Test telefonu LG P880 (Optimus) Swift 4X HD

W grudniu 2010 roku LG zaprezentowało światu pierwszy smartfon z dwurdzeniowym procesorem na pokładzie. LG 2X P990 pojawił się w sklepach ok. 2 miesiące później a dwurdzeniowe telefony stały się faktem i trafiły do pierwszych klientów. LG stał się z miejsca królem wydajności i benchmarków, choć jak się później okazało nie dzierżył tego tronu zbyt długo. Prawie 1,5 roku później koreański producent wprowadził do sprzedaży swój pierwszy czterordzeniowy telefon i rzeczywistego następcę 2X - model 4X HD P880. Tym razem jednak w dniu premiery na rynku były już produkty konkurencji oparte o układy quad-core, więc trzeba było rywali gonić. W grudniu 2010 roku LG zaprezentowało światu pierwszy smartfon z dwurdzeniowym procesorem na pokładzie. LG 2X P990 pojawił się w sklepach ok. 2 miesiące później a dwurdzeniowe telefony stały się faktem i trafiły do pierwszych klientów. LG stał się z miejsca królem wydajności i benchmarków, choć jak się później okazało nie dzierżył tego tronu zbyt długo. Prawie 1,5 roku później koreański producent wprowadził do sprzedaży swój pierwszy czterordzeniowy telefon i rzeczywistego następcę 2X - model 4X HD P880. Tym razem jednak w dniu premiery na rynku były już produkty konkurencji oparte o układy quad-core, więc trzeba było rywali gonić. Zawartość pudełka Zawartość pudełka nie dostarcza żadnych niespodzianek. Mimo, że P880 jest najwyższym i najdroższym modelem producenta, to zestaw sprzedażowy obejmuje standardową garść ulotek i skróconych instrukcji, słuchawki dokanałowe z mikrofonem, ładowarkę sieciową z kablem microUSB (osobnym) oraz kilka naklejek z tagami NFC. Chociaż ponurą codziennością stały się ostatnio podobne zestawy dla wszystkich telefonów, ja ciągle nie potrafię pogodzić się z tym, że dla swoich najdroższych modeli producent nie może dorzucić do zestawu choćby adaptera MHL albo ładowarki samochodowej czy innego, niestandardowego gadżetu. W końcu dlaczego by nie wyróżnić klienta płacącego za telefon prawie 2000 zł od tego, który kupuje model za 300 zł? Ale chyba wskutek upowszechnienia się takiej polityki możemy powoli zacząć przyzwyczajać się do tak mizernych zestawów. Samo pudełko LG jest dość ładne, eleganckie, prezentuje się zdecydowanie efektowniej od jednokolorowych i nudnych opakowań np. Samsunga. Jego wzór kontynuuje pomysł oparty na prostopadłościanie przeciętym wklęsłym paskiem w innym kolorze, jaki można było spotkać choćby w modelu P920. Ze względu na ubogość zestawu napisze tylko kilka słów o dołączonych słuchawkach. Jest to niestety typowa para dousznych słuchawek z mikrofonem i jednoprzyciskowym pilotem służąca bardziej do rozmów niż do słuchania muzyki. To też żadna nowość, choć np. słuchawki dołączane do Xperii S wypadają muzycznie o klasę lepiej. Zestaw od LG gra jednak po prostu słabo, dźwięk jest dość płaski, próżno szukać głębokiego basu czy innych efektów audio. Jednym słowem - znów typowa masówka. Specyfikacja Parametry nowego modelu flagowego LG to ścisła górna półka jeśli chodzi o smartfony z Androidem. Sercem urządzenia jest czterordzeniowy procesor Cortex-A9 o częstotliwości taktowania rdzenia 1,5 GHz oparty o chipset Tegra 3. LG ma 1 GB pamięci operacyjnej RAM, wbudowaną pamięć o pojemności 16 GB, którą można dodatkowo rozszerzyć za pomocą kart microSD i wszystkie popularne obecnie moduły łączności (BT 4.0, HSDPA+, Wi-Fi w standardzie "n" z funkcją Wi-Fi Direct, HotSpot oraz DLNA, a także NFC). Na pokładzie nie mogło zabraknąć czujników (akcelerometr, zbliżeniowy, kompas itd) oraz złącza TV-out - tym razem w standardzie MHL (2.0). Całość zamknięta jest w obudowie o wymiarach 132,4 x 68,1 x 8,9mm, której front stanowi ogromny, 4,7 calowy ekran w technologii True HD-IPS LCD o rozdzielczości 1280 x 720 pikseli. Urządzenie wyposażone jest w dwa aparaty: główny o rozdzielczości 8 Mpix oraz przedni z matrycą 1,3 Mpix. Jednym słowem kawał topowego sprzętu działającego pod kontrolą Androida 4,0 Ice Cream Sandwich z nakładką Optimus UI 3.0. Póki co brak jednoznacznego stanowiska firmy LG co do aktualizacji systemu do Androida 4.1, ale znając politykę koreańskiego producenta wcale nie jest to takie pewne. Jakość wykonania, obudowa, ekran, przyciski LG 4X jest bardzo dobrze wykonanym telefonem. Stylistyka jest może mało oryginalna, ale z całą pewnością elegancka