Test telefonu Nokia C7

Trudno nie zgodzić się ze stwierdzeniem, że Nokia przespała swoją szansę na rynku smartfonów. Podczas gdy konkurenci wprowadzali na rynek coraz to nowsze i bardziej dopracowane konstrukcje oraz ulepszali zainstalowane w nich systemy mobilne, Nokia bazowała na osiągnięciach z przeszłości. Efektem tego jest coraz szybciej spadający udział fińskiego producenta w tym segmencie rynku. Próbą powstrzymania tej tendencji było wprowadzenie do urządzeń ze "średnio wyższej" półki systemu Symbian^3. Jednym z pierwszych telefonów, który pracuje pod kontrolą tego systemu, jest model C7. Czy jest on warty uwagi? Czy oferuje coś więcej, niż do tej pory produkty Nokii? I czy, w końcu, może on równać się z konkurentami znajdującymi się już na rynku? O tym w teście telefonu Nokia C7.Trudno nie zgodzić się ze stwierdzeniem, że Nokia przespała swoją szansę na rynku smartfonów. Podczas gdy konkurenci wprowadzali na rynek coraz to nowsze i bardziej dopracowane konstrukcje oraz ulepszali zainstalowane w nich systemy mobilne, Nokia bazowała na osiągnięciach z przeszłości. Efektem tego jest coraz szybciej spadający udział fińskiego producenta w tym segmencie rynku. Próbą powstrzymania tej tendencji było wprowadzenie do urządzeń ze "średnio wyższej" półki systemu Symbian^3. Jednym z pierwszych telefonów, który pracuje pod kontrolą tego systemu, jest model C7. Czy jest on warty uwagi? Czy oferuje coś więcej, niż do tej pory produkty Nokii? I czy, w końcu, może on równać się z konkurentami znajdującymi się już na rynku? O tym w teście telefonu Nokia C7. Zestaw W pudełku, oprócz samego telefonu i baterii, znajdziemy również jednoczęściową ładowarkę, krótki kabel do transmisji danych, jednoczęściowy zestaw słuchawkowy oraz skróconą instrukcję obsługi. Jak na telefon ze średnio wyższej półki jest to zestaw dosyć skromny. Wygląd Od pewnego czasu telefony Nokii nie wyróżniają się niczym szczególnym na tle konkurentów - są nijakie i nie zwracają za bardzo na siebie uwagi. W przypadku C7 jest zupełnie inaczej. Pierwsze co rzuca się w oczy to jej obłości - ładnie zaokrąglone rogi oraz brzegi w połączeniu z niedużą grubością urządzenia nadają mu lekkości, natomiast metalowa ramka oplatająca przedni panel - wyraźnego charakteru. Biorąc pod uwagę dotychczasowy wygląd telefonów tego fińskiego producenta, wygląd C7 jest czymś nowym, co może się podobać. Potwierdziło to kilka osób, które po raz pierwszy miały kontakt z telefonem - po dojrzeniu nazwy producenta były zaskoczone, że tak ciepły i miły wygląd może pochodzić z chłodnej Finlandii. U jego dołu znajdziemy zaledwie trzy klawisze - dwie "słuchawki" oraz "menu", pod którym umieszczono mikrofon. Ponad nimi znalazł się duży ekran, nad którym umieszczono centralnie głośnik oraz po prawej stronie oczko aparatu do wideorozmów. Również w tej części telefonu umieszczono czujnik zbliżeniowy, wygaszający ekran podczas rozmowy. Na prawym boku znalazło się aż pięć przycisków - przy górze strzałki służące do regulacji głośności, oddzielone klawiszem wywołującym polecenia głosowe. W połowie długości boku odnajdziemy przesuwany klawisz blokowania telefonu i wygaszania ekranu, natomiast przy dole - spust migawki aparatu. Na dolnym boku znalazło się jedynie oczko na smycz, natomiast na lewym, przy jego górze - gniazdo ładowania. Na górnym boku odnajdziemy trzy elementy - centralnie umieszczone wejście JACK 3,5 mm oraz gniazdo microUSB schowane za zaślepką po jego lewej i klawisz zasilania po prawej stronie. Tylny panel w większości zajęty został przez klapkę zasłaniającą wnętrzności urządzenia. Na jej połączeniu z nieruchomą częścią obudowy znalazło się miejsce na oczko aparatu fotograficznego, element doświetlający zdjęcia oraz po ich obydwu stronach - głośniki. Do produkcji C7 wykorzystano dwa rodzaje materiałów - plastik oraz metal - które charakteryzują się różną fakturą oraz twardością. Ten pierwszy wykorzystany został na całym przednim panelu, na bokach telefonu oraz na stałych - poza otoczką aparatu fotograficznego - elementach w tylnej części obudowy. Z metalu zrobiona została ramka wokół przedniego panelu, element wokół aparatu fotograficznego oraz pokrywa baterii. Jakość wykorzystanych do produkcji materiałów jest wzorowa, co w przypadku Nokii nie jest wcale takie oczywiste. Mimo intensywnego korzystania z telefonu i noszenia go w kieszeni z innymi ostrymi oraz metalowymi rzeczami (klucze czy drugi telefon), po dwóch tygodniach nie sposób odnaleźć na niej nawet najdrobniejszego zarysowania. Zarówno przedni, jak i tylny panel wyglądają jakby telefon dopiero co został wyciągnięty z pudełka. Spasowanie poszczególnych elementów jest jedynie na dobrym poziomie - drobne skrzypienia przy mocniejszym