Samsung Galaxy Z Flip3 5G: rozkładany smartfon jeszcze bliżej ideału

Dobrze pamiętam jeszcze czasy, gdy telefony z klapką w obudowach o kształcie zbliżonym do kwadratu nazywane były „puderniczkami”, a jako ich nabywcy wskazywane były najczęściej kobiety. Wtedy były to modele z klawiaturą i raczej małymi ekranami. Dziś ta forma powraca, między innymi właśnie w Samsungu Galaxy Z Flip3 5G. Podobne obudowy dzieli jednak przepaść technologiczna – tym razem otrzymujemy zamiast klawiatury spory, elastyczny ekran AMOLED, a wewnątrz potężny układ o wydajności przewyższającej niejednego laptopa. Po testach modelu Galaxy Z Flip3 5G utwierdzam się też w przekonaniu, że rozkładane telefony tego typu to przyszłość telefonii, na pewno jeden z jej najważniejszych trendów. Przyszłość, czyli nie dziś. Czego więc zabrakło dziś i co dziś zasługuje na brawa? 

Galaxy Z Flip3 5G w kolorze lawendowym to niejedyna wersja smartfonu – w Polsce powstały też warianty: beżowy, czarny i zielony. Dwa ostatnie nie wyglądają już tak kobieco, więc w męskich rękach nie będą zgrzytem. Spójrzmy zatem, jak Galaxy Z Flip3 5G sprawdza się jako smartfon.

Samsung wycenił ten model na 4799 zł za wersję 8/128 GB. Nie jest to mała kwota, ale jak na smartfon rozkładany – bardzo zachęcająca. Na naszym rynku jest to jednocześnie jeden z najtańszych telefonów tego typu. Pokusa do kupna jest więc spora.

Co w zestawie?

Duże, czarne pudełko z Galaxy Z Flip3 5G może trochę rozczarowywać – wewnątrz znalazł się tylko smartfon, kabel USB C, kluczyk do karty SIM i standardowe „książeczki”. Dziwić może brak ładowarki – to zazwyczaj uważane jest za wadę i stanowi często przedmiot zbędnych dyskusji w internecie. Nie ma jednak o czym mówić – niestety, do współpracy z tym modelem wystarczy zwykła ładowarka od dowolnego innego telefonu, zgodna z QC 2.0 i o mocy 15 W. Wystarczy więc ładowarka od starszego Galaxy.

Jak wygląda?

Galaxy Z Flip3 to kontynuacja pomysłu na smartfon, który Samsung zaprezentował już w poprzednich modelach z tej linii. Nie ma więc rewolucji, chociaż jest kilka usprawnień. 

Złożony Galaxy Z Flip3 ma wymiary 86,4 x 72,2 mm, a grubość od 15,9 do 17,1 mm. Jest nieco bardziej pękaty przy zawiasie, całość jednak sprawia pozytywne wrażenie. Mimo wagi 183 g można ten telefon określić jako lekki – w tym sensie, że nawet w kobiecej dłoni nie będzie wydawał się czymś dziwnym.

Klapkowa konstrukcja w typie puderniczki wraz z lawendowym kolorem testowanej przeze mnie obudowy może przyciągnąć szczególną uwagę pań. Po złożeniu telefon przypomina eleganckie puzderko, jednak czarny wariant już nie nasuwa tak jednoznacznych skojarzeń. 

Sytuacja tym bardziej zmienia się po rozłożeniu. Wtedy Galaxy Z Flip3 przekształca się w urządzenie o wymiarach 166 x 72,2 x 6,9 mm, w czym przypomina wiele tradycyjnych smartfonów. Komfort używania jest niemal identyczny, choć są pewne cechy… znów wymagające przyzwyczajenia.

Okalające telefon ramka ze stopu o nazwie Armor Aluminum jest wysokiej jakości i bardzo ładnie wygląda. Mniej entuzjazmu budzą przesunięte wyżej niż zazwyczaj przyciski. Z prawej strony jest to zasilanie zintegrowane z czytnikiem linii papilarnych, wyżej znajduje się regulacja głośności.

