Czy życie może powstać w innym miejscu Układu Słonecznego? Ziemia ma do tego doskonałe warunki, ale niezbędne składniki znajdziemy też w innych miejscach.
Jednym z takich miejsc jest Enceladus – jeden z księżyców Urana. Informacje o nim zostały zebrane w czasie misji Cassini. Choć misja została zakończona 6 lat temu, interpretacja danych trwa nadal i wciąż odkrywamy nowe fakty na temat odległych obiektów.
Księżyce Urana znajdują się niesamowicie daleko od Słońca, ale mimo tego mają coś, co nazwalibyśmy porami roku. Gdy są bliżej Słońca, gazy na ich powierzchniach mogą topnieć. To z kolei może utworzyć tymczasową, wiosenną atmosferę. To zjawisko może wystąpić dwukrotnie w czasie roku na Uranie (rok tam trwa 30687 ziemskich dni), czyli raz na nieco ponad 42 lata ziemskie.
Ponadto wiemy, że na Enceladusie znajduje się fosfor. To pierwiastek, bez którego życie jakie znamy nie może istnieć. Jest niezbędny do budowy RNA, DNA i ATP, używanego do transportowanie energii w organizmach żywych. Jest po prostu niezbędny,
Zobacz: Sensacyjne odkrycie. Właśnie tam możemy znaleźć życie pozaziemskie
Skoro o energii mowa – ona również jest niezbędna, by powstało życie. I ona również znajduje się na Enceladusie… a właściwie w nim, głęboko pod jego lodową skorupą.
Przez pęknięcia zaś wyrzucane są fontanny lodu, w tym zmrożonej wody i różnych związków organicznych. W 2017 roku naukowcy zidentyfikowali tam dwutlenek węgla, metan i wodór, co można potraktować jako potwierdzenie metanogenezy (jednego z możliwych procesów metabolicznych, fermentacji metanowej).
Nowym odkryciem jest cyjanowodór (HCN), zbudowany z wodoru, węgla i azotu. Chemicy łamiący sobie głowy nad zagadką powstawania życia na Ziemi często wskazują właśnie cyjanowodór jako glinę do lepienia cegiełek, z których zbudowane jest życie. Im więcej alternatywnych modeli testują, tym silniej utwierdzają się w przekonaniu, że cyjanowodór jest niezbędny.
Dla nas cyjanowodór jest trujący i używamy go jako pestycyd. Jest też źródłem energii i punktem wyjścia do powstawania licznych związków organicznych. W tym przeróżnych aminokwasów, a stąd już prosta droga do białek.
Prawdopodobnie cząsteczki cyjanowodoru pochodzą z oceanu. Specjaliści podejrzewają, że Enceladus jest zmrożony na kość tylko na zewnątrz. Pod lodem może kryć się ekosystem zdolny do wytworzenia życia, z niezbędną energią i materiałami.
Jak miałoby działać życie na Enceladusie, by korzystać z dostępnych tam związków chemicznych? Na to odpowiedzą kolejne symulacje i analiza statystyczna. Ta układanka ma mnóstwo elementów i pewnie wielu jeszcze nie mamy.
Źródło zdjęć: NASA
Źródło tekstu: NASA, New Scientist, Nature Astronomy
