Zestaw i specyfikacja

• obudowa o wymiarach 149,9 x 72,2 x 8 mm i masie 162 gramów, odporna na zachlapanie,
• wyświetlacz o przekątnej 5,9 cala i rozdzielczości 720 x 1520 pikseli pokryta szkłem Gorilla Glass,
• układ Qualcomm Snapdragon 626 z 8-rdzeniowym procesorem, grafika Adreno 506,
• 4 GB pamięci RAM i 64 GB pamięci wbudowanej z możliwością rozszerzenia kartą microSD,
• Android 8.1, aktualizacja do Androida 9 jeszcze w tym roku, smartfon objęty programem Android One,
• podwójny aparat o rozdzielczości 13 Mpix (F/2.0, PDAF) i 2 Mpix (F/2.4, czujnik odległości) z możliwością nagrywania filmów w rozdzielczości 4K przy 30 klatkach na ekundę i FullHD przy 60 klatkach na sekundę,
• przedni aparat o rozdzielczości 8 Mpix (F/2/2),
• łączność LTE, Bluetooth 5.0, NFC, GPS i GLONASS, port USB typu C, gniazdo Jack 3,5mm, czytnik linii papilarnych z tyłu obudowy,
• niewymienny, litowo-jonowy akumulator o pojemności 3000 mAh,
• cena 1099 zł.

W zestawie, obok smartfonu, znajdziemy kabel USB typu C, ładowarkę sieciową (Turbo Power, 5V, 3A), kluczyk do wysunięcia tacki na karty oraz przezroczysty, silikonowy pokrowiec, co powoli staje się bardzo miłym standardem u wielu producentów. Słuchawek tradycyjnie w przypadku Motoroli zabrakło. Całość została zapakowana w ładne, kolorowe pudełko, co też jest znakiem rozpoznawalnym producenta.

Wygląd i wykonanie

Wyświetlacz

Ogółem ekran jest przyjemny dla oka. Kolory są neutralne, nie są ani przesadnie przejaskrawione, ale też daleko im do bycia wyblakłymi pastelami. Pochwalić trzeba ładne odwzorowanie koloru białego. Jedyne na co można narzekać to jasność, która mogłaby być nieco wyższa. Na szczęście nie jest to problemem podczas korzystania ze smartfonu poza pomieszczeniami.

Interfejs bez dodatków Moto

Czysty Android ma swoje zalety i zdecydowanie poleciłbym go wszystkim, którzy szukają prostego w obsłudze smartfonu. Nakładki producentów, jak bardzo nie zachwalaliby oni ciągłego upraszczania interfejsu, zawsze zaoferują więcej dostępnych opcji niż czysty Android. A to, np. w przypadku osób starszych, dodatkowe rzeczy do zrozumienia i nauczenia się.

Łączność

Prostota czystego Androida ma też swoje odbicie w widoku aplikacji Telefonu i Wiadomości. Jest do bólu przejrzyście i intuicyjnie, z zachowaniem najważniejszej funkcji, czyli możliwości blokowania połączeń i wiadomości z wybranych numerów. Zadowolony byłem też z obecności klawiatury Gboard, którą cały czas uważam za zdecydowanie najlepszą klawiaturę na Androidzie. Cechuje ją, ponownie, przede wszystkim prostota oraz dodatkowo bardzo sprawnie działająca autokorekta, która naprawdę pomaga w pisaniu zamiast przeszkadzać.

Motorola One to smartfon, który wyróżnia się zasięgiem sieci Wi-Fi. Zazwyczaj różnice pomiędzy smartfonami są niewielkie, tymczasem One bardzo często łapała sygnał w miejscu, gdzie inne modele różnych firm już go traciły. Zasięg sieci komórkowej nie jest już tak wybitny i tutaj Motorola One nie wyróżnia się ani niczym negatywnym, ani mocno pozytywnym. Bardzo dobrze wypada za to jakość prowadzonych rozmów, które są zarówno głośne, jak i czyste i wyraźne.

Pozostałe typy łączności działają bez zarzutów. Z Motoroli One korzystałem jako nawigacji pieszej i samochodowej, zarówno w miastach jak i poza nimi, łączyłem się przez Bluetooth z zegarkami i słuchawkami, a czytnik linii papilarnych jest nie tylko bardzo ładny, ale też bardzo dobrze i szybko działa.

Wydajność

W codziennym użytkowania Motorola One działa bez zastrzeżeń. Szybko, bez spowolnień interfejsu i długiego czasu oczekiwania na uruchomienie aplikacji. Smartfon bez problemu otwiera kilka kart w przeglądarce internetowej i nie ma to wpływu na szybkość jej działania. Również gry działają bardzo ładnie, zarówno te proste, jak i bardziej zaawansowane graficznie, o ile oczywiście smartfon je obsługuje.

Testy wydajności są poniekąd potwierdzeniem ceny Motoroli One. Wypada w nich lepiej niż tańsza Moto G6 oraz słabiej od droższej Moto G6 Plus praz Moto Z3 Play.