Trudno trafić tam kciukiem i przez wiele dni odruchowo stukałem palcem w miejsce tuż nad zawiasem, czyli o jakieś 1,5 cm za nisko. Tym bardziej kłopotliwe jest używanie regulacji głośności – zawsze trzeba wykonać dodatkowe działania, najlepiej pomagając sobie drugą dłonią.

Składana konstrukcja wymusiła jeszcze jeden element, budzący mniejszy entuzjazm. Wewnątrz wyświetlacz okala dość gruby rancik, lekko wyniesiony ponad szkło, więc sięganie palcem od krawędzi jest nieco utrudnione, co dodatkowo pogłębia ostra krawędź bocznej ramki tuż przy zawiasie. Całość traci też trochę na wyglądzie.

Jest też trzeci mankament takiej konstrukcji – składany ekran ma wyraźne wgłębienie pośrodku, a przesuwanie palcem wiąże się z niezbyt miłym wrażeniem. Te trzy elementy to oczywiście naturalna konsekwencja specyficznej konstrukcji Galaxy Z Flip3 i biorąc to pod uwagę, trudno to uznać za poważną wadę, jednak trzeba mieć tego świadomość.

Jak się go używa?

Pomijając to, po rozłożeniu z Galaxy Z Flipa3 korzysta się jak z każdego innego smartfonu. Nie trzeba go za każdym razem składać – telefon może pozostawać otwarty, zwłaszcza gdy leży na biurku, na upartego można go tak nawet nosić w  kieszeni, chociaż unikając większych obciążeń. Dlaczego tak? Bo można szybkiej dostać się do ekranu i używać aplikacji. Skądinąd wiadomo (z testów pewnego znanego niszczyciela z YT), że zawias jest naprawdę silny i trudno przełamać Galaxy Z Flip3 na pół. 

Obudowa jest wodoszczelna zgodnie z wymogami normy IPX8, czyli zapewnia wysoką odporność na działanie wody, nawet z zanurzeniem do 1,5 m, ale nie na wnikanie pyłów. Obudowa pokryta jest szkłem Gorilla Glass Victus, dzięki czemu Galaxy Z Flip3 zachowuje też wysoką odporność na zarysowania czy nawet upadki z niewielkiej wysokości.

Z tyłu obudowy (czyli na wierzchu po złożeniu) znajduje się dodatkowy ekran OLED wkomponowany w czarny panel obejmujący także dwa obiektywy aparatów. Na krawędziach dostrzeżemy jeszcze szufladkę na jedną kartę nanoSIM, w sumie trzy mikrofony (2 na dole), a także port USB C i głośnik. 

Ciekawym elementem konstrukcji jest zawias, również wykonany ze stopu Armor Aluminum. Gdy telefon jest złożony, element ten tworzy solidny, dość gruby grzbiet, który gwarantuje, że Galaxy Z Flip3 nie uszkodzi się ani po zamknięciu, ani podczas otwierania. W trakcie odchylania ekranu na zawias nachodzą dwie części obudowy, a po całkowitym rozłożeniu mechanizm ten zostaje całkowicie ukryty. Z zewnątrz też wygląda to niezwykle solidnie. Zawias utrzymuje ekran pod dowolnym kątem i nie zatrzaskuje się samoczynnie. Otwarcie telefonu jedną dłonią jest jednak praktycznie niemożliwe.

Samsung zapewnia, że telefon wytrzyma 200 tysięcy odchyleń, co powinno wystarczyć na ponad 5 lat, przy założeniu, że dziennie Galaxy Z Flip3 będzie otwierany 100 razy.