i stonowana. Wzornictwo P880 na pewno nie wyróżnia go z tłumu innych smarfonów, ale też specjalnie nie ma się do czego przyczepić w kwestii ergonomii i użytych materiałów. Przód telefonu stanowi ogromny ekran IPS, któremu poświęcę osobny akapit, dookoła urządzenia znajduje się elegancka, srebrna, podwójna ramka. Niestety - znów jest to tylko pomalowana plastikowa imitacja aluminium a nie metal, ale nie wpływa to efekt wizualny. Tył urządzenia stanowi duża, jednolita klapka wykonana z plastiku pokrytego delikatną fakturą, z aluminiowym logo LG na środku. W górnej części klapki ulokowane są otwory obiektywu kamery i lampy błyskowej, w dolnej mieści się szpara zakrywająca zewnętrzny głośnik. Na dolnej krawędzi urządzenia ulokowane jest złącze microUSB, na prawej umiejscowione są przyciski regulacji głośności. Górna krawędź wyposażona została w przycisk włączający/wyłączający telefon oraz gniazdo audio (3,5 mm). Lewy bok urządzenia jest pusty. Poza nietypową podwójna ramką, wewnątrz której schowane są przyciski regulacji głośności i zasilania, nie ma w telefonie żadnych wyróżniających go akcentów. Warto jednak kolejny raz zaznaczyć, że wszystkie materiały użyte do produkcji są bardzo dobrej jakość, a ich spasowanie stoi na najwyższym poziomie. W nowym LG nic nie trzeszczy, nie rusza się, nie odstaje, nie przeszkadza. Ogólnie kawał dobrej roboty. Gniazdo karty SIM (w typowym rozmiarze) znajduje się pod klapką, podobnie jak slot microSD. Na szczęście wyjęcie karty pamięci nie wymaga usunięcia baterii. Porównując P880 do Samsunga Galaxy S III dostajemy dużo mniej oryginalne urządzenie, ale też jego wykonanie i materiały nie wywołują tylu kontrowersji, co plastiki użyte u konkurenta. Mi osobiście zdecydowanie bardziej odpowiada to, co oferuje LG. Obiecałem poświęcić osobny akapit ekranowi. Dlaczego? Tak jak Samsung słynie ze swoich AMOLED-ów, tak znakiem firmowym LG są świetne matryce IPS o rewelacyjnej jasności. Nie inaczej jest w P880. Ogromny, 4,7 calowy ekran o rozdzielczości HD to ozdoba tego urządzenia. Największą jego zaletą jest wspomniana jasność - 750 nitów, która zostawia daleko w tyle zarówno Galaxy S III jak i resztę konkurencji, z HTC One X włącznie. Dzięki temu używane LG na dworze nawet przy pełnym słońcu jest wygodne i przyjemne. Poza tym ekran oferuje bardzo dobry kontrast, kolory są naturalne i nie przejaskrawione, czerń na świetnym (jak na LCD) poziomie. Ja sam jestem zwolennikiem matryc AMOLED, których używam w różnych urządzeniach od ponad 1,5 roku, ale ekran 4X to pierwszy LCD, na którego mógłbym zamienić swojego AMOLED-a. Na koniec rozdziału traktującego o zewnętrznych cechach LG chciałbym zwrócić uwagę na jeszcze dwie sprawy. Pierwsza z nich to świetne dopasowanie do dłoni i wyważenie smartofnu. Mimo takiej samej masy jak S III to właśnie LG znaczniej lepiej i pewniej leży dłoni. Nie wiem czy jest to bardziej kwestia materiałów czy kształtu zbliżonego do prostokąta, ale mając LG w ręce mam wrażenie dużo solidniejszego i pewnego sprzętu. Druga sprawa to przyciski dotykowe pod ekranem. Tu niestety nie jest już tak różowo. Zawsze byłem zwolennikiem rozwiązań mechanicznych (czyli przyciski sprzętowe), a LG zafundowało nam trzy dotykowe, pojemnościowe klawisze. Nie jest to bynajmniej rzadkość w obecnych telefonach, ale wcale nie uważam tego za dobre rozwiązanie. Najwięcej problemów sprawia środkowy przycisk Home, który jest za blisko dolnej krawędzi ekranu i często zdarza się go wcisnąć zamiast spacji na klawiaturze. Innym irytującym drobiazgiem jest odwrotne rozmieszczenie klawiszy niż ma to miejsce w telefonach Samsunga: od lewej mamy Back, Home i Menu. Nie winię za to LG, bo producenci stosują w tej kwestii zupełną wolną amerykankę, ale trochę szkoda, że Google nie narzuciło sztywno układu przycisków tak jak to ma miejsce w Windows Phone. Nie trzeba chyba nikomu tłumaczyć jak niewygodne jest używanie naprzemiennie Samsunga i LG. Z innych mniejszych mankamentów warto wspomnieć o braku diody powiadomień i zaczepu na smycz. Drobne, ale przydatne rzeczy, których brak denerwuje. Interfejs, OS, oprogramowanie w standardzie Nie jestem zwolennikiem nakładek producenta, zresztą nie jestem w swojej opinii odosobniony. Interfejs czystego Androida, zwłaszcza od wersji 4.0, jest na tyle ładny i funkcjonalny, że każda nakładka (może poza efekciarskim Sense