Test telefonu Nokia 101

Zmiany, zmiany i jeszcze więcej zmian... Tak w skrócie wygląda Nokia w ostatnich miesiącach. Jedną z takich zmian było przeniesienie produkcji tańszych modeli do Indii. Po dwóch modelach z indyjskich fabryk, które przyszło mi użytkować w ostatnim czasie byłem przeciwny temu posunięciu. Zdecydowanie nie były to dobre urządzenia. Teraz trafił do mnie trzeci telefon azjatyckiej produkcji, budżetowy DualSIM - Nokia 101. Jest to telefon z tej trójki najtańszy, najnowszy i zdecydowanie najtandetniej wyglądający na zdjęciach.Zmiany, zmiany i jeszcze więcej zmian... Tak w skrócie wygląda Nokia w ostatnich miesiącach. Jedną z takich zmian było przeniesienie produkcji tańszych modeli do Indii. Po dwóch modelach z indyjskich fabryk, które przyszło mi użytkować w ostatnim czasie byłem przeciwny temu posunięciu. Zdecydowanie nie były to dobre urządzenia. Teraz trafił do mnie trzeci telefon azjatyckiej produkcji, budżetowy DualSIM - Nokia 101. Jest to telefon z tej trójki najtańszy, najnowszy i zdecydowanie najtandetniej wyglądający na zdjęciach. Gumowe klawisze, bardzo plastikowa obudowa, "Wyprodukowano w Indiach"... Miałem nadzieję, że Nokia 101 zatrze złe wrażenie pozostawione przez modele C2-02 oraz X1-01. Czy to się jej udało? Tego dowiecie się z poniższej recenzji. Zestaw Telefon został zapakowane w niewielkie, niebiesko - zielone pudełko, wyglądające tak samo jak te, w które zapakowane były dwie poprzednie Nokie południowo - azjatyckiej produkcji, które testowałem w ostatnim czasie. Kolor telefonu na zdjęciu jest inny niż urządzenia, który znajdziemy w pudełku. A w środku, oprócz testowanej komórki, znajdziemy konsekwentnie olewającą wszelkie standardy ładowarkę z cienką końcówką Nokii , jednoczęściowy, czarny zestaw słuchawkowy HS-125 oraz zestaw instrukcji. Standardowy zestaw budżetowego telefonu. Wygląd zewnętrzny Nokia 101 jest niewielkim urządzeniem o wymiarach 110 x 45,5 x 14,9 mm, dość typowych dla telefonów z najniższej półki cenowej, dzięki czemu spokojnie mieści się w dłoni. Dodając do tego masę 71 gramów nieraz można zapomnieć, że w ogóle mamy w kieszeni telefon. Na przednim panelu, patrząc od góry, znajdziemy szczelinę głośnika rozmów, pod nią napis Nokia, a jeszcze niżej ekran o przekątnej 1,8 cala. Dolna część przedniego panelu, to gumowa klawiatura numeryczna wraz z czterokierunkowym manipulatorem (który nie działa jednocześnie jako klawisz wyboru), dwiema słuchawkami i dwoma klawiszami funkcyjnymi. Pod nią znajduje się niewielki otwór mikrofonu. Na lewym boku znalazło się miejsce dla otworu zaczepu na smycz, na prawym natomiast osłonięte zaślepką gniazdo kart microSDHC (do 32GB). Na górnej krawędzi mamy gniazda: ładowania i Jack 3,5 mm, a pomiędzy nimi niewielką latarkę diodową. Dolna krawędź jest gładka. Szczelina przebiegająca dookoła krawędzi obudowy ma nieregularny kształt. Przebiega po skosie boków telefonu, przez co można odnieść wrażenie, że urządzenie jest wyraźnie cieńsze u dołu. Tylna klapka, w całości zdejmowana, nie zawiera zbyt wielu elementów. Znajdziemy tu jedynie szczeliny głośnika zewnętrznego, wyryty napis Nokia i uwypuklenie ułatwiające przesunięcie klapki. Po jej zdjęciu widzimy baterię, a pod nią dwa gniazda kart SIM. Telefon, jeśli wierzyć nalepce na pudełku, dotarł do mnie w kolorze Phantom Black. Na chłopskie oko jest on zwyczajnie szary (w silniejszym świetle nawet jasnoszary), a czarne są klawiatura i ramka dookoła ekranu. Urządzenie wykonane jest w całości z matowego plastiku. Nie jest to na szczęście plastik najniższych lotów, jaki możemy znaleźć w Nokiach z serii Classic, takich jak 6220c, czy 3120c. Nie mniej jednak Nokia 101 wygląda bardziej jak zabawka, niż poważny telefon. Spasowanie elementów jest dobre, żaden fragment obudowy nie odstaje, nie ma też żadnych ponadprogramowo powiększonych szczelin itp. Ale wystarczy lekko ścisnąć telefon