Huawei P40 – test subflagowca, który daje radę bez Google’a

Wydajność

Sercem Huaweia P40 jest układ Kirin 990 5G, czyli ulepszona wersja podstawowego Kirina 990, wykonana w procesie technologicznym 7nm+ EUV. Jest to układ ośmiordzeniowy o maksymalnej prędkości taktowania 2,86 GHz (Cortex-A76). Za przetwarzanie grafiki odpowiada GPU Mali-G76, a do tego otrzymujemy jeszcze dwurdzeniowy procesor sztucznej inteligencji NPU. 

Układ SoC wspierany jest przez pamięć RAM LPDDR4X o wielkości 8 GB, natomiast pamięć wewnętrzna to szybkie UFS 3.0 o wielkości 128 GB. Nie ma natomiast tradycyjnego czytnika kart micsoSD, można jednak zastosować nośnik NM (Nano Memory) do 256 GB.

Wszystko to gwarantuje doskonała wydajność i płynność działania nawet po uruchomieniu najbardziej wymagających aplikacji i gier. Podobnie jak inne smartfony Hauwei, P40 jest domyślnie skonfigurowany w trybie lekko obniżonej wydajności, co pozwala oszczędzić akumulator i zmniejsza wydzielanie ciepła. Tryb pełnej wydajności włącza się w ustawieniach baterii. Co to daje? W AnTuTu 8 w domyślnych ustawieniach smartfon osiąga wynik prawie 452 tys. punktów, w pełnej wydajności – ponad 487 tys. punktów. Podobnie jest w przypadku innego benchmarku – PCMark Work 2.0 w standardowym trybie osiąga 8439, zaś w trybie wydajności – 10364. Różnica jest więc spora, ale też wiąże się z tym zauważalny wzrost temperatury. Intensywnie używany P40 nagrzewa się punktowo do 39 stopni, a w skrajnych przypadkach, ale zdecydowanie rzadziej i na krótko - 41 - 42 stopni, zwłaszcza w górnej części ekranu. Stan ten jednak szybko mija.

Wzrost temperatury wiąże się też z obniżeniem taktowania procesora, co nie dzieje się od razu, ale z czasem po intensywnie grze da się odczuć. W standardowym trybie wydajności wynik w AnTuTu spada wówczas z ok. 450 tys. do nawet 375 tys, co stanowi bardzo dużą różnicę. Co ciekawe, w trybie pełnej wydajności efekt throttlingu jest praktycznie niezauważalny. Nawet przy 40 - 42 stopniach C wydajność utrzymywana jest na zbliżonym poziomie, co więcej, najlepszy wynik smartfon wykręcił po rozgrzaniu się.

Niestety, wykorzystanie pełnej wydajności oznacza też wyraźnie krótszy czas pracy: poziom naładowania baterii wręcz topnieje w oczach. Nie ma sensu używać tego trybu, bo przyrost mocy widoczny jest w zasadzie tylko w testach syntetycznych, a na co dzień – niekoniecznie.