autorstwa HTC) tylko go psuje. Na szczęście zmiany wprowadzone przez LG są bardzo subtelne. Dawno już nie widziałem UI producenta tak mało ingerującego w system i tak dyskretnie go zmieniającego. Launcher jest prosty, ale ma kilka opcji konfiguracji, inny jest oczywiście dialer, kilka aplikacji systemowych. Doszło też trochę oprogramowania od LG, ale nic nachalnego. Mniej wymagający użytkownicy mogą z zadowoleniem korzystać na co dzień z tego, co daje im producent. Lekkość nakładki przekłada się również na jej płynne działanie, o czym więcej napiszę nieco dalej. Launcher posiada kilka swoich własnych widgetów, które rozmieszczać możemy na nie więcej niż 7 ekranach. Niestety jak to zazwyczaj bywa - widgetów LG nie da się umieścić na innym launcherze, a szkoda. Opcje konfiguracji ekranu domowego ograniczają się do ilości pulpitów, tapety, efektów przejścia oraz tworzenia i edytowania folderów ze skrótami aplikacji. Nie możemy niestety definiować siatki aplikacji czy też zmieniać ich tytułów. Z dodatkowego oprogramowania warto wspomnieć o sklepie z aplikacjami LG, lekko zmodyfikowanej aplikacji kalendarza, Stacji Multimedialnej (o której nieco później) i... to chyba wszystko. Reszta to typowe dla Androida aplikacje takie jak Mapy, Google+, prosta pogoda oparta o serwis Yahoo! itp. Na pochwałę zasługuje fakt obdarowania klientów pełną wersją pakietu biurowego. Tutaj jest to Polaris Office w wersji 3.0 umożliwiający przeglądanie, edycję i tworzenie plików biurowych w większości popularnych formatów. Wydajność Poprzedni układ autorstwa Nvidii dedykowany dla smartfonów i tabletów nie zachwycił. Mimo dwóch rdzeni i wysokiego taktowania urządzenia w niego wyposażone nie brylowały niestety w benchmarkach, a użytkownicy mieli zastrzeżenia do wydajności nawet w zwykłym, codziennym użytkowaniu. Ja sam zaliczam się do osób, które Tegra 2 swojego czasu dość mocno rozczarowała, kiedy mój pierwszy tablet z Androidem (Asus Transformer TF101) nie potrafił płynnie odtwarzać materiału w Full HD, a i przy video w rozdzielczości 720p zdarzały mu się przycinki. Tegra 3 to układ z czterema rdzeniami, a w zasadzie nawet... pięciordzeniowy. Ów piąty rdzeń ma odpowiadać za obsługę urządzenia w stanie czuwania i zminimalizowanie zużycia energii. Działanie tego rozwiązania jest dość mocno dyskusyjne, bo ja osobiście nie zauważyłem jakiejś wydatnej oszczędności baterii w trybie standby i tyczy się to zarówna bohatera tej recenzji jak i HTC One X wyposażonego w dokładnie taki sam chipset. W codziennym użytkowaniu jest jednak dobrze. O ile wspomnianemu One X zdarzało się czasem na chwilę "zamyślić" w działaniu (choć przyznaję, że HTC miałem krótko po premierze z dość wczesnym oprogramowaniem), to w LG nic takiego nie ma miejsca. Wszystko w systemie działa szybko, błyskawicznie reaguje na dotyk i komendy użytkownika, nic się nie przycina, nie laguje. W typowych zastosowaniach trudno dopatrzyć się przewagi konkurencji, np. tej od Samsunga. Nieco inaczej ma się sytuacja z grami. Jak wiadomo Tegra 3 i jej układ graficzny to w zamyśle jej twórców chipset stworzony do gier. O ile tytuły dostępne w tzw. Tegra Zone działają prawie zawsze idealnie i bardzo płynnie, a ich oprawa graficzna jest wręcz fantastyczna, o tyle z grami nie dedykowanymi Tegrze nie jest już tak dobrze. Rozwarstwienie platform sprzętowych Androida to wielki problem deweloperów i nie każdy z nim sobie radzi. Najlepszym przykładem jest Gameloft i ich najgłośniejszy chyba tytuł: Asphalt 7. Ta gra jest po prostu nie używalna na P880 ze względu na bardzo małą płynność i klatkowanie. Podobnie sytuacja ma się zresztą z kilkoma innymi tytułami od tego producenta. Podejrzewam, że któraś z aktualizacji rozwiąże ten problem, bo na pewno nie dotyczy on zbyt niskiej wydajności Tegry, ale póki co nie wygląda to wszystko dobrze. Kolejną zadrą na wydajności Tegry3 jest odtwarzane filmów. O ile odtwarzanie materiału w rozdzielczości HD jest zazwyczaj płynne i bezproblemowe o tyle z FullHD niestety nie jest już tak dobrze. Filmy w formacie .mp4 zazwyczaj lekko się przycinają, ale popularne w sieci .mkv są już zupełnie nie do oglądania przy wyższym bitrate'cie. Zdarza mi się używać telefonu jako przenośnego odtwarzacza multimediów i uważam to za wielką wadę LG i Tegry. Samsung Galaxy S II już ponad rok temu płynnie odtwarzał 1080p, a