Nokia 7.2 - test średniopółkowego telefonu z optyką Zeiss

• Wymiary: 159,88 x 75,11 x 8,25 mm, masa: 180 g,
• Ekran IPS o przekątnej 6,3” o rozdzielczości FullHD+ (1080 x 2340 pikseli, 409 ppi),
• Czytnik linii papilarnych z tyłu,
• Ośmiordzeniowy chipset Qualcomm Snapdragon 660, grafika Adreno 512,
• 6 GB RAM, 128 GB pamięci wewnętrznej (ok. 108 GB GB dla użytkownika), karty pamięci microSD do 512 GB,
• Funkcja dual SIM (2 x nanoSIM),
• LTE kategorii 6, Wi-Fi a/b/g/n/ac, Bluetooth 5.0, GPS/GLONASS/Beidou, NFC, USB-C,
• Główny aparat 48 Mpix, obiektyw z przysłoną f/1.8, obiektyw szerokokątny 8 Mpix z przysłoną f/2.2, dodatkowy aparat do pomiaru głębi 5 Mpix, pojedyncza dioda oświetleniowa,
• Przedni aparat 20 Mpix, obiektyw z przysłoną f/2.0,
• Akumulator litowo-jonowy o pojemności 3500 mAh,
• Android 9.0 Pie, Android One,
• Cena: 1499 zł.

Wygląd i wykonanie

Smartfon, który otrzymałem do testów został zapakowany w płaskie, charakterystyczne dla urządzeń Nokii pudełko. Oprócz samego urządzenia znajdziemy w nim również zasilacz, kabel USB-C, igłę umożliwiającą dostęp do slotu na karty SIM, słuchawki douszne oraz komplet instrukcji. Niestety, w pudełku zabrakło etui ochronnego, które mogłoby się przydać ze względu na wystający, okrągły moduł fotograficzny na tylnej ścianie. I choć design tego elementu, przywołujący na myśl kuchenkę gazową, nie wszystkim przypadnie do gustu, należy mieć świadomość, że można było zaprojektować to jeszcze gorzej (w tym miejscu specjalne pozdrowienia dla projektantów Apple’a). Poniżej wspomnianego modułu znajdziemy okrągły czytnik linii papilarnych oraz logo Nokii i Android One.

Front urządzenia, zabezpieczony przez Gorilla Glass trzeciej generacji, w 81% wypełnia ekran o przekątnej 6,3 cala, w którego górnej części znajdziemy niewielkie wcięcie w kształcie kropli wody. Wewnątrz tego ostatniego umieszczony został obiektyw przedniego aparatu. Stylistycznie Nokia 7.2 nie powala niestety na kolana, co w dużej mierze spowodowane jest stosunkowo grubymi ramkami dookoła wyświetlacza, szczególnie zaś pod nim, gdzie zmieściło się sporych rozmiarów logo producenta.

Na prawej krawędzi znalazło się miejsce dla przycisków głośności i blokowania, przy czym ten ostatni służy także jako dioda powiadomień, co jest ciekawym zabiegiem stylistycznym. Lewa krawędź to miejsce dla wysuwanej tacki na karty SIM oraz przycisku uruchamiającego Asystenta Google.

Na dolnej krawędzi umieszczono mikrofon, port USB-C oraz pojedynczy głośnik, na górnej zaś złącze Jack 3,5 mm oraz dodatkowy mikrofon. Nokia 7.2 pod względem designu nie wyróżnia się na tle konkurencji, niemniej jednak poziom wykonania stoi na zadowalającym poziomie. Smartfon sprawia wrażenie solidnego i pewnie leży w dłoni. W czarnej wersji kolorystycznej, którą miałem do dyspozycji, zaobserwowałem dużą tendencję do zbierania odcisków palców na tylnej, matowo wykończonej części obudowy.

