Test telefonu Samsung I5700 Galaxy Spica

Samsung I5700 Galaxy Spica jest drugim podejściem koreańskiego producenta do tematyki Android OS. Galaxy Spica miał być prostszym i tańszym bratem modelu I7500 Galaxy. Wolniejszy modem 3G, słabszy aparat fotograficzny, znacznie mniejsza ilość pamięci wewnętrznej czy rezygnacja z ekranu AMOLED na rzecz tradycyjnego LCD to najważniejsze z cięć na jakie zdecydował się Samsung. Poza tym mamy powtórkę z rozrywki, a do tego potężniejszy procesor i większą ilość pamięci RAM. Początkowo sądziłem, że nowy model to jedynie wybrakowana wersja poprzednika, tymczasem okazało się, że Spica to zupełnie nowa jakość. I już na początku trzeba jasno powiedzieć - w swojej kategorii cenowej Spica po prostu nie ma konkurencji.Samsung I5700 Galaxy Spica jest drugim podejściem koreańskiego producenta do tematyki Android OS. Galaxy Spica miał być prostszym i tańszym bratem modelu I7500 Galaxy. Wolniejszy modem 3G, słabszy aparat fotograficzny, znacznie mniejsza ilość pamięci wewnętrznej czy rezygnacja z ekranu AMOLED na rzecz tradycyjnego LCD to najważniejsze z cięć na jakie zdecydował się Samsung. Poza tym mamy powtórkę z rozrywki, a do tego potężniejszy procesor i większą ilość pamięci RAM. Początkowo sądziłem, że nowy model to jedynie wybrakowana wersja poprzednika, tymczasem okazało się, że Spica to zupełnie nowa jakość. I już na początku trzeba jasno powiedzieć - w swojej kategorii cenowej Spica po prostu nie ma konkurencji. Konstrukcja Spica to jednobryłowy telefon "dotykowy" o wymiarach 115 x 57 x 13,2 mm i wadze 124 gramów. Telefon jest ładnie wyprofilowany, jego dół nieco zwęża się, całość leży w dłoni bardzo pewnie i nie ma mowy o wyślizgiwaniu się urządzenia z ręki. Przedni panel zdominowany został przez 3,2-calowy ekran dotykowy o rozdzielczości 320 x 480 pikseli. Ekran teoretycznie potrafi wyświetlać 16 mln kolorów (paleta jest ograniczona systemowo do 16 bitów); pokrywa go pojemnościowy panel dotykowy i plastikowa szybka ochronna. Plastikowy panel nie wygląda aż tak atrakcyjnie jak szklany front iPhone'a. Różnice nasilają się na świeżym powietrzu, gdzie wyświetlany obraz staje się mętny i mało czytelny na ekranie Samsunga. Ponad ekranem znajdziemy jedynie szczelinę głośnika, próżno tu szukać kamerki, czujnika zbliżania czy czujnika jasności otoczenia. Pod ekranem z kolei mamy wielkie nagromadzenie guzików. Ekran modelu Spica umieszczony jest nieco niżej niż ekran bliźniaczo podobnego modelu I7500, co nasila jeszcze ścisk przycisków. Manipulator kierunkowy jest mniejszy niż w I7500 i ma kształt rombu. Pod samym ekranem mamy przyciski rozwijania menu i wracania, niżej skrót do przeglądarki internetowej i skrót do pulpitu, a na samym dole - przycisk nawiązywania połączenia oraz przycisk kończenia połączenia, stanowiący także włącznik telefonu. Żaden z wymienionych przycisków nie ma podświetlenia. To poważny i bolesny brak. Cały przedni panel otacza matowa, miła w dotyku metalowa ramka. Na prawym boku znajdziemy mikrofon do nagrań wideo, przycisk blokady ekranu oraz spust aparatu (maleńki i niezbyt przez to wygodny). Na lewym boku znalazł się przycisk regulacji głośności. Bok górny zawiera zaczep na smycz, gniazdo jack 3,5 mm i chronione zaślepką gniazdo microUSB służące do ładowania telefonu i synchronizacji z komputerem. Dolny biegun telefonu zwęża się - znajdziemy tu jedynie szczelinę mikrofonu i głębienie ułatwiające zdejmowanie pokrywy baterii. Pokrywa baterii obejmuje cały tył i boki telefonu, kończąc się na metalowej ramce otaczającej przedni panel. To wielki kawał plastiku. Sądziłem, że w związku z tym obudowa będzie tragicznie trzeszczeć, w praktyce jednak nie jest aż tak źle i telefonu nie słychać podczas normalnego użytkowania (trzeba go wgniatać by zaczął marudzić). Tył telefonu kryje niewielkie oko aparatu (3 Mpix z autofokusem) umieszczone w zagłębieniu zmniejszającym ryzyko zadrapań. Na dole