Ekrany

Zewnętrzny ekran, aktywny po zamknięciu telefonu, to Super AMOLED o przekątnej 1,9 cala i rozdzielczości 260 x 512, a więc zdecydowanie większy niż wyświetlacz z poprzednika Galaxy Z Flip 5G (1,1 cala, 112 x 300). Standardowo wyświetlane są tam podstawowe dane jak godzina, data i stan baterii (także w opcji AoD), a do tego powiadomienia. Po stuknięciu w pierwszy ekran można aktywować przesuwane widżety, by np. szybko włączyć odtwarzanie muzyki, alarm lub dyktafon, bez konieczności odchylania klapki. Do tego można też podejrzeć powiadomienia, a także zmienić ustawienia głośności. Po włączeniu aparatu dodatkowy wyświetlacz może być także wykorzystany do robienia zdjęć selfie głównymi aparatami – do włączenia aplikacji wystarczy dwa razy szybko nacisnąć klawisz zasilania, a następnie wykorzystać głośność do uchwycenia fotki. 

Niewątpliwie jest to bardzo przydatny element, dzięki któremu najważniejsze czynności można wykonać, gdy telefon jest zamknięty.

Główny ekran to elastyczny Dynamic AMOLED 2X o przekątnej 6,7 cala, rozdzielczości Full HD+ (1080 x 2640) i proporcjach 22:9. Gęstość pikseli wynosi natomiast 425 ppi. Wyświetlacz chroniony jest ochronną powłoką z elastycznego tworzywa PET, która wygląda jak standardowa folia, jednak jest nieco mocniejsza. Samsung zastosował też wzmocnione warstwy panelu ekranu głównego. W sumie jego wytrzymałość ma być o 80% większa niż w poprzedniej generacji.

Ochronna warstwa PET ma niestety dużą wadę – łatwo się brudzi, więc ciągle trzeba ekran przecierać. Niestety, po zastosowania zwykłego materiału (np. koszuli) na brzegach zewnętrznej warstwy zbierają się kurz i mikroskopijne drobinki materiału. Trudno na co dzień nad tym zapanować bez dodatkowego wyposażenia, czyli specjalnej ściereczki.

Jak wspomniałem, ekran ma pośrodku wyraźnie wyczuwalne wgłębienie. Trudno o nim zapomnieć – i to nie tylko wtedy, gdy gra się w gry w rodzaju „Wiedźmin: Zabójca potworów”, gdzie nieustannie przesuwa się w górę i dól ekranu, ale nawet w codziennych czynnościach, jak chociażby przeglądanie stron internetowych.   

Pomijając wrażenia dotykowe, do jakości panelu, kolorów i kontrastu trudno mieć jakieś większe zastrzeżenia. Podobnie jak w innych smartfonach Samsunga z ekranami Super AMOLED w ustawieniach otrzymujemy spory zestaw opcji. Do wyboru jest żywy tryb kolorów i nieco bardziej stonowany naturalny. Do tego w trybie żywym dostępny jest balans bieli zimny-ciepły oraz zaawansowany balans RGB. 

W zależności od wyboru trybu otrzymamy obraz o znacznie różniącej się charakterystyce. W domyślnym żywym wyświetlacz oferuje 98,6% pokrycia skali barw sRGB i 94,5% DCI-P3. Temperatura bieli ma 6900 K, ale kolory są jednak przesadnie podbite, więc, średnia wartość ΔE*00 to 2,69, a maksymalna 5,95, co wskazuje na spore zniekształcenie kolorów.

Wybór trybu naturalnego sprawia, że pokrycie przestrzeni sRGB nieznacznie spada do 93,9%, ale w przypadku DCI-P3 jest to już 71,4%. Temperatura bieli 6600 K jest bliższa wzorcowi, a delty pozostają na niezłym poziomie 0,55 i 1,8. Na co dzień przesadne kolory trybu żywego (pierwszy na wykresie poniżej) nie przeszkadzają specjalnie, ale wyczuleni na tym punkcie użytkownicy powinni wybrać naturalny (drugi na wykresie).

Oczywiście w smartfonie Galaxy z wyższej półki nie mogło zabraknąć podwyższonego odświeżania – poza standardowym 60 Hz można wybrać adaptacyjne odświeżanie do 120 Hz. Pełne 120 Hz działa w interfejsie, aplikacjach systemowych, w aplikacjach takich jak YouTube czy Netflix. Gdy jest to uzasadnione, przełącza się na niższe wartości (np. 48 Hz), co na ogół sens, bo 120 Hz podczas czytanie newsów w internecie ma wielkiego znaczenia. 