najnowocześniejszy układ Nvidii tego wciąż nie potrafi. O odtwarzaniu materiału wideo napisze nieco więcej z dalszej części. Warto tutaj zaznaczyć jeszcze jedną rzecz: LG podczas intensywnego grania bardzo się grzeje. Tego samego problemu mogli doświadczyć również użytkownicy One X, więc wygląda na to, że w przypadku Nvidii jest to błąd konstrukcyjny lub niewystarczające chłodzenie. Mi osobiście nie zdarzyło się, żeby urządzenie się przegrzało i wyłączyło, ale w sieci można znaleźć i takie opinie. Rozmowy telefoniczne Smartfon to ciągle również telefon, więc warto tej funkcji poświęcić osobny rozdział. LG mimo upakowania w swoim flagowcu mnóstwa innych funkcji jest ciągle bardzo dobrym telefonem. Jakość połączeń stoi na bardzo wysokim poziomie, rozmówcy są słyszani głośno i wyraźnie, a z ich relacji wynika również, że i nas słychać wyśmienicie. Dialer telefonu wyposażony jest w funkję Smart Dial znacznie przyspieszającą wybieranie numerów z książki telefonicznej. W poszczególnych zakładkach dialera mamy dostęp do klawiatury numerycznej, spisu połączeń (z opcją filtrowania oraz przedziałów czasowych), listy kontaktów oraz ulubione. Niestety nie wszystko jest tu logicznie opracowane: listy kontaktów nie da się wyświetlić i posortować (domyślnym układem jest "Imię, Nazwisko") inaczej niż założył producent, a ulubione to spis najczęściej używanych połączeń, którego w żaden sposób nie da się edytować. Trochę ubogo jak na topowy sprzęt. Kolejnym niezrozumiałym zabiegiem jest brak połączeń wideo. Choć sam nie korzystam z tego w żaden inny sposób poza testowymi połączeniami na potrzeby recenzji, to dla wielu osób jest to istotna funkcja, której LG nas pozbawiło. Zabieg jest tym bardziej niezrozumiały, że P880 posiada przednią kamerę umożliwiającą przekazywanie obrazu rozmówcy. Pozostaje liczyć na to, że w przyszłych aktualizacjach oprogramowania zostanie to uzupełnione. Muszę w tym miejscu pochwalić również moduł GSM zainstalowany w LG. Posiada on bardzo dobrą czułość i zasięg i w tym aspekcie pozostawia wyraźnie w tyle konkurencję od Samsunga. Tam gdzie Galaxy S III potrafił stracić zupełnie pole LG ciągle miał 1-2 kreski zasięgu i umożliwiał nawet transmisję danych. Nie udało mi się również w żaden sposób zakłócić pracy modemu urządzenia poprzez tzw. "uścisk śmierci" - jakkolwiek nie łapałbym LG to nie występują na nim zakłócenia sygnału. 4X jest chyba również pierwszym modelem LG, który umożliwia całkowicie bezproblemowe nagrywanie rozmów telefonicznych za pomocą zewnętrznych aplikacji. I nie wymaga to jakichkolwiek modyfikacji systemu. Pomijając aspekt prawny jest to dla wielu użytkowników bardzo przydatna funkcja. Wiadomości i poczta e-mail LG nie zmodyfikowało znacząco systemowego klienta wiadomości. Wszystkie SMS-y i MMS-y są trzymane w jednym folderze, który przedstawia poszczególne konwersacje w formie wątków i nie da się tego zmienić. Nie ma też możliwości zmiany skórki czy innych elementów wyglądu aplikacji z wiadomościami. Dość sprytnie jest za to rozwiązana funkcja raportów doręczenia. W przeciwieństwie do rozwiązań np. Samsunga raporty nie są traktowane jak inne wiadomości. Tu po doręczeniu pojawia się na kilka sekund okienko z informacją o dotarcie naszej wiadomości, a na liście obok treści wysłanego SMS-a pojawia się ptaszek sygnalizujący raport. Znacznie to wygodniejsze od standardowego rozwiązania, gdzie raporty trzeba ręcznie usuwać. Do obsługi poczty dostajemy dwa rozwiązania: obsługę Gmaila załatwia typowa aplikacja dostępna w Google Play, zaś oprócz niej mamy jeszcze drugiego klienta do obsługi innych kont pocztowych. W aplikacji zdefiniowane są ustawienia dla najpopularniejszych polskich serwisów z pocztą takich jak WP czy O2 oraz Microsoft Exchange. Nic nie stoi też na przeszkodzie, by obsługiwać inne konta, np. z własnej domeny. Na koniec wspomnę tylko, że obydwa programy działają w 100% poprawnie i tak, jak tego od nich wymagamy. Jedyna rzecz, której mi osobiście ciągle brakuje w obsłudze Gmaila, to poprawne wyświetlanie bardzo dużych wiadomości HTML, które są po prostu ucinane w pewnym momencie i nie ma możliwości przejrzenia obciętej treści. Ale jest to problem aplikacji Gmaila w ogóle, a nie tylko telefonu LG. Przeglądarka internetowa i łączność Aplikacja do przeglądania stron internetowych w P880 niczym specjalnym się nie wyróżnia. Jest to typowa