tylnego panelu znajdziemy podwójny wylot głośnika. To właśnie w tym miejscu znajduje się antena telefonu - lokalizacja ta nie wpływa jednak negatywnie na zasięg i jakość rozmów (podobnie jak w modelu Pixon12). Telefon dostępny jest na rynku w trzech wariantach kolorystycznych. Mamy tradycyjny kolor czarny z czerwonymi akcentami (obudowa jest matowa), opcję białą i wariant biały z przeraźliwie zielonym tyłem. Właśnie ta ostatnia opcja telefonu trafiła do testów i muszę przyznać, że strasznie mi się spodobała. Była zadziornym powiewem świeżości po fali jednolicie czarnych, stonowanych telefonów. Miętówki nie dało się nie zauważyć - i o to chyba właśnie chodzi, biorąc pod uwagę młodzieżowy target tego smartfonu. Flaczki Telefon standardowo pracuje pod kontrolą Android OS 1.5 (Cupcake). Już przy jego użyciu 800-megahercowy procesor telefonu (Samsung S3C6410) potrafi pokazać pazur i pokonać konkurencję od HTC. Prawdziwa zabawa zaczyna się jednak dopiero po aktualizacji systemu do wersji 2.1 (Eclair). Za 600 zł, które telefon kosztował na Allegro w czasie testów, nie da się dostać innego takiego demona prędkości. Końcowe testy prowadziłem na kwietniowym oprogramowaniu oznaczonym I570EXXJCF. Ta, jak i wcześniejsze wersje oprogramowania 2.1 cechują się dużą dojrzałością - nie było tu jakichś znacząco przeszkadzających wpadek, wszystko pracowało szybko i stabilnie. Wszystko jednak co standardowe, bo już w przypadku gier 3D okazać się może, że sterowniki użyte przez Samsunga nie są wystarczające. Przykładowo gra Raging Thunder 2 to jeden wielki pokaz slajdów i to bez połowy tekstur - samochody są białe. Sytuacja powtarza się z wieloma innymi grami 3D. Wiele dyskusji prowadzonych jest na temat faktycznej ilości pamięci RAM urządzenia. Choć Samsung podaje, że jest jej 128 MB, to tak naprawdę dostajemy jej nieco więcej. Do urządzenia trafił moduł o pojemności 256 MB, z czego 165 MB jest widoczne dla systemu. Mamy sytuację analogiczną do HTC Magic, gdzie z 288 MB widocznych jest około 192 MB. Dla użytkownika zostaje z tego niespełna 90 MB na niemodyfikowanym oprogramowaniu. Po aktualizacji oprogramowania pamięć wewnętrzna na aplikacje kurczy się ze 180 MB do około 130 MB. Menu Android w wersji 2.1 wyraźnie różni od wersji 1.5. Już samo odblokowanie ekranu wygląda inaczej niż do tej pory - mamy suwak na kształt tego z iPhone'a, który przesunięty w lewo potrafi też wyłączyć dźwięki urządzenia. Po odblokowaniu urządzenia widzimy pulpit (a właściwie to jeden z trzech pulpitów), górną belkę statusu (rozwijalną ku dołowi) i dolny pasek 4 ikon. Dolny pasek można rozwinąć do góry tak, by pojawiły się ikony wszystkich programów zapisanych w telefonie. Nie mamy tu jednak bałaganu znanego z poprzednich wersji oprogramowania. Ikony poukładane na panelach między którymi przechodzić można gestem przesuwania na bok. Każdą z ikon można przytrzymać palcem by została skopiowania na pulpit (i tam już dowolnie ją sobie ustawić). Zasób podstawowych aplikacji uzupełnić można szybko programami z Android Market. Tych było w marcu 2010 roku ponad 30 tys., z czego 60% było bezpłatnych. Dostęp do płatnych aplikacji był podczas testów zablokowany w Polsce. Są jednak metody by tę blokadę ominąć. Nie musimy już doinstalowywać menadżera plików, którego długo brakowało pod starszym Androidem, ani też martwić się o wysyłanie plików przez Bluetooth. Wszystko to dostajemy wreszcie w standardzie. Warto jednak poszukać jakiejś aplikacji do zamykania pracujących w tle procesów, zaktualizować Mapy Google czy doinstalować Operę Mini. Rozmowy i wiadomości Mimo umieszczenia anteny w dolnym biegunie urządzenia, co nie udało się dobrze Nokii w modelach E52 i N900, nie ma mowy o słabym trzymaniu zasięgu czy jakichkolwiek zniekształceniach głosu podczas rozmowy. Kontakty wraz z miniaturami przegląda się szybko dzięki kinetycznemu przewijaniu list i dodatkowej belce z literami alfabetu po prawej