Wyświetlacz

Nokia 7.2 została wyposażona w panoramiczny ekran IPS o przekątnej 6,3 cala i rozdzielczości FullHD+ (1080 x 2340 pikseli). Daje to zagęszczenie pikseli na poziomie 409 ppi, co w codziennym użytkowaniu przekłada się na dobrą jakość treści oraz brak poszarpanych krawędzi wyświetlanych obiektów. Wspomniane wcięcie w ekranie nie powoduje problemów chociażby z wyświetlaniem ikon powiadomień, nie ma jednak możliwości „zamaskowania” go z poziomu ustawień poprzez wyświetlanie czarnego tła po obu jego stronach.

W materiałach marketingowych możemy przeczytać o wsparciu technologii HDR. patrząc jednak z perspektywy przeciętnego użytkownika, ekran Nokii 7.2 wypada przeciętnie. Zarówno pod względem kontrastu, kątów widzenia jak i odwzorowania kolorów, smartfon nie wyróżnia się na tle konkurencji. Jasność minimalna i maksymalna stoją na akceptowalnym poziomie, dużym problemem jest jednak automatyczne sterowanie poziomem jasności – pod tym względem oprogramowanie radziło sobie na tyle źle, że po kilku godzinach korzystania z urządzenia dla wewnętrznego spokoju byłem zmuszony wyłączyć tę opcję.

W ustawieniach wyświetlacza nie znajdziemy zbyt wielu opcji. Zabrakło przede wszystkim możliwości dostosowania temperatury barwowej i kontrastu. Dostępne są natomiast funkcje takie jak filtr światła niebieskiego z możliwością ustawienia harmonogramu, a także autorska technologia Nokii – PureDisplay, która automatycznie dostosowuje kolor i kontrast na podstawie prezentowanych treści oraz konwertuje wszystkie treści do jakości HDR. Osobiście nie zauważyłem wielkiej różnicy w zależności od włączenia/wyłączenia tej opcji. Ponadto w ustawieniach znajdziemy opcję Ekran zgodny z otoczeniem, która przez kilka sekund prezentuje nowe powiadomienia na wygaszonym ekranie. Jest też możliwość wyboru motywu urządzenia (jasny lub ciemny), przy czym motyw ciemny nie wpływa na przyciemnienie interfejsu użytkownika…

Interfejs

Testowane urządzenie działa pod kontrolą systemu Android w wersji 9.0. Obecność logo Android One na tylnej części obudowy oznacza, że smartfon charakteryzuje się „czystym” systemem operacyjnym bez nakładki producenta, a także gwarancją szybkich i częstych aktualizacji systemowych i poprawek bezpieczeństwa. Znakiem rozpoznawczym interfejsu systemowego jest szuflada aplikacji wysuwana gestem pociągnięcia w górę. Z tego poziomu jest też łatwy dostęp do ostatnio uruchomionych aplikacji oraz skrótów do najczęściej używanych aplikacji na podstawie dotychczasowego korzystania. Dostępna jest również wprowadzona wraz z Androidem Pie funkcja higieny cyfrowej, ułatwiająca zarządzanie czasem korzystania z urządzenia.

Sterowanie odbywa się przy pomocy dwóch klawiszy: wstecz oraz wielofunkcyjnego klawisza (umożliwiającego przełączanie między ostatnimi aplikacjami, powrót do ekranu głównego oraz wywołanie szuflady aplikacji). Niestety zabrakło możliwości aktywacji sterowania przy pomocy gestów. Same gesty możemy natomiast wykorzystać chociażby do wyciszenia urządzenia. Producent przewidział także ułatwienia takie na przykład jak dedykowany przycisk uaktywniający asystenta Google, możliwość sterowania belką powiadomień za pomocą czytnika linii papilarnych czy wybudzanie ekranu podwójnym stuknięciem. Nie znajdziemy natomiast możliwości dostosowania wyglądu przy pomocy motywów.

Jeśli chodzi o dostępne metody zabezpieczeń, mamy do dyspozycji skaner odcisków palców oraz funkcję rozpoznawania twarzy. Obie wspomniane metody podczas testów sprawowały się bez zastrzeżeń. Czytnik linii papilarnych działa szybko i sprawnie, a jego lokalizacja na tylnej części obudowy sprawia, że łatwo w niego trafić palcem.