Inaczej wygląda to w grach. Wysokie odświeżanie trzeba najpierw włączyć w aplikacji Game Launcher (moduł Game Booster) – dzięki temu skorzystamy z pełni możliwości telefonu w kompatybilnych grach. Sprawdziłem działanie Galaxy Z Flip3 w kilku tego typu tytułach (np. Etherium, Alto’s Odyssey, Subway Surfers czy Wiedźmin) i w każdym smartfon zapewniał pełnię rozgrywki z wysokim odświeżaniem.

Maksymalna jasność deklarowana przez producenta to 900 cd/m² w standardowym trybie z podbiciem w pełnym słońcu i 1200 cd/m² podczas odtwarzania treści HDR. Z tych ostatnich można bez problemu korzystać w aplikacjach streamingowych jak Netflix. Podczas pomiarów kolorymetrem udało się uzyskać około 800 cd/m², jednak nie było to maksymalne światło dnia, lecz sztuczne, więc deklaracje producenta można uznać za odpowiadające rzeczywistości.

Wydajność i kultura pracy

Galaxy Z Flip3 5G napędzany jest przez układ Snapdragon 888, co może cieszyć użytkowników rozczarowanych chipsetami Exynos, ale ma to też pewne swoje wady. Na temat wydajności tej jednostki nie ma się co rozpisywać – wraz z 8 GB pamięci RAM telefon sprawdza się bez zarzutu, zapewniając doskonała płynność w grach i aplikacjach, osiągając też dobre wyniki w benchmarkach.  W AnTuTu 9 Galaxy Z Flip3 wykręca prawie 740 tys. punktów, co nie jest może wynikiem rekordowym, ale zdecydowanie bardzo dobrym. 

Wykorzystanie Snapdragona 888 wiążą się jednak z pewnym mankamentem, znanym też z innych smartfonów z tą jednostką – Galaxy Z Flip3 potrafi się dość szybko nagrzać, Nie dzieje się to co prawda w codziennych zastosowaniach, ale tam, gdzie wykorzystywany jest GPU, daje się to odczuć. Zdarzają się temperatury rzędu 44-45 stopni, przy czym ciepło rozchodzi się po całej obudowie, co powoduje spory dyskomfort, po prostu czuje się to w dłoni. Trzeba jednak przyznać, że do nagrzewania się nie dochodzi ot tak, po prostu – po intensywnej sesji gier telefon trzymał się rozsądnego 35-38 stopni, po dłuższym czasie osiągał około 40 stopni, za to maksymalne nagrzewał się w kilkugodzinnym teście bateryjnym GPU, mocno obciążającym zasoby. Spadek wydajności w efekcie throttlingu też bywa zauważalny, ale również nie dzieje się to od razu. 

Testowany wariant Galaxy Z Flip3 miał pamięć o wielkości 128 GB (realnie około 101 GB), co dla niektórych użytkowników może okazać się wartością zbyt małą, biorąc pod uwagę brak rozszerzenia microSD. Dostępny jest też model z 256 GB.

* Geekbench 4
** przewód USB 3.2 Gen 1
*** PC Mark Work 3.0 

Komunikacja 

Wykorzystanie Snapdragona 888 oznacza możliwość korzystania z sieci 5G oraz bardzo szybkiego LTE kat. 20. Trzeba jednak pamiętać, że Galaxy Z Flip3 ma tylko jeden fizyczny slot na kartę nanoSIM. Jeżeli ktoś potrzebuje drugiej karty, może wykorzystać eSIM – tego rozwiązania jednak nie testowałem.

Z przyczyn technicznych (brak odpowiedniej karty) nie miałem też okazji przetestować 5G, ale w LTE smartfon radzi sobie doskonale, osiągając bez problemu prędkości ponad 150 Mbps, w porywach nawet do 200 Mbps, co w moich punktach kontrolnych (Warszawa, ok. 3 km od centrum) nie jest oczywiste. Świetnie się też sprawdza Wi-Fi – podczas testów Galaxy Z Flip3 osiągał w Wi-Fi 5 w paśmie 5 GHz niemal 100% wydajności sieci domowej przy routerze, a po oddaleniu się dwa pomieszczenia dalej, gdzie słabsze modele już tracą stabilne połączenie, telefon Samsunga utrzymywał około 70% prędkości sieci. Smartfon zapewnia też łączność Wi-Fi 6.