stronie. Poprzez menu możliwe jest też użycie wyszukiwarki kontaktów. Wpisywanie cyfr przez panel wybierania numerów automatycznie pokazuje sugestie kontaktów zawierających dany ciąg cyfr. Aplikacja telefonu podzielona jest na 4 panele: wspomnianą książkę telefoniczną, panel wybierania numerów, historię połączeń i ulubione kontakty. Zabrakło funkcji wideo rozmów - dla mnie zupełnie nieprzydatnej, wymienić jednak ten brak trzeba. SMS-y poukładane są w czaty. Wpisywanie tekstu ułatwia czuły, pojemnościowy ekran, automatyczna korekta i sugestie wprowadzanych wyrazów. Do sprawnego pisania nie trzeba nawet przechodzić do trybu poziomego. Ekranowa klawiatura QWERTY jest "celna" nawet w pionie, mimo zastosowania mniejszego ekranu niż ten np. w iPhone'ach. W każdej chwili do wiadomości dodać możemy dodatkowe elementy, zmieniając tym samym format wiadomości na MMS. System Android został stworzony z myślą o sprawnej obsłudze poczty email - w szczególności zaś Gmail-a (i innych usług Google'a). Poczta synchronizowana jest w trybie Push lub w ustalonych przez nas interwałach. Skonfigurować możemy wiele różnych kont, a w kreatorze nie zabrakło nawet zgodności z serwerami Exchange. W przypadku tych ostatnich, dopiero aktualizacja systemu do wersji 2.1 daje możliwość wprowadzenia ustawień bez wymuszonego parametru "domena". Poczta standardowo pobierana jest bez zdjęć, wystarczy jednak jedno kliknięcie by wiadomość została pobrana w całości. Dostajemy typowo komputerową prezentację treści. Maile w wersji HTML renderowane są perfekcyjnie i nie ma mowy o potworkach w stylu Nokii, gdzie każdy email na siłę wygląda jak SMS. Zdecydowanym minusem jest brak obsługi załączników w formatach MS Office czy PDF-ów. Do ich obsługi (i edycji) konieczny będzie zakup aplikacji Documents To Go w cenie około 15 dolarów. Nie do końca przypadł mi do gustu sposób monitowania nowych wiadomości i innych akcji systemu. Wszystko chowane jest automatycznie do górnej belki. O ile w przypadku informacji na temat zainstalowanych programów jest to do przeżycia, o tyle już trzeba się przyzwyczaić do rozwijania belki co jakiś czas, by nie pominąć ważnego emaila czy SMS-a. Brak podświetlanego trackballa (jak ten w HTC Magic), czy jakiejś diody sygnalizacyjnej nie ułatwia życia. Nawigacja satelitarna Zastosowany moduł GPS nie należy do najczulszych z jakimi miałem do czynienia, jednak po złapaniu tzw. fix-a, nawigacja odbywa się już stabilnie i bez utraty sygnału. Obok GPS-u producent zamontował również cyfrowy kompas (gadżet przydatny podczas pieszych wędrówek). W standardzie telefon nie posiada preinstalowanych map do nawigacji krok-po-kroku. Najdokładniejsze mapy oferował w chwili kończenia tego testu Naviexpert. Do Android Market trafił też niedrogi Ndrive oraz iGo. Do publikacji swojego programu przymierza się Navigon, a Google testuje własne, bezpłatne rozwiązanie. Na TomToma czy Automapę w najbliższym czasie nie mamy co liczyć. Trudno Samsunga Spica określić idealnym rozwiązaniem do nawigacji satelitarnej (chociażby ze względu na średnio czytelny w ostrym słońcu ekran czy nie najszybszy GPS), pod tym względem lepszy będzie telefon z systemem Windows Mobile, choć system ten stopniowo pierwszeństwo oddaje produktom Apple'a. Aparat fotograficzny Wraz z aktualizacją systemu do wersji 2.1, otrzymujemy znacznie bardziej rozbudowaną aplikację do obsługi aparatu fotograficznego, niż ta standardowa od Google'a. Aplikacji daleko jest do zubożałego programu w iPhone'ach i mamy dostęp do takich funkcji jak korekta ekspozycji, manualna czułość (ISO od 100 do 400), samowyzwalacz, scenerie (osiem sztuk), regulacja rozdzielczości zdjęć i wielu innych (zaszytych głębiej w menu). W każdej chwili przejść możemy do galerii. Ta otwiera się dwustopniowo. Najpierw mamy szybki dostęp do ostatnich zdjęć z możliwością ich przesłania emailem czy przez Bluetooth. Klikając w tym szybkim podglądzie w ikonę