. Z kolei na dole umieszczony został wodoszczelny port USB bez zaślepki oraz głośnik.
W rogu zaś, z lewej strony, dostrzeżemy bardzo fajny dodatek – zaczep na smycz, do którego można przymocować ten specjalny pasek z zestawu. Przydatna rzecz.
Źródło zdjęć: własne