Łączność

Pod względem dostępnych standardów łączności, Nokia 7.2 oferuje w zasadzie komplet najczęściej wykorzystywanych rozwiązań. Na pokładzie znajdziemy LTE z funkcją agregacji pasm, Wi-Fi w standardzie „ac”, Bluetooth w wersji 5.0, GPS z GLONASS oraz NFC. Możliwe jest skorzystanie z funkcji dual SIM, a dzięki osobnym slotom nie ma konieczności wyboru pomiędzy dwiema kartami SIM a rozszerzeniem pamięci.

Podczas testów Nokia 7.2 nie sprawiała pod względem łączności większych problemów. Jakość połączeń telefonicznych stała na wysokim poziomie, pomimo braku wsparcia VoLTE w sieci Play. Nie ma także możliwości nagrywania rozmów. Smartfon nie miał problemów z bezprzewodowym łączeniem się z sieciami oraz urządzeniami. Dokładność wskazań GPS była zadowalająca, choć czasem zdarzyło się na chwilę zgubić bieżące położenie.

Multimedia

Do dyspozycji użytkownika w zakresie obsługi multimediów są standardowe aplikacje przygotowane przez Google'a - Zdjęcia oraz Muzyka Play. Jeśli chodzi o jakość dźwięku, stoi ona na przyzwoitym poziomie, choć miłośnicy niskich tonów mogą czuć pewien niedosyt. Dźwięk wydobywający się z wbudowanego głośnika jest wyraźny, lecz brakuje mu głębi. Głośność maksymalna jest wystarczająca.

Douszne słuchawki dołączone do zestawu nie zachwycają i nadają się w zasadzie tylko do prowadzenia rozmów telefonicznych. Na plus można za to zaliczyć obecność radia FM. Bardzo brakuje natomiast jakichkolwiek opcji umożliwiających dostosowanie dźwięku z poziomu ustawień.

Aparat fotograficzny

Aplikacja fotograficzna jest wygodna w użyciu, co jest zasługą intuicyjnego rozmieszczenia elementów. W górnej części ekranu znajdziemy ikony umożliwiające m.in. aktywację diody doświetlającej, samowyzwalacza czy trybu upiększania. Na dole natomiast widzimy przewijaną listę trybów, które zmieniać możemy również przy użyciu gestów. Powyżej nich dostępny jest przełącznik umożliwiający wybór wykorzystywanego obiektywu. Z ciekawszych trybów fotograficznych warto wspomnieć o trybie profesjonalnym, umożliwiającym ręczne sterowanie ostrością, czasem otwarcia migawki (max 20 sekund), balansem bieli i ISO (max 3200). Dostępny jest także tryb nocny oraz portretowy, umożliwiający rozmywanie tła. Oprogramowanie umożliwia także automatyczną aktywację HDR oraz potrafi rozpoznać typ fotografowanej sceny.

Zdjęcia wykonane głównym obiektywem przy dobrym oświetleniu są dobrej jakości i mogą się podobać. Kolory są naturalne, a poziom szczegółowości zadowalający. Rozpiętość tonalna ujęć także pozytywnie zaskakuje. Zdjęcia wykonane w gorszym oświetleniu tracą na szczegółowości, wzrasta poziom szumów, jednak ostatecznie nie przekracza granicy akceptowalności. Aparat szerokokątny potrzebuje dużo światła do osiągnięcia dobrych efektów, kiedy zaś zaczyna go brakować, widać znaczne pogorszenie jakości zdjęć.

Warto w tym miejscu wspomnieć także o ustawionej na stałe ostrości w obiektywie szerokokątnym, która jednak w większości ujęć portretowych nie sprawia problemów. Zdjęcia wykonane przednim aparatem są przeciętnej jakości, jednak fani selfie nie powinni być zawiedzeni.

