Oto diament twardszy od diamentu. Nie występuje on naturalnie na Ziemi

Diamenty już chyba na stałe wyryły się w świadomości ludzi jako te najtwardsze minerały na świecie. To nie do końca prawda. Jednak bez wątpienia diamenty są najtwardsze jeśli chodzi o materiały, do których mamy stosunkowo łatwy dostęp.

Paweł Maretycz (Maniiiek)
2
Udostępnij na fb
Udostępnij na X
Oto diament twardszy od diamentu. Nie występuje on naturalnie na Ziemi

To się jednak może wkrótce zmienić. Chińskim naukowcom udało się stworzyć sztuczny diament twardszy od diamentu. Jak to możliwe? Otóż typowy diament ma sześcienny układ krystaliczny. Warto jednak pamiętać, że nie jest to typowy sześcian, czyli obiekt o kwadratowej podstawie i tożsamych bokach. W przypadku diamentu stworzonego przez chińskich naukowców mamy do czynienia z heksagonalnym układem krystalicznym. I znowu: jeśli macie przed oczami bryłę z sześciokątem w podstawie, coś jak plaster miodu to… zapomnijcie o tym. Jest to coś zupełnie innego.

Dalsza część tekstu pod wideo

Jak twardy jest diament twardszy od diamentu?

To proste: o ile zwykły, naturalny diament ma twardość na poziomie 10 w skali Mohsa, tak ten sztuczny diament… również ma 10. Wynika to między innymi z faktu, że skala ta ma bardzo szerokie widełki pomiędzy twardościami, chociaż to tylko jedna z przyczyn. Dlatego też o wiele lepszym pomysłem będzie zastosowanie tu skali Vickersa (HV). Według niej ten sztuczny diament twardszy od diamentu ma twardość 15190 HV. Dla porównania twardość naturalnych diamentów dochodzi do 9800 HV. Różnica jest więc znaczna i wynosi ponad 50%.

Jak powstał tak twardy diament i po co?

Chińscy naukowcy postanowili sprasować grafit pod wielkim ciśnieniem i w wysokiej temperaturze. W wyniku tego eksperymentu udało im się stworzyć ten niezwykle twardy, heksagonalny diament. Warto tu dodać, że takie struktury istnieją także w naturze. Są one jednak niezwykle rzadkie, oraz często mają zanieczyszczenia, które ograniczają ich twardość.

Tu mamy do czynienia z idealnym diamentem heksagonalnym, który — co ważniejsze — może powstać w laboratorium. Umożliwi to tworzenie narzędzi diamentowych nowej generacji, które będą mogły wyprzeć te dotychczas stosowane.