androidowa przeglądarka oparta o silnik webkit. Wszystkie strony, jakie otwierałem w LG wyświetlały się poprawnie i, co ważne, bardzo szybko. W przeglądarce możemy włączyć domyślnie tryb desktopowy, zapisać (a później również edytować) zakładki, jest też opcja zapisania danej www do późniejszego jej przeczytania w trybie offline. Do pełni szczęścia brakuje chyba tylko popularnego ostatnio trybu incognito. Co ciekawe, LG ma domyślnie zainstalowaną również przeglądarkę Chrome. Jest to jednak taka sama aplikacja jak ta, która możemy pobrać ze sklepu Google. Na potrzeby pakietowej transmisji danych producent zapewnił nam moduł HSPA+ z prędkością pobierania danych do 21 Mb/s i ich wysyłania z prędkością do 5,76 Mb/s. W najnowszym modelu koreańskiego producenta nie zabrakło coraz bardziej popularnego NFC. Znalezienie mu poważnych zastosowań to póki co ciężka sprawa. Testowo udało mi się przesłać kilka linków pomiędzy LG a Samsungiem I9300, ale nie znalazłem innych zastosowań do sprawdzenia NFC. Na dzień dzisiejszy trzeba więc odnotować fakt iż owy moduł jest oraz że działa poprawnie. Z łączności Bluetooth korzystam znacznie częściej niż z NFC, więc mogłem się jej przyjrzeć dokładniej. Ale podobnie jak wcześniej tu również specjalnie nie ma się do czego przyczepić. Moduł BT działa bardzo dobrze, łączy się poprawnie z kilkunastoma urządzeniami, które posiadam (słuchawki do rozmów, słuchawki stereo, laptop, odbiorniki audio itd), wszystkie je poprawnie rozpoznaje i zapamiętuje. Siłę sygnału BT uważam za średnią, bo np. podczas spacerowania po ulicy ze słuchawkami stereo na uszach i telefonem w kieszeni zdarza mu się czasem przyciąć, ale juz w pomieszczeniach takie rzeczy raczej nie mają miejsca. Kolejny więc raz można powiedzieć, że wszystko jest w należytym porządku. W temacie Wi-Fi LG wypada nieco słabiej. Dzieje się tak głównie ze względu na dość przeciętny, by nie powiedzieć słaby, zasięg. Porównując znów do Samsunga S3 zasięg Wi-Fi pokazuje zawsze 1-2 kreski mniej, co stwierdziłem na kilku różnych routerach. Jest to czasem dość sporym problemem, bo zdarzało mi się stracenie sygnału od własnego routera Wi-Fi w kilkudziesięciometrowym mieszkaniu, a przecież nie po to instaluje się Wi-Fi w mieszkaniu, żeby biegać po nim z telefonem w ręku i szukać zasięgu. Podobne objawy prezentował zresztą też np. Galaxy S II, co zostało uznane za jedną z jego największych wad. Niestety 4X cierpi na podobną przypadłość. Kolejną drobną niedogodnością jest fakt długiego logowania się do sieci po wyjściu z trybu uśpienia. To, co w Galaxy S3 trwa 1-2 sekundę, tutaj zajmuje nawet 5-10 sekund. Niby niewiele, ale potrafi zirytować. Wi-Fi to również DLNA. Udało mi się bez problemów połączyć testowanego LG poprzez jedną sieć z telewizorem Samsunga, co umożliwiło przesłanie na ten ostatni filmów, zdjęć oraz muzyki. Wąskim gardłem jednak okazała się przepustowość sieci bezprzewodowej, która uniemożliwia płynne przesyłanie materiału w jakości HD, o FullHD nie wspominając. Winię jednak za to głównie dość kiepski router Netii, który mam w domu. Ruch odbywa się dwukierunkowo, możemy więc przeglądać udostępnioną zawartość pamięci telefonu z poziomu TV, możemy również dowolną treść multimedialna wysłać na odbiornik z poziomu smartfonu. Po podłączeniu telefonu do komputera mamy do wyboru 5 trybów: tradycyjny MTP, podłączenie do oprogramowania LG w komputerze w celu synchronizacji, tryb aparatu (który w żaden sposób nie chciał zadziałać z komputerem z Windows 7 na pokładzie), tethering USB oraz samo ładowanie. Czegoś brakuje? Zgadza się- brak trybu pamięci masowej. Niestety LG nie uniknęło modnej ostatnio tendencji do wycięcia tego trybu połączenia z PC, co uważam za sporą niedogodność, zwłaszcza dla osób przenoszących sporą ilość danych między komputerem a smartfonem. Pozostałe sposoby połączenia poza wspomnianymi problemami z trybem aparatu działają poprawnie, o ile zainstaluje się w PC odpowiednie sterowniki. Złącze microUSB pełni w 4X jeszcze jedną funkcję: jest to chyba pierwszy model producenta który korzysta ze standardu MHL do przesyłu multimediów. Rozwiązanie takie ma zarówno plusy jak i minusy. Porządny adapter MHL to koszt kilkudziesięciu złotych, gdzie przejściówka z micro HDMI (takie złącze było np. w LG 2X) na pełną wersje kosztuje grosze. Ale to właśnie złącze MHL staje się ostatnio