po bokach lub nacisnąć tylną klapkę żeby usłyszeć symfonię skrzypień i trzasków. Matowa obudowa jest podatna na zarysowania, które pojawiają się na niej w szybkim tempie. Powierzchnia ekranu przetrwała nienaruszona podczas testów, ale jest to zwykły plastik, który prędzej czy później pokryje się rysami. Lekkie uderzenie w górną część telefonu wprowadza urządzenie w lekkie wibracje. Jest to stan znany użytkownikom głównie Motoroli, a konkretnie modeli E398, E1, E1000, czy E8. Dzieje się tak ze względu na umieszczenie sporych głośników, które tak reagują na uderzenie. To wszystko powinno wskazywać, że Nokia 101 jest wyposażona w jakiś ponadprzeciętny głośnik. Czy rzeczywiście tak jest? Przeczytacie o tym w dalszej części testu. Wyświetlacz i obsługa Nokia 101 została wyposażona w ekran TFT o przekątnej 1,8 cala, o rozdzielczości 128 x 160 pikseli, wyświetlający 65 tys. kolorów. Obraz wyświetlany na ekranie jest niskiej jakości. Wyraźnie poszarpane krawędzie, słabe kolory i już przy niewielkim przechyleniu telefonu obraz wyraźnie traci na jakości. Poziomu podświetlenia, standardowo w Nokiach tej serii, nie można regulować i ekran przez cały czas świeci najmocniej jak potrafi, co dodatkowo negatywnie wpływa na odbiór obrazu. Zdecydowanie nie jest to telefon dla osób starszych lub mających problemy ze wzrokiem. Choć trzeba przyznać, że czytelność wyświetlacza poza pomieszczeniami jest dobra i nie ma problemów z np. odczytaniem wiadomości. Odblokowanie ekranu, to standardowo "*" i następnie lewy przycisk funkcyjny. Na pulpicie mamy stały zestaw elementów. Poziom naładowania baterii, dwa wskaźniki zasięgu, zegar i data. Lewy klawisz funkcyjny prowadzi nas do Menu, prawy, to Idź do, co daje nam szybki dostęp do ulubionych funkcji. Menu, w formie siatki lub listy, to dziewięć lub dziesięć ikon z czego dwie ostatnie, to usługi kart SIM. Nie różni się ono od tego, co znajdziemy w innych, budżetowych Nokiach. Podobnie jak w modelu X1-01 ilość niezrozumiałych skrótów na różnych poziomach Menu została ograniczona do minimum. Możemy wybrać sobie jeden z dwudziestu gotowych motywów, których kolory możemy modyfikować. Dla każdego profilu dźwiękowego można przypisać inny temat graficzny. Szybkość telefonu, pomimo obecności zapełnionej karty 8 GB, nie budzi żadnych zastrzeżeń, poza przewijaniem dłuższych list piosenek z poziomu Odtwarzacza. Wtedy 101 potrafi lekko zwolnić. Opcje DualSIM Działanie funkcji DualSIM wygląda identycznie jak w modelu X1-01. Podczas wykonywania podłączenia lub wysyłania wiadomości z karty nr 1, karta nr 2 zostaje wyłączona, a osoba dzwoniąca pod drugi numer słyszy komunikat o abonencie czasowo niedostępnym. Dla obu kart możemy przypisać dowolne nazwy i jedną z kilku dostępnych ikon. Można ustawić domyślną kartę, oddzielnie dla połączeń i wiadomości lub też telefon może nas pytać o wybór karty przed każdym połączeniem lub wysłaniem wiadomości, można też wyłączyć jedną z kart. Połączenia i kontakty Podczas wpisywania numeru za pomocą klawiatury nie mamy do dyspozycji żadnej pomocy w postaci wyszukiwania kontaktu. Książka adresowa jest wspólna dla obu kart, ale też możemy utworzyć kilka oddzielnych Książek telefonicznych, jak i włączyć wyświetlanie numerów tylko z jednej karty. Kontakty są oznaczone niewielkimi, czytelnymi ikonami, które możemy wybrać w ustawieniach DualSIM. Pozycje na liście możemy wyszukiwać standardowo, wpisując pierwsze litery nazwy danego kontaktu. Do każdej pozycji na liście możemy dodać tylko nazwę, kilka numerów i przypisać ją do jednego z typów, takich jak rodzina, praca itp. Nie zabrakło filtrowania numerów i szybkiego wybierania po przypisaniu kontaktu do któregoś z przycisków klawiatury numerycznej. Poziom zasięgu należy ocenić jako wzorowy. Wskaźnik przez cały czas pokazywał pełną skalę dla obu kart SIM. Jakość wykonywanych połączeń, czego najbardziej się obawiałem, stoi