ściśnięciu w dolnej części ekranu oraz odstająca z jednej strony klapka przykrywająca baterię to dosyć spora niedoróbka w telefonie tej klasy. Całość konstrukcji jest zbita i sztywna, dzięki czemu można być spokojnym o telefon w bardziej stresujących dla niego okolicznościach. Ergonomia 117,3 x 56,8 x 10,5 mm oraz masa 130 gramów to niemało, nawet jak na smartfona. I rzeczywiście - gabaryty te czuć po wzięciu telefonu do ręki. Również podczas codziennego korzystania z niego, urządzenie nie pozwala zapomnieć, że należy do wyższej kategorii wagowej. Pocieszeniem może być w tym przypadku fakt, że jego obudowa jest obła, a wyważenie dobrze dobrane. Wygoda korzystania z klawiszy jest na średnim poziomie. Te znajdujące się na przednim panelu używa się w miarę wygodnie (zwłaszcza klawisz menu), chociaż przydałaby się nieznacznie większa ich wypukłość. Również ze "strzałek" oraz znajdującego się pomiędzy nimi klawisza komend głosowych korzysta się w miarę wygodnie, jednak i tu nie zaszkodziłoby trochę większe zaakcentowanie wypukłością ich obecności. To samo tyczy się spustu migawki aparatu - bez większego problemu będzie można go wyczuć, ale nie jest to w pełni komfortowy układ. Inaczej sytuacja przedstawia się w przypadku suwaka blokady telefonu/ekranu - jest on wyraźnie wyczuwalny i bez problemu można z niego skorzystać praktycznie w każdej sytuacji. Problem tylko w tym, że już po tygodniu korzystania z telefonu zaczął on działać zauważalnie ciężej, przy okazji nie zapominając, żeby raz na jakiś się zaciąć. Karta pamięci została ukryta nie tylko pod klapką baterii, ale również pod samą baterią. Możemy więc zapomnieć o bezproblemowej jej wymianie, a każda taka czynność oznaczać będzie konieczność wyłączenia telefonu. Dostarczony w komplecie zestaw słuchawkowy posiada jedynie jeden klawisz, tak więc wszelka manipulacja muzyką oznaczać będzie konieczność sięgnięcia po telefon do kieszeni czy torby. Na szczęście słuchawki zakończone są gniazdem JACK 3,5 mm, dzięki czemu bez problemu będzie można podłączyć dowolny zestaw słuchawkowy. Ekran C7 jest jednym z pierwszych telefonów Nokii, w którym znalazł się ekran AMOLED. Jest to dotykowa konstrukcja wykonana w technologii pojemnościowej, której przekątna wynosi 3,5 cala, a rozdzielczość - nHD (360 x 640 pikseli). Potrafi on również wyświetlić 16 mln kolorów, które rzeczywiście widać. Wyświetlane na nim kolory są żywe i nasycone, co czyni ich odbiór bardzo pozytywnym - nie sposób tutaj dostrzec jakichkolwiek wad. Również kąty widzenia ekranu są ponadprzeciętne - może nie tak dobre jak w przypadku wyświetlacza Retina (montowanego w iPhonie 4), ale wciąż bardzo dobre i wyróżniające telefon na rynku, co w przypadku Nokii zaskakuje. Jeśli mowa już o ekranie, to nie sposób wspomnieć o jego dotyku. I tutaj znowu - Nokia wykorzystując w C7 AMOLED-a i technologię pojemnościową zrobiła w tej dziedzinie ogromny krok naprzód. Do lamusa odchodzą już sytuacje, w których wybór którychkolwiek, nawet najmniejszych elementów ekranu, nie dawał 100% pewności. Teraz wykonanie jakiejkolwiek czynności daje całkowitą pewność jej powodzenia, co aż zachęca do dotykania tego nadspodziewanie precyzyjnego ekranu. Sam dotyk natomiast działa jak na Nokię wyśmienicie - wystarczy delikatnie dotknąć powierzchni ekranu, a znajdująca się pod opuszkiem opcja czy element zostanie natychmiast wybrany, co zostanie potwierdzone delikatną wibracją całego urządzenia. Warto jednak w tym miejscu nadmienić, że mimo teoretycznie tych samych technologii, C7 ma odczuwalnie słabszy ekran niż Nokia N8. Na minus C7 działa większy poziom odblasków, który dodatkowo wzmacnia lustrzana ramka wokół ekranu. Kolory na C7 są mniej soczyste niż te na Nokii N8. Wyraźnie słabsza jest też reakcja na dotyk - najprawdopodobniej jest to efekt zastosowania standardowego panelu dotykowego, a nie pokrytego szkłem Gorilla Glass jak ma to miejsce w N8. System C7 to jeden z pierwszych telefonów pracujących pod kontrolą nowej wersji dotykowego Symbiana - Symbiana^3. Jaki jest ten system w porównaniu z dotykowym poprzednikiem, czyli Symbianem^5? Różnic jest kilka, jednak najważniejszą z nich jest prędkość działania - w tej kategorii możemy mówić o nowej jakości w dotykowych Nokiach. Praktycznie wszystkie opcje menu czy aplikacje uruchamiają się bez zauważalnych przestojów. Czy to próba odczytania wiadomości SMS z poziomu ekranu głównego, czy też szybkie wybranie po sobie kilku opcji z menu - wszystko chodzi zaskakująco płynnie i szybko. Oczywiście - w przypadku uruchamiania bardziej skomplikowanych elementów menu, np. galerii czy ustawień, można zauważyć nieznaczne opóźnienie (rzędu części sekundy), jednak podczas normalnego korzystania z telefonu nie jest