Wszechświat jest przeogromny. Większa jego część nadal pozostaje dla nas niedostępna, a nasza wiedza o nim, to zaledwie ziarnko piasku na plaży. Chociaż jeszcze nie udało się ludzkości tego potwierdzić, istnieje szansa, że we wszechświecie znajduje się wiele inteligentnych cywilizacji. Jednak na pewno żadna z nich nie znajduje się na Wenus.
Ludzkość już od dawna szuka życia poza własną planetą. Najlepiej zacząć od własnego podwórka, czyli ciał niebieskich znajdujących się w Układzie Słonecznym. Obserwacje z 2020 roku wstrząsnęły światem nauki, gdy okazało się, że życie pozaziemskie może znajdować się tuż pod naszym nosem, na planecie Wenus. Wtedy grupa naukowców poinformowała o odkryciu tam śladów fosforowodoru, wskazując, że potencjalnie istnieje tam życie mikrobiologiczne.
Wenus jest drugą, zaraz po Merkurym, planetą od Słońca w Układzie Słonecznym. Chociaż jest to planeta skalista, tak samo jak Ziemia, warunki atmosferyczne na Wenus nie pozwalają tam człowiekowi na przeżycie. Wystarczy wspomnieć, że temperatura na jej powierzchni wynosi średnio około 460 stopni Celsjusza. Istnieją jednak organizmy, które specjalizują się w przetrwaniu w nawet najbardziej ekstremalnych warunkach. Odkrycie z 2020 roku wskazywało na występowanie bakterii beztlenowych na Wenus.
Finalnie okazało się, że to nie wcale fosforowodór został zaobserwowany, lecz dwutlenek siarki, który w określonych częstotliwościach absorbuje światło podobnie jak fosfina. Niedawno naukowcy zasugerowali, że wskazówki dotyczące życia na Wenus mogą kryć się w chemii. Naukowcy nie wykluczali, że życie w obłokach Wenus mogło rozwinąć metabolizm oparty na siarce, podobny do tego, który widzieliśmy u mikroorganizmów na Ziemi. Obecność dwutlenku siarki (SO2), jest bardzo osobliwa na Wenus: obfita na niższych wysokościach, ale dość niska na wyższych.
Chcieliśmy, aby życie było potencjalnym wyjaśnieniem, lecz po stworzeniu modeli okazało się, że nie jest to realne rozwiązanie. Gdyby życie było odpowiedzialne za poziomy SO2, które widzimy na Wenus, zniszczyłoby to również wszystko, co wiemy o chemii atmosfery Wenus
- powiedział kierownik projektu, Sean Jordan z Uniwersytetu Cambridge.
W najnowszych badaniach, zespół pod kierownictwem Seana Jordana z Uniwersytetu Cambridge postanowił zbadać reakcje chemiczne, które powinny zachodzić, biorąc pod uwagę dostępne źródła energii w atmosferze Wenus. Naukowcy postarali się wyróżnić reakcje chemiczne, które mogłyby powstawać, gdyby na Wenus znajdowały się mikroorganizmy żywiące się siarką. Odkryli, że życie metabolizujące siarkę może powodować obserwowane zubożenie dwutlenku siarki w atmosferze, lecz wynik procesów metabolicznych biomasy o wymaganej wielkości wytworzyłby inne związki w ilości, których, krótko mówiąc, po prostu tam nie ma.
Zobacz: Odebrali sygnał z kosmosu. Nie wiedzieli, jak wielkie to odkrycie
Zobacz: Oko Marsa. To zdjęcie robi furorę w sieci
Źródło zdjęć: Shutterstock
Źródło tekstu: Nature Communications