galerii, mamy już pełny widok miniatur i między innymi możliwość płynnego powiększania fragmentów zdjęć. Gdy chodzi o samą jakość zdjęć, to nie jest świetnie (głównie ze względu na rozdzielczość), ale i nie jest źle. Względem iPhone’a zdjęcia mają znacznie mniej szumów, są jaśniejsze i mają lepszą dynamikę tonalną. Co prawda kolory są nieco podbite i czasem da się dostrzec przeostrzenia na konturach kontrastujących powierzchni, ale nie jest źle. Przekładając na 3-megapikselowe Nokie i 3GS-a, mamy w jednym worku E66 i E71 jako jakość najniższą, potem 5800 XperessMusic, wyżej umieściłbym iPhone’a 3GS (za bardziej naturalne kolory i mniej drastyczne wyostrzanie), dwa oczka wyżej Samsunga Spica i nad nim Nokię E75. Do pełni szczęścia brakuje 5 Mpix i jakiegoś elementu doświetlającego. Czego jednak można wymagać za 600 zł? Obok przyzwoitej jakości zdjęć, dostajemy nieprzyzwoicie niskiej jakości filmy. Z nagrywaniem wideo Androidy mają zwykle duże problemy. Mimo potężnego procesora, I5700 nie jest u wyjątkiem. Granicą możliwości jest rozdzielczość QVGA (240 x 320 pikseli) i to zaledwie w 15 klatkach na sekundę. Przy tak mizernych efektach pracy, nagrania z iPhone’a wyglądają jak dzieło sztuki. Spragnionym wysokiej jakości wideo, a przy okazji miłośnikom Androida, pozostaje czekać na Samsunga I8520 Beam lub I9000 Galaxy S z filmami jakości HD (i odkładać pokaźne kwoty na ich zakup). (zdjęcia i filmy porównawcze znaleźć można na ostatniej stronie testu) Odtwarzanie muzyki i wideo Spica to połączenie wyjątkowo atrakcyjnego wizualnie odtwarzacza muzycznego, słabych słuchawek i jeszcze słabszego sterownika dźwięku. Nie jestem jakiś specjalnie wybredny, nie mam słuchu absolutnego i nie brzydzę się jakością MP3, ale tu naprawdę coś jest nie tak. Dźwięk jest metaliczny i odczuwalnie zniekształcony (nawet na markowych słuchawkach). Myślę, że to bardziej kwestia programistyczna niż sprzętowa i czekać trzeba na jakąś poprawkę. Tak jak wspomniałem na początku - sam odtwarzacz muzyczny wygląda i działa wyśmienicie. Poziomy tryb okładkowy i pionowy z podziałem na kategorie oraz minimalistyczny tryb odtwarzania z dużą okładką w tle łączą dobry gust i ergonomię. Szkoda, że całości nie dopełnia porządne radio FM z RDS-em. Odtwarzacz wideo z obsługą formatów DivX i XviD po raz pierwszy trafił do telefonu z Android OS. Filmy o jakości nie przekraczającej D1 (720 x 480 pikseli) działają bez dodatkowej konwersji. O tym jak jest to wygodne rozwodzić się jakoś specjalnie nie trzeba. Maksymalny rozmiar pliku to 1 GB, obsługiwane kodeki to DivX, XviD, H.264 i WMV (przy bitrate do 1500 kb/s). W oprogramowaniu w wersji 2.1 pojawia się przycisk dopasowania filmu do kształtu ekranu. Niestety - nie jest to tzw. panscan, tylko zwyczajne rozciągnięcie ze zmianą geometrii. W tym miejscu warto nadmienić, że telefon nie ma niestety wyjścia TV. Internet Smartfon umożliwia szybki dostęp do serwisów Google, w tym Google Search, Gmail, Google Maps, Youtube, komunikatora Google Talk oraz popularnych portali społecznościowych jak Facebook czy MySpace. Zabawę uprzyjemniają interaktywne widżety, które w czasie rzeczywistym pokazują np. aktualne wpisy na Facebooku czy prognozę pogody. Centrum internetowych możliwości telefonu jest oparta o Webkit przeglądarka internetowa. Nie znajdziemy w niej obsługi funkcji multitouch, a szkoda, bo tak właściwie to tylko jej brakuje do tego by można było mówić o komforcie przeglądania porównywalnym z tym na telefonach Apple'a. Brak obsługi Flash-a to niby wada, jednak po obcowaniu z wieloma telefonami, które Flash obsługują stwierdzam, że najważniejsza sprawa to jego wyłączenie. Przeglądarka działa szybko i stabilnie, oferując płynny zoom i sprawną autorotację obrazu z użyciem akcelerometru. W Android Market znaleźć można jednak Operę Mini 5 beta, która działa absurdalnie wręcz szybko i błyskawicznie przekonuje do siebie. Warto nadmienić, że większość