to praktycznie w ogóle odczuwalne. Zmianie uległ również menedżer zadań wyświetlający aktualnie uruchomione aplikacje. Po przytrzymaniu klawisza menu pokazuje się okno informujące o ilości uruchomionych jednocześnie aplikacji wraz z podglądem ich części, pokazanym w kwadratowych okienkach. Przesuwając palec po ekranie szybko przejdziemy pomiędzy nimi, a zamknięcie którejkolwiek z nich ułatwi duży przycisk "X" widniejący przy każdej z miniatur. Szybko, prosto i przyjemnie - tak, jak być powinno. System oferuje do trzech pulpitów, na których możemy umieścić do 6 widżetów, każdy o tej samej szerokości. Znajdować się na nim mogą skróty do wybranych funkcji lub aplikacji, jednak ich obsługa jest dosyć skomplikowana. Nie ma możliwości wyciągnięcia na pulpit pojedynczej aplikacji i umieszczenia jej w dowolnym miejscu pulpitu - wszystkie muszą znajdować się w konkretnym widżecie, a ich położenie oraz funkcja ustawiane są w oddzielnym, średnio wygodnym menu. Jakby tego było mało, nie ma możliwości przenoszenia widżetów pomiędzy pulpitami. Całość sprawia wrażenie mocno toporne i jest niezbyt przyjazne w obsłudze. Samo wnętrze menu nie wnosi żadnych nowości do tematu. Cztery wiersze, a w każdym po trzy ikony o znanym już z wcześniejszych modeli Nokii wyglądzie. Jest kolorowo, jednak ich estetyka trąci już myszką - przydałoby się odświeżenie interfejsu, gdyż na dzisiejsze czasy jest on, po prostu, średnio ładny. Do wyboru jest również tryb listy, który znajdziemy również na niższych poziomach menu. Jednak w tym przypadku ich dobór jest nieznany - np. w menu ustawień wyświetlane są opcje w postaci listy, w aplikacjach natomiast - w formie ikon. Nieznacznej zmianie uległo również menu rozwijane - teraz w każdym z nich, oprócz odnośnika do aktualnie uruchomionych aplikacji, odnajdziemy również skrót do pomocy, który wyświetli wskazówki związane z menu, w którym aktualnie się znajdujemy. Niestety, w menu telefonu nie znalazłem nigdzie opcji umożliwiającej wyłączenie tej funkcjonalności, co psuje przejrzystość każdej rozwijanej listy z opcjami. Wprowadzanie tekstu możliwe jest w obydwu orientacjach ekranu, jednak w żadnej z nich do najwygodniejszych nie należy. W pozycji pionowej na ekranie widocznych jest zbyt dużo przycisków, a co więcej - te funkcyjne są zdecydowanie zbyt małe. Jeśli ktoś nie lubi słownika T9, to jedyną możliwością będzie tutaj skorzystanie z ręcznego, litera po literze, wpisywania tekstu. W tym miejscu po raz kolejny Nokia pokazała, że standardy to dobra rzecz ale pod warunkiem, że nie musi się do nich stosować. Wszystko dlatego, że pomiędzy literami alfabetu łacińskiego ukrytymi pod każdą z cyfr znajdziemy również polskie ogonki. Tak więc chęć napisania litery "C" oznaczać będzie konieczność czterokrotnego wciśnięcia klawisza "2" (a, ą, b, c). Układ klawiatury w pozycji poziomej również rozczarowuje. Po pierwsze jej przyciski są zdecydowanie za małe - nawet osoby o drobnych dłoniach (i kciukach), pomimo bardzo dobrze działającego dotyku, będą miały problemy z ich prawidłowym wyborem. Po drugie - przyciski ułożone są w równych kolumnach, nie naprzemiennie. I w końcu po trzecie - niepotrzebnie na wierzch wyciągnięte zostały polskie znaki diaktryczne, zabierając tym samym miejsce dla przycisków funkcyjnych (enter, shift itp.), które są dokładnie takich samych rozmiarów jak pozostałe klawisze. W znakomity sposób utrudnia to nie tylko czytelność całej klawiatury, ale również jej wygodną obsługę. Jakby tego było mało, pomimo ustawienia ciemnego tematu graficznego, każda edycja lub wprowadzenie tekstu odbywa się na jasnych polach. Warto również wspomnieć o tym, że nazwy poszczególnych funkcji w wielu miejscach są skracane w bardzo nielogiczny i czasem trudny do rozszyfrowania sposób. Bo co np. oznacza "podśw. tryb. got." czy "Wyczyść hist. wyszukiw.". Tego typu kwiatków i nielogiczności w menu jest znacznie więcej, co ma negatywny wpływ na wygodę korzystania z telefonu. Niestety, od długiego już czasu Nokia nie potrafi nic z tym zrobić i zarówno Symbian^1 (S60 piątej edycji), jak i Symbian^3 raczą użytkownika takimi "ciekawostkami" do rozszyfrowywania. Pracą wszystkich tych dóbr (lub niedobór - w zależności od punktu widzenia) zawiaduje procesor ARM11, taktowany zegarem o częstotliwości 680 MHz. Do pomocy ma on 256 MB pamięci RAM, które wspomagane są przez 1 GB pamięci ROM oraz 8 GB pamięci wewnętrznej. To oraz optymalizacja systemu sprawiają, że wszelkie wykonywane przez telefon operacje nie wymagają prawie żadnej zwłoki w oczekiwaniu. Papierkiem lakmusowym w tym przypadku może być prędkość odświeżania miniatur zdjęć w Galerii pobieranych z karty pamięci. Nawet przy szybkim ich przewijaniu - na bieżąco radzi sobie ona z