na minimalnie wyższym poziomie niż w przypadku testowanego wcześniej modelu X1-01, którą oceniałem na 5,5/10 pod względem jakości dźwięku, a 7/10 pod względem głośności. Nokie 101 oceniłbym podobnie, jednak tutaj to za jakość dałbym 7/10, a za głośność 6/10. Rozmowa przy ruchliwej ulicy pozostawia sporo do życzenia i nie raz zdarzyło mi się nie usłyszeć co mówi do mnie druga osoba. Zdarzały mi się też sytuacje, w których rozmówca narzekał, że słyszy w słuchawce sam siebie. W telefonie, który służy głównie do rozmów takie rzeczy nie powinny mieć miejsca. Bywały też rozmowy, podczas których głośność połączenia potrafiła zmienić się kilkakrotnie, pomimo tego, że zarówno ja, jak i rozmówca nie przemieszczaliśmy się w trakcie konwersacji. Podczas wykonywania połączenia za pomocą karty nr 1 sygnał w słuchawce jest ciągły, w przypadku karty nr 2, pulsujący. Wiadomości i klawiatura Edytor wiadomości jest znany wszystkim użytkownikom Nokii. Wygląda niemalże identycznie jak w posiadanej przeze mnie, kilkuletniej Nokii 3120. Schemat pisania wiadomości pozostał niezmieniony. Wpisujemy treść, zatwierdzamy, wpisujemy lub wybieramy z listy numer telefonu i wysyłamy. Jeśli podczas pisania, celowo lub przypadkiem, wciśniemy czerwoną słuchawkę, to tekst w edytorze nie zostanie skasowany. SMS może byś wysłany o określonej przez nas godzinie i dacie, do wielu odbiorców lub wcześniej przygotowanej listy. Jest też opcja ustawienia przypomnienia bazującego na treści otrzymanej wiadomości. Wiadomości w skrzynce, podobnie jak Kontakty, oznaczone są niewielką ikoną symbolizującą jedną z kart SIM. Klawiatura to kolejna rzecz, której obawiałem się przed rozpoczęciem korzystania z Nokii 101. Wszystko przez to, że jest gumowa, a takie klawiatury potrafią być loterią. Użyta guma jest jednak odpowiednio twarda, klawisze pewnie się wciskają z wyraźnym skokiem i kliknięciem, dzięki czemu klawiatura jest bardzo wygodna i jest zarazem jednym z najmocniejszych punktów telefonu. Podświetlenie przycisków jest wzorowe. Słownik T9, podobnie jak edytor wiadomości, działa tak samo jak w innych modelach Nokii. Muzyka Ikona Muzyka w Menu głównym prowadzi nas do Odtwarzacza MP3 oraz Radia. Odtwarzacz potrafi otworzyć tylko pliki w formacie MP3. Wizualnie aplikacja wygląda tak samo jak w opisywanym wcześniej modelu X1-01. Mamy więc oś czasu, pod którą znajduje się elipsowaty głośnik, dookoła którego umieszczono symbole odpowiadające przyciskom D-pada. Po jego bokach są dwie ikony, zapętlania i odtwarzania losowego, a na samym dole skala głośności. Z racji tego, że zabrakło tutaj dodatkowych klawiszy do obsługi Odtwarzacza, przełączanie się pomiędzy kolejnymi utworami odbywa się za pośrednictwem klawiszy 2 i 8. Piosenek niestety przewijać nie możemy. Ta opcja, podobnie jak w X1-01, okazała się chyba zbyt luksusowa. Nie znajdziemy też żadnych dodatkowych funkcji poza odtwarzaniem losowym i zapętleniem. Radio jest stylistyczną kopią Odtwarzacza, gdzie zamiast osi czasu mamy oś częstotliwości i zabrakło dwóch ikon po bokach "głośnika" na środku ekranu. Radio poprawnie wyłapuje fale i znajduje wszystkie stacje, które powinny być znalezione w miejscu przeprowadzania testów. Stacje oczywiście możemy zapisać w pamięci telefonu i dodać do nich własną nazwę. Z opcji dodatkowych znajdziemy tutaj możliwość ustawienia Radia jako budzika. Musimy tylko zostawić telefon z podłączonym zestawem słuchawkowym, bez którego Radio nie działa. Obie aplikacje można zminimalizować, ale niemożliwe jest wtedy sterowanie nimi, ani też regulacja głośności. I jak sprawuje się ten, wprowadzający telefon w wibracje, głośnik? Wcale nie tak dobrze, jak się zapowiadał. Fakt, jest bardzo donośny, ale jakościowo bardzo duży brakuje mu do Motoroli, które wymieniłem na początku artykułu. Dźwięk jest płaski i trzeszczy przy niskich tonach. Dołączony zestaw słuchawkowy HS-125 w parze z