Motorola Moto G8 Power – test. Energii mu nie zabraknie...

Moto G8 Power: procesor, pamięć, wydajność

Sercem Motoroli Moto G8 Power jest układ Snapdragon 665 (11 nm) z ośmioma rdzeniami do 2 GHz. Za przetwarzanie grafiki odpowiada GPU Adreno 610, a całość ma do pomocy 4 GB pamięci RAM. Na aplikacje i własne pliki otrzymujemy 64 GB pamięci eMMC 5.1.

Zastosowany tutaj układ znalazł się również we wcześniej testowanym przeze mnie smartfonie Redmi Note 8T, a wrażenia z używania obydwu modeli były podobne. W codziennym zastosowaniu płynności Moto G8 Power nic nie można zarzucić. Czysty Android potęguje wrażenie szybkości – interfejs przewija się niemal z prędkością światła, wszystko robi doskonałe wrażenie. Nie można też specjalnie narzekać na szybkość uruchamiania i działania aplikacji zewnętrznych i gier. Problem pojawi się, dopiero gdy zaczniemy naprzemiennie używać zbyt wielu apek, wtedy mogą się zdarzyć lekkie przycięcia, ale w akceptowalnych granicach. 

O tym, że to średniej klasy układ o niezbyt wielkich osiągach, można się dopiero dowiedzieć, uruchamiając testy syntetyczne. Wynik w AnTuTu 8, przekraczający 175 tys. punktów, jest o połowę słabszy, niż można wyciągnąć z najdroższych flagowców, ale w praktyce niewiele to znaczy i dla większości użytkowników kompletnie nie będzie miało to znaczenia. 

*) AnTuTu V7

Moto G8 Power: komunikacja

Moto G8 Power to smartfon Dual SIM, ale z jednym gniazdem nanoSIM współdzielonym z kartą microSD. To dla niektórych będzie już rozczarowaniem, ale niestety jest też kilka innych mankamentów. Smartfon nie obsługuje VoLTE ani VoWiFi – przynajmniej żadna z moich dwóch kart nie oferuje tu takich funkcji, chociaż korzystam z tych rozwiązań na innych smartfonach. 

Kolejna rzecz, która zastanawia, to Wi-Fi wyłącznie w standardzie 802.11 b/g/n 2,4 GHz – co dziwne, bo wykorzystanie układu Snapdragon 665 powinno domyślnie zapewnić lepsze wsparcie dla Wi-Fi. Niestety ma to też swoje odbicie w prędkości działania i utrzymaniu zasięgu. W mojej testowej sieci 300 Mbps na 2,4 GHz Moto G8 Power wyciąga maksymalnie około 55 Mbps, a oddalenie się od routera o dwa pomieszczenia co prawda nie wpływa na znaczny spadek prędkości, ale wiąże się z jej skokami. W praktyce nie jest to w sumie bardzo zauważalne i dotkliwe, ale jednak smartfony z tej samej półki, z 5 GHz, są w stanie osiągnąć o wiele więcej.   

Podobne wyniki pobierania danych, jak na Wi-Fi, udało mi się osiągnąć w LTE. Teoretycznie wbudowany modem zapewnia nawet 600 Mbps, ale w moim przypadku, podczas pomiarów w kilku punktach w Warszawie osiągałem zazwyczaj 50 – 60 Mbps, co nie jest złym wynikiem, ale jednak słabszym od tego, co można osiągnąć na smartfonach konkurencji.

Obsługiwany Bluetooth to wersja 5.0, a więc całkiem nowa i jej działaniu nic nie mogę zarzucić. Niestety brakuje NFC. W tym przedziale cenowym i przy tak pod innymi względami obiecującej konfiguracji ten brak wręcz szokuje, tym bardziej że wśród preinstalowanych aplikacji jest Google Pay.

Jakość połączeń głosowych jest w miarę dobra, nie miałem problemów ze zrozumieniem rozmówców, nikt też nie narzekał, że mnie słabo słychać. Telefon nie tracił też w nieuzasadnionej sytuacji zasięgu.