ich wyświetlaniem. Książka telefoniczna Książka telefoniczna, jak to zwykle bywa w smartfonach Nokii, jest bardzo rozbudowana. Każdemu z kontaktów możemy przypisać jedno z kilkudziesięciu pól, z których jedno może posłużyć jako domyślne (przynajmniej w teorii), wywoływane z poziomu spisu wszystkich kontaktów (np. wykonanie połączenia wideo czy napisanie wiadomości). Po wybraniu dowolnego kontaktu ukazuje się menu z możliwością wykonania za jednym dotknięciem ekranu połączenia (zwykłego lub wideo), napisania wiadomości tekstowej lub przejścia do strony kontaktu w serwisie społecznościowym. Niestety, w praktyce opcja ta nie działa. Książka telefoniczna również nie ustrzegła się drobnych błędów. Pierwszym z nich jest możliwość usunięcia dowolnego pola przy dodawaniu lub edycji kontaktu. Problem jednak w tym, że żeby to zrobić - należy najpierw wejść w edycję danego pola, wyjść z niego i dopiero przy tak podświetlonym - wywołać menu kontekstowe. Druga z niedogodności to sposób integracji kontaktów z sieciami społecznościowymi. Jedyną opcją, aby cokolwiek z nich "wyciągnąć" jest przejście z poziomu książki do wybranej sieci. Odbywa się to poprzez dedykowaną aplikację Ovi, która za każdym razem wymaga ponownego uruchomienia, co trwa 5 i więcej sekund. Następnie następuje łączenie z siecią, odświeżenie danych i tak mija 10 i więcej sekund zanim dostaniemy się do aktualnego statusu danej osoby lub w ogóle do naszego konta na wybranym serwisie. Na pocieszenie trzeba powiedzieć, że aplikacja dostarczana przez Nokię segreguje dane z wszystkich (dwóch…) sieci społecznościowych - Facebooka oraz Twittera - w jednym miejscu. Wybranie z pulpitu przycisku "Połącz" przenosi nas do klawiatury numerycznej, z której możemy wpisać numer ręcznie lub rozpocząć szukanie kontaktów wśród zapisanych w książce telefonicznej. Książka wyszukuje kontakty tylko po nazwie - wprowadzane cyfry nie są brane pod uwagę. Możemy również przeszukać spis kontaktów przenosząc się za jednym przyciśnięciem klawisza do książki telefonicznej. Oprócz wyboru kontaktu bezpośrednio z listy otrzymamy również możliwość wpisania nazwy poszukiwanego kontaktu. Litery będziemy wybierać, niestety, z klawiatury w układzie ABC zamiast QWERTY - zarówno w orientacji pionowej, jak i poziomej. Co więcej - jeśli więcej niż jeden kontakt pasuje do wybranego znaku, liczba dostępnych zostaje zmniejszona do pasujących… zmieniając tym samym układ klawiszy - wyświetlane są tylko te dostępne, obok siebie. Wzorowo utrudnia to szybkie i wygodne wyszukanie interesującego nas kontaktu. Dźwięki Jakość rozmów prowadzonych przy wykorzystaniu C7 jest bardzo dobra. Dobiegający do naszego ucha dźwięk jest głośny i czysty, a głos rozmówcy zbliżony do naturalnego. Również on nie powinien narzekać na jakość przekazywanego dźwięku. Oznacza to, że nawet w głośniejszym otoczeniu nie będziemy mieli problemu ze skutecznym przeprowadzeniem rozmowy - pod tym względem duży plus dla C7. Mimo dwóch głośników zewnętrznych, jakość dźwięku odtwarzanego na zewnątrz nie zachwyca. Jest on wyraźnie metaliczny, brak w nim tonów niskich i ogólna jego charakterystyka jest na przeciętnym poziomie. Sytuacji nie poprawia fakt, że głośniki zostały umieszczone na tylnej części obudowy, co przy położeniu telefonu w normalny sposób ma wpływ na ogólny odbiór docierających do naszych uszu dźwięków. Po podłączeniu zestawu słuchawkowego jakość dźwięku co prawda zauważalnie się poprawia, jednak nie jest ona wciąż zadowalająca. Mimo obecności korektora i kilku predefiniowanych ustawień (nie ma możliwości dobrania własnych), nie poprawia on znacząco ogólnego wrażenia z odsłuchu dźwięku. Co prawda pojawiają się tutaj tony niskie, jednak do czystości sporo im brakuje. Również głośność odtwarzanego dźwięku nie jest wystarczająca - w domu i w cichym otoczeniu sprawdzi się ona, jednak z przebiciem się przed odgłosy miasta może już nie być tak prosto. Wiadomości Edytor wiadomości proponuje utworzenie tylko jednego rodzaju wiadomości, a jej ostateczny format ustalany jest automatycznie, w zależności od tego czy w treści znajdzie się sam tekst, czy dodatkowa treść multimedialna. Ich wybór (wraz z dodaniem odbiorcy oraz natychmiastową opcją wysyłki) możliwy jest dzięki odpowiednim opcjom znajdującym się przy klawiszach sprzętowych (w obydwu orientacjach ekranu). Odczytywanie wiadomości ułatwia ich wątkowanie (zarówno tekstowych, jak i multimedialnych) oraz przejrzysty układ menu. Szkoda tylko, że wśród dostępnych zakładek w poszczególnych skrzynkach (odbiorcza, nadawcza itp.) nie otrzymamy możliwości przełączania się pomiędzy powątkowanymi, a zebranymi luźno wiadomościami - aby to zrobić, należy najpierw wyjść na najwyższy poziom menu wiadomości i