Nokią 101 nie gra wcale tak tragicznie jak większość telefonów z fabrycznymi słuchawkami. Jest minimalnie lepiej , ale należy pamiętać, że tylko minimalnie. Bas jest trochę mniej płaski niż w X1-01, dźwięk mniej trzeszczy i rzadziej wwierca się w ucho. Ale nadal nie jest to nic, nad czym warto by się na dłużej pochylić. Podłączenie alternatywnych słuchawek pokazuje, że model 101 mógłby zastąpić nam prosty odtwarzacz MP3 (żeby tylko nie to nieszczęsne przewijanie piosenek). Ze słuchawkami Cresyn C512h Nokia grała zdecydowanie dobrze. Dźwięk był czysty, dobrej jakości, z lekkim, niedudniącym basem, a przede wszystkim był głośny, czego brakowało w X1-01. Słuchanie muzyki w autobusie już nie było zagłuszane za głośnym silnikiem. Przy większych, stacjonarnych słuchawkach Philips SHP2500 też było przyzwoicie. Dźwięk ocieplił, ale mocy wystarczało jedynie na posłuchanie muzyki w domowym zaciszu. Poza domem przy tego typu słuchawkach byłoby za cicho. Dodatki Umieszczenie na górnej krawędzi telefonu diodowej latarki z pewnością doceni większość użytkowników Nokii 101. Dioda jest niewielka, nie świeci zbyt mocno, ale z powodzeniem wystarczy do odnalezienia dziurki od klucza, pomoże zlokalizować kałużę na ciemnej ulicy, czy też, jak w moim przypadku, pomoże wieczorem odnaleźć szukane gniazdo z tyłu komputera. W pamięci telefonu znalazło się miejsce dla trzech gier muzycznych oraz Beach Really, Sudoku i nieśmiertelnego Snake’a. Wspomniane muzyczne tytuły, tak samo jak w modelu X1-01, nie działają zbyt dobrze, przez co można je traktować wyłącznie jako ciekawostkę. Inne dodatki są tradycyjne, czyli konwerter jednostek, stoper, kalkulator itp. Nie zabrakło też prostego arkusza kalkulacyjnego, pomocnego przy np. podliczeniu kosztów zakupów i kompozytora dzwonków. Bateria Nokia 101 jest zasilana litowo-jonowym ogniwem BL-5CB o pojemności 800 mAh. Pojemność nie jest duża, ale tak prosty telefon teoretycznie nie powinien zbyt szybko jej rozładowywać. Jednak przy dziennym użytkowaniu na poziomie15-20 minut połączeń, 5-10 SMS-ach, godzinie muzyki przy użyciu słuchawek i aktywnymi obiema kartami SIM telefon pracuje ok. 3,5 doby. Pracując tylko z jedną kartą SIM czas działania jest prawie dwa razy dłuższy. Jeśli ktoś chciałby używać tego modelu do dużej ilości rozmów, to musiałby się przyzwyczaić do ładowania telefonu nie rzadziej, niż co trzeci, a nawet co drugi wieczór. Nie jest to powalający wynik, biorąc pod uwagę fakt, że tego typu proste telefony zazwyczaj pracują ok. 5 dni. Na pocieszenie zostaje możliwość użycia baterii BL-5C o pojemności 1020 mAh, co powinno pozytywnie wpłynąć na czas działania. Podsumowanie Po czasie spędzonym Nokią 101 bardzo ciężko jest mi stwierdzić, czy jest ona lepszym telefonem od używanych wcześniej C2-02 i X1-01. Żaden z tych modeli nie zaprezentował kompletnie nic, co wyróżniałoby go na tle innych urządzeń w podobnej cenie. Jeśli ktoś potrzebuje taniego DualSIM-a, a jednocześnie nie przeszkadzają mu ciche rozmowy, stosunkowo słaba bateria, zabawkowy wygląd, a dodatkowo potrzebuje odtwarzacza MP3 z przyzwoitą jakością dźwięku i nie ma nic przeciwko braku możliwości przewijania piosenek, to może zdecydować się na ten model. Jeśli jedak Nokia nie przyłoży się do poprawienia jakości swoich budżetowych telefonów, to nawet w tym segmencie klienci mogą zacząć szukać szczęścia u konkurencji. Zalety: - przyzwoita jakość dźwięku; - bardzo wygodna klawiatura; - latarka; - wzorowy zasięg; - obsługa kart pamięci do 32 GB; - donośny głośnik zewnętrzny; Wady: - niska głośność połączeń; - tylko jednak karta SIM aktywna podczas połączenia; - ładowanie tylko ładowarką z cienką końcówką Nokii; - słaba bateria w stosunku do podobnych modeli w tej cenie; - brak możliwości przewijania piosenek w odtwarzaczu; - obudowa podatna na zarysowania; - bardzo słaby wyświetlacz; - brak możliwości regulacji jasności ekranu;

