Choć na stronie Samsunga pojawiła się informacja o funkcji Adapt Display, pozwalającej dobrać własne ustawienia wyświetlacza, takie tak np. balans bieli, próżno było jej szukać w testowej sztuce telefonu. Według opisu producenta, Adapt Display "proponuje nam optymalne ustawienia (7 trybów automatycznych i 4 ręczne), dzięki którym, nie nadwerężając wzroku, możemy oglądać ulubione filmy i czytać książki w doskonałych kolorach i w najwyższej jakości". Być może funkcja ta zostanie przywrócona w kolejnych wersjach oprogramowania. Nie zabrakło natomiast Adapt Soud, czyli możliwości dopasowania jakości dźwięku do naszego słuchu i zastosowanych słuchawek.
Funkcja Wiele okien daje dostęp do wybranych aplikacji z poziomu dodatkowego paska systemowego po lewej stronie ekranu. Stale będzie wyświetlał się niewielki przycisk na lewej krawędzi wyświetlacza, po naciśnięciu którego znajdziemy skróty do 11 aplikacji (lub mniejszej liczby, jeśli część schowamy). Dotykając danego skrótu, szybko przejdziemy do przypisanej mu aplikacji, by potem za pośrednictwem paska przejść do kolejnej. Praca wielozadaniowa w Androidzie jest dostępna dla wszystkich aplikacji, tymczasem domyślnej jedenastki na pasku Samsunga zmienić się nie da. Zdecydowanie wolę przytrzymać przycisk Home i wybrać dowolny program. Jeśli ktoś się jednak uprze i będzie chciał korzystać z funkcji Wiele okien, to podpowiem, że irytujący momentami przycisk można szybko ukryć przytrzymując przycisk wstecz (i tą samą metodą go potem wywołać). Na liście Samsunga znalazły się: ChatON, Chrome, E-Mail, Galeria, Gmail, Internet, Mapy, S Notatka, Talk, Wiadomości i YouTube. Jak dla mnie, zdecydowanie brakuje tu odtwarzacza muzycznego i wideo czy chociażby Facebooka. Z tej racji, że w przeciwieństwie do Galaxy Note 10.1, funkcja Wiele okien nie wyświetla małych okienek z poszczególnymi aplikacjami, lecz prezentuje je pełnoekranowo, jest ona dla mnie jedynie niepotrzebnym komplikowaniem menu telefonu (oprogramowanie w wersji I9505XXUAME2).
Łączność, przeglądarka internetowa i GPS
Galaxy S4, który trafił do testów, do zaoferowania miał czterozakresowy moduł GSM (850, 900, 1800 i 1900 MHz) oraz czterozakresowy moduł 3G (850, 900, 1900 i 2100 MHz). Zarówno model I9505, jak i I9500 występują również w wariancie z modułem LTE Cat3 (100/50 Mb/s, pięciozakresowy - 800, 850, 900, 1800, 2100 i 2600 MHz)). Nawet bez niego, liczyć możemy na połączenia w standardzie HSPA+ DC z pobieraniem do 42,2 Mb/s i wysyłaniem danych do 5,76 Mb/s. Oprócz tego dostajemy nowoczesny moduł Wi-Fi dual-band, który obok standardów a, b, g i n obsługuje również najnowszy standard ac. Gdy już przy temacie łączności jesteśmy, nie można pominąć modułu Bluetooth 4.0, któremu towarzyszą NFC oraz obsługa standardu Wi-Fi Direct. Do telewizora podłączyć możemy się za pomocą opcjonalneggo przewodu MHL lub z użyciem Wi-Fi. Za pomocą dodatkowej przejściówki podłączymy do telefonu pendrive czy klawiaturę (obsługa USB On-the-go).
Wbrew porzucaniu przez Google'a systemowej przeglądarki Androida na rzecz mobilnej wersji Chrome'a, w nowej Galaktyce pojawiły się obie przeglądarki. Chrome wygląda tak, jak na każdym innym telefonie z Androidem, a jego największą zaletą (dla niektórych wadą) jest synchronizacja wszystkich linków i haseł z komputerową wersją Chrome'a. Aplikacja działa bardzo szybko i stabilnie, jednak bardziej promowana przez Samsunga jest stara przeglądarka, dostępna pod ikonką Internet. Nie licząc mniej widowiskowych animacji i opcji synchronizacji z komputerem, nie ustępuje ona w niczym Chrome'owi i sprawia dodatkowo wrażenie nieco lżejszej i szybszej. W obu przeglądarkach nie zabrakło modnego ostatnio trybu incognito, obsługi pracy na wielu kartach, wymuszonego trybu widoku komputerowego (zamiast wczytywania się mobilnych wersji serwisów) czy wyszukiwania treści na stronie.