wybrać odpowiadające nam podmenu. Multimedia Symbian^3 bez problemu radzi sobie z odtwarzaniem zarówno plików dźwiękowych, jak i wideo. Wśród tych pierwszych niestraszne będę mu te z rozszerzeniem MP3, WMA, WAV oraz eAAC+. Szkoda, że Nokia nie pokusiła się o zaimplementowanie obsługi bezstratnego formatu MPC. Odtwarzacz wideo poradzi sobie natomiast z odtwarzaniem filmów w formatach i kodekach DivX, XviD, MP4, H.264, H.263 i WMV. Działają nawet pliki jakości HD. Wideo jest płynne, a dźwięk nadąża za obrazem. Są tu jednak pewne ograniczenia - nie działają pliki wideo o wielkości przekraczającej 2 GB, a pliki o rozmiarze większym niż 1,5 GB nie mają podczas oglądania suwaka przewijania. Mimo to odtwarzacz należy ocenić jako przyzwoity - do oglądania seriali czy teledysków w zupełności wystarczy. W menu pojawiła się również nowa kategoria materiałów - video i TV. Znajdziemy tam aplikacje prowadzące do dedykowanych serwisów z materiałami wideo - YouTube (odnośnik otwierany w przeglądarce systemowej), CNN, National Geographic, zapowiedzi filmów oraz kanał rozrywkowy E! - wszystkie z dedykowanymi aplikacjami. Z kolei w menu "Aplikacje" pojawiła się aplikacja obsługująca telewizję na żądanie ipla, odnośnik do serwisu z audiobookami Audioteka.pl oraz serwisu aukcyjnego Allegro - każdy z tych serwisów również posiada swoją własną aplikację. Podłączenie telefonu do komputera za pomocą kabla pozwala zarówno naładować telefon, jak i przesłać bezpośrednio, bez konieczności korzystania z dodatkowych aplikacji, zdjęć i filmów z telefonu do komputera. Niestety, import zdjęć podczas odtwarzania muzyki jest niemożliwy - następuje jej przerwanie, a telefon bardzo wolno lub w ogóle nie reaguje na wydawane mu polecenia. Po przerwaniu lub zakończeniu przesyłu zdjęć - muzykę trzeba uruchomić ręcznie. W telefonie znalazł się również zestaw czujników- oprócz czujnika zmiany orientacji, jest tu również czujnik oświetlenia oraz zbliżeniowy, wygaszający ekran podczas rozmowy. Na przednim panelu znalazła się też kamera do wideorozmów, której rozdzielczość to VGA (640 x 480 pikseli). Wśród dostępnych opcji warto wymienić również funkcję transmitera FM, który pozwala na emisję dźwięków w eter na określonej częstotliwości. Ustawiając tą samą w znajdującym się nieopodal odbiorniku radiowym można odebrać nadawane w ten sposób treści, np. muzykę. Sieci społecznościowe C7 obsługuje dwie sieci społecznościowe - Facebook oraz Twitter - do czego wykorzystuje aplikację z serii Ovi, dostarczaną przez Nokię. Umożliwia ona przeglądanie sieci pojedynczo lub w widoku łącznym - w tym drugim przypadku wszystkie wiadomości z obydwu sieci pokazywane są w jednym miejscu. Niestety, działanie aplikacji nie należy do najszybszych. Samo jej uruchomienie trwa około 7 do 10 sekund, po czym następuje połączenie z siecią (operatora lub bezprzewodową) oraz odświeżenie danych. Wszystko to zajmuje około 12 do 15 sekund. Samo wprowadzenie danych do konta wymagało restartu telefonu, po czym konieczne jest ponowne wprowadzenie danych. Odświeżania danych wyświetlanych w widżecie społecznościowym również rozwiązane zostało innowacyjnie inaczej. Aby to zrobić, należy zaczekać na odpowiednie okienko z możliwością odświeżenia, co wraz z podłączeniem do sieci trwa często 10 i więcej sekund, podobnie jak w przypadku skorzystania bezpośrednio z aplikacji lub z poziomu książki telefonicznej. Drugi sposób to przytrzymanie widżetu i zaczekanie na pojawienie się odpowiedniej opcji w menu kontekstowym. Galeria Menu galerii umożliwia przeglądanie zdjęć oraz filmów znajdujących się w dowolnej z pamięci telefonu. Dostępny jest tu widok zarówno pionowy, jak i poziomy. Bez problemu podejrzymy właściwości przechowywanych materiałów - ich odświeżanie, nawet tych znajdujących się na karcie pamięci, odbywa błyskawicznie i praktycznie niezauważalnie. Wszystkie materiały znajdujące się w Galerii można przesłać (pojedynczo lub hurtowo) zarówno poprzez Bluetooth, jak i wiadomość (multimedialną lub e-mail). Z jej poziomu prześlemy również zdjęcia do jednej z obsługiwanych sieci społecznościowych. Stąd również będziemy mieli dostęp do prostego w obsłudze i intuicyjnego edytora zdjęć . Tego, czego zabrakło Galerii to możliwość manipulowania zdjęciami (kopiowania oraz przenoszenia) z jej poziomu. Możliwe jest to za pomocą menedżera plików, jednak w tym przypadku wyszukanie wszystkich zdjęć i filmów, szczególnie gdy nie znajdują się one w jednym miejscu, do najłatwiejszych należeć nie będzie. Biuro Do obsługi plików biurowych wykorzystywany jest pakiet QuickOffice w wersji 6.2.651. Niestety, dostarczona wersja jest tylko testową i umożliwia jedynie podgląd plików tekstowych oraz arkuszy kalkulacyjnych - za ich