W ustawieniach komunikacyjnych znajdziemy ponadto pełen arsenał dodatkowych funkcji z VoLTE i WiFi Calling włącznie, co już jest też standardową opcją u Samsunga, chociaż działanie tych rozwiązań zależy oczywiście od dostępności usługi u operatora. Świetnie sprawdzały się też Bluetooth 5.1 do łączenia akcesoriów, płatności NFC oraz lokalizacja GPS. Z przydatnych dodatków komunikacyjnych warto też odnotować ikony szybkiego dostępu nie tylko do routera Wi-Fi, ale też do wysyłania plików Quick Share, przesyłania ekranu przez SmartView czy funkcji Połącz z Windows – przełączniki te dostępne są na rozwijanym, górnym pasku i bardzo ułatwiają korzystanie z telefonu. 

Jakość połączeń głosowych jest bardzo dobra, podobnie, jak utrzymanie sygnału. Testując   Galaxy Z Flip3, miałem się też okazję przekonać o tym, jak Samsung świetnie rozwinął funkcje automatycznego wykrywania spamu telefonicznego. Połączenia od namolnych sprzedawców są blokowane przed dodaniem ich do czarnej listy i oznaczane etykietą „potencjalne oszustwo”. Dziennie miałem po kilka takich prób, ale oprogramowanie Samsunga bezbłędnie je wychwyciło i wyciszało.  

Jakość dźwięku

Płaskie smartfony zazwyczaj nie zapewniają dobrego dźwięku na głośnikach, jednak  Galaxy Z Flip3 pod tym względem pozytywnie mnie zaskoczył. Podczas odtwarzania treści multimedialnych główny głośnik wspierany jest przez ten od rozmów, w układzie stereo. Panorama dźwiękowa jest lekko przesunięta do głównego głośnika, jednak całość brzmi całkiem miło dla ucha. Oczywiście o smolistych basach nie ma mowy, jednak niskich tonów jest na tyle, że nie ma się wrażenia suchości dźwięku. Wyraźnie też słychać drobne smaczki muzyczne, różne instrumenty, wokale i przeszkadzajki. 

Dodatkowo brzmienie można dostroić, włączając Dolby Atmos lub posługując się korektorem, w tym także graficznym. Słuchanie muzyki bez dodatkowych głośników jest jak najbardziej możliwe, chociaż mankamentem jest konieczność wyboru maksymalnie około 75% natężenia dźwięku, bo powyżej tego niekiedy słychać już przesterowania, choć to też zależy od nagrania i rodzaju muzyki. Głośność maksymalna zresztą nie jest rekordowa – tuż przy smartfonie jest to około 80 dBA, a w odległości metra – około 60 dBA.  W sumie jednak głośniki zdają egzamin.

Aparat

Główną sekcję fotograficzną w modelu Galaxy Z Flip3 5G tworzą aparat główny z matrycą 12 Mpix (OIS, f/1,8, piksele 1,4 µm) oraz aparat szerokokątny 12 Mpix (f/2,2, piksele 1,12 μm, 123˚). To dość skromne, jak na dzisiejsze standardy w telefonach z wyższej półki połączenie znane jest już z wcześniejszego modelu Galaxy Z Flip 5G. Na tle nawet podstawowego Galaxy S21 czy innych wyżej pozycjonowanych smartfonów Samsunga taki zestaw może nieco rozczarowywać, jednak jest to najwyraźniej kolejny efekt ograniczeń, jakie wymusza rozkładana forma telefonu. Warto zwrócić uwagę, że pokryte odpornym szkłem Gorilla Glass DX obiektywy są bardzo płaskie i praktycznie nie wystają poza obrys obudowy.