standardem i jest stosowane w coraz większej ilości urządzeń. Dodatkowo każdy adapter MHL wymaga dodatkowego zasilania, co skutkuje również doładowywaniem samego smartfonu podczas odtwarzania. Niestety w przypadku LG wspomniane zasilanie jest zbyt słabe i nawet mimo podpiętego kabla smartfon rozładowuje się podczas używania wyjścia USB w trybie MHL. Po podłączenie konwertera wszystko odbywa się dość intuicyjnie- uruchamia się aplikacja zwana Stacją Multimedialną, z poziomu której możemy przeglądać filmy, zdjęcia oraz muzykę z telefonu. Stację możemy zamknąć i korzystać z pulpitu smartfonu rozciągniętego na ekran TV. Możliwe jest uruchamianie i korzystanie z każdej zawartej w telefonie aplikacji. Jakość przesyłanego obrazu jest bardzo dobra, płynnie działa nawet zawartość w formacie Full HD, choć znów filmom innym, niż te nagrywane samym telefonem, brakuje płynności. GPS i nawigacja Tradycyjnie już w zestawie producenta nie dostajemy żadnej profesjonalnej nawigacji samochodowej. Oczywiście poza Google Maps, której plusy i minusy są chyba wszystkim znane, więc nie ma się nad czym rozpisywać. Na swoim egzemplarzu P880 testowałem rodzimą Automapę oraz Sygica. Obydwie aplikacje działają poprawnie i bez błędów, choć przy używaniu Automapy samochodowa ładowarka ma czasem problem nadążyć z doładowywaniem pracującego urządzenia i co ciekawe nie dzieje się tak zawsze. Ale tu chyba bardziej powinienem winić producenta Automapy, która mimo płatnej wersji prezentuje jeszcze mnóstwo błędów znanych z wersji beta. Tym bardziej, że wspomniany Sygic działał wręcz idealnie. Przy włączonych usługach lokalizacji fix w każdej z nawigacji jest łapany błyskawicznie, sygnał jest silny i stabilny nawet przy złej pogodzie, podczas jazdy nie zdarzają się żadne "wybryki" pokroju uciekania kursora nawigacji od drogi, zamrożeń, gubienia sygnału itd. Widać, że moduł GPS jest dopracowany i działa po prostu tak jak powinien. Co prawda testowany LG nie obsługuje alternatywnej sieci satelitów GLONASS, ale póki co nie stanowi to żadnej przeszkody w wygodnym użytkowaniu go jako nawigacja. Jeśli dodamy do tego wszystkiego umiarkowane grzanie się urządzenia podczas jazdy oraz wspomniany świetny i duży ekran, to koreański produkt może stanowić naprawdę porządne, profesjonalne urządzenie nawigacyjne. Jakość zdjęć i nagrań wideo Moi zdaniem aparat fotograficzny w LG to jego najsłabsza strona. Mimo kilku aktualizacji oprogramowania nic się też specjalnie w tym temacie nie poprawiło. Zdjęcia i filmy kręcone 4X są po prostu słabe jak na tę klasę aparatu. Porównując fotografie zrobione w tej samej scenerii przez LG i Samsunga S III nie sposób odnieść wrażenia, że dzieli je przepaść. LG ma kłopoty z prawidłowym odwzorowaniem barw, sporo zdjęć robionych na słońcu jest prześwietlonych, z kolei te robione w gorszych warunkach straszą szumami. Nie lepiej prezentują się filmy, gdzie notorycznie pojawia się problem z autofocusem, który potrafi żyć własnym życiem, zastosowana kompresja powoduje bardzo duże straty jakości, a w szybkich scenach aparat po prostu nie nadąża. Często odnoszę wrażenie, że mój ostatni LG, czyli P920 sprzed ponad 1,5 roku, lepiej radził sobie z fotografowaniem niż 4X. Pozostaje liczyć na to, że opisane problemy są wynikiem wieku dziecięcego oprogramowania aparatu i jeszcze sporo da się poprawić. Sama aplikacja aparatu jest dość ergonomiczna i dobrze przemyślana, choć brakuje mi osobiście funkcjonalności znanej z ostatnich Samsungów, gdzie najpotrzebniejsze skróty do funkcji możemy sobie sami ustawić na ekranie. Aparat umożliwia konfigurację typowych opcji takich jak balans bieli, ISO, rozdzielczość, miejsce docelowe zapisu itd. Miłym dodatkiem jest funkcja robienia zdjęć oraz filmów za pomocą fizycznych przycisków regulacji głośności - mała rzecz a cieszy. Multimedia Galeria multimediów to również nic odkrywczego - typowa aplikacja z Androida 4.0 wyświetlająca poszczególne foldery z multimediami. Niestety w LG nie można ograniczyć widoczności galerii np. tylko do plików znajdujących się fizycznie w urządzeniu - wyświetlane sa wszystkie galerie łącznie z PicasaWeb itd. Warto jednak zaznaczyć, że działanie Galerii jest bardzo płynne, szybkie, nie zdarzają się przycięcia czy inne momenty "zastanowienia". Muzycznie najnowszy smartfon LG wypada nieźle, choć nie rewelacyjnie. O ile sam