edycję trzeba będzie już dodatkowo zapłacić. Podobnie będzie w przypadku prezentacji - możliwe będzie tylko ich otworzenie. Mimo wielu prób nie udało mi się niestety znaleźć możliwości ustawienia podglądu dokumentów na cały ekran, co przy sporych klawiszach menu sprawia, że korzystanie z pakietu biurowego przeznaczone jest tylko dla osób bardzo zdesperowanych. Wyszukiwanie plików również nie zostało do końca przemyślane - użytkownik zostaje rzucony na jeden z dostępnych nośników pamięci i sam musi sobie radzić z przeczesywaniem wszystkich katalogów w poszukiwaniu obsługiwanych plików. Nie pomoże mu w tym żadna wyszukiwarka chociażby wszystkich kompatybilnych plików, gdyż… takiej po prostu tu nie ma. Na dokładkę dostępny menadżer plików jest dosyć wolny w działaniu i niewygodny w użytkowaniu. GPS Moduł GPS obecny w telefonie jest standardowym chipem wykorzystywanym przez Nokię w swoich produktach. Oznacza to, że jego działaniu nie można nic zarzucić - z wykorzystaniem danych dostarczanych przez operatora określenie naszego położenia zajmuje nie więcej niż kilkanaście sekund. Jego utrata, bez względu na to czy znajdujemy się na zabudowanej czy otwartej przestrzeni, nie zdarzyła się ani razu. Do dyspozycji użytkownika oddana zostaje bezpłatna nawigacja obsługiwana przez Mapy Ovi, dostarczane przez Nokię. Oprócz wskazywania drogi samochodowej lub pieszej oferuje ona również dodatkowe atrakcje, takie jak przewodniki (Lonely Planet oraz viaMichelin) czy informacje z serwisów przydatnych podróżnikowi (Wcities oraz CustomWeather). Komunikacja / Internet C7 obsługuje wszystkie aktualne i dostępne obecnie technologie przesyłu danych. Od przewodowego USB (w standardzie micro), poprzez bezprzewodowe lokalne Bluetooth (3.0 z profilem A2DP) aż do bezprzewodowego HSDPA (10,2 Mb/s), HSUPA (2 Mb/s) oraz WiFi (b/g/n). Do przeglądania zasobów sieci służy systemowa przeglądarka HTML o nazwie BrowserNG w wersji 7.2.7.3. W porównaniu z poprzednimi wersjami nie doczekała się ona zbyt dużych udoskonaleń. Jedynym plusem w jej przypadku obsługa środowiska Flash, jednak i to nie do końca. Dzięki niemu oglądniemy kolorowe i multimedialne reklamy na stronach oraz materiały w serwisie YouTube. Z jego zalet nie skorzystamy natomiast w serwisie Vimeo, pożytku nie będzie także na DailyMotion - mimo zaoferowania wersji mobilnej, telefon wyświetla błąd. Serwis Break co prawda się otworzy i materiał wideo się wczyta, jednak o jego płynności możemy zapomnieć - obraz po prostu zatrzyma się w miejscu. Jako alternatywę można wybrać przeglądarkę Opera Mobile (wersja 10.00), która dostępna jest w sklepie Ovi bezpłatnie. Umożliwia ona m.in. obsługę środowiska Flash, jednak także nie w pełni. Materiały wideo umieszczone w serwisie YouTube odtworzą się bez problemu, jednak w pozostałych nie odtworzymy nic (Vimeo) lub zostanie nam zaproponowana wersja mobilna serwisu (Break). Zabrakło tutaj dedykowanej aplikacji do odtwarzania chociażby materiałów z serwisu YouTube - ikona w odpowiednim menu jest zaledwie linkiem, który otwiera źródło w przeglądarce systemowej. Konfiguracja skrzynki pocztowej ogranicza się do wyboru dostawcy usługi, wpisaniu nazwy użytkownika oraz hasła - reszta konfiguracji ustawiana jest automatycznie. Do wyboru są nie tylko najpopularniejsze usługi pochodzące od światowych dostawców (Gmail, Yahoo czy Hotmail), ale również te lokalne (Onet, WP, Interia oraz O2). Niestety, poprawne ustawienie skrzynki nie gwarantuje natychmiastowego lub jakiegokolwiek otrzymywania wiadomości na telefon - w tym przypadku opóźnienia rzędu kilku godzin nie są niczym nadzwyczajnym (Gmail). Jeśli jednak wiadomość już dojdzie, to poza widżetem z podglądem skrzynki odbiorczej - nie jest to nigdzie sygnalizowane. Problem występuje również z ustawieniami punktów dostępowych (APN) do Internetu. Mimo zaznaczenia opcji "zawsze pytaj przed połączeniem", niektóre aplikacje (jak na przykład odtwarzacz muzyczny) łączą się z siecią operatora bez wiedzy i zgody użytkownika, pomimo zalogowania do sieci bezprzewodowej i ustawieniu APN-owi dopiero trzeciego priorytetu w kolejności. Aparat Testowany telefon wyposażony został w aparat 8 Mpix, który umożliwia wykonywanie zdjęć w rozdzielczości 3264 x 2448 pikseli. Posiada on podwójną diodę LED doświetlająca rejestrowane kadry oraz stały fokus o podwyższonej głębi ostrości. Wśród dostępnych opcji znajdziemy również możliwość zapisywania miejsca wykonania zdjęcia (geotagging) oraz funkcję rozpoznawania twarzy. Zdjęcia wykonane C7 prezentują się średnio. Zastrzeżenia budzi wyrazistość obiektów złapanych w kadrze, zarówno w dzień, jak i w nocy - nie są one za ostre. Winny temu jest stały fokus zastosowany w testowanym telefonie. Z odwzorowaniem