Aplikacja aparatu to podstawowy zestaw znany z wielu smartfonów Samsunga. W głównym trybie znajduje się przełącznik między szerokim a standardowym kątem, z lewej strony umieszczona jest zakładka trybu portretowego, a dalej – trybu „jedno ujęcie”. Z prawej strony z kolei umieszczony jest tryb wideo, a po kliknięciu „więcej” otwiera się  panel z 11 kolejnymi trybami, jak Pro (ISO, migawka, ekspozycja, ostrość, balans bieli oraz r ręczne ustawienia kolorów i nasycenia), panorama, tryb nocny czy dodatkowe tryby wideo. Maksymalny poziom cyfrowego zoomu to 10x.  Fotografowanie ułatwiają optymalizator scenerii oraz sugestie dotyczące ujęcia.

Chociaż matryce 12 Mpix nie obiecują tyle, co potężne sensory 64 Mpix czy 108 Mpix z łączeniem pikseli, to jednak Galaxy Z Flip3 5G całkiem pozytywnie zaskakuje jakością zdjęć. Aparaty dobrze sobie radzą w jasne dni i w te trochę ciemniejsze. Aparat działa sprawnie, szybko nastawia autofocus. Kolory są naturalne, kontrast na przyzwoitym poziomie, nie zawsze za to zadowala szczegółowość i ostrość zdjęć. Nierzadko bywa tak, że zdjęcia wyglądające zachwycająco na podglądzie podczas fotografowania, ale oglądane na dużym ekranie okazują się lekko rozmyte lub miejscami zaszumione. Takie wady widać na przykład na drobnych liściach czy kwiatach, które się nieco za bardzo zlewają. Mimo tego większa część zdjęć robionych w trybie automatycznym prezentuje się zadowalająco, a fotki można wykorzystać do publikacji w internecie w mniej zaawansowanych zastosowaniach.

Przyzwoicie wychodzą też zdjęcia nocne. Podobnie jak w innych smartfonach Samsunga widać nieco za mocne rozjaśnienie scenerii, co powoduje, że część zdjęć wygląda, jakby były robione późnym popołudniem, a nie na przykład o północy. Także i tu pojawia się niekiedy lekkie rozmycie, jednak zrobienie dobrego zdjęcia nocą nie wymaga jakichś specjalnych starań i nawet z ręki, na szybko, można uchwycić ciekawe kadry.  

Kamera

Galaxy Z Flip3 nagrywa wideo o maksymalnej rozdzielczości 4K przy 30 lub 60 kl./s. Jakość nagrań w pełnej rozdzielczości jest niezła, jednak tylko w ujęciach statycznych – mimo włączenia podstawowej stabilizacji obrazu ruch powodowany przez marsz odbija się na jakości wideo, a zbyt duże wstrząsy sporą część filmów czynią bezużytecznymi. . 

Rozwiązaniem tego problemu jest włączenie dodatkowej stabilizacji Super Steady, znanej dobrze z innych smartfonów Galaxy. Sprawdza się to doskonale, chociaż ogranicza rozdzielczość do 1080p przy 30 kl./s. Płynność ruchu jest jednak rewelacyjna, można więc nagrywać z ręki w marszu wideo, które nie powoduje oczopląsu od drgań. Co więcej, z dodatkowej stabilizacji można korzystać również w trybie szerokokątnym, a nagrania w tym formacie wygląda zdecydowanie bardziej filmowo, więc można nakręcić coś więcej niż tylko „sto lat” na rodzinnej imprezie.

Czas pracy

Galaxy Z Flip3 wyposażony jest w akumulator 3300 mAh, czyli jak na dzisiejsze standardy – mały, jednak to również wynika ze specyfiki rozkładanego telefonu. Nie ma się co oszukiwać, czas pracy nie robi wrażenia. Pełen dzień jest możliwy do osiągnięcia, jednak intensywne wykorzystanie telefonu (np. do gier, robienia zdjęć itd.) powoduje, że czasami trzeba będzie doładować akumulator już wcześniej.