odtwarzacz jest dość dopracowany i posiada chyba wszystkie funkcje, jakie możemy sobie wyobrazić, to jakość samej muzyki jakoś specjalnie nie powala. LG gra po prostu trochę nijako i przeciętnie, dźwięk jest nieco zbyt płaski a skrajne pasma są poucinane. Choć nie jestem ekspertem w dziedzinie audio, to nawet moje mało wytrawne ucho potrafi wychwycić wyraźną różnicę między P880 a znakomitym chipem Wolfsona zastosowanym w Galaxy S III. Nieco lepiej wypada odtwarzanie na zewnętrznym głośniku, choć ja sam używam go wyłącznie do gier i ewentualnie czasem jakiegoś filmu, bo nie wyobrażam sobie głośnego odtwarzania muzyki z takiego źródła w jakichkolwiek okolicznościach. Na osobny akapit zasługuje odtwarzacz video w P880 i to z dwóch względów. Pierwszy to niestety słaba wydajność i problemy z materiałem w FullHD, o których wspomniałem wcześniej. Druga, zdecydowanie bardziej pozytywna cecha, to świetne dopracowanie odtwarzacza i mnogość obsługiwanych formatów. Video Player w LG poradził sobie dosłownie z każdym plikiem jaki mu zaserwowałem: DivX, Xvid, mp4, .mkv, .3gp, napisy z plików .srt, nawet zdekodowanie dźwięku w formacie DTS, z czym nie poradził sobie nawet jego największy konkurent, poszło bez problemu. Gdyby nie ta nieszczęsna wydajność Tegry przy materiale 1080p mielibyśmy idealne wręcz przenośne urządzenie do odtwarzania filmów. LG wyposażyło swój model również w radio FM. W centrum miasta radio potrafi znaleźć i zapamiętać kilkanaście stacji, choć jego działanie np. podczas przemieszczania się pozostawia raczej wiele do życzenia. Radio nie posiada equalizera, nie da się również nagrywać tego, co nadają stacje radiowe. Co ciekawe radio najlepiej działa na słuchawkach z zestawu, z innymi jest nieco gorzej z jakością. Bateria Mimo zastosowania w LG dość pokaźnego ogniwa (2150 mAh) to "szału nie ma" jak zwykła mawiać moja 7-mio letnia córka. Mimo, że większość użytkowników smartfonów (a zwłaszcza tych z ekranami powyżej 4 cali) jest przyzwyczajona do codziennego ładowania swoich zabawek, to LG może zaskoczyć ich pustą baterią przed końcem dnia. Oczywiście jeśli będziemy używać 4X-a głównie do rozmów i stricte telefonicznych zastosowań, to wytrzyma nawet dwie, trzy doby, ale intensywne korzystanie z ekranu (zwłaszcza przy maksymalnym jego podświetleniu) drenuje baterie w ekspresowym tempie. Według moich obserwacji przeglądanie internetu, odtwarzanie video czy też granie potrafi spustoszyć pełną baterię w ok. 4 h co jest bardzo słabym wynikiem. Takie zużycie prądu przez LG niestety mocno obniża jego walory użytkowe jako urządzenia multimedialnego. Muszę tez z przykrością stwierdzić, że kompletnie nie zauważyłem zbawiennego wpływu piątego rdzenia Tegry na wydłużenie czasu czuwania telefonu w stanie spoczynku. Leżący na półce P880 potrafi w stanie czuwania tracić 1-2% na godzinę, co zdecydowanie nie jest imponującym osiągnięciem, zwłaszcza mając na uwadze "chwalenie" się Nvidii energooszczędnością piątego rdzenia. Podsumowanie Ciężko jest mi jednoznacznie podsumować LG Swift 4X HD. Z jednej strony jest to na pewno bardzo atrakcyjne urządzenie, z fantastycznym ekranem, w eleganckiej i mało awangardowej obudowie, wyposażone w minimalnie zmodyfikowanego Androida 4.0, które można kupić w Polsce w bardzo atrakcyjnej cenie, nawet 25% taniej od głównego konkurenta - Samsunga Galaxy SIII. Z drugiej strony ciężko pogodzić się kilkoma wadami P880, z którym mnie osobiście najbardziej drażni kiepski aparat fotograficzny, bardzo słaby czas pracy na baterii oraz dyskusyjna wydajność układu Tegra 3. Na pewno dla osób nie przepadających za ekranami AMOLED LG będzie świetną alternatywą dla produktów Samsunga, ja jednak gdybym miał wybierać, to chyba pozostałym przy produkcie konkurencji. Minusy: - kiepski jak na tą klasę urządzenia aparat fotograficzny, - słaba jakość sygnału Wi-Fi, - bardzo słaba żywotność baterii podczas pracy z multimediami, - rozczarowująca wydajność Tegry 3. Plusy: - fantastyczny ekran, - bardzo dobre wykonanie i materiały, - dyskretne UI producenta mało ingerujące w system, Przykładowy klip wykonany telefonem LG P880 (Optimus) Swift 4X HD - video (plik .mp4, 11,5 MB). Zdjęcia wykonane aparatem wbudowanym w telefon: Test porównawczy zdjęć: LG P880 (Optimus) Swift 4X HD vs. Samsung I9300 Galaxy S III: LG P880 (Optimus) Swift 4X HD Samsung I9300 Galaxy S III:

TP-Link pod lupą. W tle powiązania z chińskim rządem

NVIDIA GeForce RTX 5060 z datą premiery. Debiut tuż za rogiem

Lexar z nowymi SSD. Duże pojemności w niskich cenach

Narwal Freo Z10 Ultra. Nowy flagowiec już w Polsce

Smartfon na pierwszą komunię? Ten model sprawdzi się idealnie

Poświąteczne szaleństwo w Media Expert. Takich promocji jeszcze nie było

Masz dość swojego routera? Jest rozwiązanie

Redmagic 10 Pro: Ekran bez wycięcia i bateria 7050 mAh (test)

Santander Bank Polska apeluje do klientów: "rekiny tylko czekają"

Alior Bank z pilnym ostrzeżeniem. Nowe zagrożenie dotyczy każdego

Korzystasz z Blika? Rządowa agencja wydała ostrzeżenie

ING z ostrzeżeniem. Chodzi o takie tajemnicze wiadomości

Serial, który bawi do łez. Drugi sezon polskiej komedii już na Canal+

Nowy polski serial to murowany hit? Wiadomo, kiedy premiera

Ten serial przykuje nas do ekranu na długie godziny. Nr 1 na Netflixie

Cyberpunk 2077. Switch 2 dostanie coś, czego nie było na PS5 i Xboxie

Test telefonu LG P880 (Optimus) Swift 4X HD

Zobacz więcej

Redmagic 10 Pro: Ekran bez wycięcia i bateria 7050 mAh (test)

Razer Iskur V2 X – „Budżetowy” fotel za 1300 zł? Sprawdzam, czy warto

Amazfit Active 2 zwyczajnie zgładził droższego Xiaomi (test)

Wyszukiwarka

Menu

Nasze strony