kolorów jest lepiej, jednak również one nas nie zachwycą - jest zauważalnie blado. To sprawia, że pomimo 8 Mpix aparatu subiektywny odbiór zdjęć nie jest na najwyższym poziomie. Wbudowany aparat umożliwia również rejestrowanie materiałów wideo w jakości 720p (1280 x 720 pikseli), które można doświetlić światłem stałym z lampy błyskowej. Dodatkowo istnieje możliwość rejestracji współrzędnych, w których materiał został nagrany. Filmy HD rejestrowane są z prędkością 25 klatek na sekundę, funkcją możliwością włączenia stabilizacji obrazu. Dodatkowo sposób działania zoomu cyfrowego podobny jest do tego, który wykorzystuje inny model telefonu Nokia, N8. Podczas korzystania z niego wykorzystywana jest pełna rozdzielczość matrycy, co nawet przy maksymalnym zbliżeniu pozwala na zachowanie wysokiej rozdzielczości i jasności obrazu. Mimo to jakość rejestrowanych materiałów wideo nie zachwyca. Co prawda ich prędkość oraz rozdzielczość jest na dobrym poziomie, ale to wciąż za mało jak na aparat o takich parametrach i możliwościach. Razi przede wszystkim zbyt mała szczegółowość rejestrowanych obiektów oraz nieznaczne przeskoki rejestrowanego materiału. Przy aparacie o takich parametrach nie powinno mieć miejsca. Subiektywny odbiór wideo, podobnie jak w przypadku zdjęć, nie jest zbyt dobry. Wygląda więc na to, że po raz kolejny teoretyczne parametry tego podzespołu nie idą w parze z jego prawdziwymi możliwościami. Bateria C7 zasilana jest ogniwem litowo-jonowym o pojemności 1200 mAh i oznaczeniu BL-5K. Przy około 45 minutach rozmowy, obsłudze 35 wiadomości (zwykłych i multimedialnych), korzystaniu z Internetu po WiFi przez godzinę (również strony z Flashem), słuchaniu muzyki przez godzinę oraz wykonaniu kilkunastu zdjęć telefon pozostawał w stanie czuwania przez ponad 3 doby. Gdy wskaźnik naładowania poinformował o niskim poziomie energii w ogniwie, telefon automatycznie przełączył się w tryb oszczędzania energii, który polega (przynajmniej według widocznych oznak) na przełączeniu modułu telefonicznego w tryb 2G. Zapewne to również w pewnym stopniu przyczyniło się do tak długiego czasu działania telefonu na pojedynczym ładowaniu. Podsumowanie Nokię C7 przyjrzeć koniecznie trzeba się w dwóch płaszczyznach - jako sprzętu oraz oprogramowania. Pod względem konstrukcji, C7 jest nową jakością jeśli chodzi o telefony tego fińskiego producenta. Ciekawy i wyróżniający się wygląd oraz bardzo dobra jakość wykorzystanych materiałów (z niewielkimi wyjątkami i z jakością spasowania poszczególnych jej elementów na akceptowalnym poziomie). Do tego bardzo dobrze działający jak na Nokię dotyk oraz bardzo pozytywne ogólne wrażenie które sprawia, że model ten można zaliczyć do wyróżniającego się w portfolio tego producenta oraz znaczący na rynku. Jednak sprzęt to nie wszystko, gdyż jego dopełnieniem jest znajdujące się na jego pokładzie oprogramowanie. Niestety, to znajdujące się w C7 do dobrego nie należy. Co prawda jego prędkość działania jest nowością w świecie smartfonów Nokii, jednak liczne braki, niedoskonałości i brak niezawodności w działaniu, intuicji oraz ergonomii sprawiają, że korzystanie z niego nie zawsze jest wygodne i komfortowe. Chociaż Symbian^3 jest systemem świeżym na rynku - pod jego kontrolą działa zaledwie kilka urządzeń - to obecne w nim braki, przy intensywnym korzystaniu z urządzenia, mogą dać się poważnie we znaki. Nokia C7 to niewątpliwie nowa jakość urządzenia w portfolio tego producenta i telefon, któremu fani Nokii powinni przyjrzeć się bliżej. Jednak w porównaniu z tym co oferuje konkurencja, C7 nie wypada zbyt dobrze. Wszystko dlatego, że mniej więcej w tej cenie (1379 zł w oficjalnym kanale dystrybucji - stan na 30. grudnia) można dostać bardziej dopracowane konstrukcje o zbliżonych parametrach, jednak znacznie bardziej przyjazne użytkownikowi i działające niezawodnie. Z tego też powodu C7 można nazwać rewolucją, ale tylko lokalną, dotyczącą podwórka Nokii. Wady: - niedopracowane menu i interfejs - niedopracowana ergonomia urządzenia - karta pamięci pod baterią - średnie spasowanie poszczególnych elementów - brak osłony aparatu fotograficznego `- średnia jakość dźwięku - słabej jakości zestaw słuchawkowy Zalety: + szybkość działania menu + dobra jakość użytych materiałów + bardzo dobra czułość ekranu + gniazdo JACK 3,5 mm + ponadprzeciętna jakość rozmów + obsługa środowiska Flash (jednak nie w pełni) + obsługa wszystkich aktualnych technologii transmisji danych + USB on-the-go + obsługa plików DivX i XviD, w tym jakości HD Przykładowy klip wykonany telefonem Nokia C7: video (plik .mp4, 32 MB). Test porównawczy zdjęć: Nokia C7 vs Sony Ericsson Xperia X10 vs HTC Desire HD: Nokia C7: Sony Ericsson Xperia X10: HTC Desire HD:

ChatGPT wprowadza nową wersję Deep Search. Każdy może skorzystać

Oszuści atakują Polaków takimi SMS-ami. Lepiej nie odpisuj

Pracownicy zaoszczędzą 122 godziny rocznie. Tak twierdzi Google

Motorola Edge 60 i Edge 60 Pro. Dziś premiera, w Polsce od maja

Poświąteczne szaleństwo w Media Expert. Takich promocji jeszcze nie było

Masz dość swojego routera? Jest rozwiązanie

Redmagic 10 Pro: Ekran bez wycięcia i bateria 7050 mAh (test)

Razer Iskur V2 X – „Budżetowy” fotel za 1300 zł? Sprawdzam, czy warto

Alior Bank z pilnym ostrzeżeniem. Nowe zagrożenie dotyczy każdego

Korzystasz z Blika? Rządowa agencja wydała ostrzeżenie

ING z ostrzeżeniem. Chodzi o takie tajemnicze wiadomości

Numer z kodem. Uważaj, 28-latek stracił tak 1000 zł

Serial, który bawi do łez. Drugi sezon polskiej komedii już na Canal+

Nowy polski serial to murowany hit? Wiadomo, kiedy premiera

Ten serial przykuje nas do ekranu na długie godziny. Nr 1 na Netflixie

Cyberpunk 2077. Switch 2 dostanie coś, czego nie było na PS5 i Xboxie

Test telefonu Nokia C7

Zobacz więcej

Redmagic 10 Pro: Ekran bez wycięcia i bateria 7050 mAh (test)

Razer Iskur V2 X – „Budżetowy” fotel za 1300 zł? Sprawdzam, czy warto

Amazfit Active 2 zwyczajnie zgładził droższego Xiaomi (test)

Wyszukiwarka

Menu

Nasze strony