W naszym łączonym teście bateryjnym (internet i media społecznościowe) przy jasności ekranu 300 cd/m² i odświeżaniu 60 Hz w połączeniu Wi-Fi smartfon przepracował niewiele ponad 6 godzin. Wybór odświeżania adaptacyjnego skrócił ten czas do 4 godzin i 57 minut. Jeszcze gorzej Galaxy Z Flip3 wypadł w teście samego GPU w emulacji gry 3D – smartfon w 60 Hz rozładował się zaledwie po 3 godzinach i 13 minutach. Po wyborze 120 Hz czas spada poniżej 3 godzin. Trudno to uznać za dobre rezultaty.

Z ładowaniem jest kolejny problem – pomijając to, że w zestawie nie ma szybkiej ładowarki, możemy skorzystać tylko z mocy 15 W. Do tego smartfon oferuje ładowanie bezprzewodowe 10 W oraz bezprzewodowe ładowanie zwrotne 4,5 W. Nie miałem pod ręką odpowiedniej ładowarki Samsunga, jednak sprawdzałem czasy na dwóch innych, innych marek (Huawei i Realme) o odpowiedniej mocy i w obydwu przypadkach po godzinie było 66%, a pełne zasilenie trwało około godziny i 40 minut.  Trudno więc w ciągu dnia szybko doładować telefon, jak jest to możliwe w innych flagowcach.

Podsumowanie

Samsung Galaxy Z Flip3 5G ma kilka wyraźnych słabości, co może zniechęcać do zakupu. Za porównywalną kwotę niecałych 5 tysięcy można przecież dostać stuprocentowe flagowce z najbardziej wyśrubowanymi funkcjami i możliwościami. Tych w testowanym klapkowcu trochę zabrakło.

Sam w sobie smartfon jest zgrabny i poręczny, a solidna obudowa wykonana z bardzo dobrych materiałów i przemyślna konstrukcja sprawiają, że z urządzenia wygodnie korzysta się na co dzień. Choć rozkładnie jedną ręką jest niemożliwe, to nie jest to szczególnie duży mankament, atutem jest za to solidne trzymanie zawiasu. Bardziej przeszkadzają ostre krawędzie w miejscu zgęcia, nieco zbyt wysoki rant wokół wyświetlacza i nieprzyjemne wgłębienie pośrodku ekranu.

Zaletą nie jest też nagrzewanie się obudowy pod mocnym obciążeniem, mała bateria o słabym czasie pracy i niezbyt szybkie ładowanie. Aparaty sprawdzają się w większości podstawowych zastosowań, jednak ich skromna konfiguracja pozostawia spory niedosyt, jak na telefon z górnej półki cenowej.

Rekompensuje to jednak płynna praca telefonu, jego wysoka wydajność i sprawne działanie w sieciach. Nieźle sprawdzają się głośniki stereo, mocnym plusem jest ładny ekran o wysokiej jasności z odświeżaniem 120 Hz. Samsung Galaxy Z Flip3 5G to raczej udany model, ale trudno go polecić z absolutnym przekonaniem wymagającym użytkownikom. To dobry wybór dla tych, którzy poszukują czegoś innego, czegoś nieszablonowego, innego niż typowe smartfony. Takie atuty mogą się jednak okazać niewystarczające przy prostym rachunku zysków, strat i ceny – osobiście, mimo sympatii dla tego modelu, wybrałbym solidnego, tradycyjnego flagowca w jednolitej obudowie.

OCENA: 8,5/10

WADY

• Nieprzyjemne wgłębienie pośrodku rozkładanego ekranu
• Ostre elementy przy zawiasie
• W mocnym obciążeniu za bardzo się nagrzewa
• Mała bateria, krótki czas pracy
• Zbyt wolne ładowanie

ZALETY

• Wygląda niebanalnie i oryginalnie
• Bardzo solidne materiały i wykonanie
• Solidny zawias i trwałość rozkładanej obudowy
• Ładny ekran z wysokim odświeżaniem
• Przydatny zewnętrzny ekran 
• Wysoka wydajność
• Sprawne działanie w sieciach
• Niezłe głośniki stereo