TP-Link pod lupą. W tle powiązania z chińskim rządem

NVIDIA GeForce RTX 5060 z datą premiery. Debiut tuż za rogiem

Lexar z nowymi SSD. Duże pojemności w niskich cenach

Narwal Freo Z10 Ultra. Nowy flagowiec już w Polsce

Smartfon na pierwszą komunię? Ten model sprawdzi się idealnie

Poświąteczne szaleństwo w Media Expert. Takich promocji jeszcze nie było

Masz dość swojego routera? Jest rozwiązanie

Redmagic 10 Pro: Ekran bez wycięcia i bateria 7050 mAh (test)

Santander Bank Polska apeluje do klientów: "rekiny tylko czekają"

Alior Bank z pilnym ostrzeżeniem. Nowe zagrożenie dotyczy każdego

Korzystasz z Blika? Rządowa agencja wydała ostrzeżenie

ING z ostrzeżeniem. Chodzi o takie tajemnicze wiadomości

Serial, który bawi do łez. Drugi sezon polskiej komedii już na Canal+

Nowy polski serial to murowany hit? Wiadomo, kiedy premiera

Ten serial przykuje nas do ekranu na długie godziny. Nr 1 na Netflixie

Cyberpunk 2077. Switch 2 dostanie coś, czego nie było na PS5 i Xboxie

Test telefonu Nokia 101

Zobacz więcej

Redmagic 10 Pro: Ekran bez wycięcia i bateria 7050 mAh (test)

Razer Iskur V2 X – „Budżetowy” fotel za 1300 zł? Sprawdzam, czy warto

Amazfit Active 2 zwyczajnie zgładził droższego Xiaomi (test)

Wyszukiwarka

Menu

Nasze strony