Muzyka

Aparat

Prostota interfejsu aparat zawsze była znakiem rozpoznawalnym smartfonów Motoroli. Mamy do wyboru tylko niezbędne opcje, w dodatku podane w bardzo czytelny i przystępny sposób. Z opcji dodatkowych mamy tryb Pro z możliwością manualnego ustawienia np. poziomem ekspozycji, choć mam wrażenie, że jest on tutaj dodany tylko dlatego, że mają to inni producenci oraz kolor spotowy. Akurat to moja ulubiona funkcja aparatów Motoroli. Pozwala ona za pomocą dotknięcia wybranego punktu na ekranie zachować na zdjęciu wybrany przez nas kolor, a reszta obrazu jest czarno biała. Pozwala to uzyskać ciekawe efekty i jest zwyczajnie wciągającą zabawką.

Motorola chwali się też obecnością Google Lens, czyli rozpoznawaniem obiektów na zdjęciach. Za pomocą tej funkcji możemy rozpoznawać zabytki lub przedmioty. Podobają nam się czyjeś buty? Wystarczy skierować na nie obiektyw aparatu, a smartfon wyszuka nam nazwę modelu oraz sklepy, w których możemy je kupić. Choć funkcja ciągle wymaga dopracowania, działa zaskakująco sprawnie.

Po aparacie Motoroli One nie spodziewałem się fajerwerków, ale jakość zdjęć jest przyzwoita i adekwatna do ceny smartfonu. Fotografie są ostre, z ładnymi, ciepłymi kolorami i całkiem szczegółowe. W trudniejszych warunkach oświetleniowych pojawia się spore ziarno, a kolory robią się wyblakłe, szczególnie w pomieszczeniach. W dobrych warunkach widać, że aparat ma problem z prawidłowym zarejestrowaniem bardziej szczegółowych obiektów i korony drzew lub trawa zamieniają się w kolorową papkę.

Filmy są zwyczajnie słabe. Bardzo nieostre i bardzo trudno jest opanować drgania kadru. Również rejestrowany dźwięk nie jest najlepszy. To zdecydowania jedna ze słabszych stron smartfonu.

Akumulator

Ogniwo o pojemności 3000 mAh to niewiele w dzisiejszych czasach, ale Motorola One obchodzi się z nim bardzo łagodnie. Wykonując dziennie 15-20 minut rozmów, wysyłając 40-50 wiadomości, słuchając muzyki przez godzinę i dokładając do tego kolejną 1-2 godzin Internetu lub gier, maksymalne podświetlenie ekranu oraz stałą synchronizację komunikatorów poczty i pogody musiałem szukać ładowarki co drugie popołudnie. Słuchanie muzyki za pomocą słuchawek Bluetooth lub stała synchronizacja z zegarkiem nie miała większego wpływu na czas działania.

Podsumowanie

Motorolę One można określić troszkę nieładnie niechcianym dzieckiem Motoroli. Smartfon pojawił się nagle, trochę znikąd i w zasadzie nawet podczas premiery nie do końca wiedzieliśmy czego w ogóle można się nim spodziewać. Motorola One towarzyszyła mi przez dłuższy czas, nie tylko w Polsce i była przede wszystkim niezawodna. To smartfon wygodny w obsłudze, co jest zasługą czystego Androida i niewielkich wymiarów, wydajny w codziennej pracy i grach, dobry muzycznie i niezawodny w szeroko pojętej komunikacji. Nie można też zapomnieć o długim czasie pracy na pojedynczym ładowaniu.

Choć Motorola One nie jest smartfonem wybitnym w absolutnie żadnej kategorii (poza udawaniem iPhone'a X), to jest smartfonem niezawodnym i bardzo wygodnym w codziennym użytkowaniu. To nie jest urządzenie dla geeka, a sprzęt pasujący idealnie w aktualnej polityki Motoroli - dobrze i za uczciwe pieniądze. Dokładnie taka jest Motorola One. To dobry smartfon za uczciwe pieniądze.

Jedynymi poważnymi zgrzytami w Motoroli One jest korpus otoczony niespotykanie cienką warstwą metalu oraz brak gestów Moto. Z doświadczenia wiem, że użytkownicy smartfonów Motoroli nie potrafią bez nich żyć i ich brak to dla nich cios poniżej pasa.

Motorolę One zdecydowanie polecam. Każdy kto szuka fajnego smartfonu ze średniej półki w kategorii cena/jakość powinien poważnie rozważyć jej zakup.

Ocena końcowa: 8.5/10

Wady:

• bardzo cienka warstwa metalu na korpusie obudowy,
• liczba dostępnych gestów Moto okrojona do minimum,
• obudowa łatwo się rysuje z tyłu i na korpusie,
• stosunkowo ciemny wyświetlacz,
• słaba jakość filmów.

Zalety:

• kompaktowa i lekka obudowa,
• dobra wydajność,
• dobry dźwięk na słuchawkach,
• przyzwoita jakość zdjęć,
• wydajny akumulator z technologią Turbo Power,
• NFC,
• przynależność do programu Android One (często i długo udostępniane aktualizacje systemu),
• silikonowy pokrowiec w zestawie.