Nokia 7.2 potrafi nagrywać wideo w maksymalnej rozdzielczości 4K. Niezależnie od wybranej rozdzielczości, nie możemy niestety skorzystać z nagrywania w 60 kl/s. Filmy nagrane testowanym urządzeniem pod względem jakości stoją na zadowalającym poziomie, zarówno pod względem rejestrowanego obrazu, jak i dźwięku.

Wydajność

Sercem testowanego urządzenia jest ośmiordzeniowy chipset Qualcomm Snapdragon 660, wspierany przez 6 GB pamięci RAM oraz układ graficzny Adreno 512. W połączeniu z czystym Androidem oznacza to satysfakcjonującą szybkość i płynność działania. Bez wątpienia nie jest to najszybciej działający smartfon w swojej półce cenowej, niemniej jednak w zdecydowanej większości codziennych zastosowań Nokia 7.2 nie powinna nikogo negatywnie zaskoczyć.

Aplikacje uruchamiają się stosunkowo szybko, podczas testów nie odnotowałem problemów z przycięciami animacji czy niespodziewanym zakończeniem procesów działających w tle. Biorąc pod uwagę dobrze zoptymalizowany system operacyjny, Nokia 7.2 staje na wysokości zadania jeśli chodzi o wydajność, mimo iż wyniki benchmarków pozostawiają wiele do życzenia.

Smartfon, który otrzymałem do testów, został wyposażony w 128 GB pamięci wbudowanej (108 GB dla użytkownika) z możliwością rozszerzenia o dodatkowe 512 GB dzięki zastosowaniu kart pamięci.

Zasilanie

Za dostarczenie energii odpowiada litowo-jonowy akumulator o pojemności 3500 mAh. Przy pomocy dołączonej do zestawu ładowarki o mocy 10 W pełne ładowanie akumulatora trwa niemal dwie godziny.

Podczas standardowego korzystania z urządzenia (około 2-3 godziny SOT dziennie, przeglądanie Internetu, zdjęcia, komunikacja) realne jest osiągnięcie czasu pracy pomiędzy 1,5 a 2 dni. Z poziomu ustawień dostępna jest funkcja Bateria adaptacyjna, dzięki której możliwe jest wydłużenie czasu pracy poprzez mechanizmy oparte o schematy użytkowania, ograniczające działanie rzadko wykorzystywanych aplikacji.

Podsumowanie

Nokia 7.2 to solidny przedstawiciel średniej półki cenowej smartfonów, nie wyróżniający się jednak niczym, co mogłoby pomóc mu stać się sprzedażowym hitem. Klasyczny design, czysty Android czy przeciętna wydajność to cechy, które w zależności od punktu widzenia i oczekiwań mogą zostać uznane zarówno jako zaleta jak i wada. Jest to po prostu do bólu przeciętny smartfon, który będzie dobrze sprawował się podczas codziennego użytkowania, nie zapewniając przy tym jednak żadnych emocji. W coraz bardziej „kolorowym świecie” smartfonów,

Nokia 7.2 to trzymająca się na uboczu szara myszka, której nie można niczego zarzucić. Tak czy inaczej, osobom zainteresowanym zakupem radzę przede wszystkim sprawdzić, czy czysty Android, siłą rzeczy pozbawiony niektórych przydatnych opcji, jest dla nich odpowiednim rozwiązaniem. I choć Nokia 7.2 nie jest moim zdaniem najlepszym wyborem w swojej półce cenowej, jest to bez wątpienia godne polecenia urządzenie, które będzie dobrze spisywać się podczas codziennej pracy.

Ocena końcowa: 7/10

Wady:

• Brak możliwości nagrywania filmów w 60 kl/s,
• Brak możliwości obsługi interfejsu za pomocą gestów,
• Wystający moduł tylnego aparatu,
• Grube ramki dookoła ekranu,
• Brak etui w zestawie.

Zalety:

• „Czysty” Android,
• Niezła jakość zdjęć wykonanych głównym aparatem,
• Szybko działający czytnik odcisków palca,
• Dedykowany przycisk Asystenta Google,
• Złącze Jack 3,5 mm,
• Osobne sloty na karty SIM i kartę pamięci.

Galeria zdjęć telefonu