internetowych funkcji telefonu zintegrowanych jest z naszym kontem pocztowym na Google Mail. Bez takiego konta nie zaczniemy pobierać aplikacji z Android Market, z drugiej jednak strony konto takie jest przepustką do bezpłatnej synchronizacji kontaktów i danych z innych aplikacji. Jak każdy "Google-fon", Spica do życia wymaga pakietu internetowego. Działając powściągliwie i często korzystając z WiFi da się wytrzymać na jakichś 100 MB. Do pełnej swobody warto uzbroić się jednak w pakiet nie mniejszy niż 200 MB. Łączenie się z Internetem umożliwia moduł łączności GSM (GPRS i EDGE klasy 12) oraz WCDMA ze wsparciem dla HSDPA o prędkości do 3,6 Mb/s (zabrakło HSUPA dostępnego w I7500). Do tego mamy jeszcze WiFi (w standardach b i g) i Bluetooth 2.1. W dalszym ciągu nie da się udostępnić połączenia internetowego przez USB. Bateria Do telefonu trafiło ogniowo o pojemności 1500 mAh. Dokładnie takie samo jak to w modelu i8910 Omnia HD. Co ciekawe bateria pozwoliła na uzyskanie w teście takiego samego maksymalnego czasu rozmowy w sieci 3G na obu urządzeniach, czyli aż 480 minut. Wynik ten daje obu telefonom wysoką, trzecią pozycję zestawienia. Testy testami, a jak sprawy wyglądają w praktyce? Przy intensywnym buszowaniu w Android Market, stałej synchronizacji poczty email (Gmail + Exchange), około 15 min rozmowy dziennie i kilkunastu SMS-ach telefon pracuje nieco dłużej niż trzy doby. Na upartego da się baterię rozładować i w dobę, ale idąc w drugą stronę - na luzie i bez synchronizacji poczty email, telefon spokojnie potrafi przeżyć ponad 5 dni (na oprogramowaniu w wersji 2.1 czasy są lepsze). Może telefon nie trzyma tak długo jak E52, ale jego czas pracy to zdecydowany atut urządzenia (szczególnie, jeśli wziąć pod uwagę cenę telefonu). Warto przypomnieć, że w pierwszym Galaxy (I7500) to właśnie krótki czas pracy zniszczył całą przyjemność korzystania z telefonu. W Galaxy Spica - przyjemność ta trwa i trwa. :) Podsumowanie Samsung ma ostatnio tendencję do rozpuszczania nabywców. Co tym razem? Jeden z najtańszych telefonów z Androidem na pokładzie okazuje się być pod wieloma względami lepszy od znacznie droższej konkurencji… No pięknie! Ba, "zubożała" wersja Galaxy I7500, którą jest testowany Samsung Galaxy Spica I5700 okazała się być potężniejsza niż jej "bogatszy" protoplasta. Samsung Galaxy Spica jest szybszy, znacznie tańszy, obsługuje DivX-y i do tego dwa razy dłużej trzyma na baterii. Uczeń przerósł mistrza, a Samsung już chyba sam sobie robi konkurencję, bo jakoś nie chce mi się wierzyć, że dalej będą chętni na pierwsze Galaxy. Po tej serii ach-ów i och-ów, trzeba wspomnieć o "niemłodzieżowo" niskiej wydajności w grach 3D, o niskiej jakości nagrywanego wideo czy braku obsługi plików w formatach MS Office (płatna opcja). Trzeba też dodać, że GPS demonem szybkości nie jest, a ekran mógłby być bardziej czytelny w ostrym słońcu. No i z dźwiękiem w słuchawkach coś jest nie tak… Ale za 600 zł? A co tam... Brać! Gorąco polecam. Wady: - brak radia FM i wyjścia TV - brak wideorozmów - niska jakość nagrywanego wideo - problemy ze sterownikami dźwięku i grafiki 3D - brak podświetlenia przycisków - ekran wyświetla 65 tys. kolorów - na upartego obudowa czasem zaskrzypi Zalety: - cena - bardzo duża wydajność - atrakcyjne wzornictwo - duży ekran z pojemnościowym panelem dotykowym - microUSB, Bluetooth 2.1, HSDPA i WiFi - porządna przeglądarka internetowa i klient email - akcelerometr, GPS i kompas cyfrowy - odtwarzacz DivX, XviD i WMV - nie najgorsza jakość zdjęć - wyjście JACK 3,5 mm i dopracowany odtwarzacz muzyczny - czytnik kart pamięci microSDHC o pojemności do 32 GB - stosunkowo długi czas pracy na baterii Przykładowy klip wykonany telefonem Samsung I5700 - wideo (plik .3gp, 2 MB). Zdjęcia wykonane aparatem wbudowanym w telefon: Test porównawczy: Samsung I5700 Galaxy Spica vs. Apple iPhone 3GS • Samsung I5700 Galaxy Spica: • Apple iPhone 3GS:

TP-Link pod lupą. W tle powiązania z chińskim rządem

NVIDIA GeForce RTX 5060 z datą premiery. Debiut tuż za rogiem

Lexar z nowymi SSD. Duże pojemności w niskich cenach

Narwal Freo Z10 Ultra. Nowy flagowiec już w Polsce

Smartfon na pierwszą komunię? Ten model sprawdzi się idealnie

Poświąteczne szaleństwo w Media Expert. Takich promocji jeszcze nie było

Masz dość swojego routera? Jest rozwiązanie

Redmagic 10 Pro: Ekran bez wycięcia i bateria 7050 mAh (test)

Santander Bank Polska apeluje do klientów: "rekiny tylko czekają"

Alior Bank z pilnym ostrzeżeniem. Nowe zagrożenie dotyczy każdego

Korzystasz z Blika? Rządowa agencja wydała ostrzeżenie

ING z ostrzeżeniem. Chodzi o takie tajemnicze wiadomości

Serial, który bawi do łez. Drugi sezon polskiej komedii już na Canal+

Nowy polski serial to murowany hit? Wiadomo, kiedy premiera

Ten serial przykuje nas do ekranu na długie godziny. Nr 1 na Netflixie

Cyberpunk 2077. Switch 2 dostanie coś, czego nie było na PS5 i Xboxie

Test telefonu Samsung I5700 Galaxy Spica

Zobacz więcej

Redmagic 10 Pro: Ekran bez wycięcia i bateria 7050 mAh (test)

Razer Iskur V2 X – „Budżetowy” fotel za 1300 zł? Sprawdzam, czy warto

Amazfit Active 2 zwyczajnie zgładził droższego Xiaomi (test)

Wyszukiwarka

Menu

Nasze strony